زنم اصرار به طلاق داره. زنمو دوست دارم. تو رو خدا کمک کنید. 3

ظرفیت تایپیک دوم من تکمیل شد. مجبور شدم تایپیک سوم رو با همون عنوان بزنم تا دوستان بیشتری نظر بدن و راهنمایی کنن.
آدرس پست اول:
http://www.hamdardi.net/thread-38005.html
آدرس پست دوم:
http://www.hamdardi.net/thread-38432.html
..................................................
ممنون از فرشته مهربان که بالاخره سری به تایپیک من زدن. پیشنهاد ایشون این بود که:
(دقت کنید که رفتارتون منفعلانه نباشه . شما مجبور به طلاق توافقی نیستید در عین حال قاطعیت هم داشته باشید در کنار محبت و احترام و .... لازم هست مقالات مربوط به رفتار جرأتمندانه را مطالعه کنید همچنین تقویت عزت نفس را
لطفاً در صورت باز کردن تاپیک جدید روی این موضوع که روی رفتار خود متمرکز شوید برای جرآتمندی و عزتمندی زوم کنید.)
................................
دوستان کمک کنن چه کار کنم؟ می خوام ببینم الان چه طوری منفعل نباشم. چه طوری جراتمند رفتار کنم که عزت نفسم حفظ بشه. از فرشته مهربان هم می خوام راه کار نشون بدن.
البته دارم تو این زمینه مقاله ها رو هم می خونم. ولی نمی دونم چه طوری توی رفتار با همسرم عملیش کنم.
الان سعی می کنم در حد سلام و علیک باهاش صحبت کنم. ولی جوابم رو نمی ده. امروز صبح دادگاه مهریه داشتم نرفتم چون اگه می رفتم به ضررم بود و ممکن بود چند روز دیگه حکم جلبم رو بگیره. البته نمی خواستم تو دادگاه باهاش روبرو بشم و در هر صورت محکوم بودم.

سلام
اول ارهرچیز بگم که اگه خانمتون اصراربه طلاق توافقی داره شما هم اصراربه همین نام دارید واسه تاپیکتون!!!!آخه چرا؟؟
کمی ذهنتون روباز کنید.....مگه فرشته مهربان نگفتند تاپیکی که میزنی درموردچه موضوعی باشه؟
الان بااین عنوان شمابازتمرکزتون روی طلاقه واین چیزها...وتاپیکتون دراین جهت بازظرفیتش پرمیشه!!!

شماباید الان روی خودتون کارکنید...واقعا مدت زیادی داشتید منفعلانه فقط التماس میکردید که این نتیجه عکس میده!!

اگه دادگاه مهریه رونرید به ضررتون نیست؟راستش من ازاین چیزها زیاد نمیدونم
به نظرم بهتره برید ومهریه شوقسط بندی کنید...درکنارش تلاشتون روکنید واسه ادامه زندگی...واگه روزی خواستید توافقی جدابشید به خانمتون بگید که شرط تون اینه که بقیه مهریه روببخشید

کارگاه رفتارجراتمندانه رومطالعه کنید
همچنین تاپیک چگونه منفعل نباشیم
تاپیک های خانم سوده وبالهای صداقت عزیز روهم بخونید
تاپیک آقای مرتضی هم میتونه کمکتون کنه
باخوندن اینها یه جورایی متوجه میشید که چطور باید رفتارکنید ومنظوراز خودسازی وبرطرف کردن ضعفهاتون یعنی چی!

خواهشا کمی بالغانه تربه این قضیه نگاه کنید....اول ازهرچیز این مرثیه سرایی هاتوت روتموم کنید...پستهایی بزارید که نشون بده پیشرفتی داشتید نه اینکه فقط بنویسید کمک وآه وناله کنید...وبی خودی ظرفیت تاپیکتون باپستهای کم ارزش پربشه
امیدپارم از حرفهام ناراحت نشید
اما سعی کنید تاپیکتون روکنترل کنید...تاانشالله بتونید زندگیتون هم کنترل ومدیریت کنید

موفق باشید

کاربر محترم پاییزه؛
ممنونم از تذکر به جایی که دادید. می خواستم اسم تایپیک رو عوض کنم ولی نتونستم. می شه این کار رو انجام داد؟
حواسم نبود هموم اسم تایپیک های قبلی رو گذاشتم.
تایپیک خانم سوده رو قبلا کامل خونده بودم. خیلی تجربه خوبی بود. خیلی هم سخت بود.
من از انتقادتون ناراحت نمی شم. اصلا اومدم اینجا که ایرادام رو رفع کنم. خوشحال می شم بازم نظر بدین.
.....................
امروز صبح پیش مشاور خانواده که رفتم، گفت فضای سکوت رو باید بشکنی و جراتمند برخورد کن.
گفت برون به زور هم که شده نزار در اتاق رو قفل کنه و اگه قفل کرد ، کلا قفل رو در بیار.
گفت نزار سکوت حاکم بشه و باید به زور هم که شده رابطه جن سی رو ازش بخوای.
گفت بدون پرخاش رفتار کن و سعی کن آخر همه کارات احترام و محبت باشه ولی منفعل نباش.
............................................
لطفا کمک کنید الان که می رم خونه چه کار کنم؟ من به خاطر جریان سالگرد مادربزرگش از دست خانومم ناراحت بودم و سر و سنگین باهاش رفتار کردم تو این چند روز. مشاور گفت بهش بگو که ناراحتی ولی منفعل نباش و نزار سکوت حاکم بشه.
چه طور جرات مندی خودم رو نشون بدم؟
به نظر شما به زور در رو باز کنم و قفل رو بردارم؟
به زور بگم باید پیشم بخوابی؟
بگم من امشب می خوام تو اتاق بخوابم و تو خواستی بیا بیرون بخواب؟
شام رو برم پیشش بخورم؟
یا این کارها رو مرحله به مرحله انجام بدم؟
راستش خیلی می ترسم یه موقع اتفاقی نیفته که بهونه دستش بیاد. یا اینکه دوباره قهر کنه بره؟ یا دنبال بهونه باشه تا زمینه طلاق رو فراهم کنه؟

سلام. من هم مشکلی مشابه شما دارم. خانمم هم علاقه زیادی به طلاق توافقی داره. لطفا کامنتی که برای تاپیک
همسرم میخواد ازهم جدابشیم ولی من هنوز دوسش دارم.. گذاشتم را مطالعه کنید.

سلام
میتونید ازمثلث مشکی کنارکلمه تشکر استفاده کنید وعنوان جدید روارسال کنید

درمورد رفتارهاتون سعی کنید اصلا پرخاشگری توش نباشه
مثلا اول قفل دروبازکنید که دیگه درقفل نباشه
بعد میتونید وقتی خوابید آروم برید پیشش بخوابید...نوازشش کنید

اگه امکانش هست واسه اینکه غذاروباهاش بخورید اینکاروکنید...مثلا هرموقع داره غذامیخوره شماهم طرف غذاتو ببری پیشش بخوری...چیزی نمیخوادبگی...فقط بگو اینجوری بیشترمیچسبه!!تنهایی خوب نیست

من قبلا هم بهتون گفتم که به زور اینکارو بکنیدو به جیغ جیغاش توجه نکنید

من خودم وقتایی که خیلی ازدست همسرم عصبانی بودم میرفتم تو اتاقو دروقفل میکردم تا اینکه یه روز اومدم خونه دیدم همسرم کلید همه ی اتاق هارو برداشته وقتی بهش گفتم کلیدا کو با خنده موذیانه گفت برش داشتم که دیگه نتونی درو روم قفل کنی

حالام همین که میرم تو اتاق پشت درو محکم میگیرم بزور میاد تو ونمیذاره ازش دور باشم حتی بعضی وقتها توهمین حین فشار دادن درو گیر کردن کلی میخندیمو اشتی میکنیم

بزور نمیتونید رابطه جنسی بخواید اما به زور و محکم بغلش بگیرید بزوربوسش کنید تو اغوشتون بگیریدش جوری که نتونه تکون بخوره بگید تا اونم شمارو بوس نکنه ولش نمیکنید

مطمئنم اینکارو نمیکنه اما همین کارا خودش جذابه و میتونه تا حدی دلشو نرم کنه من عاشق اینکارای شوهرمم اگرچه خیلی جیغ جیغم میکنم و کلی تقلا که نذارم اما ته دلم حس خوبی دارم اینکه واسه همسرم مهمم و دوریمو نمیتونه تحمل کنه برام حس خوبیه

البته همه ی اینا برا کسیه که فقط دلخوره نه همسر شما که.............

راستی اینم نگید که من میام تو اتاق تو میخوای برو بیرون این که بدترلجبازی روبرانگیخته میکنه

انصافاشما خیلی صبورید امیدوارم به اونچه که براش تلاش میکنید برسید

همون طور که شما گفتید، دیروز که رفتم خونه دلو زدم به دریا. اولش خانومم خونه نبود از دستش شاکی شدم حسابی. بعد دیدم یه یادداشت گذاشته که من رفتم استخر با زنداداشم. یه کم آروم شدم.
نمی دونستم اومد خونه چه طور باهاش رفتار کنم.
خلاصه یاد حرفای دوستان افتادم که نباید پرخاش کنم. وقتی اومد خونه باهاش دعوا نکردم که چرا نگفتی رفتی. بهش گفتم چقدر خوشگل شدی. محل نداد. رفت تو اتاق. دنبالش رفتم و به زور بغلش کردم. گفتم چندماه صبر کردم دیگه نمی تونم. کلید اتاق رو هم برداشتم که قفل نکنی.
خلاصه باهاش حسابی حرف زدم. گفتم دیگه بسه انقدر اذیتم نکن. اگرم اشتباهی داشتم دیگه انقدر حقم نبوده اذیتم کنی. گفتم انتقام هم حدی داره و خدا رو خوش نمی یاد. اونم گفت میزان انتقام رو من تشخیص می دم.
گفتم بهش تو زن منی و حق دارم باهات رابطه جن سی داشته باشم، تا حالا هم حرمتت رو داشتم ولی دیگه بسه.
خلاصه طبقروال قبل که هر دفعه یه بهونه ای می گیره و یه ناراحتی رو مطرح می کنه، این دفعه برگشت گفت من از دست مادرت و خواهرات ناراحتم. اونا منو اذیت کردن. چرا وقتی می رفتیم خونشون جلوم پا نمی شدن. چرا تو که نبودی کمتر احترام می زاشتن. چرا تو جمع فارسی حرف نمی زدن که من متوجه بشم. و.... منم گفتم همه این ها رو من می دونم و روش اصلاحشون رو یاد گرفتم. اینا واسه شش ماه پیش بوده. من با اونا هم حرفامو زدم و شک نکن به تو احترام نزارن منم دیگه اونجا نمی رم. ولی دوباره گفت من دیگه نمی خوامت. نمی خوام باهات زندگی کنم.
برگشت گفت حالا که شکایت مهریه کردم ترسیدی. گفتم مشکل همین جاست که تو منو نشناختی؟ من مهریه تو رو مدیونم بدم و می دم. هر چی قانون بگه می دم. اصلا مهریه رو بزاریم کنار، تو شکایت کردی مهریه هم می گیری. البته شکایت هم نمی کردی قسطی بهت می دادم. ولی من می خوام زندگی کنم. تو رو راحت بدست نیاوردم که سریع جا بزنم. گفتم تو داری بچه بازی در میاری.
خلاصه دیگه اومدم از اتاق بیرون ولی سبک شدم. از خودم خوششم اومد. یاد تایپک دوستان افتادم که باید جراتمند رفتار کنم. در عین احترام.
خلاصه رفت تنهایی شام تو اتاق بخوره، منم دنبالش رفتم و پیشش نشستم چندتا لقمه با هم خوردیم.
بعد برای اینکه احساساتیش کنم یه کم اشکم اومد. اونم قبلش گریه کرده بود. بعد گفتم خیلی نامردی این رفتارها رو نکن.
آخر شب رفت تو اتاق خوبید، دیدم پشت در خوابیده و نذاشت برم تو. کلی اصرار کردم، که باز کنه. دیگه می خواستم به زور برم تو. چند بارمحکم در رو کوبیدم. ولی به خودم گفتم واسه روز اول این جرات مندی بسه. گفتم بهش فردا درها رو از جا در میارم که دیگه دری وجود نداشته باشه. خلاصه منم پشت در اتاق خواب گرفتم خوابیدم نیمه شب مدام باهاش حرف می زدم ولی جواب نمی داد.

به نظرتون رفتارام خوب بوده؟ کجاهاش ایراد داشته؟ تاثیر داره؟ حالا چه رفتارهایی داشته باشم بهتره؟ لطفا کمک کنید.

خانومتون گریه کرده چون دلش میخواسته تموم شه همه چی
چون دلش تنگ شده

وای چقدر رفتار های خانومت برام جالب و اشناست

راستش اونجایی که از خونوادتون حرف زد یاد خودم افتادم میدونید منم همیشه اخر همه ی دلخوری هایی که از همسرم دارم به خونوادش ختم میشه انگار بیس همه ی ناراحتی ها و بی طاقتی ها و دلخوری هام از همسرم خونوادشن

بعضی وقتها باخودم میگم اگه این مشکل با خونوادش نبود من هیچ دلخوری عمیقی از همسرم پیدا نمیکردم واقعاهم اینجوریه

نود درصد دلخوری های من به خونواده ی همسرم برمیگرده واینقدر ازم انرژی میگیرن که حوصله چیزای دیگه واسم نمونده

حرفای خانومتونو جدی بگیرید تا جایی که امکانش هست تلاش کنید خونوادتون بهش احترام بذارن خیلی مهم نیست که نتیجه چی میشه یه زن حمایت میخواد

من وقتی میبینم جلوی همسرم بی دلیل بهم بی احترامی میشه ولی همسرم انگار نه انگار دلم میخواد بمیرم

بارها به همسرم گفتم من از تو انتظار ندارم کاری کنی اونا دوسم داشته باشن یا ناراحتم نکنن یا دهنشونو ببندی یا اونارو عوض کنی

من فقط از همسرم حمایت میخواستم ازش میخواستم جوری رفتار نکنه که انگار واسش مهم نیست جوری رفتار نکنه که انگار نمیشنوه

ازش حمایت و طرفداری میخواستم میدونستم اگه اون ازم حمایت کنه خونوادش دیگه به خودشون اجازه بی احترامی نمیدن

الان وقتایی که خواهر بزرگش بهم بی احترامی میکنه همسرم کلا عوض میشه اخم میکنه کم حرفتر میشه خیلی چشم تو چشم نمیشه با خواهرش همین کار کافیه که اون متوجه رفتارش بشه و بلافاصله ظاهرشو تغییر میده برای اینکه جلوی من همسرم بهش اخم نکنه

برای من همین کافی بود اما مدت ها طول کشید که همسرم بدونه وقتی من میگم حمایتم کن نمیگم بزن تو دهن خواهرت میگم نشون بده که بی حرمتی هارو متوجه میشی و ناراحتی و یه جوری مانع شو

واسه همین میگم حرفای خانومتو جدی بگیر و واقعا سعی تونو بکنید که چیزایی که ناراحتش میکنه رفع بشه

براش توضیح بدین که از رفتار خونوادتون باهاش ناراحتید و حتی شرمنده

بگید همه ی تلاشمو میکنم که نذارم این رفتارا تکرار بشه اما انصاف نیست رفتار اونارو بنویسی به پای من

همون طور که من لگدی که داداش تو بهم زدو به پای تو ننوشتم

ما زنها وقتی مورد بی احترامی از سمت خونواده همسر قرار میگیریم اگرچه میدونیم همسرمون مقصر نیست اما چون از همسرمون انتظار حمایت داریم یه جورایی فکرمیکنیم مقصر همسرمونه که اجازه میده به ما از طرف خونوادش بی احترامی بشه

بین خودمون باشه انصافا اینطوری نیست؟

چرا من یاهیچکدوم از اعضای خونوادم به عروسمون تا حالا کوچکترین بی احترامی نکردیم با اینکه عروسمونم خیلی علیه السلام نیست؟

جدای از اینکه من بسیار واسه خودم احترام قائلم و شخصیتم اجازه نمیده ازین رفتارهای مسخره نشون بدم یا دخالت کنم رفتار برادرمم هست

اینکه برادرم اگه بفهمه کسی کوچکترین حرفی زده خانومش ناراحت شده دنیارو بهم میریزه و بخاطر همینم که شده ما خیلی بیشتر مواظب رفتارمونیم

اینارو گفتم که بدونید کجاها اشتباه کردید و رفتارتونو اصلاح کنید وناراحتی های همسرتونو کوچیک ندونید

اینکه به زور رفتی پیشش وباهاش شام خوردی خیلی خوب بوده اون اشکای مصلحتیم همونطور

نذارید مدام تو حالت قهر و دوری بمونه

دفعه قبلم گفتم باهاش شوخی کنید بخندونیدش بوسش کنید به زور بغلش بگیرید اینکارا خیلی اثر مثبت داره با اینکارا بهش میگید ببین من هنوزم دوست دارمو خیلی این اتفاقاتو جدی نگرفتم قهرو لجبازیت نتونسته منو از دوست داشتنت پشیمون کنه

راستی شما چقدر روی رفت وامد خانومتون گیرید هربار که میره بیرون وشما خبر نداری خیلی بهم میریزی چرا؟

راستی اینم که بهتون خبر داده یعنی واستون نوشته که کجا میره واسم جالب بود پس هنوز واسش مهم هستید وگرنه میگفت به اون چه کجا میرم

در هر صورت شما خودتون استاد شدین هرکس هر حرفی بیاد بزنه تکراریه حرفای منم تکرار مکررات بود فقط میام براتون مینویسم که بدونید هنوزم به فکرتونم وهر روز به این امید میام تاپیکتونو باز میکنم که شاد و خوشحال بگید اشتی کردید
موفق باشید

الان دیگه خیلی مواظبش باشین که مبادا دوباره کسی تحریکش کنه وبهش بگه گول نخور بازیشه من فکرمیکنم کسی بهش خط میداده مواظب باشید حالا که داره لایه های نفوذناپذیرش میشکنه کس دیگه دوباره حالش بهم نریزه الان اون تویه وضعیتیه که خودم گیجه بین احساس ورفتار قبلش واحساس ورفتار الانش باهاتون شدیدا هواش رو داشته باشید وبهش اطمینان خاطر بدید حرفاتون فقط وعده وعید نیست از روی ترس نیست عاشقشین و.... موفق باشید

من خیلی امیدوارم به رابطتون. بنظر من خیلی خوب برخورد کردید و خانمتون هم بدش نیومده. منکه میگم خانمت دوست داره فقط دلخوره.. نا امید نشید و همینطوری برخورد کنید. مثلا من وقتی از شوهرم ناراحتم میاد پیشم بغلم میکنه الکی میگم نمیخوام حوصلت رو ندارم برو اما ته دلم کلی کیف میکنم و دوست دارم. بنظر من به این کاری که شروع کردید ادامه بدید. میدونید شاید اون هم دوست داشته باشه ولی این مدت بینتون فاصله افتاده و شما با اینکار باعث میشید این فاصله کم بشه. چون خانومتون بخاطر این بحثهایی که پیش اومده خب نمیتونه بیاد بغلت کنه یا رفتارش رو درست کنه. احتیاج به اینه که شما این دیوار رو بشکنید. یخورده پررو باشید!!! برو بغلش کن بوسش کن... باهاش شوخی کن نیشگونش بگیر! خجالت و غرور رو بذار کنار موهاش رو نوازش کن. خلاصه اینکه از دور بگید قربونت برم دوست دارم فایده نداره. اون یه زنه و دوست داره از اینکه شوهرش بغلش کنه... شاید تو ظاهر خودش رو شاکی نشون بده اما دوست داره. نا امید هم نشو... منکه فکر میکنم خانمت دوست داره
درمورد خانواده هم بنظرم خوب برخورد کردید. بگید آره عزیزم حق با تو هست من دیگه مواظبتم نمیذارم هیچکس بهت کوچکترین بی احترامی کنه
خواهش میکنم دیگران هم الکی تو دله این آقا رو خالی نکنند. بالاخره یه دعوایی پیش اومده زمان میبره تا حل بشه.
خانم این چه طرز حرف زدنه که درمورد خانم این آقا!! یعنی چی که بی احترامی میکنید . متاسفم برای شما zzzz