آیا این معیارها ناشی از سختگیری زیاده یا حساسیت زیادی، و اینکه آیا باید تعدیلشون کنم؟

[hamed-kr]

سلام مجدد

این از بزرگواری شماست که چیزی رو توی ذهن تون نگه نمیدارید ، واقعیتش یه بار سر امضاتون بود که باشما کل کل کردم که نمیدونم شاید رنجیده خاطر شده باشید و گفتم اگر این جور باشه نیاز به طلب حلالیت هست ،یه بار هم توی یکی از تاپیک های خانم مصباح الهدی بود که یه اختلاف نظرهایی داشتیم.

به هر حال از بزرگواری شما ممنونم.

ولی همیشه پست های شما رو دوست داشتم چون به اطلاعات دینیم همیشه می افزود.

خواهش میکنم ، من خیلی کوچیک تر از این حرف هام ، اتفاقاً خیلی وقت ها میترسم که به جای دینداری دنبال دین دانی باشم در حالی که بین این دو تا زمین تا آسمون فرق داره و مصداق این آیه:
(

مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ يَحْمِلُ أَسْفَارًا بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ

: مثل كسانى كه به [پيروى از] از تورات مكلف شدند سپس به آن عمل نكردند، همچون مثل درازگوشى است كه كتاب‏هايى را حمل كند. بد است وصف آن قومى كه آيات خدا را تكذيب كردند! و خدا مردم ستمگر را هدايت نمیكند)

در رفع حجب کوش نه در جمع کتب
کز جمع کتب نمیــشود رفع حجــب

(البته منظور این نیست که مطالعه دینی داشتن کار لازمی نیست ، منظورم این هست که انگیزه و نیت اگر خطا باشه حجاب های زخیم تری برای انسان ایجاد میشه که باید در هر حال به خدا پناه برد چه از جهل و چه از علمی که خودش حجاب حقیقت میشه و اینجاست که حضرت رسول میفرمایند : العلم حجاب الاکبر)

بگذریم

من ما بقی پست هاتون رو هم خوندم و اکثر اون مواردی رو که میخواستم بگم دیدم خودتون بهش توجه دارید و نیازی به تکرارش نیست و در کل حس میشه اون چیزهایی رو که باید مورد توجه قرار بدید رو مجموعاً خوب بهش توجه دارید .

یکی از دوستان در مورد معیارهاتون واژه خودخواهانه رو به کار بردن که به نظرم جالب نیست به نظرم بهتر هست بگیم عافیت طلبانه همراه با ایده آل گرایی که کاملاً هم طبیعی هست و توی وجود هم آدم ها این موضوع وجود داره .

البته یه نکته مثبت توی نگاه شما به مسأله عافیت طلبی این هست که دنبال راحت طلبی نیستین و این دوتا با هم تفاوت داره . یعنی افقی که شما برای خودتون از خوشبختی ترسیم کردین این جور که خودتون میگین این نیست که نیازهای سطح معمول جسم من راحت و زود برآورده بشه وگرنه به خدا و زمین و زمان بدبین میشم ،ولی نگرانی ای از این بابت وجود داره که اگر اون افق هایی که که توی زمیته های دیگه وجود داره برآورده نشه شما به قولی قرار هست کفرتون دربیاد که آه خدا چرا من ؟(البته این که ما آدم ها هر از گاهی یه چنین چیزی بگیم طبیعی هست ولی این که وجه غالب زندگی مون بشه خوب نیست)

ولی خب الان با توجه به تمام سختی هایی که ازدواج کردن داره میخوام بزرگ بشم و این سختی ها و بپذیرم ، و همینطور در این راستا دوست دارم تمام تلاشم و برایانتخاب همسر و شریک زندگیم انجام بدهم، همراه با تلاشم و انتخاب بهترین شریک برای خودم توکل به خدا هم هیچوقت فراموش نخواهم کرد، اصلا نمیتونم فراموش کنم ، یک مامان مهربون دارم که همیشه اینو بهم گوشزد میکنند.

این حرفی رو که زدین خیلی همه جانبه هست بذارین یه کمی بشکافیمش:

هدف : میخوام به رشد و بلوغ برسم

سختی های راه رو هم تا حدی میشناسم

هم به خدا توکل میکنم و هم تمام توانم رو هم به کار میگیرم تا بهترین انتخاب رو داشته باشم و می دونم که خدا رو وکیل خودم قرار دادم تا من رو به هدف رشدم برسونه و اون حکیم ترین ،خیرخواه ترین و توانا ترین کس به انجام این کار هست پس...

پشت این پس... تمام حرف ها نهفته است ، پس اگر من تمام تلاشم رو کردم و کارم رو به خدا واگذار کردم و اون رو وکیل خودم برای رسیدن به هدف رشد و بلوغ قرار دادم ،اگر کسی سر راهم قرار گرفت که بعداً معلوم شد معیارهای من رو نداره یا اصلاً در گذر زمان تغییر پیدا کنه و از معیار های من دور بشه من چه کار خواهم کرد. (به طور مثال مثل اون تاپیکی که اون شخص نمازش رو به خاطر تغییر نگرش رها کرده بود یا خانم زندگی موفق که واقعاً این همه تغییر در شوهرشون ناشی از انتخاب غلط یا حتی لزوماً نتیجه رفتارهای غلط ایشون با شوهرشون نیست)

یه لحظه فکر کنید ،جداً ممکن هست که کسی که سر راه ما برای ازدواج قرار میگیره همین طوری شانسی باشه و مقدرات خدا توش نقش نداشته باشه ،یعنی واقعاً این موضوع غیرممکن هست ولی حکمت و مصلحت خدا بر این هست که علت مقدرات و اتفاقات رو از چشم ما میپوشونه و این جاست که کار سخت میشه ،مثل حضرت موسی که نتونست با حضرت خضر بمونه و در برابر ندانستن حکمت کار های حضرت خضر نتونست بر بیقراری اش صبر کنه و البته همه ما اینطور هستیم و من خودم از همه بدتر.

بعضی وقت ها یادم میاد به خودم میگم چیه خدا کشتی ات رو سوراخ کرده ، چیه بی تابی میکنی اگر حکمتش رو نمیدونی حداقل به این دل لامصب بگو کسی که این کار رو کرده حکیم ترین و خیرخواه ترین هست.

حالا یه چیزی بگم شاید تمرین بدی نباشه:
فکر کنید که ازدواج کردید و حالا خدا به مصلحتی که از اهداف اون رشد و بندگی و بالندگی هست هر کدوم از این معیار ها رو در شوهر شما قرار نداده شما چه کار خواهید کرد؟

موفق باشید.