بچه دارشدن میتونه زندگی و رابطه ما را بهتر کنه ؟

[mehraz2]

سلام دوستان خوبم .لطفا راهنماییم کنید.چندوقتیه که تصمیم به بارداری دارم هردوتامون راضی میشیم اما مواقعی که جروبحث کنینم وچون اغلب جروبحثهامون سرخانواده هامونو،ازتصمیم منصرف میشیم.شوهرم هرموقع راجع به خانواده ها عصبی میشه کل شخصیت وفرهنگ و... خانواده منو زیرسوال میبره درحالیکه خانواده اش درسطح خانواده ما هستند ولی چون یه چیزهایی براش معیاره همو رو با اون معیارهاش میسنجه مثلا میگه ما تحقیق کرده بودیم میگفتند اله وبله....درحالیکه ما هم قبل ازدواج تحقیق کرده بودیم خیلی ها پشت سرشون حرفهایی زده بودند مثل اینکه باباشش خسیسه یا ازخونواده دامادشون تحقیق کردیم تعریفشونو نکردند....حالا این حرفها خیلی منو اذیت میکنه درحالیکه 32 سال سن دارم درمرزسن خطر برای بارداری.آیا بچه اگه بیاد وضعیت بهترمیشه ؟لطفا کمکم کنید.ممنونم

[*شاداب*]

مهراز عزیز بچه دار شدن هیچ مشکلی رو حل تمی کته. شما باید مشکلاتتون رو حل بکنید. صرفا بچه دار شدن مشکلاتتون رو حل نمی کنه. میشه یه کم بیشتر از خودتون بگید. چند وقته ازدواج کردید؟ چرا در مورد خانوادهاتون جر و بحث دارید؟ لطفا توضیح بدید.

[mehraz2]

سلام دوست گرامی
2 ساله ازدواج کردیم تا 2 روزپیش دعوای سختی بین ما پیش اومد که خانواده هامون دلیلش بودن.من 32 سالمه وشوهرم 33.دعوای 2 روز پیش :برای خواهرشوهرم خواستگاراومده بود همه قرارمرارهاروهم گذاشتند واسه عقدوبله بوران که به ما هیچ چیزی نگفتند من به جون شوهرم افتادم که اینا چراماروغریبه فرض کردند رفت گذاشت کف دست مادرش که چراجلوی زنم آبروی منو بردین و....بعد چندروز دوباره رفت پیشش ومادرش چه جوری مخشو زد این وسط که من ازش می پرسم منظورم ازشوهررم می پرسم میگه هروقت لازم باشه به ما میگند.خونه هامون 5 دقیقه فاصله هست.همین موضوع که شوهرم اول طرف من بود وبعد شد طرف اونا منو ناراحت کرد مادرش منو میبینه ترش رویی می کنه وهمش ازشوهرم می پرسه گرمه کولرروشن کنم یا شام خوردی پسرم ؟دارم دیوونه میشم .میخوام یه چیزی بگم لابلای حرفهام غیرمستقیم ومودبانه به مادرشوهرم که کارشون زشت بود ...من که نمیزارم حرف تو دلم بمونه یه بارمادرشوهرم پیش من اینقدرتعریف عروس همسایه اش رو کرد که تمام کارهای مادرشوهرشو میکنه منم ج دادم همیشه دوطرفه هست لال شد...همین

[masamasa]

سلام عزیزم خوشبحالت که میتونی ج بدی من با هر تیکه کنایه اونا تا3روز میشینم گریه میکنمو تو خودم ميريزم. ولي از من ميشنوي هيچ
وقت از مادر شوهرت پیشش بد نگو اما در غیابش جواب تیکه هاشو بده اما پیش شوهرت طوری حرف بزن ک دوسش داری مثلا بگو مادر جون گناه داره امروز انگار حال نداشت یا اینکه اگه یروز دیدی شوهرت یه خورده یه روز تند باش حرف زد بعدن یواشکی بهش بگو عزیزم چرا با ما مادرت اینطور صحبت کردی گناه داره زحمت کشیده بزرگت کرده وخلاصه تا میتونی خوب بگو اینجوری حتی اگه یه روز در غیاب تو بخان مخشوبزنن ازت دفاع میکنه

[*شاداب*]

مهراز عزیز

زندگی مشترکتون ارزشش خیلی بیشتر از اینه که به خاطر این مسایل مکدرش کنید. اصلا به نظرتون ارزشش رو داره در این مورد بحث کنید؟

به نظر من کار درستی نکردید که با شوهرتون دعوا کردید که چرا در مورد بله برون به شما اطلاع ندادن. به شوهرتون که ربطی نداره.یا در هر مورد دیگه ای مربوط به خانواده ایشون یا خودتون.در مورد کارهای خانواده شوهرتون با شوهرتون بحث و دعوا نکنید.از هر چیزی که دلخور میشید سعی کنید از راه های دیگه دلخوریتون رو حل کنید.

شوهرتون رو درگیر این مسایل نکنید که یه طرف شمایید و یک طرف خانوادش. نتیجش رو که دیدید.این اشتباهات نباید تکرار بشه.

[mehraz2]

دوستان عزیزم مرسی ازراهنمایی های خوبتان .چندوقته دارم سعی می کنم بخشیدن رو یاد بگیرم .حالا بچه دارشدن چی ؟

[masamasa]

من الان باردارم لحظه شماری میکنم واسه اومدنش حس خیلی شیرنیه شوهرمم خیلی خوشحاله منم تو زندگیم خیلی مشکل دارم ولی خیلی ها رو دارم بخاطر این کوچولوتحمل میکنم شاید اگ نبود این زندگی رو ول کرده بودم

[bitabi man]

سلام بنظر من بچه دار شدن هیچ مشکلی رو حل نمیکنه من با اینکه فرزندم رو عاشقانه دوست دارم ولی اکثر اوقات از فرط ناراحتی میگم کاش قبل از اومدنش بیشتر فکر میکردم البته این مواردی رو که شما گفتید اکثر خانوما باهاش در گیرند و نمیتونه حاد باشه فقط احتیاج به آرامش و سیاست داره و اینکه سعی کنی همسرت رو بیشتر و دقیق بشناسی التماس دعا

[mehraz2]

ممنون دوستان عزیزازراهنمایی هاتون.آرامش روبرای همه آرزومیکنم

[دختر بیخیال]

بنظر من هم بچه دار شدن مشکلی و حل نمیکنه! شاید مسکن موقتی باشه که با گذر زمان اثرش رفته رفته از بین میره


ولی درمان دایمی نیست


مثالی که عنوان کردین بنظر من خیلی مسله کوچک و بیهوده ای بوده که شما بخاطرش خودتون و همسرتون و ناراحت کردین.

اولا ازدواج خواهر شوهرتون بشما ربطی نداشته به برادرشون ربط داشته، حالا اگرم به ایشونم نگفتن ایشون باید از مادرشون دلخور بشند نه شما!

بعضی خانواده ها از اینکه اسم دخترشون سر زبونا بیوفته خوششون نمیاد دوست دارند همه چی اول قطعی و معلوم بشه بعد به اقوام نزدیک بگند و بعدم همه!

شاید برای همین نخواستن شما بفهمانی برای همین به پسرشون هم نگفتند که یوقتی به شما نگند.
ولی بنظر من اصلا جای ناراحتی نداره، خب شمارو اونقدرا صمیمی ندیدن که بهتون بگند، که احتمالا یا جز اخلاقیاتشونه یا شما نتونستید اعتمادشون و جلب کنین. کلی در کا مسله ی مهمی نیست شما خودتون و ناراحت کنین.