چگونگیه رفتار من و خانواده همسرم با عروس دیگرشون

[چشمک]

سلام دوستان عزیزم ..امیدوارم که حال همتون خوب خوب باشه ...
یه مسئله ای برای خواهرم پیش آمده که نیاز دارد شما کمک کنید ..
( مشکل رو از زبان خواهرم می نویسم )

اگر یکی از افر اد خانواده(عروس) در کارهای منزل به هیچ عنوان کمک نکند و فقط در کنار همسرش باشد و فقط و فقط بخواهد که با همسرش گفتگو داشته باشد و طوری رفتار کند که کسی نتواند با او ارتباط صمیمانه ای برقرار کند باید در قبال این افراد چگونه رفتار کنیم ؟
( و وقتی با او صحبت نمی کنیم( به خاطر اینکه مزاحم او با گفتگوی همسرش نشویم) ناراحت است از اینکه با او صحبت نمی کنیم در حالی که اصلا نمیشه صحبت کرد چون او فقط همسرش را مخاطب قرار می دهد ....
از طرفی هم وقتی هم که از او در کارها کمک می خواهیم خودش را به کوچه علی چپ می زند که نمی شنود..
و اگر هم دوباه صدایش کنیم کمک بخواهیم یا بیاید در جمع ما ( اگر جمع زنانه و مردانه جدا باشد در خانواده) ناراحت می شود و اگر هم با او کاری نداشته باشیم بازهم اظهار ناراحتی می کند و هر طور که با او رفتار می کنیم همیشه گله مند است و تنش به وجود می آورد در هر صورت باید چگونه با او صحبت کنیم تا ناراحتی ایجاد نشود چون به هر حال در جمع خانواده ها بیشتر هدف دور هم بودن و خوش و بش کردن است ؟
ولی متاسفانه با روش ما نمی شود با این خانوم رابطه برقرار کرد لطفا شما بگویید که چه روشی را پیش بگیریم ..
پیشاپیش از راهنمایی هایتان متشکرم

موفق باشید .

[هستی]

سلام

من صرفا نظرم رو در مورد این مساله و با توجه به چند تجربه بیان می کنم. امیدوارم بتونه کمکی بکنه.

معمولا وقتی یه عضو جدیدی وارد یه خانواده میشه، مهمترین چیزی که باعث بوجود آمدن تنش های اینچنینی می شه اختلاف فرهنگیه.
اختلاف فرهنگ همین مسائل به ظاهر پیش پا افتاده مثل همکاری مهمان و میزبان تو امور خونه، جدا بودن خانمها و آقایان هنگام مهمونی، نوع و آداب صحبت کردن و نشست و برخاست و .... می باشذ.

بذارید چندتا مثال بزنم؛
- فرضا در خانواده ما رسم است که وقتی مهمان به منزل می آید، دست به سیاه و سفید نمی زند. بعد از صرف غذا صاحبخانه و احیانا یکی دونفر نزدیک همه ظرف و ظروف سفره را به گوشه ای از اشپزخانه که صاحبخانه درنظر گرفته انتقال می دهند و بلافاصله صاحبخانه به جمع مهمانها می پیوندد که احساس ناراحتی و معذب بودن نکنند. شستشوی ظروف و ... برای بعد از رفتن مهمانهاست. با این هدف که مهمان این یک روز را فارغ از کارهای روزانه منزل باشد و هم استراحتی کرده باشد و هم دور هم ساعاتی خوش باشند.
ولی بین اقوام همسرم این رسم نیست و مهمان و صاحبخانه از درست کردن غذا تا شستن ظروف و ... باهم مشارکت دارند.

-یا در مورد زمینه های صحبتی؛ افراد با توجه به مشغله هایشان، علاقه مندیهاشان و محیطهایی که در آن هستند، حرفهایی برای گفتن دارند.
مثلا خواهر شوهر و چندتا از اقوامشان با اینکه سن و سالی ندارند خیلی علاقه مند آرایش و لوازم آن و نحوه آرایش و ... هستند ولی من کل لوازم آرایش که استفاده کردم کرم پودر، ریمل و رژلب هست. خوب وقتی دور هم هستند راجع به این موضوعات صحبت می کنند. خوب من هیچ سر رشته ای ندارم و ساکت هستم.
حالا اگه من بخواهم صحبت کنم در مورد دانشگاه، کار، اتومبیل و ... خوب آنها دوست ندارند و ساکت می شوند.
می بینید زمینه مشترک نیست که گاهی هم کلامی پیش نمی آید.

یا ...

خلاصه قصدم این بود که گاهی اوقات باید راحت گرفت و آدمها را به حال خودشان گذاشت تا کم کم جایگاهشان را پیدا کنند.
اگر هدف از مهمانی و دورهم جمع شدن، خوش بودن همگی افراد شرکت کننده است، پس یه میزبان خوب باید زمینه ای رو فراهم کنه که همه مهمانها احساس راحتی کنند.
اگر این عروس خانم با گفتگو با شوهرش راحت تر است، می شود مبنا را بر این گذاشت که روزهای عادی فرصت هم کلامی با شوهرش را پیدا نمی کند.
البته باید مراقب باشیم که اگر ما از این موضوع یا موضوعات اینچنینی ناراحت می شویم در ظاهر و رفتارمان نشان ندهیم.

حتما که نباید همه به یک فرم عمل کنند. و با هیچ اداب گفتگویی نمی توان فردی را مجبور کرد که فرهنگی را که از بچگی با آن تربیت شده و جزئی از وجودش شده را تغییر دهد.
البته می بایست که بتوانیم دیگران را درک کنیم و به آنها احترام بگذاریم.
مطلبی به اسم هوش فرهنگی وجود دارد. عقیده من اینست که هرکس که دوست دارد با همگان ارتباط برقرار کند، باید این موضوع را مورد مطالعه قرار دهد.

در انتها باید دیگران را همانگونه که هستند پذیرفت و یک میزبان خوب باید شرایطی را فراهم کند که به همه مهمانها خوش بگذرد.

[چشمک]

ممنونم بلو اسکای عزیز
صحبتهایی که کردید بسیار گرانقدر می باشد و بنده هم قبول دارم که نسبت به مهمان اجازه بدهیم او هر طور که راحت است رفتار کند ..
ولی مشکل ما این است که این خانوم به عنوان مهمان حاضر نیست و خودش را جزئی از ما می داند که ما هم او را قبول داریم و به نظرات و پیشنهاداتش احترام می گذاریم ..
ولی سوال من است که وقتی یک روز کامل رو بخواهیم کنار هم باشیم به هر حال لازم است که بعضی مواقع در آشپزخانه مشغول به کار باشیم و مثلا اماده کردن ظرف و ظروف و تهیه سالادها و بعد سفره پهن کردن و جمع کردن که این عروس خانوم نیازی نمی بیند که کمکی کند و ما هم نسبت به این مساله سخت نمی گیریم و اجازه دادیم که راحت باشد...
ولی مشکل ما این است که او از اینکه تنها باشد برای چند لحظه که ما مشغول جمع و جور یا اماده کردن هستیم به شدت ناراحت می شود انتظار دارد که کنار او بنشینیم و دست به سیاه و سفید نزنیم ..به هر حال درست نیست وقتی که همگی جمع هستیم فقط مادر خانه مشغول به کار باشد ...

و از همه بدتر اینکه وقتی هم کارهایمان تمام می شود و پیش او می آییم و کنارش به گفتگو مشغول می شویم سعی می کند با ما صحبت نکند و همسرش را مخاطب قرار می دهد که ما از اینکه با همسرش صحبت می کند ناراحت نیستیم و فقط می دانیم که او با این رفتار فقط اعتراض می کند که چرا مرا تنها گذاشتید ؟
به نظر شما بهتر نیست که پیش ما بیاید و اگر هم نمی خواهد کاری بکند حداقل پیش ما باشد و در گفتگوی ما مشارکت داشته باشد تا لااقل تنهایی را احساس نکند ؟
اگر درسته پیشنهادی می خواهیم که به او طوری بگوییم که ناراحت نشود ...

چون ما این را می دانیم که عروسی که تازه ازدواج کرده حساسیتهایی را در اول زندگی دارد مخصوصا نسبت به خانواده همسر. به خاطر همین سعیمان براین است که از اوایل زندگیش نسبت به خانواده همسرش خاطرات بدی نداشته باشد ...

[tamanaye man]

چشمک عزیز منم می خواستم همین پیشنهاد رو بدم که خودت گفتی.به نظرم وقتی میخواین برین برای ظرف شستن بهش بگو عروس عزیز اگه دوست داری می خوای شما هم بیا پیش ما که تنها نباشی ولی به عنوان تازه عروس اجازه نداری دست به سیاه و سفید بزنی(با لحن شوخی) .فقط بیا پیشمون که تو این فرصت کوتاهی که پیش هم هستیم بیشتر با هم صحبت کنیم و آشنا بشیم.
شاید هم چون تازه وارد جمع شما شده یک وقت احساس کنه که غریب افتاده و شاید شما بخواین صحبتی کنید که اون نفهمه .پس با گفتن این جمله راحت میاد پیشتون .
در ضمن چه جاری خوبی هستید شما

[هستی]

سعی می کند با ما صحبت نکند و همسرش را مخاطب قرار می دهد که ما از اینکه با همسرش صحبت می کند ناراحت نیستیم و فقط می دانیم که او با این رفتار فقط اعتراض می کند که چرا مرا تنها گذاشتید ؟

اسم این همان است که می گوییم؛ "ذهن خوانی" و "قضاوت کردن".

بنظرم شما فقط فرض کنید که علاقه مندیهای او در جمع فقط با شوهرش مشترک است. نسبت به این موضوع حساسیت نداشته باشید.
هنگام رفتن به آشپزخانه یک صندلی بگذارید و فقط صدایش کنید که اگر دوست دارد بیاید و بنشیند تا هنگام کار هم باهم صحبت کنید. اگر نیامد هم راحتش بگذارید. مطمئن باشید بعد ازاینکه میان شما احساس راحتی کرد، کم کم خودش پیشنهاد خواهد داد که کاری را انجام دهد.

گفتید عروس تازه وارد هست. پس کمی صبور باشید و وقتی با شوهرش صحبت می کند، گوش کنید که راجع به چه مسائلی صحبت می کند، تا علاقه مندیهایش را بشناسید و شما هم وارد صحبت آنها شوید شما هم مودبانه شوهرش را خطاب قرار دهید، خودش وارد بحث خواهد شد.

فقط سعی کنید جبهه گیری نکنید، اصلا به این موضوع حساسیت نشان ندهید و به مرور که از علاقه مندیهایش صحبت کردید و بینتان فقط دعوتش کردید، با شما احساس راحتی خواهد کرد.
اگر هم بعد گذشت زمان، رویه اش تغییر نکرد خوب همینطور قبولش کنید، شما هم که به منزلش رفتید در کارهای او کمک نکنید.

[چشمک]

ممنون دوستان عزیز
تمنای عزیز از پیشنهادتون متشکرم به هر حال سعی ما این است که به همگی ما در این خانواده خوش بگذرد و کمتر در گیر چالشها شویم تا ذهنی آسوده داشته باشیم
...........
بلو اسکای عزیز اینکه گفتید ذهن خوانیه نکته بسیار مهمی بود که حتما نسبت به این مسئله این موضوع را گوشزد می کنم ...
الان به مدت یکسال است که عروس این خانواده شده و هنوز در همان حساسیتهای خودش می باشد که ما همچنان به او فرصتهارا دادیم که زمان خودش حل این موضوع باشد و حساسیتها را کند.
چون خودم متاهلم و خوب می دانم که عروس تقریبا دو سال طول می کشد تا خودش را با خانواده همسرش وفق بدهد
و نگرانیه ما هم این بود ناراحتی ها کاسته شود ..
سعی می کنیم تا حساسیت هایی رو بوجود نیاوریم تا علاوه براینکه او آشفته نشود بلکه فرهنگ و مرسومات این خانواده به هم نریزد تا باعث ایجاد ناراحتی هایی در دیگر اعضا هم نشود ...
بارها خواهر شوهرهای او اعتراض کردند که چرا خودش را با ما یکی نمی کند ولی باور بفرمایید که بارها به انها گوشزد کرده ام که صبر را پیشه کنند و به این زودی نتیجه گیری نکنند ..

دوباره منتظر پیشنهادات هستم ..ممنون

[maryam123]

سلام چشمک جان

من وقت نکردم نظر بقیه رو بخونم خانومی

<strike> اما به نظر من این خانوم اجتماعی نیست و با هیچکس جز همسرش نمیتونه رابطه برقرار کنه

این خانوم ضعف در براقراری رابطه داره و منزویه</strike>

ویرایش : فرشته مهربان >>> چنین برچسبهای صریح و تندی آنهم تنها با اطلاعاتی اندک و از طریق فضای مجازی در مورد فرد غایب اصلاً درست نیست و با اصول مشاوره همخوانی ندارد . لطفاً همانطور که مراجع خواسته است در خصوص رفتار مناسب برای خود مراجع راهنمایی داشته باشید

به نظرم همون رفتار عادی رو داشته باشید و زیاد روی مسئله این خانوم وناراحتیش زوم نکنید

بالاخره خودش یه روزی از این پیله بیرون میاد

[پیدا]

چه اصراری دارید که یکی دیگه را به زور به جمع خودتون بکشید و شاد کنید.

تا جایی که من دیدم مدیر همدردی می گن که تو زندگی دیگران دخالت نکنید و توی مشاوره ها هم فقط به کسی که خودش اومده برای مشاوره کمک می شه و کسی که نیست یا نمی خواد مشاوره بگیره، به زور نمی شه کمکش کرد. دخالت در زندگی دیگران هم ممنوعه.

پس عروس خانم را به حال خودش بگذارید و زندگیتون را بکنید. حوصله دردسر دارید ؟!

[Negin A]

سلام چشمک جان
من هم چنین جاری دارم. الان 2 سال از عقدشون میگذره ولی همونطوریه. گاهی چند هفته خونه مادر شوهرم می مونه ولی مثل مهمانها رفتار میکنه (کار نمیکنه فقط با شوهرش صحبت میکنه و ...)
به نظرم فقط وقتی قضیه حل میشه که عروسی کنه و بقیه برن خونش و دست به سیاه و سفید نزنن. الان نمیدونه مهمانداری اونم چند روز پشت هم چقدر سخته ولی وقتی بفهمه تو رفتاراش تجدید نظر می کنه. من در حال حاضر سعی میکنم زیاد باهاش صمیمی نشم. اگه بخواد شروع به گله از فامیل همسرم کنه با اینکه خودم هم دلم پره اصلا باهاش هم کلام نمیشم. به جای فاصله ای که ازم میگیره من هم فاصله میگیرم. به جاش با اون یکی جاریم خیلی صمیمی و مثل خواهر هستم. به نظرم فعلا تا نرفتن سر زندگیشون و سختی مهمانداری رو درک نکنه راه دیگه ای نداره. البته در مورد شما نمیدونم اگه جاریتون عروسی کرده خوب این راه حل رو امتحان کنید...

[چشمک]

مریم جان ممنون که نظرت رو نوشتی ولی فکر نمی کنم ادمی باشه که اجتماعی نباشه چوون دوست داره همه دورو برش باشند ولی کار نکنند و هر وقت اون اونجاست همه فقط بشینند پیشش و باهم حرف بزنند اگه کسی کاری بکنه ناراحت میشه ...اخه اگه به اندازه یه وعده بیاد و بره که مشکلی نداره آدم نهایتش بعد از اینکه رفت کارهاش رو می کنه ولی نمیشه که یک روز کامل ادم هیچ کاری نکنه ....

پیدا جان ممنون از پیشنهادت ما هم اصراری نداریم که به جمع ما بیاد و شاد باشه ما ناراحتیم ار ناراحتیه اون و حرف مدیر هم بسی جای تامل دارد که من خودم هم قبول دارم که نباید دخالت بشه ولی ما اینجا دنبال راه حل برای خودمون می گردیم نه برای اون ..عروس خانوم می تونه هر جوری که دوست داره شادی کنه ولی نه اینکه با ناراحتیش مارو هم ناراحت کنه بازم می گم ما به دنبال راه حل برای خودمونیم نه عروس خانوم ....

نگین جان از شما هم متشکرم .. این عروس خانوم الان یکساله که رفته خونه خودش و در واقع 6 ماه هم نامزد بووده یعنی در کل یکسال و شش ماهه ...ولی ما قصدمون این بود که اون رو حساس نکنیم و ناراحتیش رو بیشتر نکنیم

به نظرتون خوبه اگه به ناراحتیهاش اهمیتی ندیم و کار خودمون رو بکنیم و اجازه بدیم خودش رو با گذشت زمان با ما وفق بده اخه اگه زیاد هم به ناراحتیهاش اهمیت بدیم احتمال اینکه اوضاع بدتر هم بشه زیاده ؟