سلام رها جان
پستهات رو تک تک خوندم.چیز زیادی نمیتونم بگم....در واقع به شددددددت باهات همذات پنداری میکنم و از زیادی حس اشتراک و درک احساساتت نمیتونم برات بنویسم !!! چون دقیقا خودم این سبک زندگی رو گذروندم....فقط میتونم بهت بگم با چشمان باز برو جلو...با چند نفر مشورت کن و از همسرت هم بخواه بیاد.که اگر نیامد پس فردا شما عذاب وجدانی نداشته باشی.
محکم و قوی باش و البته عاقل....
موفق باشی.
گاهی برای رشد کردن باید سختی کشید،گاهی برای فهمیدن باید شکست خورد،گاهی برای بدست آوردن باید از دست داد،چون برخی درسها در زندگی فقط از طریق رنج و محنت آموخته میشوند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)