پایان تلخ

[در آرزوی آزادی]

سلام دوستان.از همه کسانی که راهنماییم خواهند کرد پیشاپیش تشکر میکنم.
من با دختر خانمی آشنا شدم که ایشون همه معیارهای منو دارن ولی تنها از بابت خانواده اصلا جور نیستیم و تصمیم به جدایی دارم.تقریا هم سنیم.26 سالمونه
ایشون برای من خیلی محترمن و خیلی عزیز.دوسشون دارم و حدود دو ساله که باهمیم.
میخوام لطف کنین کمکم کنین که دختر خانم بابت جداییمون اصلا اذیت نشه تحمل اذیت شدنشونو ندارم.ایشون در این وضعیت پیش اومده سهمی ندارن.راستش بلد نیستم دل بشکونم.نمیخوام از خودم بد بگم و بهانه بیارم چون نمیخوام باعث آیندشونم بشم که نتونن اعتماد کنن.در مرحله خواستگاری هستیم.

[عسل28]

سلام دوست عزیز
شاید چیزی که بگم به مذاقتون خوش نیاد
اما شما دارین کاملا نامردی رو در حق ایشون تموم میکنین
بعد دو سال آشنایی ، اونم تو مرحله خواستگاری ، درست زمانیکه دختری داره کاخ ارزوهاشو درست میکنه . رویاهاشو سرش خراب کنین این نهایت نامردیه و مطمئن باشین یه جا چوبشو میخورین
شما باید خیلی قبلاها به این فکر میکردین که ایا جور هستین یا نه. نه اینکه احساس و وقت یکی رو درگیر کنین و با یه معذرت خواهی در این مرحله جا بزنین
چیزی که 8 ماه پیش واسه من اتفاق افتاد و چه ها که نکشیدم
مگه میشه اون دختر اسیب نبینه
اینم لینک من
http://www.hamdardi.net/thread-44866.html

[bahareh09]

از اسم‌ کاربریت مشخصه ازادی دوست داری
ازادی خیلی خوبه اما نه به قیمت نابود کردن دیگران

به قانون عمل و عکس العمل عقیده داری؟
شنیدی میگن پاخور داره؟

به نظر من هرگز این کارو نکن
اون دختر ضربه بزرگی میخوره و طبق قانون طبیعت این ضربه شاید یه جایی به خود شما برگرده
حالا جزای اون دنیاییش که بجای خودش

هرچقدرم بااحتیاط و ملایم باشه بازم ضربه شو به اون دختر میزنه

از یه مشاور متخصص کمک بگیر که چیکار باید کنی
اما در هرحالت تصمیم فعلی شما از نظر من اشتباهه و به طرف مقابلت اسیب سنگینی میزنه

ضمنا عسل حرفای درستی زده و باهاش موافقم

[در آرزوی آزادی]

بابت اینکه وقت گذلشتین پاسخ دادین ممنونم.
مگه قراره به هر قیمتی ازدواج کنیم وقتی با کسی رابطه داشتیم؟ بدتر از جدایی.طلاق گرفتنه.الان شاید اون کسایی که این پست خوندن فکر کردن که بعله الان من خیلی راحت و چون از نظر خانوادگی مشابه نیستیم میخوام تموم کنم و به قول شما نامردی رو در حق ایشون تموم کنم.من موضوع شما رو خوندم و اون آقا پسره شما رو به چیزی امید وار کرده و از شما سواستفاده کرده و حداقل از نظر عاطفی نیازشو برطرف کرده و اخرشم تنهاتون گذاشت.واقعا شما حاضرین با کسی ازدواج کنین که بعد چند سال به جدایی بکشه رابطتون یا حداقل طلاق عاطفی؟
منظورم از گفتن این مطالب این بود که بدونین تموم کردن یک رابطه هر چند میتونه سخت و درد آور باشه ولی میتونه هم به نفع هر دو نفر باشه.
اما....
مشکل اکثر ماها اینه که همدیگرو خیلی راحت قضاوت میکنیم و شما هم قبل اینکه مشکل جور نبودن ما رو بپرسین قضاوت کردین و با حرف شما من شدم ظالم و دختر خانم هم شدن مظلوم.دوست داشتم حداقل یکی میپرسید مشکلتون چیه؟چرا جور نیستین؟
بابت همراه شدنتون با مشکلم باز سپاسگزارم و لطفا ناراحت نشین.

- - - Updated - - -

از اسم‌ کاربریت مشخصه ازادی دوست داری
ازادی خیلی خوبه اما نه به قیمت نابود کردن دیگران

به قانون عمل و عکس العمل عقیده داری؟
شنیدی میگن پاخور داره؟

به نظر من هرگز این کارو نکن
اون دختر ضربه بزرگی میخوره و طبق قانون طبیعت این ضربه شاید یه جایی به خود شما برگرده
حالا جزای اون دنیاییش که بجای خودش

هرچقدرم بااحتیاط و ملایم باشه بازم ضربه شو به اون دختر میزنه

از یه مشاور متخصص کمک بگیر که چیکار باید کنی
اما در هرحالت تصمیم فعلی شما از نظر من اشتباهه و به طرف مقابلت اسیب سنگینی میزنه

ضمنا عسل حرفای درستی زده و باهاش موافقم

از اینکه وقت گذاشتین پاسخ دادین ممنونم.شما هم مثل عسل خانم قضاوت کردین؟واقعا چرا نمیپرسین مشکلتون چیه؟چرا راحت بلدیم قضاوت کنیم و چرا فکر میکنیم بابت این کارمون هزینه ای نمیدیم؟ لطفا ناراحت نشین این حرفارو اول به خودم میگم.

[خندون]

من نمیدونم که دقیقا علت تصمیمتون چیه؟ ولی خب حتما شرایط طوریه که قابل اصلاح نیست مخصوصا اینکه گفتین به علت خانواده ها میخواین جدا بشین.

من نظرم بر عکس دوستان هست. اتفاقا من اگه جای دختر خانم باشم و بدونم طرفم از ازدواج با من پشیمون شده حتما خودم رابطه رو قطع میکنم.
والا آدم غرور داره و منم اصلا خوشم نمیاد که درصدی خودم رو به کسی تحمیل کنم.
و اتفاقا موقعیت مشابه شما برام پیش اومده. درسته که اون زمان کمی اذیت شدم ولی الان خیالم راحته. چون کسی که بخواد از سر ترحم یا احساس وظیفه یا اینکه چون ۲ سال با هم بودیم با من ازدواج کنه همون بهتر که بره و دیگه نبینمش.

ولی آقای استارتر شما مگه از اول شرایط خانوادگی دختر خانم رو ندیدین؟؟ آیا این شرایط خانوادگی از اول رابطه تون بود یا بعدها بوجود اومد؟؟

[عسل28]

با سلام مجدد

دوست عزیز من و بهاره جان نه شما رو قضاوت کردیم نه از حرفتون ناراحت شدیم
بحث ما اصلا یه چیز دیگه اس که کاربر عزیز خندون هم به اون اشاره کرده
مهم نیست مشکلتون چیه

مهم اینکه مگه از اول نمیدونستین که شرایط خانوادگیشون یا هر مسئله دیگه چیه ، پس چرا دو سال طول دادین . این یعنی بازی دادن یه دختر ، وقت و فرصتهاشونو گرفتن ، احساسشونو درگیر کردن( حالا برای رفع هر نیازی حتی بخاطر رفع تنهایی خودتون) و بعدش راحت از کنارش گذشتن...

از طرفی خودتونو تافته جدا بافته ندونین . اتفاقا طرف من که بقول شما سواستفاده عاطفی کرد لااقل مدت زمان بازیش 7 ماه بود اما شما دو سال وقت و احساس یکی رو به بازی گرفتین و آخر سر هم راحت میگین جور نیستیم خدانگهدار

بحث من و امثال من اینکه تا وقتی که از خودتون مطمئن نشدین یکی رو درگیر بلاتکلیفیهاتون نکنین که بعدش حق به جانب بگیرین که چی میشه نشد دیگه بهتر از طلاقه . اگه قصد ازدواج داشتین دیگه دو سال دختر مردمو الاف خودتون نمیکردین بقول خودتون دو ماه شناخت پیدا میکردین همون اولش میسنجیدین میشد یا نمیشد ....

در ضمن شما که تو پست های دیگران راهنمایی گذاشتین که دختره نباید آسیب ببینه مگه طرف شما دختر نیست مگه احساس نداره.... در زیر دقیقا نقل قول شماست :
قشنگ برو جلو بگو خوشم اومده ازتون و میخوام بیشتر آشنا بشیم اگه مایل باشین و نظرتون تا اینجا مثبته اجازه بدین بیشتر همو بشناسیم و هدفم ازدواجه و یه فرصت دو ماهه میخوام مطمعن بشم از طریق خانواده اقدام کنم و قرارم نیست بیرون بریم و..هر وقت شما صلاح دونستین همو میبینیم.چون دوست ندارم بیرون کسی شما رو با من ببینه و شما دخترین و و راضی نیستم از طرف من به شما آسیبی برسه.تمام

متاسفانه ماها بلدیم فقط شعار بدیم ..........

درپناه حق

[Glut.tiny]

سلام
کاری با گذشته تون ندارم چون یه رابطه حتی امکان داره با یک نگاه شروع شده باشه
و ما هم هیچ اطلاعی از رابطه شما نداریم که بخواهیم قضاوت کنیم که کدوم طرف مقصر هست
و اینکه میخواهید جلو این اشتباه بگیرید موافقم
به نظر من خانواده طرف مقابل به اندازه خود دختر خانم مهم هستن
و شاید با یه نادیده گرفته شدن خانواده طرف مقابلتون در آینده با مشکلات بزرگی مواجه بشید (حتی طلاق)
درست همین اتفاق واسه یکی از همکارهای من افتاد که به خاطر دخالت های مادر دختر مجبور شدن طلاق بگیرن
در صورتی که اگه با شناخت کافی از خانواده دختر ازدواج میکرد این اتفاق نمی افتاد
شما هیچی از اون دختر خانوم و رابطه تون نگفتید تا دوستان بهتر راهنماییتون بکنن
چطور شخصیتی دارن
فردی احساسی و وابسته ای هستن که در این شرایط رابطه رو زود نمیشه قطع کرد و باید به ایشون زمان بدید
یا فردی هستن که خیلی راحت میتونن رابطه رو قطع کنن و وارد رابطه دیگه ای بشن
خودم به شخصه تو زندگیم با هر دو این شخصیت رو به رو شدم

اگه وقت کردم بیشتر توضیح میدم
موفق باشید

[dr-samira]

سلام:
گفتید همه معیار هارو داره جز خونواده...
میشه این جمله رو برا من هضم کنید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ خونواده این خانم چه مشکلی دارن؟؟؟ مالی؟ پدر یا مادر خانواده اعتیاد دارن؟ دزد هستند؟ یا هرچیز دیگه ای....
قصد جسارت ندارم فقط میخوام این جمله رو بازتر کنید تا هم من هم بقیه دوستان نظر کامل و جامع تری ارائه بدیم.... شاید راهی باشه و اصلا قضیه انقد بزرگ نشه....
منتظر پاسختون هستم.
سپاس

[در آرزوی آزادی]

از همه دوستانی که وقت گذاشتن نظرشونو گفتن واقعا ممنونم

بهتره اول خلاصه وار درمورد رابطه بگم تا بهتر لطف کنین کمک کنین.

حدودا یک سال و چند ماه پیش من با این خانم آشنا شدم و هر چه گدشت احساسمون نسبت به هم بیشتر شد و الانم ادامه داره.بچه ها من ماه های اول در مورد این خانم میدونستم که مادر ایشون یک زندگی ناموفق داشته و دوباره با یه آقایی ازدواج کرده(حدودا 18 سال پیش) که ایشون متاهل بوده ولی اون آقا با خانمش چند سال پیش متارکه کرد.

ولی بعد 7و8 ماه قبل فهمیدم که رابطه مادر ایشون با اون آقا ازدواج رسمی نبوده.واین رو من خیلی تاثیر داشت و مدت زمانی طول کشید که قبول کنم شرایط زندگی هیشکی دست خودش نبوده و ممکنه پیش بیاد.(عادی نیست برام این موضوع ولی در شرایط خاصی به ایشون حق دادم)

2ماه پیش هم که قرار بود خانواده ها به صورت جدی اقدام کنن و مراسم خواستگاری انجام بشه فهمیدم که مادر ایشون یک بار هم در سنین نوجوانی (13 سالگی) یه ازدواج ناموفق دیگه هم داشته که سه سال طول کشیده.

در مراسم خواستگاری هم متوجه شدم که مادر ایشون در ازدواج دومشون هم خانم یه آقای بچه دار شدن که اون آقا در زمان زندگی با مادر دختر خانم سراغ زن اولشون میرن و در یک زمان دو تا خانم دارن.

الان هم در حال حاضر به احتمال 90% مادر ایشون طلاق میگیرن.

از دوستانی که لطف میکنن نظرشونو میدن ممنونم

- - - Updated - - -

سلام
کاری با گذشته تون ندارم چون یه رابطه حتی امکان داره با یک نگاه شروع شده باشه
و ما هم هیچ اطلاعی از رابطه شما نداریم که بخواهیم قضاوت کنیم که کدوم طرف مقصر هست
و اینکه میخواهید جلو این اشتباه بگیرید موافقم
به نظر من خانواده طرف مقابل به اندازه خود دختر خانم مهم هستن
و شاید با یه نادیده گرفته شدن خانواده طرف مقابلتون در آینده با مشکلات بزرگی مواجه بشید (حتی طلاق)
درست همین اتفاق واسه یکی از همکارهای من افتاد که به خاطر دخالت های مادر دختر مجبور شدن طلاق بگیرن
در صورتی که اگه با شناخت کافی از خانواده دختر ازدواج میکرد این اتفاق نمی افتاد
شما هیچی از اون دختر خانوم و رابطه تون نگفتید تا دوستان بهتر راهنماییتون بکنن
چطور شخصیتی دارن
فردی احساسی و وابسته ای هستن که در این شرایط رابطه رو زود نمیشه قطع کرد و باید به ایشون زمان بدید
یا فردی هستن که خیلی راحت میتونن رابطه رو قطع کنن و وارد رابطه دیگه ای بشن
خودم به شخصه تو زندگیم با هر دو این شخصیت رو به رو شدم

اگه وقت کردم بیشتر توضیح میدم
موفق باشید

سلام

از نظر منطقی و سنجیدتون خیلی سپاسگزارم.
ایشون فردی احساسی هستن و تجربه حس جدایی رو ندارن.و از اول هم قرار بوده که خانواده ها نظرشونو بگن بعد 100% قطعی بشه

- - - Updated - - -

سلام:
گفتید همه معیار هارو داره جز خونواده...
میشه این جمله رو برا من هضم کنید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ خونواده این خانم چه مشکلی دارن؟؟؟ مالی؟ پدر یا مادر خانواده اعتیاد دارن؟ دزد هستند؟ یا هرچیز دیگه ای....
قصد جسارت ندارم فقط میخوام این جمله رو بازتر کنید تا هم من هم بقیه دوستان نظر کامل و جامع تری ارائه بدیم.... شاید راهی باشه و اصلا قضیه انقد بزرگ نشه....
منتظر پاسختون هستم.
سپاس

سلام.ممنونم بابت وقتی که میزارین.لطف میکنین راهنماییم میکنین.

[در آرزوی آزادی]

با سلام مجدد

دوست عزیز من و بهاره جان نه شما رو قضاوت کردیم نه از حرفتون ناراحت شدیم
بحث ما اصلا یه چیز دیگه اس که کاربر عزیز خندون هم به اون اشاره کرده
مهم نیست مشکلتون چیه

مهم اینکه مگه از اول نمیدونستین که شرایط خانوادگیشون یا هر مسئله دیگه چیه ، پس چرا دو سال طول دادین . این یعنی بازی دادن یه دختر ، وقت و فرصتهاشونو گرفتن ، احساسشونو درگیر کردن( حالا برای رفع هر نیازی حتی بخاطر رفع تنهایی خودتون) و بعدش راحت از کنارش گذشتن...

از طرفی خودتونو تافته جدا بافته ندونین . اتفاقا طرف من که بقول شما سواستفاده عاطفی کرد لااقل مدت زمان بازیش 7 ماه بود اما شما دو سال وقت و احساس یکی رو به بازی گرفتین و آخر سر هم راحت میگین جور نیستیم خدانگهدار

بحث من و امثال من اینکه تا وقتی که از خودتون مطمئن نشدین یکی رو درگیر بلاتکلیفیهاتون نکنین که بعدش حق به جانب بگیرین که چی میشه نشد دیگه بهتر از طلاقه . اگه قصد ازدواج داشتین دیگه دو سال دختر مردمو الاف خودتون نمیکردین بقول خودتون دو ماه شناخت پیدا میکردین همون اولش میسنجیدین میشد یا نمیشد ....

در ضمن شما که تو پست های دیگران راهنمایی گذاشتین که دختره نباید آسیب ببینه مگه طرف شما دختر نیست مگه احساس نداره.... در زیر دقیقا نقل قول شماست :
قشنگ برو جلو بگو خوشم اومده ازتون و میخوام بیشتر آشنا بشیم اگه مایل باشین و نظرتون تا اینجا مثبته اجازه بدین بیشتر همو بشناسیم و هدفم ازدواجه و یه فرصت دو ماهه میخوام مطمعن بشم از طریق خانواده اقدام کنم و قرارم نیست بیرون بریم و..هر وقت شما صلاح دونستین همو میبینیم.چون دوست ندارم بیرون کسی شما رو با من ببینه و شما دخترین و و راضی نیستم از طرف من به شما آسیبی برسه.تمام

متاسفانه ماها بلدیم فقط شعار بدیم ..........

درپناه حق

من هیچ وقت اهل شعار نبودم و نیستم.رابطه ما هم بعد دو ماه جدی شد ولی قضایایی پیش اومد که نشد عقد کنیم.

چرا مشکلم و اینکه چرا میخوام به دختر خانم آسیب نرسه مهم نیست؟ ببینین وقتی کسی ابراز احساسات میکنه در مورد همه چیزش مسوله.وقتی من نتونم دختر خانمی که میخواد زندگی آرومی داشته باشه رو نتونم فراهم کنم پس هیچ وقت وارد مشکلات نمیکنمش.

دوست داشتن در کنار هم موندن نیست دوست داشتن مسولیت داره و والله به خاطر خودم هم نمیخوام ازشون جدا بشم.

من کسی رو بازی نمیدم و از آدمایی که بازی میدن یا بازی میخورن هم دوری میکنم.

چرا ما آدما خوب مقایسه میکنیم و میگیم طرف من دو تا زد تو 100 تا زدی و تو بدتری؟
من قصد مقایسه نداشتم فقط منظورم این بود که اون آقا خیلی سطحی میخواسته و معنی مسولیت رو نمیدونسته و دلش یه بازی میخواست.

تمام حرف من اینه دوست داشتن مقدسه و میشه از دور هم عاشق هم بود.

- - - Updated - - -

من نمیدونم که دقیقا علت تصمیمتون چیه؟ ولی خب حتما شرایط طوریه که قابل اصلاح نیست مخصوصا اینکه گفتین به علت خانواده ها میخواین جدا بشین.

من نظرم بر عکس دوستان هست. اتفاقا من اگه جای دختر خانم باشم و بدونم طرفم از ازدواج با من پشیمون شده حتما خودم رابطه رو قطع میکنم.
والا آدم غرور داره و منم اصلا خوشم نمیاد که درصدی خودم رو به کسی تحمیل کنم.
و اتفاقا موقعیت مشابه شما برام پیش اومده. درسته که اون زمان کمی اذیت شدم ولی الان خیالم راحته. چون کسی که بخواد از سر ترحم یا احساس وظیفه یا اینکه چون ۲ سال با هم بودیم با من ازدواج کنه همون بهتر که بره و دیگه نبینمش.

ولی آقای استارتر شما مگه از اول شرایط خانوادگی دختر خانم رو ندیدین؟؟ آیا این شرایط خانوادگی از اول رابطه تون بود یا بعدها بوجود اومد؟؟

ایشون مشکلات خودشو دارن و دلشون آرامش میخواد.منم این نامردی رو نمیتونم بکنم که ایشون وارد یه مشکلات دیگه بکنم و وارد خانواده ای بکنم که ممکنه مشکلاتی پیش بیاد.

هرچند خانواده من اصلا با ایشون مشکلی ندارن و کاملا مورد تایید هستن فقط شرابط خانوادگی ایشون این مشکلات بوجود آورده.

بحث پشیمون شدن نیست.من الان بیشتز از اول رابطه دوسشون دارم.