سلام
هرچه خود پنداره ای که از خودت داری معمولی تر ومیانه تر باشه اینطور مواقع ترست از سرزنش دیگران کمتر میشه
مطلوبش اینه همه ما بعد از طی مراحل مختلف بلوغ کار درست رو نه به خاطر ترس از سرزنش اجتماعی یا میل به خاطر تحسین اجتماعی ٬ بلکه به خاطر انچه که فکر میکنیم واقعا درست هست ٬
انجام بدیم
همه ما به مرحله ای نرسیدیم که تمام رفتارهای خودمون رو براساس اون رستگاری اجتماعی انجام بدیم بعضی از رفتارها رو هنوز در مرحله ترس از سرزنش یا میل به تحسین شدن هستیم و بعضی از اونها رو واقعا براساس انچه که فکر میکنیم درست هست ٬انجام میدیم
هرچند خود اون ترسهای اجتماعی هم مفیده اگر ما هنوز نتوانسته ایم از مرحله سرزنش اجتماعی عبور کنیم چون نگه دارنده ما از خطاهای مهلک میتونه باشه(امیدوارم تا اینجا سنگین توضیح نداده باشم)
روانشناسان اجتماعی میگن که هرچه ابهام انسان بیشتر باشه دست به عصا تر راه میره و کارهای اون بیشتر براساس تقلید ونگاه دیگران خواهد بود
بنابرین اگه میخوای این ترست کاهش پیدا کنه از یه طرف نیاز داری شناخت خودت رو بالاتر ببری و براساس یقینیات خودت عمل کنی و از طرف دیگه اگر مشکلی در اعتماد به نفس داری اون را تا حد ممکن حل کنی
حتی پخته ترین افراد هم ارزو نمیکنن که دوستشون پولشون رو قرض نده که مجبور بشن بهش بگن اما اینحا خود پنداره وتفسیری که از خودت داری تعیین کننده میتونه باشه هرچه این خودپنداره دست نیافتنی تر و باشکوه تر باشه اونوقت موقعی که میخوای به دوستت بگی« الان به پولی که بهت قرض دادم نیاز دارم»٬دچار تردید وترس بیشتری میشی چون این عمل با تصویر وتفسیر بسیار عالی که از خودت داری یا ساختی در تضاد هست و به نظر خودت اون رو مخدوش میکنه
البته اینم اضافه کنم سایر ارزشهایی که یه شخص باور داره ممکنه باعث بشه مثلا راحت از این قرض بگذره که اون ارتباطی به تضاد وخودپندازه ضعیف یا عالی نداشته باشه (این یه بحث دیگست)
http://www.hamdardi.net/thread-154.html
ای بامن وپنهان چودل ،از دل سلامت میکنم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)