به نظرتون یک دختر خانم در مواجهه با چنین سوالی در خواستگاری چه عکس العملی ممکنه نشون بده؟

[پسر جوان]

سلام خانم بانوی آفتاب، خیلی ممنون از راهنماییتون. ممنون میشدم مستقیما از تجربه خودتون می گفتید. چون این سایتی که معرفی کردید باید خیلی بگردم تا به جواب مخصوص به سوالم برسم. بازم ممنونم. راستی شما الان ایران هستید؟

سلام خانم delkhaste، خیلی ممنون از جوابتون، من در پست اولم اشاره کردم که شرایط خاص دارم و در واقع من خودم میدونم که در چنین موقعیتی رو به احتمال بالا تجربه می کنم. خوب دقیقا به همین دلیل این تاپیک ایجاد کردم.

اجازه بدبد انتظاری که من از خانمم دارم اینطوری برای شما تشریح کنم. خانم من در همه امور زندگی می تونه برای خودش تصمیم بگیره. چون واقعا دختر مستقل برای من جذابیت بیشتری داره. اما یک سری موقعیت هایی هستند که واقعا هم فکری و همراهی معنی نمیده. یعنی در اون لحظه خاص باید یک تصمیم قاطع گرفته بشه و شخص مقابل هم روی موضع خودش به هیچ وجه پافشاری نکنه که البته این موقعیت ها زیاد در زندگی پیش نمیاد. من معتقدم در یک زندگی موفق باید برای مرد حق وتو وجود داشته باشد تا در مواقعی که بحث و هم فکری به نتیجه ایی نمی رسد، خانم حق وتو مرد قبول داشته باشد و دیگه روی موضع خودش پافشاری نکنه. ممنون می شم راجع به این حق وتو نظر خودتون بگید؟

سلام خانم شیدا و دوستان عزیزی که این پست مطالعه می کنید، از پاسختون ممنونم. خانم شیدا من با مطرح کردن این سوال و سوالات مشابه که شما عرض کردید میخوام مطمئن بشم در زندگی بعنوان یک مرد حق وتو دارم. یعنی یک جاهایی در زندگی وقتی که من یک تصمیمی می گیرم دیگه کسی دنبال بحث و جدل اضافه نباشه. اما همونطور که قبلا گفتم این مسئله فقط در مورد مسائل حیاتی زتدگی ممکنه پیش بیاد و اصلا به این معنی نیست که من هر موقع هر کاری خواستم بکنم. به نظر شما اصلا چیزی بعنوان حق وتو برای مرد در زندگی مشترک محفوظ است؟ مخصوصا در زندگی با یک دختر امروزی تحصیلکرده؟ آخه با توجه به برخی مسائلی که من در این تالار مطالعه کردم، واقعا به ندرت هم که شده مرد برای اینکه از یک سری از مشکلات بزرگتر جلوگیری کنه باید از این حق استفاده کنه

[بانوی آفتاب]

سلام خانم بانوی آفتاب، خیلی ممنون از راهنماییتون. ممنون میشدم مستقیما از تجربه خودتون می گفتید. چون این سایتی که معرفی کردید باید خیلی بگردم تا به جواب مخصوص به سوالم برسم. بازم ممنونم. راستی شما الان ایران هستید؟

بله دیگه. حتماً باید بگردید و بخش های مختلف سایت اپلای ابرود که مربوط به وضعیت خودتون هست رو جستجو کنید و اطلاعات مورد نظرتون رو پیدا کنید.

جسارتاً یعنی شما هنوز شرایط و ملزومات اپلای رو نمی دونید؟ شمایی که اینقدر مشتاق رفتنی!!


جالبه!

اینجا فروم همدردی هست نه فروم اپلای. بهتر هست در این سایتی که معرفی کردم بخش مربوط به خودتون(مثل رشته، مقطع، کشور مورد نظر و ...)، رو پیدا بفرمایید و شرایطتون رو بنویسید تا بهتر راهنمایی بشید. (راهنمایی درست و اصولی)


ولی اگه از تجربیات خودم بگم:



ابتدا اینکه شما پذیرش با بورسیه و یا اسکولارشیپ می خوایید یا بدون بورسیه، فاند و ...؟؟ (این نکته ی مهمیه). چون رقابت برای گرفتن کمک هزینه ی تحصیلی و بورسیه خیلی دشوارتر هست. کما اینکه اگه با هزینه ی شخصی خودتون می خوایید برید که بسیار بسیار راحت تره. (خیلی راحت تر) و پذیرش شما تقریباً قطعیه.


در کل،


برای پذیرش برای مقاطع مختلف، شرایط مختلفی می طلبه.


به طور مثال از فردی که با مدرک کارشناسی اپلای می کنه، توقع داشتن رزومه ی علمی پربار و مقالات معتبر بین المللی و کنفرانس ها و یا سابقه ی کار مرتبط و ... از اون نمی شه. ولی خب اگه رزومه ی خوبی داشته باشه که قطعاً بهتره. و متاسفانه بورسیه برای مقطع کارشناسی ارشد به نسبت دکتری سخت تره. که در ادامه توضیح می دم.



برای فردی که برای دکتری اپلای می کنه ، قطعاً باید سابقه ی نگارش مقاله ی آی اس آی و شرکت در کنفرانس های معتبر رو داشته باشه. و پیشینه ی تحقیقاتی و پژوهشی خوبی باید داشته باشه. و بعد از تدوین رزومه ی خوب و CV و.. (توضیح در رابطه با متن و نحوه ی ارائه ی اینها طولانی و مفصله، به طور تفضیلی در سایت اپلای ابرود مطالعه بفرمایید) باید نمره ی زبان خوبی هم داشته باشه. هم در امتحان GRE ویا GMAT(بسته به رشته تون) و هم تافل یا آیلتس.


سپس باید با استاد دانشگاهی که می خواد اونجا اپلای کنه مکاتبه کنه و اونو راغب کنه که می تونه گزینه ی خوبی باشه برای همکاری با اون. و خلاصه مهمترین بخش همینه که شما بتونی استاد رو متقاعد کنی که شما رو به عنوان دستیار پژوهشی یا آموزشی و یا تحقیقاتی در گروه خودش بپذیره و با سرمایه ای که دانشگاه بهش می ده شما رو بورسیه کنه و ...



و همینطور معدل مقاطع قبلی بسیار مهمه. در کل معدل خیلی فاکتور مهمیه.



بعضی از دانشگاهها به صورت کاملاً مشهودی معدل محور هستن مثل دانشگاه های کانادا و استرالیا. و اینکه از چه دانشگاهی فارغ التحصیل شدید و این که چقدر اون دانشگاه معتبر و شناخته شده هست هم برای اونها خیلی مهمه




و این شناخته شدن عملاً به این صورته که در دانشگاهی که شما درخواست پذیرش دادید مثلاً دانشگاه کلگری کانادا. به طور مثال شما فرضاً دانشجوی صنعتی اصفهان بودید اگه از دانشگاه صنعتی اصفهان دانشجویانی پیش از شما از دانشگاه کلگری پذیرش گرفته باشند و دانشجویان خوبی بودند(که قطعاً دانشجویان خوبی بودند که پذیرفته شدند) به این صورت هست که استادی که قراره با شما کار کنه و شما رو قبول کنه، به خاطر آشنایی بیشتر با دانشگاه پیشین شما و سابقه ی خوبی که در ذهن داره، شما رو دراولویت قرار می ده.(البته بنا به شرایطی که شما دارید).



و در رابطه با پذیرش دکترای مجدد برای کسی که دکترا داره کار مشکلی است. اگر بیشتر از پنج سال گذشته باشه که در خیلی جاها غیر ممکن میشه و بیشترین مانع ریجکت شدن، از طریق سفارته. که اگه بتونید دلایل مختلفی بیاورید یکی اینکه اون سطح اطلاعاتی که شما می خواستید در این دانشگاه داخلی به دست نیاوردید یا یک استادی که تمایل دارید با اون کار کنید را در این دانشگاه(دانشگاهی که اپلای کردید) پیدا کردید و احساس نیاز به تحقیق مجدد دارید. تجربه بعضی از بچه های سایت اپلای ابرود این بوده که از نظر دانشگاه هیچ ایرادی نیست اما باید سفارت را قانع کنید . اما اگر می خواهید رشته را مجدد بخونید کمی در نوشتن پروپوزالتون که بعدا سفارت ممکن هست اون رو مطالعه کنه دقت بیشتری کنید و خلاصه باید اونها رو متقاعد کنید برای دادن ویزا.


و


درمورد پست دکتری، پست داک یک نوع شغل آکادمیک (معمولا پژوهشی) با مدت محدودهست و برای گرفتنش هم باید بخش استخدام وب سایت دانشگاهها را چک بفرمایید یا اینکه با استادهایی که دنبال postdoc میگردند تماس بگیرید. بعضی موسسات هم بورس های خاص (Fellowship) برای این نوع کارها دارند که معمولا رقابت برای اونها خیلی سنگینه.



خلاصه هر سوالی داشتید این سایتی که گفتم بسیار مفیده. باید زودتر از اینها عضوش می شدید!




من ایران هستم.

[nardil]

من هم دانشجوی دکتری هستم در داخل ایران و از شما 1 سال کوچکترم. اگر فردی از من این سوال رو بپرسه ابتدا ازش میپرسم که اگر شرایط معکوس بشه یعنی شما تصمیم قاطع به رفتن داشته باشین اما من به خاطر والدینم قادر به همراهی شما نباشم عکس العملتون چی خواهد بود؟ در ادامه میگم از الان نمیشه قاطع راجع به این پرسش پاسخی داد چون هنوز با شما زندگی نکردم و نمیدونم در قبال من چقدر مسئولیت پذیر و رئوف و مهربان و همراه و از خودگذشته هستین که هر چقدر شما این خصوصیات رو نسبت به من داشته باشید من هم متقابلا به همان میزان در قبال شما خواهم داشت. در کل با فردی طلبکار و خودبین ازدواج نمیکنم! مرد همیشه باید هوای خانمش رو داشته باشه در غیر این صورت من ازش دلسرد میشم. هیچ دختر عاقلی با این پرسش و این دیدگاهتون با شما ازدواج نمیکنه، من با این پست های شما تو این تاپیک از شما و طرز فکرتون ترسیدم، دختر باید از ته قلب یقین حاصل کنه که پسری که اومده به خواستگاریش فقط فقط اونو میخواد و با کل دنیا عوضش نمیکنه و به این باور رسیده که زن و شوهر بعد از خدا نزدیک ترین افراد به هم هستن و هیچ کس و هیچ چیزی بینشون فاصله نمیندازه، نه اینکه دختر مدام به این فکر کنه که الان میخواد منو با کیا مقایسه کنه و ایا این وسط من ارجح میشم یا اون یکی!!! یا ازدواج نکنین یا اگر ازدواج میکنین در نهایت مهربانی و شفقت با همسرتون برخورد کنین! حتی تو تنش زا ترین شرایط باید به عنوان یک مرد مثل کوه پشت سر خانومتون باشین وگرنه چرا ازدواج میکنین؟

[پسر جوان]

سلام خانم بانوی آفتاب، از راهنماییتون یک دنیا ممنونم. من خیلی وقت پیش عضوا این سایت شده و کلا زیروروش کرده بودم. منتها چون میخواستم تجربه شخصی خودتون بگید اینگونه سوال کردم. تجربه به من ثابت کرده چه کسی که یک روزه در خصوص اپلای تحقیق می کنه و چه کسی که سال ها در خصوص این مسئله وقت گذاشته، هر دو حرف تازه ایی می تونند به ادم منتقل کنند. من هم میخواستم از شما این اطلاعات بدست بیارم که خیلی خوب هم شما این مطالب توضیح دادید. از لطف و وقتی که گذاشتید خیلی ممنونم.

سلام خانم nardil، خیلی ممنون از پاسختون. احساس میکنم شما در خصوص سوال من کمی احساسی برخورد کردید. چون در پست اول و پست های بعدیم توضیح دادم که اولا این موقعیتی است که خیلی به ندرت پیش میاد و به این معنا نیست که من همیشه چنین درخواستی دارم. دوما گفتم در این جور مواقع واقعا هر دو طرف حق دارند، منتها برای حفظ زندگی یک نفر باید از حقش چشم پوشی کنه. ثالثا به سوالتون هم جواب داده بودم در پست های قبلیم و این که به لحاظ ویژگی های روانشناختی مردان، شاید اگر خانم از حقش بگذره تبعات کمتری داشته باشه. توجه کنید که من فقط فقط دارم از دید منطقی و واقع گرایانه به قضیه نگاه می کنم. در ضمن پاسخی که شما در یک جلسه خواستگاری به همچین سوالی میدید به نظرم منصفانه و قانع کننده است. راستی نظرتون راجع به حق وتو در جواب خانم شیدا در بالا نوشتم چیه؟

[بانوی آفتاب]

سلام خانم بانوی آفتاب، از راهنماییتون یک دنیا ممنونم. من خیلی وقت پیش عضوا این سایت شده و کلا زیروروش کرده بودم. منتها چون میخواستم تجربه شخصی خودتون بگید اینگونه سوال کردم. تجربه به من ثابت کرده چه کسی که یک روزه در خصوص اپلای تحقیق می کنه و چه کسی که سال ها در خصوص این مسئله وقت گذاشته، هر دو حرف تازه ایی می تونند به ادم منتقل کنند. من هم میخواستم از شما این اطلاعات بدست بیارم که خیلی خوب هم شما این مطالب توضیح دادید. از لطف و وقتی که گذاشتید خیلی ممنونم.

طعنه ی جالبی بود دوستان گرامی!!!

نیازی ندیدم قانع شی که متوجه شی بنده 5 سال پیگیر اپلای بودم ولی بنا به شرایطی هنوز عازم نشدم. چون نه مهمه شما بدونی و نه مرتبط با موضوع تایپیک جنابعالی.

صرفاً جهت اطلاع این پست بنده رو در سال 93 ملاحضه بفرمایید.
http://www.hamdardi.net/thread-36631.html#post364150


به هر حال باز هم می گم:
امیدوارم ابتدا این مسیر طولانی و نسبتاً دشوار رو بروید و ابتدا اپلای بفرمایید، پذیرش بگیرید، بورسیه بشوید، ویزا بگیرید و ....(هفت خوان رستم)
سپس نگران این موضوع باشید و تایپیک بزنید!

موفق باشی

[پسر جوان]

سلام خانم بانوی آفتاب، من به هیچ عنوان قصد طعنه زدن نداشتم. باور کنید بی منظور گفتم. من برای کسی که واسم وقت میزاره و نظر خودش در این تاپیک اعلام میکنه بی نهایت احترام قائلم. به خاطر این سوتفاهم عذرخواهی می کنم.

[nardil]

من این حق وتو رو برای آقا یا خانم قایل نیستم، زندگی مشترک یعنی یا هر 2 باهم یا هیچ کدوم در تمام زمینه ها و تمام تصمیم گیری ها، من از زندگی والدینم و نزدیکانم مشاهده میکنم که اون خانواده هایی که توش زن و وشوهر همیشه با هم هماهنگ و منصف و مهربان بودن خوشبخت ترن، در هر موضوع خاصی یا من ادله ی کافی و منطقی میارم و همسرم رو قانع میکنم یا اون و در نهایت با هم! یه تصمیمی میگیریم اما هر تصمیمی میگیریم باید جانب انصاف رو نگه داریم و با هم مهربان باشیم.

[sara 65]

سلام
سوال جالبی نیست و اگه از من پرسیده بشه در مقابلش جبهه میگیرم! اولین پستتون کاملا این حس رو به من منتقل کرد که چقدر طرف خودخواهه و از الان دنبال نشون دادن برتریشه یا همون گربه رو دم حجله کشتن! متوجه منظورتون هستم و میدونم که چی میخواین، شاید بتونین با کلمات بازی کنین و سوال رو جور دیگه ای بپرسین که برخورنده نباشه. مثلا مثال مهاجرت و خانواده و حق وتو رو بیخیال شین. بپرسین که اگه برای یه موقعیتی یا هدفی خیلی زحمت کشیده باشین و تحققش نزدیک باشه، اما مصلحت خانوادتون این باشه که ازون موقعیت بگذرین چیکار میکنین؟ چقد انعطاف نشون میدین؟ اگه مثال خواست مثال مهاجرت رو بزنین اما باز هم کلی تر بگین، مثلا اگه خانواده ی خودتون یا من مشکلی داشتن

در کل به نظرم اگه یک مورد نرمال رو برای ازدواج پیدا کنین و توی همه ی زندگی بهش نشون بدین که به تصمیماتش احترام میذارین و محبت و علاقتون رو بهش نشون بدین قطعا تو همچین موقعیت هایی به راحتی از شما نمیگذره! یعنی جوابی که الان میگیرین رو خیلی ملاک قرار ندین و روش حساب باز نکنین، آدم با گذشت زمان به جواب همچین سوال هایی میرسه

[پسر جوان]

سلام خانم nardil و sara65، خیلی ممنون از نظراتتون. شاید یکی از دلالیل پرسیدن همچین سوالی اینه که من سخت به آدما اعتماد می کنم. حالا نمی دونم در امر ازدواج این مسئله به خودی خود، ویژگی خوبی محسوب میشه یا نه!

[مهرآیین]

آقای پسر جوان خیلی دنبال این نباش که تو خواستگاری چه جوابی در برابر سوالت از طرف مقابل میگیری.

خواستگاری معمولا آدمها خودشون رو برای جواب دادنهای ایده آل آماده میکنند. این یه طرف قضیه است. از اون طرف قضیه بر میگرده به عملکرد خودت در زندگی مشترک یعنی اگه هر دوتون به درک متقابل و تفاهم خوبی تو زندگی رسیده باشید اونوقت شاید همون خانمی که تو جلسه خواستگاری خیلی جواب دلگرم کننده ای برای سوالت نداده بود ولی عملا در زندگی مشترک گاهی فداکاری های بی منتی رو در حق شما انجام بده.

(گاهی آدمها فقط وقتی که در شرایط قرار بگیرند می تونند به سوال شما جواب بدن و شبیه سازی شرایط رو خیلی نمی تونند تصور کنند که بخوان جواب واقعی بدن.)