فرشته جان من هم مثل تو عشق را تجربه نکردم.خیلی ها این طورین.چیز عجیبی نیست.
به نظرم تجربه نکردن عشق خیلی بهتر از تجربه کردن شکست عشقیه.
تو ظاهر اون دخترا را می بینی!اونا که نمیان بگن ما چقدر قلبمون شکسته.ببین ما هردومون دختریم.می دونیم که چقدر حساس و عاطفی هستیم. به نظرت آدم عشق اولش یادش می ره.شکست عشقی که به قلب اون دخترا خورده خیلی آنها را رنج داده.دفعه اول عاشق شده.دفعه دوم عشق دیگه و پسر دیگه ...دفعه سوم پیش خودش می گه خب ای بد نیست این پسر را دوست دارم....تا جایی تکرار می شه که دیگه قلبش توانایی درک عشق را از دست می ده!تا جایی که دیگه به روابط به چشم فقط برطرف کردن نیاز جنسی نگاه می کنه.
تو فکر می کنی اونا دارن الان عشق را تجربه می کنند؟ شاید دفعات اول این طور باشه.اما دیگه عاشق نمی شن.مگه یک قلب چقدر عاشق میشه؟
ولی تو عشق را هنوز تجربه نکردی.اما این شانس را داری که یک عشق پایدار که تا آخر عمرت داشته باشی و تاریخ انقضا نداشته باشه،تجربه کنی!
اما اونها این شانس را از خودشون گرفتن.
ببین خواهر گلم آدم وقتی پاکه همیشه می تونه یک عشق پاک را جذب کنه اما وقتی یک عشق اشتباه را تجربه کرد دیگه به این راحتی نمی تونه به گذشته برگرده.
عزیزم من متوجه شدم که تو نمی خوای چنین چیزی را تجربه کنی.فقط خواستم ذهنت را متوجه این بعد هم بکنم که فکر نکن اون دخترا دارن الان عشق را تجربه می کنند.شاید دارن خودشون را مشغول می کنند که از تمام احساسات منفی این دنیا و نگاهی که به این جور آدما تو جامعه می شه؛فرار کنند و هی خودشون را توجیه می کنند.و هی تو باتلاق فرو می رن.
به نظر من شانس تو برای یک ازدواج با عشق پایدار خیلی بیشتر از اون دختراست.
شاید تو عشق را دیر بدست بیاری ولی بالاخره به دست میاری و واقعیش را هم بدست میاری.یا حداقل این امید را داری!
اما اونا شاید زود عشقشون را بدست بیارن ولی عشقشون کاذبه و شکست عشقی و عدم اعتماد به همسر آینده گریبانگیرشون می شه!
همیشه دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدنه!
کمی صبور باش!
علاقه مندی ها (Bookmarks)