سلام وقت همه دوستان بخیر.
من تاپیک قبلی شما و مشکلاتی که مطرح کرده بودید رو یادم میاد. و با در نظر گرفتن اون مشکلات نظرمو میدم.
نگرش و همچنين ظرفيت هايى كه دو طرف براى زندگى دارن تا حد زيادى متفاوته.
خانم شما به دليل روابط اجتماعى ضعيفى كه داره ، به شما خيلى وابستس و تو اون دنيايى كه برا خودش ساخته افراد محدودى تعريف شدن .
بر عكس، شما تو يه خانواده اى بزرگ شديد كه به اين تعاملات اجتماعى ارزش ويژه اى قائل بوده و همين باعث شده شما از ظرفيت هاى مختلف و زيادى برخوردار باشيد. و تو مسير و نقشه راهى كه تعريف كرديد شما رو همراهى ميكنن. از زاويه ديد شما وقتى كسى ازدواج ميكنه يه همراه جديد اضافه ميشه كه نقش خيلى پررنگى نسبت به ديگران داره.و نه اينكه بشه تنها همراه شما.
ولى چون خانمتون از همچين ظرفيتى برخوردار نيست، شما ميشى همه دنياش، كه اگه بخايد براى شخص سومى وقت بزاريد ميبينه ديگه هيچ كس ديگه نيست و تنها شد. و يكى از دلايل رفتارهاى احساسى ،هيجانى و دور از درايت ايشون هم فكر ميكنم همين باشه.
اين چيزى نيست كه بشه با چند ماه صبر كردن درست بشه. و شما بايد بپذيرى كه ادامه اين زندگى بهاى سنگينى براى شما داره و رابطه سرد و محدودى بايستى با خانواده خودت داشته باشى.
بايد بپذيرى كه فرزند آينده شما به سبك خانمتون تربيت ميشه و شاهد اين خواهيد بود كه فرزند شما از خانواده پدریش بدش مياد.
يه لحظه بشين تصور كن زمانى رو كه بچه شما زبون باز كنه بگه عمه... تو اون لحظه خانم شما چه واكنشى نشون ميده.؟
حالا اين رو هم در نظر بگيريد كه وقتى كه بزرگ ميشن و ازدواج ميكنن مشكلاتى از اين دست مشكلات شما زياد خواهند داشت.
منظور اين كه با بچه دار شدن اين مشكلات نه تنها كم نميشه بلكه تشديد هم ميشه.
شما نياز داريد كه با خانوادتون رابطه داشته باشى، عدم پاسخ به اين نياز باعث ميشه بعد يه مدت كم بيارى و شروع كنى به گرفتن تصميمات هيجانى، و يه جورايى نزديك ميشى به شرايط امروزى خانمتون.
دوستان پيشنهاد دادن يه دو ماه صبر كن، من ميگم اگه فكر ميكنى شرايط بهتر ميشه دو سال صبر كن ولى به نظر من با توجه به شرايطى كه توى تاپيك قبليت هم اشاره كردى و در نظر گرفتن شرایط سنی و تحصیلی ... خانمتون ، فكر نميكنم این شرايط تغيير محسوسى كنه ، همون طور که بعد گذشت این مدت هم شاخص هایی که برای شما مهم بودن هیچ رشد مثبتی نداشته .
این همه لاف زن و مدعی اهل ظهور
پس چرا یار نیامد که نثارش باشیم!
سالها منتظر سیصد و اندی مردانیم ...
آنقدر مرد نبودیم که یارش باشیم
اگر آمد خبر رفتن ما را بدهید
به گمانم که بنا نیست کنارش باشیم!!!
علاقه مندی ها (Bookmarks)