سلام
اول یه توضیحی درباره خودم بدم:
من یه پسره 21 ساله 183 سانتی با 68 کیلو وزنم (لاغرم) به گفته در و بریام چ پسر چ دختر قیافه ام خوبه و شدیدا ادم اخلاقی هستم
من تقریبا یک سال پیش متوجه یه حس جدید توی خودم شدم که ظاهرا همون عشق های دوره ی نوجوانی هستش
به دلیل اینکه دست رد به سینه ام خورد منم تونستم تو این مدت خودمو یه مقدار نسبت به این ماجرا هابیخیال کنم
اما بعد از اشنایی با این حس و تحقیق درباره اش متوجه شدم که دخترا توی ماجراهای اینشکلی مثل ما پسرا( البته اکثرمون) نیستن
یعنی اینکه نمیتونن به این راحتی فراموش کنن
حتی دیدم خانومی رو که نامزد داشت اما با دیدن عکس عشقش توی اینترنت کلا حالش به هم ریخته بود
اینم بگم که کلا کسی من و جزو ادم حساب نمیکنه
یعنی کسی هیچ حس خاصی نسبت به من نداره
حالا بعضیا چرت و پرت میگن که کسی هم تورو دوست داره ولی نمیگه که من اصلا قبول ندارم چون بلاخره یه چیزی بروز میده دیگه
هیشکی اصن درو و برمم نمیاد
خوب که تحقیق کردم دیدم ظاهرا اکثر دخترا توی حوالی سن 16 سالگی عاشق میشن
من به خاطر مذهبی بودنم سراغ دختربازی نرفتم
ولی هرجوری فک میکنم حاضر نیستم جای شوهر اون خانوم باشم که بعد از ازدواج با دیدن عشقش حالش به هم میریزه
حالا به نظر شما برای اینکه با کسی ازدواج کنم که عشق اولش باشم
درسته که برم و با یه دختر پونزده شونزده ساله دوست بشم؟؟؟
در ضمن مشخصات اول رو دادم چونکه به نظر خودم خیلی ضایع است با این قدم برم بقل یه دختر بچه 15 ساله وایسم و اونو دوست دخترم بدونم
خودم مخالفما منتهی خوب ترجیح میدم اینکارو به اینکه بخوام با کسی ازد.اج کنم که 99 درضد عاشق کس دیگه بوده و هست
علاقه مندی ها (Bookmarks)