سلام
با توجه به بالا رفتن بی سابقه آمار جدائی در کشور، این سوال به ذهن می ریه که چرا کاری عمیق و اساسی راجع به این مساله صورت نمی گیره؟چرا سازمانی نیست که روی فرهنگ ازدواج کارکنه؟
فکر نمی کنید مشکل خیلی خیلی عمیق هست؟ خود مردم خیلی مادی شدن؟ فقط ظاهر رو می بینن؟ نمی دونن زندگی چی هست و ازش چی می خوان؟
چرا مشاوره و روانشناسی کامل و علمی (که شاید 20 جلسه هم طول بکشه) رو جزء مقدمات ازدواج نمی گزارن؟ چطور آزمایش خون و تست های فیزیکی رو انجام میدن و جزء ملزومات هست که بچه ای که ثمره این ازدواج هست مشکل جسمی نداشته باشه ولی کار واجب تر که درست بودن خود ازدواج رو مهم نمی دونن؟ لااقل این تست ها و مشاوره ها رو واجب ولی بعدش انتخاب رو به عهده دوطرف بگذارن که دیگه بعدش جای تاسفی باقی نمونه.
ما خودمون رفیم پیش یک مشاور و یک تست 30 سوالی جلوی ما گذاشت و گفت خوبه و 18 تا جوابتون شبیه هم هست!!!! همین
اینجا که ما هستیم اول کلی مشاوره می کنن و بعد تستهائی می گیرن که شاید 500 تا سوال باشه و اختلاف ها رو در میارن و سعی می کنن واقعیت ها رو کامل بیرون بکشن، این قدر میبرن و میارن که شخصیتها رو کامل نشخیص بدن و با مطرح کردن سوالات و به وجود آوردن فضاهائی، اثر هرمونهایی که طرف عاشق میشه رو خنثی می کنن تا جوابهای درست بگیرن. در نهایت اختلاف ها و مشکلات رو بیرون میارن و می گن که احتمال موفقیت یا شکست ازدواجشون چقدر هست.
حالا اگر دو طرف بازهم تمایل به ازدواج داشته باشن سعی در رفع اختلافات احتمالی و مشکلات پیش رو می شه و دعوا های پیش نیومده را شبیه ساری می کنن و پیش میارن، چون ثابت شده که اکثر دعواهای زن و شوهرها سر مسائل تکراری هست، و حلش می می کنن، به صورت کاملا کنترل شده، دقیقا مثل واکسن که ویروس یا باکتری ضعیف شده رو به صورت کنترل شده وارد بدن می کنند و در برابر حمله واقعی مقاوم و مصونش می کنن.
این ممکن است تا 20 جلسه هم طول بکشه ولی خیلی بهتر از یک عمر خون دل خوردن هست.
مصمئنم این نوع مشاوره ازدواج در ایران هم هست ولی چرا آدم ها خیلی کم در موردش می دونن؟ و یا اصلا خبر ندارن و یا اصلا مهم نمی دونن!
کسی این رو هم به ما نگفت. حتی خواهر خودم که دکتر و استاد دانشگاه هم هست از این نوع مشاوره خبر نداشت! ما حتی آزمایش ژنتیک هم دادیم ولی از آزمایش اصلی غافل بودیم.
چرا اطلاع رسانی در ایران اینقدر ضغیف و ناکافی هست؟
دوستانی که این مطلب رو می خونید، اگر خودتون یا نزدیکاتون در شرف ازدواج هستند راضیشون کنید که مهمترین تصمیمشون برای سرنوشت و آیندشون رو به شانس و خوش خیالی واگذار نکنن و خیلی جدی بگیرنش.
آیا نمی شه 100 تا مرکز رایگان به عنوان مثال توی تهران ایجاد کنن با مشاورهای با تجربه و دوره های فشرده براشون بگذارن و آخرین متدها رو بهشون آموزش بدن و آخرین نمونه تستهای استاندارد و کامل رو در اختیارشون بگذارن؟
حالا 1000 بار برنامه های "هزار راه نرفته" هم بسازن و نشون بدن، خوبه ولی اصلا کافی نیست و همه می بینن ولی به خودشون میگن که برای ما که این جوری نمی شه.
چطور می شه این فکر و ایده رو به مسئولین رسوند،
چه راهی هست که بشه این واکسیناسیون عاطفی رو قبل از اپیدمی که هر روز بیشتر میشه انجام داد؟
اگر کسی راهی به ذهنش می رسه بگه یا اقدام کنه، اگر بشه تلاشی کرد نباید دست روی دست گذاشت.
دوستانی که زندگی خوبی دارید، یادتون نره که فرزندانتون هم روزی این مشکلات رو در پیش رو خواهند داشت.
بهش فکر کنید.
علاقه مندی ها (Bookmarks)