مخالفت ادامه دار خانواده برای ازدواج با دختر خارجی

آدرس پست قبلی : http://www.hamdardi.net/thread-39881.html
سلام به همه ی اعضای همدردی من سال پیش که عضو همدردی شدم مشکلم رو مطرح کردم خانوادم مخالف ازدواجم با یک دختر سوئدی بودن برای همین به ایران رفتم که راضیشون کنم ولی راضی نمیشن و میگن که باید از ایران زن بگیری من چون مدت ۹ ساله که اینجا هستم با فرهنگ مردم اینجا آشنا شدم و با این فرهنگ بیشتر کنار میام ولی خانواده راضی نمیشه حتی دعوتشون کردم اینجا که خودشون آشنا بشن با خانواده و دختر ولی قبول نکردن . راستش خانواده ی من کمی مذهبی هستم و فرهنگ اینجا براشون جا افتاده نیست و برای همین با من کنار نمیان . من دو ساله که با این خانم ارتباط دارم و الان هم با هم زندگی میکنیم طبق فرهنگ اینجا بدون ازدواج هم میشه بچه دار شد و با هم زندگی کرد ولی من میخوام ازدواج کنم ولی هرکتری کردم خانواده راضی نشد نمیخوام بدون رضایت اونها کاری کنم ممنون میشم راهنمایی کنید که چطوری آنها را راضی کنم .

سلام

1- چه مشکلی با این خانم دارند؟
دین؟ زبان؟ فرهنگ؟ ملیت؟

از نظر کلی مثل خانواده و تحصیلات و شغل و ظاهر ... با ایشون مشکلی ندارند؟

2- اگر پدر و مادرت به حرف مردم خیلی اهمیت می دن و بخاطر حرف اقوام هست
می تونی ( البته با در نظر گرفتن شرایط خودت و خانواده ات) با این خانم یه سفر طولانی بری ایران
اونجا با اقوام که آشنا بشه، دوست و آشنا که از خوبیهاش بگن، ممکنه نظر پدر و مادرت تعدیل بشه
یا می تونی از بزرگترها مثل پدربزرگ و ... بخواهی واسطه بشن.

3- اگر دوستی داری که با خانم غیرایرانی ازدواج کرده
پدر و مادرت را با خانواده دوستت آشنا کن
می تونه موثر باشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

سلام

1- چه مشکلی با این خانم دارند؟
دین؟ زبان؟ فرهنگ؟ ملیت؟

از نظر کلی مثل خانواده و تحصیلات و شغل و ظاهر ... با ایشون مشکلی ندارند؟

2- اگر پدر و مادرت به حرف مردم خیلی اهمیت می دن و بخاطر حرف اقوام هست
می تونی ( البته با در نظر گرفتن شرایط خودت و خانواده ات) با این خانم یه سفر طولانی بری ایران
اونجا با اقوام که آشنا بشه، دوست و آشنا که از خوبیهاش بگن، ممکنه نظر پدر و مادرت تعدیل بشه
یا می تونی از بزرگترها مثل پدربزرگ و ... بخواهی واسطه بشن.

3- اگر دوستی داری که با خانم غیرایرانی ازدواج کرده
پدر و مادرت را با خانواده دوستت آشنا کن
می تونه موثر باشه

---

مشکلشون هم دینه هم زبان و هم فرهنگ و ملیته میخوان من با یه ایرانی ازدواج کنم که هم زبان و هم دین و فرهنگم باشه در حالی که من فرهنگ اینجا را پذیرفتم و مشکلی ندارم نمیخوام به اون خانوم دینم رو تحمیل کنم از نظر شغل و تحصیلات و خانواده هم تقریبا مثل همیم . فعلا امکان نداره که بتونم با این خانم به ایران بیام ولی خانوادم رو دعوت هم کردم ولی قبول نمیکنن مشکلشون هم فکر نکنم حرف فامیل باشه . بیشتر دوستان من که اینجا هستند با یکی که اهل همینجا هست ازدواج کردن که همه هم زندگی خوبی دارن جز یه مورد که جداشدن خانواده من هم فقط همین یک مورد را میبینن . بیشتر مشکلشون مذهب و اختلاف فرهنگ هست نمیدونم چکار کنم.

بهشون بگو اگه میخواین منو بدبخت کنین ، برید برام دنبال دختر ایرانی بگردین.
من نمیفهمم انگار خانوادتون میخوان ازدواج کنن که مشکل فرهنگ و مذهب دارن ،وقتی شما 9 سال اونجا زندگی میکنین و با فرهنگ اونجا کنار اومدین ، مسلما براتون خیلی سخت هست که بخواین با یه دختر از فرهنگ ایران ازدواج کنین و باهاش کنار بیاین.
من کاملا به شما حق میدم چون 9 سال خودش یه عمره. منم اگه 9 سال یه کشور دیگه بودم ، دیگه نمیتونستم با شرایط ازدواج تو کشور خودم کنار بیام.
بازم نمیفهمم چه مخالفتی هست ، مگه قراره صبح تا شب با خانوادتون باشین که اختلاف فرهنگ و مذهب پیش بیاد ، اونا ایران و شما اونطرف دنیا :|
چاره کار فقط صبر و حوصله هست ، شاید براتون خسته کننده بشه ولی آخرش مطمئن باش راضی میشن.
تو بعضی مشکلات ، مشاوره جواب نمیده به نظرم ، فقط صبر صبر صبر.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maral569

بهشون بگو اگه میخواین منو بدبخت کنین ، برید برام دنبال دختر ایرانی بگردین.
من نمیفهمم انگار خانوادتون میخوان ازدواج کنن که مشکل فرهنگ و مذهب دارن ،وقتی شما 9 سال اونجا زندگی میکنین و با فرهنگ اونجا کنار اومدین ، مسلما براتون خیلی سخت هست که بخواین با یه دختر از فرهنگ ایران ازدواج کنین و باهاش کنار بیاین.
من کاملا به شما حق میدم چون 9 سال خودش یه عمره. منم اگه 9 سال یه کشور دیگه بودم ، دیگه نمیتونستم با شرایط ازدواج تو کشور خودم کنار بیام.
بازم نمیفهمم چه مخالفتی هست ، مگه قراره صبح تا شب با خانوادتون باشین که اختلاف فرهنگ و مذهب پیش بیاد ، اونا ایران و شما اونطرف دنیا :|
چاره کار فقط صبر و حوصله هست ، شاید براتون خسته کننده بشه ولی آخرش مطمئن باش راضی میشن.
تو بعضی مشکلات ، مشاوره جواب نمیده به نظرم ، فقط صبر صبر صبر.

---

من یک سالو نیمه که صبر کردم خیلی بخواد ادامه پیدا کنه ۴ سال بتونم صبر کنم بعدش چی کار کنم ؟ اگه همینحوری ادامه پیدا کنه که کاری نمیتونم بکنم . یعنی هیچ راهی جز صبر وجود نداره که راضی بشن ؟ به نظرتون اگه ازدواج کنیم و تو عمل انجام شده قرار بگیرن ممکنه تو طول زمان راضی بشن ؟ چون هر دلیلی که واسشون میارم قبول نمیکنن حتی گفتم اگه با این خانم ازدواج نکنم دیگه ازدواج نمیکنم که گفتن اشکالی نداره یا با ایرانی ازدواج کن یا ازدواج نکن هرچی هم سعی کردم که دلیلشو بفهمم نشد فقط میگن باید با یک ایرانی ازدواج کنی ، دیگه نمیدونم چی کار کنم.

والا نظر من کارشناسی نیست.
ولی به نظر من باید بازم صبر کرد و صحبت کنین باهاشون ، دلایلشون که اصلا قانع کننده نیست.
کاش یه بزرگتری ، یه آدم فهمیده ای ، کسی بود که پادرمیونی میکرد حداقل راضی میشدن یه بار اون خانوم رو بببنن.
خیلی ها هم بودن که رفتن اون طرف و بدون اجازه خانواده ازدواج کردن و مشکلی هم پیش نیومد ولی به نظرم اگه بخواین این کارو بکنین ، یه جورایی بی احترامی حساب میشه.
اگه دیگه خیلی پافشاری داشتن و تلاش های شما نتیجه نداد و اگه واقعا از تصمیمتون مطمئن هستین ، به عنوان یه فرد مستقل بدون اجازه این کارو کنین.
جسارتا میشه بدونم چرا این قضیه ازدواج انقد براتون مهم شده؟ آخه شما میگین دارین با ایشون زندگی میکنین و طبق حرفهای خودتون فرهنگ اونجا پذیرفتین و حتی میگین که بدون ازدواج میتونن بچه دار بشن .
شما که این دو سال رو باهاشون زندگی کردین ، خب بازم به همین روش ادامه بدین تا رضایت کامل خانوادتون رو به دست بیارین.
از خانوادتون بخواین که یه دلیل قانع کننده بیارن که مورد قبول شما باشه ، دین و ملیت و زبان ، فرهنگ دلایل قانع کننده ای نیست ، حداقل برای شرایط شما نیست چون خودتون میگین با فرهنگ اونجا بهتر کنار میاین و این شما هستین که میخواین زندگی کنین ، نه خانواده ، شاید هر پنج سال در میون هم نخواین بیاین ایران ، پس این دلایلی که خانوادتون میگن به هیچ وجه قانع کننده نیست.
شاید به خاطر مذهبی بودنشون دوس ندارن بگن که عروسشون مسلمان نیست و . . . (با احترام کامل به مذهبی و غیر مسلمونها ، من برای همه عقاید و طرز فکر ها احترام قائل هستم)
شاید شما 9 سال اونجا هستین ، اینو یادتون رفته باشه ولی من اینو یادآوری میکنم که تو ایران اول حرف مردم مهمه ، بعد دل و حرف خود شخص ، بعضیا شده بمیرن هم ولی به خاطر حرف مردم باید اونجوری که مردم میخوان زندگی کنن ،حداقل 99 درصد ایرانیا اینطورن
نمیدونم شاید مثلا آرزوها واستون داشتن و دارن و . . . .

سلام دوست عزيز:72:

من شرايطتون رو كاملا درك ميكنم.
به نظرم الان كه در مورد فرد مقابل به اطمينان رسيده ايد و البته بعد از اين همه مدت تلاش هم خانواده متقاعد نشده اند، لزومي براي صبر بيشتر وجود ندارد. به خصوص اينكه شما نه سال بدون خانواده زندگي كرده ايد و زندگي كاملا مستقلي از انها داريد.
با اين وجود به عنوان تلاش اخر، توصيه مي كنم يكبار ديگر با خانواده صحبت كنيد. و در اين صحبت بيشتر روي اين موارد مانور بدهيد كه:
الان با اين خانوم شاد و خوشبخت هستيد، يكديگر را درك مي كنيد و رابطه بسيار خوبي داريد.
اگر اين خانوم را رها كنيد، از كجا معلوم با دختر بعدي رابطه موفقي داشته باشيد؟ چه تضميني هست فرد بعدي مچ شما باشد؟
از كجا معلوم كه دختر ايراني كه هم فرهنگ و هم دين شماست اخلاق به خوبي اين خانوم داشته باشد؟
و البته اگر نگران جدايي هستند، مگر هم فرهنگي و هم ديني تضميني براي عدم جدايي هست؟ پس اين امار بالاي طلاق در ايران چه مي گويد؟
ضمنا اشاره كنيد كه در كنار اخلاق خوب اين خانوم، از اين مطمئن هستيد كه او به خاطر علاقه به شما، به فرهنگ، زبان و ... شما هم امكان دارد در اينده علاقه پيدا كند و
از انها تاثير بگيرد، مثلا زبان فارسي ياد بگيرد.

موفق باشيد.:72:
كامران

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kamran2007

سلام دوست عزيز:72:

من شرايطتون رو كاملا درك ميكنم.
به نظرم الان كه در مورد فرد مقابل به اطمينان رسيده ايد و البته بعد از اين همه مدت تلاش هم خانواده متقاعد نشده اند، لزومي براي صبر بيشتر وجود ندارد. به خصوص اينكه شما نه سال بدون خانواده زندگي كرده ايد و زندگي كاملا مستقلي از انها داريد.
با اين وجود به عنوان تلاش اخر، توصيه مي كنم يكبار ديگر با خانواده صحبت كنيد. و در اين صحبت بيشتر روي اين موارد مانور بدهيد كه:
الان با اين خانوم شاد و خوشبخت هستيد، يكديگر را درك مي كنيد و رابطه بسيار خوبي داريد.
اگر اين خانوم را رها كنيد، از كجا معلوم با دختر بعدي رابطه موفقي داشته باشيد؟ چه تضميني هست فرد بعدي مچ شما باشد؟
از كجا معلوم كه دختر ايراني كه هم فرهنگ و هم دين شماست اخلاق به خوبي اين خانوم داشته باشد؟
و البته اگر نگران جدايي هستند، مگر هم فرهنگي و هم ديني تضميني براي عدم جدايي هست؟ پس اين امار بالاي طلاق در ايران چه مي گويد؟
ضمنا اشاره كنيد كه در كنار اخلاق خوب اين خانوم، از اين مطمئن هستيد كه او به خاطر علاقه به شما، به فرهنگ، زبان و ... شما هم امكان دارد در اينده علاقه پيدا كند و
از انها تاثير بگيرد، مثلا زبان فارسي ياد بگيرد.

موفق باشيد.:72:
كامران

---

سلام دیروز که تلفنی صحبت کردم بیشتر این چیز هایی که شما گفتین رو بهشون گفتم حتی این خانم زبان فارسی رو هم کمی بلده چون زیاد پافشاری کردم بازم دلیل موجهی واسه مخالفت نیاوردن . با برادرم که صحبت کردم گفت دلشون میخواد برگردی ایران همینجا زندگی کنی و ازدواج کنی ، از اونموقع تا الآن فکرم مشغوله نمیدونم چطوری راضیشون کنم من تمام زندگیم اینجاست نمیتونم برگردم بعدش هم به این خانم قول دادم باهم باشیم . پدر و مادرم هم جوری هستن که یه چیزی رو بخوان باید حتما انجام شه الان نمیدونم چی کار کنم اگه اینطور باشه دیگه صبر فایده ای نداره.

سلام
خونوادتون میدونن که شما با هم زندگی میکنید؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بارن

سلام
خونوادتون میدونن که شما با هم زندگی میکنید؟

---

بله میدونن بهشون گفتم‌ حتی گفتم اگه همینجوری ادامه بدن ازدواج هم میکنن که بینمون دعوا هم شد برای همین امسال ایران نرفتم دیروز باز هم دعوتشون کردم بیان اینجا ولی زیر بار نمیرن امروز شاید دوباره باهاشون حرف زدم اگه ایندفعه دیگه قبول نکردن باید کار خودمو بکنم نمیتونم تا آخر عمرم صبر کنم که برای رضایتشون ،شاید اگه بفهمن یه مدت ارتباتشونو قطع کنن ولی چند وقت که گذشت دیگه باید کنار بیان کنار هم نیومدن بعد بچه دار شدنم دیگه کنار میان.

سلام
من کارشناس نیستم و در مورد درستی ازدواج شما با چنین خانومی هیچ نظری ندارم و برفرض اینکه این ازدواج صحیح است و مشکلی ندارین نظرم را به عنوان کسی که والدینش سخت گیری های بیهوده داشته و ازشون عبور کرده براتون می ذارم.

من بهتون پیشنهاد می کنم برای پدر و مادرتون حتما نامه بنویسید!
صحبت کردن فایده ای نداره چون تو اون لحظه ظاهرا دارن حرفاتون را می شنوند ولی درواقع گوش نمی کنند!و دقت نمی کنند! پس حتما و حتما حرفاتون را در قالب نامه تاثیر گذار بنویسید.

من خودم به کمک مدیر همدردی برای پدرم نامه نوشتم و با الهام از همون نامه فقط قسمتهایی که به دردتون می خوره را ویرایش می کنم و براتون می ذارم. شما خودتون بسطش بدین.

"پدر می خواستم به عنوان فرزند شما یک مطلب خصوصی و مهم را بهتون بگویم. چون می دانم دوستم دارید و در انتخاب همسر قصد کمک به من را دارید. باید شما فرزندتان را بیشتر بشناسید تا بهتر بتوانید کمکم کنید.
اینجا محیط بسیار آلوده است ازطرفی من هم یک آدم هستم و معصوم نیستم. نیازمندیهای عاطفی وجنسی دارم و تحت فشار هستم.و نمی خواهم به گناه آلوده شوم.
. و از طرفی چون مسئولیت ازدواج با من هست. نمی خواهم فردا طلاق بگیرم و بگویم این همان بود که شما برایم تایید کردید. دوست دارم در نهایت خودم همسرم را انتخاب کنم تا اگر فردا به خاطر انتخابم مشکلاتی داشتم ، پایش بایستم و خودم حل کنم و مسئولیتش را گردن شما نیندازم."

من مطابق با شما یه قسمتهایی از نامه خودم را براتون ویرایش کردم و گذاشتم. شما می تونید بیشتر بسطش بدین.
اون قسمت که مسئولیت ازدواج برعهده خودتونه و اگر آنها دخالت کنند در آینده مسئول عواقب ازدواج شما هستند خیلی خیلی تاثیر گذاره. و می تونید روی این بیشتر مانور بدین.
اگر بتونید مسئولیت انتخاب را از دست والدینتون بگیرید و دست خودتون بگیرید و به نوعی آنها بترسن فردا عواقب ازدواج شما و یا ازدواج نکردن شما بر روی دوششون نیفته و اینکه فردا اگر ازدواج نکردین شما به احتمال زیاد به مفاسد اجتماعی و گناه آلوده می شین و وضع خیلی بدتر از الان میشه خودشون می ترسن و خیلی زود شرایط ازدواجتون را فراهم می کنند.
مثلا اون موقع که آنها گفتند اشکال نداره یا با ایرانی ازدواج کن یا اصلا ازدواج نکن!می تونستین بگین پس گناهانی که از ازدواج نکردن من برام پیش بیاد برای شما هم نوشته میشه.(با توجه به اینکه می گین مذهبی هستند حتما روشون خیلی تاثیر داره!)

حتما این نامه را بنویسید.مطمئن باشید جواب می ده!
ولی یادتون باشه که این طوری مسئولیت انتخابتون را خودتون برعهده گرفتین. مواظب انتخابتون باشید که خدای نکرده فردا همین اختلاف عقدیتی و فرهنگی گریبانگیرتون نشه و حتما همین ور ازدواج با کمک یک مشاوره آنها را حل کنید و بعد با آرامش خاطر بیشتری ازدواج کنید. همین مشاوره گرفتن هم می تونه به کم کردن نگرانی والدینتون کمک فراوان بکنه!
پس مشاوره هم فراموشتون نشه!

این هم اضافه کنم حتما نامتون را با لحن محبت آمیز و دوستانه بنویسید طوری که اصلا تنش جدید و لج و لجبازی ایجاد نکنید. چون تو بازخوردش خیلی تاثیر گذاره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

سلام
من کارشناس نیستم و در مورد درستی ازدواج شما با چنین خانومی هیچ نظری ندارم و برفرض اینکه این ازدواج صحیح است و مشکلی ندارین نظرم را به عنوان کسی که والدینش سخت گیری های بیهوده داشته و ازشون عبور کرده براتون می ذارم.

من بهتون پیشنهاد می کنم برای پدر و مادرتون حتما نامه بنویسید!
صحبت کردن فایده ای نداره چون تو اون لحظه ظاهرا دارن حرفاتون را می شنوند ولی درواقع گوش نمی کنند!و دقت نمی کنند! پس حتما و حتما حرفاتون را در قالب نامه تاثیر گذار بنویسید.

من خودم به کمک مدیر همدردی برای پدرم نامه نوشتم و با الهام از همون نامه فقط قسمتهایی که به دردتون می خوره را ویرایش می کنم و براتون می ذارم. شما خودتون بسطش بدین.

"پدر می خواستم به عنوان فرزند شما یک مطلب خصوصی و مهم را بهتون بگویم. چون می دانم دوستم دارید و در انتخاب همسر قصد کمک به من را دارید. باید شما فرزندتان را بیشتر بشناسید تا بهتر بتوانید کمکم کنید.
اینجا محیط بسیار آلوده است ازطرفی من هم یک آدم هستم و معصوم نیستم. نیازمندیهای عاطفی وجنسی دارم و تحت فشار هستم.و نمی خواهم به گناه آلوده شوم.
. و از طرفی چون مسئولیت ازدواج با من هست. نمی خواهم فردا طلاق بگیرم و بگویم این همان بود که شما برایم تایید کردید. دوست دارم در نهایت خودم همسرم را انتخاب کنم تا اگر فردا به خاطر انتخابم مشکلاتی داشتم ، پایش بایستم و خودم حل کنم و مسئولیتش را گردن شما نیندازم."

من مطابق با شما یه قسمتهایی از نامه خودم را براتون ویرایش کردم و گذاشتم. شما می تونید بیشتر بسطش بدین.
اون قسمت که مسئولیت ازدواج برعهده خودتونه و اگر آنها دخالت کنند در آینده مسئول عواقب ازدواج شما هستند خیلی خیلی تاثیر گذاره. و می تونید روی این بیشتر مانور بدین.
اگر بتونید مسئولیت انتخاب را از دست والدینتون بگیرید و دست خودتون بگیرید و به نوعی آنها بترسن فردا عواقب ازدواج شما و یا ازدواج نکردن شما بر روی دوششون نیفته و اینکه فردا اگر ازدواج نکردین شما به احتمال زیاد به مفاسد اجتماعی و گناه آلوده می شین و وضع خیلی بدتر از الان میشه خودشون می ترسن و خیلی زود شرایط ازدواجتون را فراهم می کنند.
مثلا اون موقع که آنها گفتند اشکال نداره یا با ایرانی ازدواج کن یا اصلا ازدواج نکن!می تونستین بگین پس گناهانی که از ازدواج نکردن من برام پیش بیاد برای شما هم نوشته میشه.(با توجه به اینکه می گین مذهبی هستند حتما روشون خیلی تاثیر داره!)

حتما این نامه را بنویسید.مطمئن باشید جواب می ده!
ولی یادتون باشه که این طوری مسئولیت انتخابتون را خودتون برعهده گرفتین. مواظب انتخابتون باشید که خدای نکرده فردا همین اختلاف عقدیتی و فرهنگی گریبانگیرتون نشه و حتما همین ور ازدواج با کمک یک مشاوره آنها را حل کنید و بعد با آرامش خاطر بیشتری ازدواج کنید. همین مشاوره گرفتن هم می تونه به کم کردن نگرانی والدینتون کمک فراوان بکنه!
پس مشاوره هم فراموشتون نشه!

---

سلام فکر نکنم این مشکل من با نامه حل بشه تو این چند روز دلیل واقعی مخالفتشون رو فهمیدم با پدرم هم حرف زدم گفتن که میخوان من برگردم ایران و اونجا ازدواج کنم و گفت که میخواد منو همیشه ببینه و نمیخواد که اگه من بچه دتر شدم از نوه هاش دور باشه ، من بهشون گفتم که این شدنی نیست چون من کارم و شغلم اینجاس و به اینجا عادت کردم ولی باز گفت باید برگردی ایران حتی بهش گفتم که به جای سالی یه بار ۳ بار میام ایران به برادرم و چند تا از بزرگای فامیل سپردم که باهاشون حرف بزنه که حداقل دعوت منو قبول کنن که بیان اینجا تا از نزدیک با این خانم آشنا شن شاید نظرشون عوض شد.

به نظر من که حق با شماست ، بهر حال این شمایید که میخواین با این خانم زندگی کنید و بنابراین اولویت اول تو انتخاب با شماست نه پدر مادرتون که بخاطر اینکه نوه شون کنارشون باشه بخوان شما صرفا با یک ایرانی ازدواج کنید!
تو عمل انجام شده قرارشون بدید مثلا اینکه اون خانم باردارن(البته یمدت دیگه صبر کنید و در نهایت میتونید این راه هم امتحان کنید)
واقعا دلیل مخالفت و خودخواهی بعضی خونواده ها که تعدادشون کمم نیستن رو متوجه نمیشم.
موفق باشید

سلام همسر برادر منم خارجیه
منم مثل خواهر شما و پدرو مادرم مثل خانواده شما اصلا دوست نداشتیم که یه عروس خارجی داشته باشیم چرا؟
1- امیدمون واسه بازگشت و دیدن برادرمون تقریبا صفر میشد
2- خواستگاری رفتن واسه داداشی که رفته خارج و موقعیت خوبی داره لذتی داره که نگوووووووووووووووو
3- اگه بچه دار میشدن احتملا ارتباط گرفتن با بچه هاشون سخت میشد
4- دین دختره چی بود؟ فرهنگش
5- اصلا کسی میدونه اون دختره کیه خونوادش کین؟ اخلاقش چطوریه؟ شاید یه مارموز باشه
همه اینا بود و از همه بدتر اینکه دختره امریکایی بود و پدر منم یه مذهبی سرسخت
داداشم هرروز زنگ میزد و کارش التماس بود اما....
یه روز تلفن خونه زنگ زد و من گوشی رو برداشتم و اونور خط آنی بود نمیفهمیدم چی میگه با یه لهجه مسخره فارسی حرف میزد و وسطشم انگلیسی اونم با لهجه امریکن
منم که اصلا مسلط به انگلیسی!!!!!!!!!!!! یه کلمه نفهمیدم چی گفت . اما تقریبا با هم حرف زدیم مثلا من اسممو گفتم اونم گفت " من آنیشیا من حرف گفت." دفعه بعدی که زنگ زد داداشمم پیشش بود من حرف میزدم داداشم ترجمه میکرد و اون حرف میزد و باز ترجمه با داداشم بود.
نمیدونم چندبار زنگ زد اما تو جلسات بعدی مامانمم بود. ما با انی دوست شده بودیم اینقد که هفته ای دو سه بار زنگ میزد و حتی خالهمم باهاش حرف زد.
کم کم ترسمون ریخت تقریبا میتونستیم باهاش حرف بزنیم یادمه یه بار مامانم به داداشم گفت تو حرف نزن خودم میفهمم چی میگه(مامان من اصلا انگلیسی نمیفهمه تقریبا کلی کلمه کردی توی حرفاش استفاده میکنه)
حالا انی برای ما یه دختر خیلی اشناست چندبار اومده ایران و اینقد مهربونه که هممون دوسش داریم بابامم سال اخر قبل فوتش واسه درمان رفت امریکا و شما نمیدونید چقدررررررررر از عروسش راضی بود.
اونایه دختر و یه پسر دارن و من عاشق همشونم و اگه بگم آنی الان سومی رو حامله است چی میگید؟ تبریک؟
بهشون وقت بده به همشون به خودتم وقت بده داداشی . بذار یواش یواش به هم نزدیک شن مجبورشون نکن اگه قسمت بشه ایشالله هیچی تو عالم جلوشو نمیگیره . یه بخشی رو بسپر به خدا همش که کار ما ادما نیست

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط alone.in.se

آدرس پست قبلی : http://www.hamdardi.net/thread-39881.html
من دو ساله که با این خانم ارتباط دارم و الان هم با هم زندگی میکنیم طبق فرهنگ اینجا بدون ازدواج هم میشه بچه دار شد و با هم زندگی کرد ولی من میخوام ازدواج کنم ولی هرکتری کردم خانواده راضی نشد نمیخوام بدون رضایت اونها کاری کنم ممنون میشم راهنمایی کنید که چطوری آنها را راضی کنم .

---

با عرض سلام. لطفا این نوشته هایی که دارم می نویسم رو با نگاه مسولانه بخونید نه منتقدانه

1- شما الان دو ساله با این خانم دارید زندگی می کنید و برای اینکار رضایت خانوادتون براتون مهم نبوده چرا الان یکدفعه رضایت اونها براتون مهم شده؟ در این رضایت گرفتن دنبال چه چیزی هستید؟ اگر دقیقا بتونید جواب این رو برای خودتون جا بیاندازید شاید بتونه در راضی کردن خانوادتون هم کمکتون کنه.

2- شما در زمینه مسائل خانوادگی نگاه سنتی دارید یا نگاه غیر سنتی و در عمل چطور ؟

3- اینکه می گید می خواهید ازدواج کنید دقیقا تعریفتون از ازدواج چیه و برنامتون برای ازدواجی که ازش حرف زدید چیه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط deljoo_deltang

با عرض سلام. لطفا این نوشته هایی که دارم می نویسم رو با نگاه مسولانه بخونید نه منتقدانه

1- شما الان دو ساله با این خانم دارید زندگی می کنید و برای اینکار رضایت خانوادتون براتون مهم نبوده چرا الان یکدفعه رضایت اونها براتون مهم شده؟ در این رضایت گرفتن دنبال چه چیزی هستید؟ اگر دقیقا بتونید جواب این رو برای خودتون جا بیاندازید شاید بتونه در راضی کردن خانوادتون هم کمکتون کنه.

2- شما در زمینه مسائل خانوادگی نگاه سنتی دارید یا نگاه غیر سنتی و در عمل چطور ؟

3- اینکه می گید می خواهید ازدواج کنید دقیقا تعریفتون از ازدواج چیه و برنامتون برای ازدواجی که ازش حرف زدید چیه؟

---

سلام
۱. من این خانم رو بیشتر از دوساله میشناسم و قبل از این دوسال ایشون رو کاملا شناختم و فهمیدم کسیه که میتونم باهاش یه عمر زندگی کنم بعدش به پدر و مادرم گفتم که مخالفت کردن اینجا هم مثل ایران نیست که اگه خانواده مخالفت کنن همچی تموم میشه منم گفتم با هم زندگی کنیم راضی میشن بعدا که نشد بعدش بهشون گفتم که دارم با این خانم زندگی میکنم ولی عصبانی تر شدن و مخالفتشون بدتر شد من رضایت خانوادم برای این مهمه چون که اونا من رو به این جا رسوندن ولی دلیلی که واسه مخالفتشون میارن عقلانی نیستش من ۹ سال این جا زندگی کردم تمام زندگیمو کارم اینجاست بعد برای چی برگردم ایران ؟
۲. میشه گفت نگاه غیر سنتی دارم توی عمل هم اینطور هستم حتی اگه بچه دار هم بشم برای اون هم اینطور هست که سختی هایی که من کشیدم رو نکشه.
۳.اینجا جوریه که بیشتر ازدواج نمیکنن و به صورت پارتنری زندگی میکنن که اگه بچه دار بشن یا بعد از مدتی ازدواج میکنن یا همینطور میمونن ولی بعضی ها هم ازدواج میکنند من تعریفم از ازدواج اینه که دونفر بعد از این که با هم آشنا شدن و همدیگرو مناسب هم دیدن باهم زیر یک سقف زندکی میکنن که میتونه ثبت شه یا اینکه ثبت نشه ، برنامم هم برای ازدواج اینه که اگه خانواده قبول کردن اینجا یک مراسم طبق فرهنگ اینجا میگیریم و فقط پدر و مادر و برادر و خواهرم میان و یک مراسم کوچک هم تو ایران میگیرم که فامیل های نزدیک بیان و هم همسرم با ایران آشنا میشه.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نیم پز

سلام همسر برادر منم خارجیه
منم مثل خواهر شما و پدرو مادرم مثل خانواده شما اصلا دوست نداشتیم که یه عروس خارجی داشته باشیم چرا؟
1- امیدمون واسه بازگشت و دیدن برادرمون تقریبا صفر میشد
2- خواستگاری رفتن واسه داداشی که رفته خارج و موقعیت خوبی داره لذتی داره که نگوووووووووووووووو
3- اگه بچه دار میشدن احتملا ارتباط گرفتن با بچه هاشون سخت میشد
4- دین دختره چی بود؟ فرهنگش
5- اصلا کسی میدونه اون دختره کیه خونوادش کین؟ اخلاقش چطوریه؟ شاید یه مارموز باشه
همه اینا بود و از همه بدتر اینکه دختره امریکایی بود و پدر منم یه مذهبی سرسخت
داداشم هرروز زنگ میزد و کارش التماس بود اما....
یه روز تلفن خونه زنگ زد و من گوشی رو برداشتم و اونور خط آنی بود نمیفهمیدم چی میگه با یه لهجه مسخره فارسی حرف میزد و وسطشم انگلیسی اونم با لهجه امریکن
منم که اصلا مسلط به انگلیسی!!!!!!!!!!!! یه کلمه نفهمیدم چی گفت . اما تقریبا با هم حرف زدیم مثلا من اسممو گفتم اونم گفت " من آنیشیا من حرف گفت." دفعه بعدی که زنگ زد داداشمم پیشش بود من حرف میزدم داداشم ترجمه میکرد و اون حرف میزد و باز ترجمه با داداشم بود.
نمیدونم چندبار زنگ زد اما تو جلسات بعدی مامانمم بود. ما با انی دوست شده بودیم اینقد که هفته ای دو سه بار زنگ میزد و حتی خالهمم باهاش حرف زد.
کم کم ترسمون ریخت تقریبا میتونستیم باهاش حرف بزنیم یادمه یه بار مامانم به داداشم گفت تو حرف نزن خودم میفهمم چی میگه(مامان من اصلا انگلیسی نمیفهمه تقریبا کلی کلمه کردی توی حرفاش استفاده میکنه)
حالا انی برای ما یه دختر خیلی اشناست چندبار اومده ایران و اینقد مهربونه که هممون دوسش داریم بابامم سال اخر قبل فوتش واسه درمان رفت امریکا و شما نمیدونید چقدررررررررر از عروسش راضی بود.
اونایه دختر و یه پسر دارن و من عاشق همشونم و اگه بگم آنی الان سومی رو حامله است چی میگید؟ تبریک؟
بهشون وقت بده به همشون به خودتم وقت بده داداشی . بذار یواش یواش به هم نزدیک شن مجبورشون نکن اگه قسمت بشه ایشالله هیچی تو عالم جلوشو نمیگیره . یه بخشی رو بسپر به خدا همش که کار ما ادما نیست

---

مشکل من اینه که پدر و مادرم حاضر به حرف زدن با ایشون نمیشن و فقط خواهر و برادرم با ایشون حرف زده که اونها موافق هستن ولی حرفشون رو پدر و مادرم تاثیری نداره ، مد حتی بهشون گفتم سالی دو سه بار میام ایران که منو نوه هاتون هم ببینین که باز هم مخالفت کردن
حتی میگن ازت راضی نیستیم و این حرف ها به نظرم دوسال صبر کافیه ازدواج میکنم و بچه دار که شدم بن خاطر اون هم که شده قبول میکنن به نظرتون درسته؟

اکثر کساییکه اینجا براتون پست میذارند جوان هستند و شاید نمی تونند موقعیت یک پدر و مادر مسن رو درک کنند. و شاید همه ازدواج شما رو با اون خانوم تایید هم بکنند.

ولی واقعیت اینه که یه پدر و مادر واقعا در سنین پیری به همراهی فرزندانشون نیاز دارند. شاید پدر و مادرتون یه ترس از آینده بدون حضور پسراشون دارند. من که بافت فرهنگی پدر و مادر شما رو نمی دونم ولی یه فرد هر چقدر هم ادعای روشنفکری داشته باشه هیچوقت دلش نمیخواد در دوران پیریش تنها و به دور از فرزندانی باشه که هزاران کیلومتر باهاش فاصله داره.

شاید ماها الان هیچوقت درک این مسئله رو نداشته باشیم چون جوان هستیم.

به هر حال به نظرم هر کاری که میخواید بکنید دل پدر و مادرتون رو هم در نظر بگیرید. و به دور از انصافه که بخوایم دلیل پدر و مادرتون رو غیر منطقی بدونیم.

هر چند که کاملا مشخصه که شما تصمیم خود رو گرفته اید و به دنبال تایید تصمیم خودتون در این سایت هستید.

الان ایشون 9 ساله خارج هستن خوب ازدواج بکنن دلیل نمیشه نبینن خانواده رو.
دوستی که میگه دلشون تنگ میشه پدر و مادر کاملا مشخصه دلیل عدم موافقت پدر و مادرشون نه دلتنگی بلکه عجیب و غریب بودن ازدواج با یک دختر خارجی هست همین!!
در ضمن خوب ایشون بیان ایران ازدواج کنن اصلا پدر و مادر رو نبینن بهتره یا در خارج ازدواج کنن بعضا سری بزنن چی؟
دقت کنیم زندگی ما برای خودمان است و پدر و مادر دیگر برای اینده این فرد تصمیم گیری نخواهند کرد. بلانسبت با فوت پدر و مادر ایشون بشینن 40 سال غصه بخورن که ای کاش با دوست واقعیشون ازدواج میکردن نه با زور و سنت!!! اون وقت پدر و مادر دلشون میسوزه وقتی نیستن!!!
دوست عزیز شما یکبار سعی در قانع کردن پدر و مادرتون بکنید و بگید ازدواج با کسی که من دوستش دارم و دلخواهم هست ولو با عدم موافقت نسبی شما خیلی خیلی بهتر از ازدواج زوری و با توافق کامل شماست

موفق باشی

سلام روزتون بخیر

شما وضعیت الان را میبینید پدر مادر سالهای بعد را هم میبینند

بنده خدایی یشناسم در خارج ازدواج کردن 3تا بچه داشتن بعدش خانم عاشق کسی دیگه شد و رفت بدون دلبستگی به همسرش و فرزندانش

و اون اقا مجبور شد فرزندانش را در ایران بزرگ کنه با خانم ایرانی ازدواج کرد
.
شما الان متوجه تفاوتها و رسم رسوم ها نیستین

بعد از چن سال متوجه میشین خودتون میگین با همید ولی بدون محرمیت وجدانت قبول نکرده ادابشون را

پس به پدر مادر حق بده اونا عمری با یاد خدا زندگی کردن

درسته که در جامع امروزی از هر کسی بپرسی نماز میخونی و... میگه برو بابا حالا اونایی که خوندن چیکار کردن چه مدالی گرفتن

متاسفانه بزرگان دین را در نظر جوانان درست تعریف نکردن یا اون قدر ریگ در کفششان هست که کسی نمیتواند

اونی که دم از اسلام را میزنه قبول داشته باشن

در همین سایت مطالعه کن ببین یک فاصله 2کیلومتری چقدررررر باعث تفاوت فرهنگی اخلاقی و رسومات شده

که همش منجر به اختلاف زوجین هست و در نتیجه موجب پرخاشگری خانواده ها بخصوص فرزندان میشه

قربانی اصلی فرزندان هستند لطفا به این مو ضوع دقت کن

برات ارزوی خوشبختی میکنم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط هلنا60

سلام روزتون بخیر

شما وضعیت الان را میبینید پدر مادر سالهای بعد را هم میبینند

بنده خدایی یشناسم در خارج ازدواج کردن 3تا بچه داشتن بعدش خانم عاشق کسی دیگه شد و رفت بدون دلبستگی به همسرش و فرزندانش

و اون اقا مجبور شد فرزندانش را در ایران بزرگ کنه با خانم ایرانی ازدواج کرد
.
شما الان متوجه تفاوتها و رسم رسوم ها نیستین

بعد از چن سال متوجه میشین خودتون میگین با همید ولی بدون محرمیت وجدانت قبول نکرده ادابشون را

پس به پدر مادر حق بده اونا عمری با یاد خدا زندگی کردن

درسته که در جامع امروزی از هر کسی بپرسی نماز میخونی و... میگه برو بابا حالا اونایی که خوندن چیکار کردن چه مدالی گرفتن

متاسفانه بزرگان دین را در نظر جوانان درست تعریف نکردن یا اون قدر ریگ در کفششان هست که کسی نمیتواند

اونی که دم از اسلام را میزنه قبول داشته باشن

در همین سایت مطالعه کن ببین یک فاصله 2کیلومتری چقدررررر باعث تفاوت فرهنگی اخلاقی و رسومات شده

که همش منجر به اختلاف زوجین هست و در نتیجه موجب پرخاشگری خانواده ها بخصوص فرزندان میشه

قربانی اصلی فرزندان هستند لطفا به این مو ضوع دقت کن

برات ارزوی خوشبختی میکنم

---

من هم چندین و چند مورد نشون بدم طرف با خارجی ازدواج کرده خوشبخت هم هست.
بله خوب کسی که با یک خارجی ازدواج میکنید باید پیه این چیزها را نیز به تنش بمالد و طوری رفتار نکند که بعدا دچار مشکل شود. به هر روی او یک مهاجر است.
با این حال وقتی حرف شما مورد قبول است که دادگاههای ایران پر از پرونده طلاق و دعوا و خونریزی نباشد!
موفق باشی

ندیده و نشناخته سخته براشون

اگر اونها نمی آن شما برید. یه ویزای توریستی برای ایشون بگیرید ببریدش ایران.
ازدواجتون و خوشحال بودن والدینتون این ارزش را داره که هر راهی ممکنه امتحان کنید.

بعد اگر نشد ... فکرهای دیگه بکنید.

اینکه شما تعریف متفاوتی از زندگی مشترک دارید مربوط به شخص شماست و ربطی به جایی که در آن زندگی می کنید ندارد .

خوب شما با توجه به تعریفتون از ازدواج (زندگی زیر یک سقف ثبت شده یا نشده) دو سال هست که ازدواج کردید و در واقع رضایت خانواده برای ازدواج مطرح نیست. شاید بهتر بود عنوان تاپیکتون رو عوض می کردید.

یعنی الان دنبال همراهی و حمایت خانواده هستید و یا منتظر این هستید که دو مهمانی و مراسم بگیرید؟ لطفا دقیقا برای خودتون مشخص کنید که حالا که ازدواج کردید دنبال این هستید که مثلا رفت و آمدها عادی باشد و یا رفتارها و یا دنبال حمایت مالی و معنوی خانواده به صورت دیگری هستید ؟ هر کدام از این دو باشد ممکن است محقق نشود تا زمانی که خانواده شما تصور درستی از تعریف شما از ازدواج نداشته باشند. تعریف شما از ازدواج متفاوت از تعریف خانوادتون از ازدواج هست.

راستی شما چند سال دارید؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مهرآیین

اکثر کساییکه اینجا براتون پست میذارند جوان هستند و شاید نمی تونند موقعیت یک پدر و مادر مسن رو درک کنند. و شاید همه ازدواج شما رو با اون خانوم تایید هم بکنند.

ولی واقعیت اینه که یه پدر و مادر واقعا در سنین پیری به همراهی فرزندانشون نیاز دارند. شاید پدر و مادرتون یه ترس از آینده بدون حضور پسراشون دارند. من که بافت فرهنگی پدر و مادر شما رو نمی دونم ولی یه فرد هر چقدر هم ادعای روشنفکری داشته باشه هیچوقت دلش نمیخواد در دوران پیریش تنها و به دور از فرزندانی باشه که هزاران کیلومتر باهاش فاصله داره.

شاید ماها الان هیچوقت درک این مسئله رو نداشته باشیم چون جوان هستیم.

به هر حال به نظرم هر کاری که میخواید بکنید دل پدر و مادرتون رو هم در نظر بگیرید. و به دور از انصافه که بخوایم دلیل پدر و مادرتون رو غیر منطقی بدونیم.

هر چند که کاملا مشخصه که شما تصمیم خود رو گرفته اید و به دنبال تایید تصمیم خودتون در این سایت هستید.

---

من به دنبال تایید تصمیم خودم نیستم فقط دنبال یه راه برای راضی کردن پدر و مادرم هستم این تصمیم برای خودم تایید شدست.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mozaxraf

الان ایشون 9 ساله خارج هستن خوب ازدواج بکنن دلیل نمیشه نبینن خانواده رو.
دوستی که میگه دلشون تنگ میشه پدر و مادر کاملا مشخصه دلیل عدم موافقت پدر و مادرشون نه دلتنگی بلکه عجیب و غریب بودن ازدواج با یک دختر خارجی هست همین!!
در ضمن خوب ایشون بیان ایران ازدواج کنن اصلا پدر و مادر رو نبینن بهتره یا در خارج ازدواج کنن بعضا سری بزنن چی؟
دقت کنیم زندگی ما برای خودمان است و پدر و مادر دیگر برای اینده این فرد تصمیم گیری نخواهند کرد. بلانسبت با فوت پدر و مادر ایشون بشینن 40 سال غصه بخورن که ای کاش با دوست واقعیشون ازدواج میکردن نه با زور و سنت!!! اون وقت پدر و مادر دلشون میسوزه وقتی نیستن!!!
دوست عزیز شما یکبار سعی در قانع کردن پدر و مادرتون بکنید و بگید ازدواج با کسی که من دوستش دارم و دلخواهم هست ولو با عدم موافقت نسبی شما خیلی خیلی بهتر از ازدواج زوری و با توافق کامل شماست

موفق باشی

---

خیلی سعی کردم بازم سعی میکنم ولی چی کار کنم .

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط هلنا60

سلام روزتون بخیر

شما وضعیت الان را میبینید پدر مادر سالهای بعد را هم میبینند

بنده خدایی یشناسم در خارج ازدواج کردن 3تا بچه داشتن بعدش خانم عاشق کسی دیگه شد و رفت بدون دلبستگی به همسرش و فرزندانش

و اون اقا مجبور شد فرزندانش را در ایران بزرگ کنه با خانم ایرانی ازدواج کرد
.
شما الان متوجه تفاوتها و رسم رسوم ها نیستین

بعد از چن سال متوجه میشین خودتون میگین با همید ولی بدون محرمیت وجدانت قبول نکرده ادابشون را

پس به پدر مادر حق بده اونا عمری با یاد خدا زندگی کردن

درسته که در جامع امروزی از هر کسی بپرسی نماز میخونی و... میگه برو بابا حالا اونایی که خوندن چیکار کردن چه مدالی گرفتن

متاسفانه بزرگان دین را در نظر جوانان درست تعریف نکردن یا اون قدر ریگ در کفششان هست که کسی نمیتواند

اونی که دم از اسلام را میزنه قبول داشته باشن

در همین سایت مطالعه کن ببین یک فاصله 2کیلومتری چقدررررر باعث تفاوت فرهنگی اخلاقی و رسومات شده

که همش منجر به اختلاف زوجین هست و در نتیجه موجب پرخاشگری خانواده ها بخصوص فرزندان میشه

قربانی اصلی فرزندان هستند لطفا به این مو ضوع دقت کن

برات ارزوی خوشبختی میکنم

---

من هم یکی‌از دوستانم بعد ازدواجش در اینجا با ۱ بچه طلاق گرفت ولی همینجا مومد و دوباره ازدواج کرد و الان هم راضیه اینجا طلاق به معنی تموم شدن همه چیز نیست مثل ایران . در مورد تفاوت فرهنگی و اینا من از همون روز اولی که اومدم اینجا یکی از دلایلم این بود که با فرهنگ اینجا راحت ترم و برای من مشکلی نیست.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

ندیده و نشناخته سخته براشون

اگر اونها نمی آن شما برید. یه ویزای توریستی برای ایشون بگیرید ببریدش ایران.
ازدواجتون و خوشحال بودن والدینتون این ارزش را داره که هر راهی ممکنه امتحان کنید.

بعد اگر نشد ... فکرهای دیگه بکنید.

---

تو فکر این کار هستم ولی فعلا امکان پذیر نیستش باید یه راه بهتر پیدا کنم .

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط deljoo_deltang

اینکه شما تعریف متفاوتی از زندگی مشترک دارید مربوط به شخص شماست و ربطی به جایی که در آن زندگی می کنید ندارد .

خوب شما با توجه به تعریفتون از ازدواج (زندگی زیر یک سقف ثبت شده یا نشده) دو سال هست که ازدواج کردید و در واقع رضایت خانواده برای ازدواج مطرح نیست. شاید بهتر بود عنوان تاپیکتون رو عوض می کردید.

یعنی الان دنبال همراهی و حمایت خانواده هستید و یا منتظر این هستید که دو مهمانی و مراسم بگیرید؟ لطفا دقیقا برای خودتون مشخص کنید که حالا که ازدواج کردید دنبال این هستید که مثلا رفت و آمدها عادی باشد و یا رفتارها و یا دنبال حمایت مالی و معنوی خانواده به صورت دیگری هستید ؟ هر کدام از این دو باشد ممکن است محقق نشود تا زمانی که خانواده شما تصور درستی از تعریف شما از ازدواج نداشته باشند. تعریف شما از ازدواج متفاوت از تعریف خانوادتون از ازدواج هست.

راستی شما چند سال دارید؟

---

من ۲۹ سال دارم و فرزند اول هم هستم ، خوب با توجه به تعریف من یعنی آره ازدواج کردم هدفم هم از راضی کردم خانوادم اینه که برم پیششون و ببینمشون و نه اینکه هم بینمچن دعوا باشه سر این قضیه بیشتر دنبال حمایت عاطفی و معنوی خانوادم هستم و اینو میدونم که اگه چند وقت دیگه کوتاه میان ولی میخوام از ته دلشون راضی بشن شاید چند وقت دیگه با این خانم برم ایران.

به نظر من اشتباه کردید که از اول دنبال اجازه ی پدر و مادرتون بودید. باید مستقیم بهشون می گفتید که دارید ازدواج می کنید و دعوتشون می کردید برای مراسم (البته اگر مراسمی دارید) و جا برای اما و اگر و بحث نمی ذاشتید. البته باید قاعدتا این مسئله رو درک کنید که تو دنیای واقعی همه چیز با هم بدست نمیاد و هر تصمیمی که بگیرید جهات منفی داره که باید اون ها رو بپذیرید. مثلا ممکنه که والدین شما تصمیم بگیرند کلا با شما قطع رابطه کنند و اگر این تصمیم رو بگیرند شما نمی تونید اعتراضی بکنید چون هم شما و هم اونها بزرگسال هستید و مختارید برای زندگی و روابط خودتون تصمیم بگیرید.

پیش بینی من اینه که با این اوضاع والدینتون قطعا از این ازدواج ناراحت می شوند ولی بعد یک مدت و به خصوص اگر خیال بچه دار شدن دارید بعد از اومدن بچه احتمالا آروم آروم کنار میان خودشون.

الان هم کلا این قضیه رو یک مدت رها کنید و دیگه در موردش بحث و جدل نکنید. هر وقت قرار ازدواج رو گذاشتید به خانوادتون خبر بدید.

حتما یه راهی وجود داره که راضی بشن . تا جاییکه میشه توکل کنید و هرراهی که ممکنه رو انجام بدید من هنوزم ارزو میکنم برادرم بیاد ایران با ما زندگی کنه. ادم دلش تنگ میشه . خانومش هروقت میاد زود میخاد بره همیشه کارشون دیر شده و یه عالمه کار دارن از صبح تا شبم سرکارن.
یکم بیشتر صبر کنید دل اونا رو هم نشکنید یه راهی هست حتما