میشه کاری کرد که قلب آدم برای کسی به تپش نیوفته؟

[abi.bikaran]

زندگی خوب اون تپش قلب که هنوز گه گاهی میاد سراغم به خاطر فشار مشکلات که هر روز یکی خراب میشه رو سرم
تنها استرسی که دارم همین در مورد سن که ممکنه من تلاشم بکنم یا طرف خودش بیاد جلو یا حرفی زده بشه بعد متوجه بشه من ازش بزرگترم بخواد عقب بکشه یا خانوادش مخالفت کنن
مطمئنم من خیلی ضربه میخورم به خاطر همین میخوام پیش گیری کنم
در مورد کوچیک کردن سن خودم هیچ علاقه ای ندارم ولی همین چند وقت پیش برای انجام کاری که شرایط سنی داشت دیگه مجبور شدیم پیگیری کنیم ولی هر جا رفتیم گفتن نمیشه
ولی شنیدم خیلیا این کارو کردن نمیدونم از چه راهی؟
مسئله ازدواج برای من یه کمبود کوچیک نیست چون شرایط من خیلی با دخترای دیگه فرق داره والان واقعا حس میکنم تنها چیزی که میتونه منو اروم کنه واز زیر فشار این همه درگیریهای ذهنی مشکلات جووجور رها کنه داشتن کسی که بهش تکیه کنم چون دیگه دارم کم میارم هر چقدر هم هدف مشخص داشته باشی وبراش تلاش کنی ولی چیزی نمیتونه جای خالی یه شریک وهمراه برات توی زندگی پر کنه واقعا تو این مورد کسی نمیتونه خودش گول بزنه.
اینقدر تنهایی تلاش کردم وسختی کشیدم که دلم برای خودم میسوزه خیلی وقتا اشکم به خاطر تنهایی خودم در میاد تا یه سنی توانش داری صبر وتحمل داشته باشی ولی بعدش دیگه نمیشه هر چی سن بالاتر میره جای خالی کسی تو زندگیت بیشتر احساس میکنی و تنهاتر میشی اون هم من که کسی رو اطرافم ندارم
تنها هدفم فعلا همین کار که دارم انجام میدم تا به نتیجه ای برسه که متاسفانه اون فرد هم باید حضور داشته باشه مگه اینکه بزارم از این شهر خراب شده برم که اصلا امکانش ندارم.

[زندگی خوب]

این که اون فرد به تو علاقه مند بشه دست خودشه!!!!!!!!!!!!!!! تو به هیچ عنوان نمیتونی کاری بکنی. روشنه؟ تنها کاری که میتونی بکنی اینه که خودتو خوب نشون بدی، همین.

عجیبه برام تفکرت.خیلی استلالت فضاییه. فکر کنم شرایط روحی نرمالی نداری. همین که میترسی به احساست ضربه بخوره از طرف دیگه هم میگی به خاطر شرایط سختت کم مونده

بمیری رو میگم. خب بالاخره میخوای چیکار کنی؟ وایسی تا بمیری یا یه حرکتی بکنی؟ از طرف دیگه اصلا مشخص نیست طرف از تو خوشش اومده یا نه تو به فکر پشیمونی و مخالفت

خانواده و ... هستی. میتونم ازت بپرسم چرا داری به این جور چیزا فکر میکنی؟

در بهترین شرایط وقتی ما تو انجام یه کاری به همه ی امور و ابعادش مسلطیم ، احتمال موفقیتمون 25 درصده. ما آدما اصلا به خودمون تسلط نداریم!!! بیشتر کارا و تصمیما و .... ما غیر ارادی

هستش حتی حرکات ارادی دست و پامون غیر ارادیه!!!! اونوقت تو داری در مورد اینکه میتونی یه نفر دیگه رو با تلاش به خودت علاقه مند کنی با اطمینان حرف میزنی تنها مشکلی هم که از

نظر تو مونده سن ته دیگه!!! وگرنه حل بود....

به سنت کاری نداشته باش. تو خودتو به طرف و به همه ی افراد خوب معرفی کن یا اون ها هم میان سمتت یا نه.

امیدت به خدا باشه. خدایی که این فرد رو سر راه تو قرار داده روزی دهنده ی توئه. همه ی آدما چه تو ناز زندگی کنن چه تو سختی همه آفریده ی خدان. از خدا بخواه که تکیه گاهت باشه نه

آدمی که با یک دونه برنج هم میتونه خفه بشه و بمیره!!! آدمی که با یه تغییر کوچیک تو یه هورمون هاش میتونه چنان به افسردگی فرو بره که از دنیا ببره چه طور میتونه غمخوار و شریکی

مطمئن باشه؟ پس توکلت به خدا باشه.

در ضمن در مورد بخش دوم حرفات مربوط به احتیاجت به تکیه گاه، به نظرم برداشتت از زندگی مشترک مثل یه دختر نهایت 16 ساله است. متاسفانه....

برات مینویسم. یعنی میام باهات بحث میکنم.

[زندگی خوب]

مسئله ازدواج برای من یه کمبود کوچیک نیست چون شرایط من خیلی با دخترای دیگه فرق داره والان واقعا حس میکنم تنها چیزی که میتونه منو اروم کنه واز زیر فشار این همه درگیریهای ذهنی مشکلات جووجور رها کنه داشتن کسی که بهش تکیه کنم چون دیگه دارم کم میارم هر چقدر هم هدف مشخص داشته باشی وبراش تلاش کنی ولی چیزی نمیتونه جای خالی یه شریک وهمراه برات توی زندگی پر کنه واقعا تو این مورد کسی نمیتونه خودش گول بزنه.
اینقدر تنهایی تلاش کردم وسختی کشیدم که دلم برای خودم میسوزه خیلی وقتا اشکم به خاطر تنهایی خودم در میاد تا یه سنی توانش داری صبر وتحمل داشته باشی ولی بعدش دیگه نمیشه هر چی سن بالاتر میره جای خالی کسی تو زندگیت بیشتر احساس میکنی و تنهاتر میشی اون هم من که کسی رو اطرافم ندارم
تنها هدفم فعلا همین کار که دارم انجام میدم تا به نتیجه ای برسه که متاسفانه اون فرد هم باید حضور داشته باشه مگه اینکه بزارم از این شهر خراب شده برم که اصلا امکانش ندارم.

سلام.

فکر کنم برداشت من و تو از شرایط اضطراریت دو تا تعریف جدا از هم باشه. من میدونم که تو مشکل جا و محل اقامت داری بنابراین به عنوان یک خانم شرایطت تقریبا اضطراری هست و

بهتره یا مسکن مطمئن تهیه کنی یا ازدواج کنی و چون خانواده ای که بتونی باهاشون زندگی کنی رو نداری بهتره تشکیل خانواده بدی. من به این دلیل شرایط تو رو بد در نظر گرفتم وگرنه تو

هیچ فرق خاص یا ویژه ای نداری تا اونجایی که من درکت کردم مشکل تو همین دوتاست مگه اینکه چیزی باشه که نگفته باشی.

این مشکلاتی که داری هم البته استثنای به تو نداره. هر آدمی میتونه تو شرایط تو باشه و البته هستن و فراوونن.

حتی من نوعی که مثلا سرپناهی دارم هم باید هر لحظه آمادگی این رو داشته باشم که شرایطم برعکس بشه به دلیل اینکه زندگی واقعا غیر قابل پیش بینیه. بنابراین تمام تلاشم رو برای

تامین ایمنی مسکن و هزینه زندگی باید انجام بدم. منتظر پیدا کردن تکیه گاه که از من محافظت کنه یا گنج که منو بی نیاز کنه نباید باشم . منتظر بودن کلا کار اشتباهیه.

مشکلات احساسی که داری رو تقریبا با ازدواج نمی تونی حل کنی مخصوصا حس تنهایی رو. کلا دنبال تنهایی هستی و تنهایی رو دوست داری. خب تو این جوری و جنگنده بار اومدی

میتونی عوض بشی ولی چرا آخه؟ خب بقیه زندگیت هم به جای موجود وابسته بودن بجنگ. چه ازدواج کنی چه مجرد بمونی. کجاش بده؟ به خاطر نوع بزرگ شدنت نمیتونی به کسی تکیه

کنی بنابراین بیخودی فکر نکن که اگه ازدواج کنم قراره آسوده و راحت بشم و به کسی تکیه کنم و این همه استرس و اضطراب در درونم به یکباره خاموش بشه و ازدواج بهشت موعود و اختتام

مشکلات من و آغاز خوشبختی و راحتی و تفریح و حل همه ی مشکلات خواهد بود.

برای برطرف کردن حس تنهاییت ارتباط خودت رو با خانواده و مادرت بهتر کن. لطفا ببخششون و دوستشون داشته باش. باور کن همه ی آدما مثل هم هستن.کسی فرشته نیست!!! کسی بد

مطلق نیست!!! این تویی که تعیین میکنی کی دوست داشتنی هست و خاص و از کی باید دوری کنی و ازش متنفر باشی. این تویی که اشتباه یک فرد رو نادیده می گیری ولی دیگری رو به

خاطر همون اشتباه تا ابد نمی بخشی.

من منکر خوبی های ازدواج نیستم ولی خب اون طوری که تو انتظار داری هم نیست.

همه ی آدما اصولا تنهایی تلاش میکنن. باید این طور باشه .کسی که بخواد وظیفه و کار خودش رو به دوش کسی دیگه بندازه از نظر دین پذیرفته نیست. در ضمن منظور تو رو نفهمیدم.

منظورت از اینکه گفتی از تنهایی تلاش کردن خسته شدی یعنی اینکه کلا از تلاش خسته شدی یا مثلا نیازمند مشوقی؟

اگه ازدواج کنی و مثلا بچه دار بشی وظایفت و استرس هات و ناراحتی هات صدها برابر بیشتر از این که الان داری خواهد بود. من متوجه نمیشم که منظورت از تحمل بدبختی چیه؟ من فرض

رو مشکلات مالی یا کار و استرس شبانه روزی گرفتم که میگم کار و تلاش و استرس همیشه هست.چرا بیخودی بابتش خودت رو ناراحت میکنی؟ اصلا مگه کار کردن ناراحت شدن داره؟

من خودم ترجیح میدم اونقدر بابت کارم سختی بکشم که بمیرم ولی تو خونه بی کار جلوی تلوزیون لم ندم!!! خواب و استراحت بیشتر از 6-7 ساعت در روز تصورش برام وحشتناکه!!!!

استر و تپش قلب راه حل دارن. راه حلشون هم فرار یا آرزو برای تمام شدنشون نیست.

همه ی آدما مثل هم تنهان. فقط تا یه سنی نمیفهمن که تنهان. دلشون به خواهر و دوست و پدر و مادر و ... خوشه و با توقع و انتظار از اونا گرمن. بعد که کمی بزرگ میشن و قدرت درکشون

بالا میره میفهمن چه ازدواج کنن و چه ازدواج نکنن ، تنهان و کل دنیا و آدما و دوست و آشنا چیزای فانی ای هستن. با یه چشم به هم زدن همه چیز میتونه بره بر باد. تو این سن میفهمن که

از اولم تنها بودن و وقتی این فهم به وجود میاد دلهاشون نرم میشه و شروع میکنن به کمک کردن به دیگران و قلباشون مهربون میشه.

در نهایت باور کن خدایی که ما رو آفریده تنهامون نمیذاره. اگه دری رو از روی حکمت ببنده قطعا درهای دیگری رو به روی ما باز میکنه . پس ما باید هوشمند باشیم و عاقل و در زمان حال

زندگی کنیم تا بتونیم دست رحمت خدا رو ببینیم.

[abi.bikaran]

منظورت از اینکه گفتی از تنهایی تلاش کردن خسته شدی یعنی اینکه کلا از تلاش خسته شدی یا مثلا نیازمند مشوقی؟ هم از تنهایی خسته شدم هم روحی هم فیزیکی این نیاز در خودم میبینم هم یکی میخوام بهم انگیزه بده برای ادامه این مدت که با این طرف اشنا شدم کلی انرژی پیدا کردم برای کار کردن اون از من خوشش میاد از رفتارش متوجه شدم ولی نمیدونم من رو به عنوان یه کیس میبینه یا فقط من رو به عنوان یه هنرمند که کارش تحسین میکنه خوشش اومده اینو نمیتونم تشخیص بدم

اگه ازدواج کنی و مثلا بچه دار بشی وظایفت و استرس هات و ناراحتی هات صدها برابر بیشتر از این که الان داری خواهد بود. من متوجه نمیشم که منظورت از تحمل بدبختی چیه؟ من فرض

رو مشکلات مالی یا کار و استرس شبانه روزی گرفتم که میگم کار و تلاش و استرس همیشه هست.چرا بیخودی بابتش خودت رو ناراحت میکنی؟ اصلا مگه کار کردن ناراحت شدن داره؟ نمیدونم چطوری بگم که واقعا درک کنید کار وتلاشی که نتیجه نمیده واطرافیانت مدام سرزنشت میکنن ناراحت شدن ونا امید شدن نداره؟ دست به هر کاری میزنم نمیشه هر چقدر تلاش میکنم زندگیم تغییر بدم شرایطم جوری بشه که به هیچکس متکی نباشم باز نمیشه


من خودم ترجیح میدم اونقدر بابت کارم سختی بکشم که بمیرم ولی تو خونه بی کار جلوی تلوزیون لم ندم!!! خواب و استراحت بیشتر از 6-7 ساعت در روز تصورش برام وحشتناکه!!!!

استر و تپش قلب راه حل دارن. راه حلشون هم فرار یا آرزو برای تمام شدنشون نیست.

همه ی آدما مثل هم تنهان. فقط تا یه سنی نمیفهمن که تنهان. دلشون به خواهر و دوست و پدر و مادر و ... خوشه و با توقع و انتظار از اونا گرمن. بعد که کمی بزرگ میشن و قدرت درکشون

بالا میره میفهمن چه ازدواج کنن و چه ازدواج نکنن ، تنهان و کل دنیا و آدما و دوست و آشنا چیزای فانی ای هستن. با یه چشم به هم زدن همه چیز میتونه بره بر باد. تو این سن میفهمن که

از اولم تنها بودن و وقتی این فهم به وجود میاد دلهاشون نرم میشه و شروع میکنن به کمک کردن به دیگران و قلباشون مهربون میشه.

در نهایت باور کن خدایی که ما رو آفریده تنهامون نمیذاره. اگه دری رو از روی حکمت ببنده قطعا درهای دیگری رو به روی ما باز میکنه . پس ما باید هوشمند باشیم و عاقل و در زمان حال

زندگی کنیم تا بتونیم دست رحمت خدا رو ببینیم.

فعلا که تا میتونه داره همه درا رو به روی من میبینده

[abi.bikaran]

فقط به من بگین چیکار کنم میدونم از دست من هیچ کاری بر نمیاد بخوام تلاش کنم هم میدونم تا اون نیاد جلو هیچ فایده ای نداره
چطور کلا بیخیال بشم؟ فکر کنم خیلی ذهنم درگیر شده هر چی تلاش کردم نتونستم هم ذهنی هم احساسی بیخال باشم
امروز یه خبری شنیدم در موردش با اینکه میدونستم درست نیست تمام روز حالم بد بود احساس خفگی شدید میکردم هنوز هم خوب نشدم نمیدونم چرا اینطوری شدم
اگه اینجوری ارتباط داشته باشم مطمئنم خیلی وابسته میشم بخوام کلا قط کنم کارم چی میشه حالا که به واسطه اون دارم به نتایجی میرسم

[زندگی خوب]

چرا کلا بی خیال بشی؟

[abi.bikaran]

چرا کلا بی خیال بشی؟

پس چیکار کنم؟
من خودم بهتر میشناسم اگه این رابطه ادامه پیدا کنه من وابسته میشم به این آدم
هرکاری کنم نمیتونم در بی اعتنایی وبیخیالی سیر کنم ودرگیرش نشم
بعدش بفهمم اون همه توجه فقط به خاطر استعداد وهنرم بوده وبا فرد دیگه ای ازدواج کنه جلوی چشم من خیلی خیلی خرد میشم
همین دیروز یکی به اشتباه متوجه شده بود گفت زن داره با اینکه میدونستم 100درصد اشتباه میکنه تمام روز سرم داشت میترکید حتی یه خبر دروغ در موردش منو این همه بهم ریخت
من با یکی از اعضای خانوادش(همسر برادرش) رابطه تقریبا صمیمی دارم و در ارتباطیم از اون طریق میتونم کاری انجام بدم؟ البته خیلی سعی میکنم اون دوستم بویی نبره که من از برادر شوهرش خوشم اومده میترسم بره بزاره کف دستش چون خیلی رک و راحته

[mohamad.reza164]

سلام

حالتون چه طوره خانم آبی؟

سال نو خدمت شما مبارک باشه

امیدوارم بهترین ها در سال 96 نصیبتون بشه


---------------------

من با هاتون موافق هستم که بی خیالش بشید.

چرا؟

از ابتدا دوست داشتم ادامه بدید و محکم پای آرزو ها و دوست داشتن هاتون بایستید. ولی الان حس میکنم راه روش رو در پیش نگرفتید که هیچ ، از طرفی هم بسیار احساسی شدین.

----------------------
مدیر همدردی یه مطلبی داره درمورده " در تنور احساسات دمیدن ممنوع " سرچش کنید و مطالعه کنید. البته مضمونش در مورد شما نیست ولی ازش مطالب خوبی دستگیرتون میشه.

--------------------
من چند وقته میخواهم از شما یه گله ای بکنم! اجازه دارم؟
خوب مثل اینکه اجازه دارم
در جواب دوستان همدردی شما می فرمایید من هنرمند هستم و اینطور احساسی بودن در وجود منه.
من با شما موافقم باید به بوجودتون احترام بگذارید و خودتون رو دوست داشته باشید، ولی یه جای کار ایراد داره.
بین احساسی بودن و احساس محور بودن خیلی فرق هست.
احساسات به لطافت روح برمیگرده و یکی از نعمت های زیبای خداونده . اگر من یه گل رز قرمز رو ببینم، یا یه کودک کار تو سرما زمستون کنج چهار راه ببینم، ممکنه واکنشی نشون ندم، ولی یه فرد احساس دا، میره گل رو بو میکنه و از زیبایی های اون گل لذت میبره و در مورد کودک کار، حد اقلش باهاش همدردی میکنه.

ولی یه شخص احساس محور، به جا تصمیم گیری با عقلش، در بعضی مواقع احساسش ( بخوانید دل) نمیگذاره تصمیم درستی بگیره.
مثلا عقل میگه با یه مبلغ پول میشه یه ماشین صفر ژاپنی و دل میگه فلان ماشین خوش قیافه چینی هم میشه گرفت.

---------------------

کنترل احساسات ارزشمند شما و اینکه نگذارید عنان کار تصمیم گیری هاتون رو دستش بگیره در اولویت قرار داره.

اگر بتونید به این مهم دست پیدا کنید، با شما حتی در بد ترین حالت مشکلی ندارم که مستقیم برید از پسر خواستگاری کنید ( فقط جنبه مثال داره که بزرگی اش رو برسونم). چون میدونم تاکیدات عقل تون هست و این قضیه رو تایید داده.
---------------------

یکم به خودتون مهلت بدید و از ایشان فاصله بگیرید، تا احساساتتون فروکش کنه.
ائنوقت خیلی راحت، میشه مثلا با چند احوال پرسی غیر رسمی یا شیرینی پختن ( به قول یکی از دوستان همین تاپیک) گوشی رو دست ایشان برسونید، البته با این پیش فرض که " اگر شد، شد و اگر نشد، هم نشد"

------------------
پ . ن:
یه روز عروسی یکی از دوستانم بود، بنده خدا فراموش کرده بود به من کارت عروسی بده، من هم خیلی دوست داشتم به دلایلی در عروسی اش حضور داشته باشم. با یکی دیگر از دوستانم که صحبت میکردم، بهم گفت : مگه نمیگی دوست داری شرکت کنی،؟! خوب برای دوست داشتنت تلاش کن و گوشی رو بردار و بهش بگو، اول غیر مستقیم عروسی رو تبریک بگو و اگر دوزاریش نیفتاد، مستقیم بگو. (میدونست نمی خواستم فیلم بسازم و واسطه جور کنم، این روش انتحاری رو پیشنهاد داد)
من هم به سرعت گفتم، زشته، مردم چی میگن، "عروسی ندیده "
خیلی فکر کردم، دیدم حرف مردم و همیشه هست ولی خوبی اش اینه که موقته و زود از بین میره، ولی چیزی که میمونه حضور در عروسی و دوستت داشتن خودم هست.
دل رو زدم به دریا که بهش زنگ بزنم، و غیر مستقیم با ترفندی بهش بگم، که یهو خودش زنگ زد، و من رفتم عروسی، ولی من پیروز شده بودم، چون بر ترس و افکارم غلبه کرده بودم و میخواستم زنگ بزنم ولی خدا زودتر وارد عمل شد و یاد اون انداخت

[narges_khanom]

این راه تکراری که همه ما دخترهای عاشق میریم و در نهایت عاقل میشیم !

[زندگی خوب]

آبی جان عزیزم دختر خوب خانووووم بی خیال چی بشی تو آخه؟ تو الان نه سر پیازی نه

تهش!!! برای چی الان داری احساسی میشی من نمیدونم.

عزیزم یک بار دیگه مرور کنیم چه اتفاقی برای تو افتاده:

1- مدت خیلی زیادی تحت فشار بودی و ناراحت این که ازدواج نکردی.

2- یک آقا رو پیدا کردی و گویا بهش علاقه پیدا کردی.

3- اونقدر تابلو بازی در آوردی که عالم و آدم فهمیدن چی شده (اون آقا هم اگه خنگ

نباشه... فهمیده)

4- حالا دیگه میخوای چیکار کنی؟

4-1- خود به خودی بری بهش اخم و تخم کنی میخواد بگه دختره دیونه اس!!!

4-2- همکاری تو یه طرفه باهاش قطع کنی میخواد بگه این دختره اهل کار نیست و کلی بد و بیراه پشت سرت و از طرف دیگه منفعت مالیت از دستت میره.

4-3- خودت بگو میخوای چیکار کنی؟

باهاش تلخ بشی و حرف نزنی و ... باور کن بهت میخنده!!!! یه ذره به خودت ارزش بده.

فکر کن سنگ مفت بود گنجشک هم مفت. واقعا هم همین طور بوده.

الان من واقعا نمیدونم تو چرا اصلا بهش فکر میکنی!!!!

راحت همکاری تو باهاش ادامه بده دیگه. ازدواج هم اگه کرد ایشالا خوشبخت باشه.

در ضمن من نمیدوم چند بار دیگه باید حضور و قدرت خدا رو یادآوری کنم.!!!! صد سال نماز

و هزار سال روزه واسه اینه که در این جور مواقع یادت بیوفته خدا بالا سرمونه وگرنه برای

بهشت نماز میخونی؟