علاقه شدید به معروف شدن و توی چشم بودن

[hamed-kr]

سلام،
درسته میگن آرزو بر جوانان عیب نیست ولی آرزوهای پراکنده و سپردن دل و ذهن خودتون به این آرزوها اصلا نمیتونه کار درستی باشه چون روح و ظرفیت انسان طالب چیزهای بسیار بزرگتری است و وقتی تمنای نهایی زندگی آرزوهایی شد که افق اونها خیلی پایین تر از خواستن های فطرت بود بعد از رسیدن به اون آرزوها انسان احساس میکنه هویت خودش رو گم کرده و تمام تلاش هایی رو که برای رسیدن به آرزوهاش کرده بی ثمر میبینه ولی از اونجایی که نمیخواد کس دیگه ای از این بی هویتی آگاه بشه خودش رو با انواع خودش رو پشت انواع نقاب ها مخفی میکنه تا جایی که خوش هم اون نقاب ها رو بجای خود اصلی اش باور میکنه.
حالا که هنوز جونید و فطرت شما زیر خروار ها آرزوی بی ثمر پوشیده نشده چند سئوال از خودتون بپرسید:
آیا من حاضرم تمام دنیا رو داشته باشم همین فردا ،ولی دیگه نتونم یه یاخدا بگم(

خدا می فرماید

وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ و نباشيد مثل كسانى كه خدا را فراموش كردند و خدا هم خودشان را از يادشان برد)
آیا حاضرم بخاطر ثروت یا شهرت به زندگی بقیه آسیب برسونم و آیا در شان من هست که دنبال برانگیختن حس حسادت و رقابت در دیگران باشم؟
اگر همین فردا جایزه نوبل را ببرم دیگر از دنیا چیزی نخواهم خواست؟اگر فردا مشهور ترین و بهترین بازیگر دنیا شوم که حتی پیرزنی وسط جنگل های آفریقا مرا تحسین کند به احساس نهایی رضایت از خودم میرسم؟

پستی هم اینجاست شاید خواندنش بد نباشد:
http://www.hamdardi.net/thread-34189.html

[psy8172]

متاسفانه هنوز جوابی نگرفتم که منو قانع کنه

[Mr.Anderson]

ميشه يه لطفي بكنيد ايرادات ججواب منو بگيد !!!

[salehe92]

سلام

به همدردی خوش امدی
به روانشناسی علاقه دارید؟ (به خاطر نام کاربریتون پرسیدم!)

کنکور هدف نهایی من نبود

میشه بگید هدف نهایی تون چی بود؟

[psy8172]

[QUOTE=Mr.Anderson;340392]تا اين سن؟؟؟؟
همچين ميگيد تا اين سن انگار هفتاد سالتونه
22 سالته ديگه
منم 22 سالمه
كلي از دوستامم تو همين سن هستن
هيچكدوم رو نديدم كه خيلي معروف باشن
به قول خودتون يه سريهايي هم كه هستن به خاطر پول يا پدر مادرشون بوده
يا بعضا حاضر شدن هزارتا چشم رو صورت و بدنشون باشه و هزار تا فكر كثيف درباره اشون بهش به خاطر شهرت به خاطر لايك به خاطر اين چيزاي به نطر من بي ارزش

شما ميخواي مشهور شي؟
بشو اقاجون
اون خانمي كه عرض خزر بود يا خليج فارس بود دقيق يادم نيست
شنا كرد هم معروف شد ديگه
تاااااااااااازه با وجود يه سري سانسور به نظر من مسخره
يا كم مشهور نشد اون خانوم محجه ايراني كه دانشمند بود
يا نويسنده ي دا
يا مادام كوري
خانوم محترم
ارزوت بزرگه ؟
كمال گرايي؟
اولين راهكاار اينه كه درستش كن
برو پيش روانشناس
برو كتاب بخون و از شر اين زياده خواهي ها راحت شو
اگه نميشه يا نميخوايي
بايد عزمت رو جزم كني تا به اميد خدا به جايي كه ميخوايي برسي
ووووووووووووووووول كن اون يه عده خر شنانسي رو كه موقعيت عالي داشتن مشهور شدن
در ضمن به حرف دوم اقا الياسم گوش نده
همه زنا كه اينجروي نميشن كه بعصي ها هم بعد از ازدواج هم به جاهايي ميرسن
حالا ازدواج كردن و نكردن به خودت مربوطه
به هرحال
تلاشت رو از امروز شروع كن
گور باباي ديروز
اگه از امروز شروع نكني فردا يه روز به روزاي پشيمونيت اضافه ميشه
به اميد اينكه شما هم يه زن معروف و باعث افتخار ايران و خانوادت و اسلام و ومسلمونا باشي

- - - Updated - - -



ممنون که جواب دادین
تا این سن و گفتم منظورم تا اینجا واینکه اصلا چیزی بدست نیوردم که باعث بشه از خودم راضی باشم که نیستم
در صورتی که از دوستام بودن با سن کمتر مثلا رفتن خارج و قیافه انچنانی هم نداشتن و مدل شدن و معروف و مثل من نبودن که همش سرشون توی درس باشه اما اونجا ادامه میدن
منم میگم من که قیافم بهتر از اون بود چرا من نتونستم معروف بشم
مثلا اگه من حرف خارج رفتن بزنم با اینکه نمره هام خونه حس می کنم امکانش هست بورسیه تحصیلی بگیرم اما میگن ما نمیزاریم 1دختر تنها بره خارج بعد که میگم باهام بیاین میگن نمیشه کلا مخالفت می کنن باهام
اما انگار به نظرم اینکه میگن بعضیا شانس دارن راسته مثلا کسایی که پدر مادرشون خیلی پولدار بودن و بچشون به خاطر پول معروف شده با اینکه استعداد چندانی نداشته و این خیلی ناراحتم می کنه
منم فکر میکنم اگه میرفتم خارج بهتر میتونستم زندگی کنم اونجا یا دنبال کارایی که دوست دارم برم وضعیتم بهتر بود
اما تو ایران برای خانومها محدودیت هایی هست مثلا اینکه ما اصلا خواننده زن داریم؟نگفتم میخوام خواننده بشم منظورم محدودیت ها بود
قانون جذبم به کار گرفتم اما واسه من اثری نداشته

[Mr.Anderson]

بله حرفاتون درست
اما اولا بيشتر محدوديت ها مريوط به مسائل ديني ميشه
اما اصلا مهم نيست مذهبي هستين يا نه
چون شما ميخوايد جهاني بشين
يه شهرت درست و حسابي
نه يه چيز كوچيك در حد مدل شدن
هر چند اگه اون قدرم بخوايد بازم از اين راهايي كه من گفتم ميشه
از راه همين درس
نه دانشگاه ها
اين همهمخترع و كاشف و .. زن
يا ورزشكارا نمونه اش همون خانوم شناگر
يا هنر مثل نقاشي و خطاطي ونويسندگي مثل نويسنده دا
اصلا فرض بر اينكه تو ايران ما زن معروف نداريم
يا به قول شما محدوديت ها زياده
از اين راه ها كه هست و گفتم بريد بالا
بعد خودشون ميان دنبالتون از خارج
شما خيلي تاكيد ميكنيد رو مدل شدن و ...
نميدونم مگه نصبت زن هايي كه مدل شدن و جهاني شدنچ
به زن هايي كه از طريق علم و ورزش و هنر معروف شدن چند به چنده؟؟

بعدم حالا كه شرايط يه درصد كمي از راهاي مشهور شدن تو ايران نيست ميخوايد دست رو دسا بزاريد افسوس بخوريد؟
يا تلاش بي وقفه كنيد و از راهايي كه هست به پيروزي برسيد؟
منخودم برنامه نويسم
تو ايرا كپي رايت درست حسابي نداريم
برا همين ميخوام برنامه تووووووووپ ينويسم و توي سايت هاي خارجي بفروشم
ايشالا كه هم شما معروف بشي هم من پولدار

[psy8172]

به همدردی خوش امدی ممنون

به روانشناسی علاقه دارید؟ (به خاطر نام کاربریتون پرسیدم!)
علاقه دارم ولی نه اونقدی که بخوام شغلم باشه


میشه بگید هدف نهایی تون چی بود؟[/quote]
هدف نهاییم کنکور نبود رو در جواب کاربر الیاس گفتم که گفتن فکر نکنید کنکور هدف نهاییتون باشه
من انقدر درسم خوب بود و به فکر بودم و تمرین زیاد حل می کردم که استرس کنکور رو که خیلیا دارن نداشتم

[psy8172]

بله حرفاتون درست
اما اولا بيشتر محدوديت ها مريوط به مسائل ديني ميشه
اما اصلا مهم نيست مذهبي هستين يا نه
چون شما ميخوايد جهاني بشين
يه شهرت درست و حسابي
نه يه چيز كوچيك در حد مدل شدن
هر چند اگه اون قدرم بخوايد بازم از اين راهايي كه من گفتم ميشه
از راه همين درس
نه دانشگاه ها
اين همهمخترع و كاشف و .. زن
يا ورزشكارا نمونه اش همون خانوم شناگر
يا هنر مثل نقاشي و خطاطي ونويسندگي مثل نويسنده دا
اصلا فرض بر اينكه تو ايران ما زن معروف نداريم
يا به قول شما محدوديت ها زياده
از اين راه ها كه هست و گفتم بريد بالا
بعد خودشون ميان دنبالتون از خارج
شما خيلي تاكيد ميكنيد رو مدل شدن و ...
نميدونم مگه نصبت زن هايي كه مدل شدن و جهاني شدنچ
به زن هايي كه از طريق علم و ورزش و هنر معروف شدن چند به چنده؟؟

بعدم حالا كه شرايط يه درصد كمي از راهاي مشهور شدن تو ايران نيست ميخوايد دست رو دسا بزاريد افسوس بخوريد؟
يا تلاش بي وقفه كنيد و از راهايي كه هست به پيروزي برسيد؟
منخودم برنامه نويسم
تو ايرا كپي رايت درست حسابي نداريم
برا همين ميخوام برنامه تووووووووپ ينويسم و توي سايت هاي خارجي بفروشم
ايشالا كه هم شما معروف بشي هم من پولدار

نه مذهبی نیستم
مدل شدن هم شهرت کوچیکی نیست به نظر من البته تو خارج نه تو ایران
از راه درس و دانشگاه چطوری می شه معروف شد؟حالا مثلا تو رشته خودم تا دکترا پیش برم؟ بازم اون معروفیت نیست
به نظر من که نمیشه
من دست رو دست نمیزارم تلاش می کنم مثلا کلاس موسیقی هم میرم در کنار درسم اما احساس می کنم به جایی نمیرسم هم بخاطر محدودیت ها هم جدی نگرفتن بقیه
منتها وقتی فکرامو به بقیه میگم میگن ول کن به جای این فکرا درستو بخون
واقعا نمیدونم چیکار کنم
اما از خودم اصلا راضی نیستم و این خیلی بده

[pasta]

شما اول یه هدف برای خودتون مشخص کنید.
یا مجموعه ای از اهدافی که تمایل دارید بهشون برسید رو یادداشت کنید.
اونوقت بررسی کنید ببینید ویژگی های یک هدف رو دارند یا فقط در حد آرزوهای غیر قابل دسترس یا غیر واقعی هستند.
در مرحله ی بعد مزایا و معایب اونها رو بررسی کنید.تا متوجه بشید هدفی که دارین واقعا همون چیزی هست که فکر می کنین ؟
مثلا اگه شهرته آیا می تونین با ایرادات و دردسرهاش کنار بیاین ؟
بعد که مشخص شد چی می می خواین مراحل دستیابی به اونو بررسی کنید.مثلا اگه قراره خارج از ایران باشه بررسی کنید چطور می تونید قدم به قدم عملی اش کنید و از کشور برید.
با این حال نظر شخصی من اینه که مشکل از اعتماد به نفس شماست.
اعتماد به نفس یعنی من خودم را با وجود ایراداتم دوست داشته باشم و از خودم راضی باشم.
اعتماد به نفس یعنی من نگم که خودم را دوست می داشتم اگر فلان ویژگی را می داشتم.
منظور این نیست که آدمی که اعتماد به نفس داره دیگه باید بشینه تو خونه.نه آدم همیشه باید به دنبال ترقی باشه.
اما باید خودشو دوست داشته باشه و احساس کمبود نکنه و به خودش افتخار کنه و خودشو بپذیره.
اعتماد به نفس نباید عامل خارجی داشته باشه که با از بین رفتن یا نبود اونها از بین بره.بلکه باید عامل درونی داشته باشه.
من هم مثل شما کمالگرام اما واسه خوب بودن و راضی بودن از خود حتما نباید مشهور بود. یا حتما نباید بقیه ی دنیا به شما بگن شما زیبایین تا شما به این باور برسین که زیبایین.
خودتون باید از درون، خودتون رو زیبا ببینین و زیبا بدونین.وگرنه بازیگرها یا مدل های زیبا میان و میرن.10 15 سال زیبا هستن و بعد دیگه هیچ اسمی ازشون نیست.
ظاهر بی اعتباره و شما دارین مبنای رضایت خودتون از خودتون رو بر اساس یک معیار بی اعتبار و موقت در نظر می گیرین که حتی اگه الان به هدفتون برسین 20 سال دیگه افسرده میشید چون رفته رفته اونو از دست می دید.
مشکل شما نداشتن شهرت نیست. مشکل در درون شماست.

[مصباح الهدی]

سلام عزیزم

خوبی؟ خوشی؟

من فهمیدم چرا جواب هیچ کس قانعت نکرد!!!

خودت هم اشاره کردی آخرش که چی؟
ببین به نظر من هدفت اشتباهه! البته نظر شخصیمه ها.می تونی قبول نکنی.

چرا می خوای معروف بشی؟

می دونی آدمای معروف چه عذابی از معروفیتشون می کشن!چپ می رن راست می رن نگاه ها بهشونه!

فلان کس اینجوری گفت! اون کار را کرد! اخم کرد! تی شرت پوشید! دامن پوشید! رفت خارج با فلانی دست داد! زنش اینجوری کرد!وای چرا با فلانی ازدواج کرد!

اولش خوبه ها! همه تحسینت می کنند! امضا می خوان ازت! به به و چه چه جلوی روت ولی پشت سرت حرف و حدیث! غیبت! تهمت!

دل همه را بدست بیاری پس دل خودت چی میشه!

ولی ما چی؟

آزاد آزاد! هر جا رفتیم رومون زوم نکردند!

اگر هدفی داری اول رو هدفت فکر کن. ببین اول این هدف درسته؟ بعد روی این هدف کار کن و براش حتی زحمت بکش! باشه؟ که بعدا افسوس نخوری.و وقتت بی خودی هدر نره.

ببین من خودم اصلا دوست ندارم معروف بشم! هیچ وقت!

ولی آدم موفقی هستم. همین خیلی خوبه! همین که اطرافیانم منو دوست دارن خیلی خوبه!

همین که پدر و مادرم ازم راضی هستند از تمام رضایت مردم دنیا برام مهم تره! این به تمام جهان برام میرزه!

همه بهم خوب نگاه کنند.به به و چه چه کنند! دلشون بخواد جای من بودند و منو دوست داشته باشن. اما پدر و مادرم دلشون از من ناراضی باشه! چه فایده! دل پدر و مادرت یک طرف!دل بقیه مردم جهان یک طرف!

اگر خونه پدر و مادر داری تمام دنیا را داری! برای خوشحالی بقیه تلاش نکن! برای خوشحالی آنها تلاش کنی به کل دنیا می رزه.

خب این یک سطح که فکر می کنم همه آدم ها با هر اعتقادی دیگه پدر و مادرشون براشون ارزشمند ترین وجود جهانه!

ولی سطح های عمیق تری هم هست!

اگر دوست داری تو پست های بعدم از سطوح عمیق تر که تلاش براش به مراتب خیلی لذت بخش تره با هم صحبت کنیم.