**لطفا وارد شوید: حلالم کنید...**

[سارا بانو]

[color=#000000]سلام:

ناگهانی نیامدم یکی از دوستان زحمت حلالیت طلبی را بکشه...

این خیلی بده که این همه به مسئله مرگ و حلالیت فکر می کنی .
عزیزم بالاخره همه یک روزی از دنیا می روند ولی به نظرم یک کمی از یک کم بیشتر متاثر از مرگ دوست و همکارت شدی .

نوع تفکرت درمورد مرگ بعد از حادثه ای که برای دوستت اتفاق افتاده ناراحت کننده است .
خانم دکتر عزیزو نارنین یک کمی به خودت بیا و حال روحی خودت را عوض کن . به نظر نمی آید حالت نرمال باشد .

انشالله که عمر باعزت داشته باشی . این را پیش خودت تکرار کن که دوست و همکار من بر اثر یک حادثه فوت کرده و قرار نیست من هم چنین سرنوشتی داشته باشم .

سلام آنی جان:
چرا نرمال نیست..؟
داغ دیدگی حالتی ست که در بعضی موارد رخ می دهد..من نیز چون اعضا تالار رو خیلی دویت دارم و واقعا برام حقیقی هستند ..دوست دارم مطمئن باشم هیچکس ازم دلخور نیست..همین ......
من فکر نمی کنم من مثل دوستم می میرم..نه ..چون عمر دست خداست و اونه که سرنوشت رو مقدر می کنه...ولی من اولین باره دوستی عزیز را این طور از دست دادم و مزه مرگ را انقدر نزدیک حس نکرده بودم..همین...
و چون می دونم مرگ به مثابه دمی است و به ما نزدیک فقط خواستم حلالیت خواسته باشم..و گرنه من کلی آرزو دارم..و با سرعت به سمتشون می رم..همین ...
هنوز همسر نازنینم را پیدا نکردم.... بچه های دل بندمو ندیدم...و تخصص نگرفتم و .... ولی احساس کردم به مرگ فکر نکرده بودم و وقتی دوستم که کنارم بود یک دفعه پر پر شد ..اونم آرزو زیاد داشت ...گفتم لااقل حلالیت خواهی بکنم.....
اون جمله هم برای اینه که تنها اون یک دوست فرد ناراحت از منو می شناسه خوب منم باید به یکی می سپردم...همین..
وگرنه حالا حالاها اگر خدا بخاد باید منو تحمل کنید...
دوستتون دارم....