تاثیرات منفی! تاپیک های خیانت!!!!!!!!

[del]

بچه ها سلام!
راستش نمی دونم چه جوری بگم؛ اما این روزها احساس میکنم، رفتارم فرق کرده و البته هم برای خودم و هم همسرم، آزار دهنده شده!
خوب؛ من قبلا هم روی نوع برخوردهای همسرم با خانوم ها، حساس بودم؛ اما این روزها اینقدر این حساسیت ها زیاد شده که همسرم دیشب بهم معترض شد که "دارم احساس میکنم همش میخوای کنترلم کنی!"
حس بدیه که احساس کنه بهش اعتماد ندارم؛ اما واقعا این جوری نیست؛ من اعتماد کامل بهش دارم؛ اما خوندن این تاپیک ها؛ خیانت های تلفنی؛ توی محیط کار؛ اس ام اس؛ بگو، بخندها؛ همش و همش روم تاثیر گذاشته!
دارم بهش گیر میدم و از این موضوع ناراحتم!
از اینکه وقتی از هر مهمونی در میاییم؛ با سکوتم و حالت چهره ام نشون میدم که ناراحتم؛ همسرم ناراحته!
من نمی دونم چم شده!
بعضی موقع ها فکر میکنم؛ شاید چون از لحاظ شخصیتی ما یه کم از هم دور هستیم؛ من این جوری هستم!
شاید چون خط فکریمون یه کم از هم دوره؛ من و ایشون داریم به مشکل برمیخوریم!
راستش تا وقتی توی خونه هستیم؛ مشکلی نداریم از لحاظ عاطفی و محبتی؛ (البته نسبت بگو، بخندهای همسرم در جمع فامیل، و خونه تقریبا 10 به 2 هستش؛ این موضوع هم اذیتم میکنه)
من باید الان چی کار کنم؟
البته اگر مایل باشید؛ چند نمونه براتون مثال میزنم که برای خودم هم مشخص بشه که نوع رفتارهای من اشتباه؛ یا همسر عزیز و مهربونم داره زیاده روی میکنه!

[رایحه عشق]

به نظرم یکی از قوانین نا نوشته این تالار این هست که نباید خودمونو درگیر موضوعات کنیم.مخصوصا دیگه این طور تاپیک ها.اگه می بینی نمی تونی اصلا به این تاپیک ها سر نزن.اما اینو بدون نذار این وسواس فکری زندگیتو خراب کنه.

[ليلا موفق]

اين تاپيك ها را نخون.

[baby]

دل عزیز
داشتن اطلاعات و توجه به آلارمها برای هر زندگی ای لازمه ، و در کنارش حسن ظن داشتن.
مثلا من از معضلات اجتماعی شناخت بیشتری پیدا می کنم ، نتیجه اش ترس و .. نباید باشه بلکه باید خودم و فرزندم را مجهز به ابزاری بکنم برای دفع این آسیبها.
یکی از تعهدات زناشوئی اینه که مراقب حال هم باشیم ، اگه همسرمون یا فرزندمون داره می لغزه با دلسوزی و مسئولیت بهش کمک کنیم.
اما این کمک نباید تاثیر بدتری از اون لغزش احتمالی داشته باشه.

[del]

خیلی سخته!
کنترل ذهن!
کنترل احساست نسبت به کسی که دوسش داری!
اینکه بتونی عمق احساست رو بهش نشون بدی!
چرا من با وجود علم به اینکه همسرم فوق العاده انسان پاک و نجیبیه؛ باز هم از نوع رفتارش در جمع می ترسم!
چرا همسرم با وجود علم به اینکه من یه سری حساسیت ها نسبت به این نوع برخوردها دارم؛ باز هم تکرار میشه!
عشق زیادیمون داره اذیتمون میکنه!
من این روزها دارم اذیت میشم و اذیت میکنم!

[deljoo_deltang]

چون زیادی روی همسرت تمرکز داری و اگر اقرار نکنم از اون یک بت ساختی که باید همانطور باشد که تو تصور می کنی بهترین حالت است. و فکر میکنی اگر بتت خطا کرد تو دیگر معنایی نداری.

تمرکزت را از همسرت بردار. به دنبال برطرف کردن عیبهای خودت باش.
امیدوارم از نوشتارم نرنجی.

[del]

"از اون یک بت ساختی که باید همانطور باشد که تو تصور می کنی بهترین حالت است. و فکر میکنی اگر بتت خطا کرد تو دیگر معنایی نداری."
شاید این بزرگترین اشتباه زندگیمه!
القاء بهترین بودن از نظر من به همسرم!
میدونم که نباید باشم و این اصلا درست نیست! من نمی خوام از ته قلبم که برنجونمش یا اذیتش کنم!
من فقط میخوام که توی زندگی با هم پیش بریم!
میخوام با هم حرکت کنیم! اما میدونم که راهش این نیست!
راستش همسر عزیزم؛ گل مهربونم؛ چند وقتیه که بخاطر شرایط روحی بعد از فوت پدرش و همین طور تشدید عصبانیت هاش داره دارو مصرف میکنه و خوب؛ وقتی روانپزشک از نوع روابطمون سوال کرد و کاملا هر دومون رو برای همدیگه تشریح کرد؛ کاملا توی نوع داروهاش؛ لحاظ کرد که ایشون بعضی وقت ها فوق العاده جوگیر میشن!
بنابراین؛ ما هر دو داریم سعی میکنیم که زندگی خوبی رو داشته باشیم؛ اما من با خوندن این تاپیک ها؛ شبها وقتی خوابم نمیبره؛ به رفتارهای مردهای خیانت کرده فکر میکنم و هزاران جور اتفاق توی ذهنم می پیچه!
همش؛ این کلمات توی ذهنم هست که شاید اونها هم حریم خصوصی بین محرم و نامحرم رو رعایت نکردند و دچار این جور مسائل شدند؛ شاید چون برخورد راحت داشتند این جوری بوده؟
در صورتی که گلم همیشه بهم میگه که آخه! چطور ممکنه منی که توی دوران مجردیم حتی با یه دختر حرف نمی زدم بخوام؛ الان بد نگاه کنم یا منظوری داشته باشم؟
من فقط شوخ طبعم!
البته به هیچ وجه ممکن؛ همسرم شوخی های بد یا به طور اختصاصی با خانوم خاصی نداره؛ اون فقط توی جمع ها به قولی گل مجلس میشه و شروع میکنه به خندوندن پیر و جوون و مرد و زن! ولی من از این موضوع ناراحتم!

"تمرکزت را از همسرت بردار. به دنبال برطرف کردن عیبهای خودت باش."
میخوام همین کار رو انجام بدم و نیاز به راه حل دارم!

"البته به ذهنم زده که یه تاپیکی با این مضمون داشته باشم؛ " انتقادهای شما از خانوم دل"
فکر کنم این جوری بهتر میتونم روی رفتارهای خودم تمرکز داشته باشم و کمی تمرکزم رو از روی رفتارهای ایشون بردارم!
البته فردا می یام راه حلی رو که با همسرم در مورد اون داریم صحبت میکنیم براتون عنوان میکنم!
فعلا باید برم؛ بای!

[رایحه عشق]

دل عزیز نگرانیت قابل فکر و تامله.اما این به این معنی نیست که همسرت ممکنه به این راه ها بره.این واسه همه ما تامل برانگیزه که این طور موقع می فهمیم چرا اسلام واسمون محدودیت ایجاد کرده.و این ربطی به مذهبی و غیر مذهبی نداره.یه مرد خوش سر زبون چه تقصیری داره وقتی می خواد از ویژگی ذاتیش استفاده کنه اون مجلس مختلطه؟.اصلا منظورم مجالس آنچنانی و مردای غریبه نیست همین آشناها.مثلا خواهرمون جذب این خوش زبونی همسرمون شده به خاطر اینه که ما با متهم کردن اسلام به محدودیت غیر معقول آزاد شدیم.ای کاش کمی بیشتر فکر روح و روان خودمون باشیم.تا اینکه به فکر امروزی بودن باشیم.مخاطب من همه ما هستیم.همه خانواده ها.خود من که همیشه دوست دارم وقتی دوستای همسرم می یان خونمون سفره جدا پهن کنم تا مجبور نشم وقتی می خوام واسه خودم سالاد بکشم با دوستش چشم تو چشم شم.اما من نتونستم.به خاطر همون امروزی بودن.دل عزیز به نظرم همسرت هیچ گناهی نداره اون فقط خوش سر زبونه.تو باید مراقبش باشی اما نذار با حساسیتهای بی جا اونو از خودت دور کنی.من همیشه از شوهرم ایراد می گیرم که چرا با دختر خاله هام خوب صحبت نمی کنی فقط سلام می دی.اما خوب که فکر می کنم باید خدا رو شکر کنم.چون خودم عواقب کارمو دیدم

[del]

راستش دیشب باز هم مهمونی دعوت بودیم و ایشون نسبت به مهمونی روزهای قبل؛ احساس کردم که یخورده داره مراعاتم رو میکنه و حواسش بیشتر بهم هست و به رفتاری که خودش داره! بنابراین سعی کردم وقتی از محیط اون مهمونی خارج میشیم و سر فرصت توی خونه؛ بدون هیچ گونه ناراحتی؛ من خوب متوجه شدم که مراعاتم رو کرد؛ بنابراین حقش بود که بخوام ازش تشکر کنم و مراعاتش رو بکنم!
ازش در مورد مسائلی که توی این چند وقت اخیر بین مون پیش اومده سوال کردم و پرسیدم که آیا فکری کردی؟
صحبت ها بین مون باز شد و من چارتی رو که طراحی کرده بودم نشونش دادم؛ خیلی خوب حرفهامو شنید و تصمیم گرفتیم هر چند روز یکبار خیلی منطقی در مورد هر کدوم از عنوانها با هم صحبت کنیم و دقیقا منظورهامون رو برای هم تشریح کنیم!
از این بابت خیلی خیلی خوشحالم!
و امیدوارم که به نتیجه ی مطلوبی برسیم!
نتیجه ای که در آن هر دو احساس برنده بودن و خوب بودن کنیم!
دوستان عزیز من هنوز هم منتظر شنیدن نظراتتون هستم!

[keyvan]

نباید فراموش کنیم که،انسان یه موجود اجتماعی است
اگر همسر شما در یک جمع فامیل ،گوشه ای بنشیند و کم حرف باشد در روابطش محدویت پیش می آید و به نوعی اطرافیان از او فاصله میگیرند،و هزاران حرف ناگفته که یکی از آنها این است که شاید فلانی از ما خوشش نمیاید که با ما حرف نمیزنه، اقتضای مهمانی و هدف دور هم بودن ساعتی را باهم بودن و دور هم خوش بودن است، این بد نیست که همسر شما در این نوع جمع ها سعی دارد تا هم خود و هم اطرافیانش خوشحال باشند.

به قول بی بی ، گوش به زنگ بدون لازمه زندگی است،اما بدبین بودن آفت زندگی است.

این نوع افکار مخرب ومنفی نه تنها به شما لطمه میزند بلکه ریشه و بنیان زندگی را به خطر می اندازد.

آیا صحیح است وقتی که همسر شما به شما و زندگی مشترک اهمیت میدهد،حس بدبینی به او داشته باشید؟

نوشته اید که:
البته به هیچ وجه ممکن؛ همسرم شوخی های بد یا به طور اختصاصی با خانوم خاصی نداره؛ اون فقط توی جمع ها به قولی گل مجلس میشه و شروع میکنه به خندوندن پیر و جوون و مرد و زن! ولی من از این موضوع ناراحتم!

دلیل ناراحتی شما چیست؟
آیا همرستان نسبت به شما بی توجه است؟
آیا شما حس حسادت دارید؟
آیا مایل به محدود بودن او هستید؟
یا اینکه بی دلیل نسبت به او بدبین شده اید؟

من توصیه میکنم تا دیر نشده ریشه این افکار منفی را قطع کنید، چون هر چه بیشتر در این موضوع غرق شوید افکار و اعمال بدتری سراغتان می آید،مثل چک کردن گوشی همسرتان، حساس شدن افراطی به نوع روابط او، و بدبین شدن حتی به نوع سلام و احوال پرسی کردن او به خانم های اقوام.
مواظب باشد از آن ور بام پایین نیافتید!