مشکل در رابطه با دغدغه های ذهنی

سلام؛
راستش یه چند سالی هست که شدیدا ذهنم مشغوله
خیلی اذیت میشم.
گاهی وقتا به مرز جنون می رسم.
فکر کردن خوبه اما نه در این حد که رمق آدم رو بگیره.
دست خودم نیست گاهی وقتا به مغزم استراحت میدم به هیچی فکر نمی کنم اما یهو یه چیزایی می بینم هی حرص میخورم شب خواب نمیرم تا صبح فکرم مشغوله.
این جمله رو میگم سوء تعبیر نکنید.
احساس میکنم اکثر آدم ها موجودات نفهمی هستن!
آی حرصم میگیره هر کاری دلشون میخواد میکن بعد توجیه هم واسش میارن.
از بعضی ها که پرسیدم-حالا عینا نگفتم چی چون اگه بگم خودشون هم همون توجیه های مسخره رو میارن-میگن ولشون کن زندگی خودتو بکن هر کس زندگی خودشو داره ولی من نمیتونم بی تفاوت باشم چون اعتقاد دارم یه روزی دودش میره تو چشم خودمون.
احساس کسیو دارم که یه تنه با کلی آدم جنگیده ولی حتی یکیشون رو هم نتونسته شکست بده.
حسابی خسته شدم تو این یک سال اخیر
خسته ی خسته...

جنگجو بودن خوبه اما نه اینکه با بقیه مردم بجنگی اینطوریش خوبه که قوی باشی و بتونی راهی که فکر می کنی درسته برای خودتو بری.
نمی دونم دقیقا مشکلی که می گی دلیلش چیه اما اینو می گم خودت ببین این به دردت می خوره یا نه. می گن ادم چیزی رو که خودش هست به دیگران نسبت می ده گاهی اینو می گن فرافکنی. مثلا توی نیمه ی تاریک وجود خوندم که ادمه بدون اینکه خودش بدونه یه کمی حالتای نژاد پرستی داشته واسه همینم خود به خود کارهای در جهت ضد نژادپرستی می کرده و به دیگران کمک می کرده تا اینو به طور ناخوداگاه مخفی کنه. بعدش که فهمیده اینطوریه دیگه اسایش پیدا کرده. البته این ممکنه هیچ ربطی به مشکل شما نداشته باشه خودتون بهتر می دونین.
یه چیز دیگه هم خوندم که می گن ادم تا وقتی که بخواد همه چی رو کنترل کنه اسایش نداره. مثلا بخواد زمانو کنترل کنه بخواد زندگی رو کنترل کنه. وقتی یه مقدار پذیرشش بیشتر شه و به عبارتی به مقام تسلیم برسه (توی تفسیرای مولانا این تسلیمو شنیدم) بعدش دیگه از اینهمه قید و بند رها می شه و در زمان حال زندگی میکنه و همین رهایی از این قید و بندهایی که خودش با توقع کنترل برای خودش ایجاد کرده باعث میشه تمرکزش روی کارها و وظایف زمان حال که داره انجام می ده بالا و بالا تر بره و در عمل موفق تر هم بشه.
اینا رو فعلا می تونستم بگم از خونده ها و گوش دادنام. ممکنه به دردت هم نخوره :)
موفق باشی.

"گاهی وقتا آدم چیزی که خودش هست رو به دیگران نسبت میده"دستتون درد نکنه دیگه، نفهم هم شدیم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط کیارش۲

"گاهی وقتا آدم چیزی که خودش هست رو به دیگران نسبت میده"دستتون درد نکنه دیگه، نفهم هم شدیم

---

ببخشید عزیزم شما رو نمی خواستم ناراحت کنم. این هم اصلا معنی نفهمی نیست. هر ادمی با هر درجه از دانایی به احتمال زیاد این تجربه رو داره. این اصلا به معنی ای نیست که شما برداشت کردین. ضمنا نوشتم که ممکنه شامل این مشکل شما نشه.
من دارم کتاب می خونم واسه اینکه خودمو بهتر کنم و مشکلات خودمو بتونم تا حدی رفع کنم. این دوتا چیزایی بودن که به نظرم اومد ممکنه به درد شما بخوره. اما نمی خوام و نخواستم ناراحتتون کنم.

همین الان پست خودمو گزارش می دم که حذفش کنن. این پست منو هم وقتی خودتون دیدین لطف کنین با اون مثلث کوچیک گزارش بدین که حذفش کنن توی تاپیکتون جا نگیره.

بازم معذرت می خوام که بدون اینکه بخوام باعث ناراحتیتون شدم.

سلام،

http://www.hamdardi.net/thread-26620.html

تاپیکی که معرفی کردین بخشیش رو خوندم به علاوه بخشی از تاپیک قبلیش.من هیچ یک از دستورات آقای sci رو اجرا نکردم اما از زمانی که پست اولشون رو یا همون پست آخری تاپیک قبلی رو خوندم احساس میکنم هیپنوتیسم شدمدیگه هیجانم خیلی کمتر شده احساس میکنم دوزش واسم زیاد بوده یا من شورشو درآوردم.نمیتونم بیدار شم،موضوع من موضوعی نبود که بشه بش فکر نکرد الان وضعیتم جوری نیست که بخوام بیشتر توضیح بدم فردا اگه مغزم دوباره به راندمان قبلی برگشت پست بعدی رو میزنم.راستی خانوم مینوش ببخشید اگه لحنم تند بود فقط اینجوری به نظر رسید چون حالت صورت من رو ندیدین.ناراحت نشدم پستتون هم خوب بود.

راستش من اشتباه کردم در این مورد تاپیک زدم این مسئله ای نیست که با روانشناسی یا با هر علم دیگه ای حل بشه.با سپاس از کسایی که کمک کرده و تشکر ویژه از میشل بابت ارائه لینک بسیار بسیار مفید.قفلش کنید لطفا