احساس نیاز به دوست دختر

[Mr.Anderson]

والا من موندم اصلا از همون اول چجوري حالت خوب شد برا يه مدت؟؟؟
همچين گفتي با خوندن جوابا تو همدردي بهتر شدم گفتم چ خبره حالا
بيشتر در باره محبت به پدر مادر بود و رفتار درست
بابا منم كه مشكلم مثل خودته همه اينا رو خوندم ولي بهتر نشدم
چ ربطي داره
هر كسي جايگاه خودشو داره
شما ميتوني بگي مثلا من گشنه امه , پس ميرم يه نفس ميكشم خوب ميشم؟
هر چيزي سر جاي خودشه
چ ربطي داره
درسته تو زندگي اينده ات تاثير ميذاره ولي خوب درد الان رو بايد چ كار كنيم
اي كاش
اي كاااااش يكي بود كه دقيقا همين مشكل رو حل كرده بود
چون به نظر من افرادي كه از بيرون نگاه ميكنن
يا يه ادمي ميبينن كه از بي مشكلي اين حرفا رو ميزنه (چون معمولا همچين تجربياتي داشتن و حالا فقط بدي هاشو ميبينن و فك ميكنن خوبي نداره ديگهيا فك ميكنن اصلا مشكل خاصي نيست و حل ميشه و دو روزه بعد يادش ميره و ...(كه بايد بگم من خودم فكر ميكنم بيشتر از يك ساله در گير اي قضيه ام)
يا اينكه متوجه اين قضيه ميشن كه حس و حال ما براشون نا اشناست و بيخيال ميشن و ميرن
حالا ايشالا تا فردا جواب هاي مشاور رو هم ميذارم همينجا برات ببين چجورياست

- - - Updated - - -

خوب حس و حال من رو كه باهاش اشنايي؟
پس سوالم رو كه پرسيده بودم توضيح نميدم فقط اين جواب اوله:

با سلام و احترام
شما حق دارید که اینگونه آشفته باشید.
اما چیزی که کلید رهایی شما هست اینست که دقیقا درک صحیحی از مشکل و راه حلش داشته باشید.
به زبان ساده:
صورت مسئله شما کاملا اشتباه هست.
این انتظار از ارتباط با دختران خطا هست.
چون دو حالت دارد:
حالت اول:
دختران اگر اهل ازدواج نباشند، اگر اهل خوش گذرونی و ارتباط با پسران دیگر برای لذت بردن باشند، این از شانس شماست که گرفتارشان تا کنون نشده اید وجان سالم به در برده اید. در غیر اینصورت بازیچه آنها شده و درگیری های وابستگی آنچنان آسیبی به شما می زد که در آینده هم نمی توانستید به درستی زندگی خود را جمع کنید و به دختران جهت ازدواج اعتماد کنید.

اما اگر دختری اهل ازدواج باشد و معیارهای صحیح ازدواج را داشته باشد و مهارتهای لازم زندگی را داشته باشد، به هیچ وجه به پسرانی که قصد لذت ارتباط با آنها را دارند اعتماد نمی کند. و هرگز احساس خود را به پسری هدیه نمی کند که در حلقه ازدواج او نباشد.
به دیگر سخن چنین دخترانی عشق خود را مخفی نگه می دارند تا نصیب آن پسری بکنند که مسئولانه و متعهدانه به صورت رسمی خواستگاریشان کنند و در چارچوبی منطقی آنها را مناسب ببینند. آنگاه عشق خود را به شوهرانشان هدیه می کنند. نه به پسرانی که در راه خانه و کار و تحصیلشان می بینند.


حالا شما باید هدف خود را مشخص کنید.
اگر هدفتان بازی با احساسات دختران و لذت بردن از رابطه با آنها بدون قصد ازدواج هست. که کلا ما مشاوران رد می کنیم.
اما اگر هدفتان ازدواج مسئولانه هست. شما کافیست در مورد دختری که لذت می برید و دوست دارید اقدام عملی جهت خواستگاری و بررسی معیارهای ازدواج در خصوص او بکنید. اگر او را واجد شرایط مناسب دیدید با او ازدواج کنید .و اگر او را دارای شرایط مناسب ندیدید رد کنید.
در واقع برای دختر هم همین طور هست.
اگر خواستگاری که می آید و در نگاه اول دوستش دارد بررسی کند و ببیند واجد شرایط مناسب هست بله می گوید ، اما اگر با همه علاقه ای که دارد ، مشاهده کرد که تناسب ندارند او را رد می کند.

جذاب بودن دختر یا جذاب بودن پسر همه آن چیزی نیست که در ازدواج نیاز هست.
بلکه اولین معیار و البته مهم هست که باید وجود داشته باشد.
گامهای بعدی شناخت های دقیقی هست که به صورت رسمی و علنی در جلسات شناخت و جلسات خواستگاری فراهم می شود.

با توجه به همه موارد بالا :
هیچ اهمیتی ندارد چه دختری از شما خوشش بیاید یا نیاید.
چون در هر صورت این خوش آمدنها اصلا در خوشبختی و ازدواج شما نقشی نخواهند داشت.

اما آنچه اهمیت دارد اینست که :
شما از دختری که می پسندید رسما و علنا خواستگاری کنید و معیارهای ازدواج خود را با او بررسی کنید. و اگر مناسب بود ازدواج و اگر نبود سراغ دختر دیگری بروید.

این عشقبازی هایی که اکنون در جامعه می بینید. یا در فیلمها مشاهده می کنید. همان فریب بزرگی هست که طلاق را از 1 درصد به تقریبا 60 درصد در جامعه ایرانی کشانده است.
یعنی توجه به ظواهر زودگذر و لذتهای ارتباطی در ازدواج به جای شناخت و بررسی دقیق.

پس لطفا صورت مسئله را عوض کنید. و برای این مسئله اشتباهتان دنبال پاسخ نباشید.

- - - Updated - - -

خوب حس و حال من رو كه باهاش اشنايي؟
پس سوالم رو كه پرسيده بودم توضيح نميدم فقط اين جواب اوله:

با سلام و احترام
شما حق دارید که اینگونه آشفته باشید.
اما چیزی که کلید رهایی شما هست اینست که دقیقا درک صحیحی از مشکل و راه حلش داشته باشید.
به زبان ساده:
صورت مسئله شما کاملا اشتباه هست.
این انتظار از ارتباط با دختران خطا هست.
چون دو حالت دارد:
حالت اول:
دختران اگر اهل ازدواج نباشند، اگر اهل خوش گذرونی و ارتباط با پسران دیگر برای لذت بردن باشند، این از شانس شماست که گرفتارشان تا کنون نشده اید وجان سالم به در برده اید. در غیر اینصورت بازیچه آنها شده و درگیری های وابستگی آنچنان آسیبی به شما می زد که در آینده هم نمی توانستید به درستی زندگی خود را جمع کنید و به دختران جهت ازدواج اعتماد کنید.

اما اگر دختری اهل ازدواج باشد و معیارهای صحیح ازدواج را داشته باشد و مهارتهای لازم زندگی را داشته باشد، به هیچ وجه به پسرانی که قصد لذت ارتباط با آنها را دارند اعتماد نمی کند. و هرگز احساس خود را به پسری هدیه نمی کند که در حلقه ازدواج او نباشد.
به دیگر سخن چنین دخترانی عشق خود را مخفی نگه می دارند تا نصیب آن پسری بکنند که مسئولانه و متعهدانه به صورت رسمی خواستگاریشان کنند و در چارچوبی منطقی آنها را مناسب ببینند. آنگاه عشق خود را به شوهرانشان هدیه می کنند. نه به پسرانی که در راه خانه و کار و تحصیلشان می بینند.


حالا شما باید هدف خود را مشخص کنید.
اگر هدفتان بازی با احساسات دختران و لذت بردن از رابطه با آنها بدون قصد ازدواج هست. که کلا ما مشاوران رد می کنیم.
اما اگر هدفتان ازدواج مسئولانه هست. شما کافیست در مورد دختری که لذت می برید و دوست دارید اقدام عملی جهت خواستگاری و بررسی معیارهای ازدواج در خصوص او بکنید. اگر او را واجد شرایط مناسب دیدید با او ازدواج کنید .و اگر او را دارای شرایط مناسب ندیدید رد کنید.
در واقع برای دختر هم همین طور هست.
اگر خواستگاری که می آید و در نگاه اول دوستش دارد بررسی کند و ببیند واجد شرایط مناسب هست بله می گوید ، اما اگر با همه علاقه ای که دارد ، مشاهده کرد که تناسب ندارند او را رد می کند.

جذاب بودن دختر یا جذاب بودن پسر همه آن چیزی نیست که در ازدواج نیاز هست.
بلکه اولین معیار و البته مهم هست که باید وجود داشته باشد.
گامهای بعدی شناخت های دقیقی هست که به صورت رسمی و علنی در جلسات شناخت و جلسات خواستگاری فراهم می شود.

با توجه به همه موارد بالا :
هیچ اهمیتی ندارد چه دختری از شما خوشش بیاید یا نیاید.
چون در هر صورت این خوش آمدنها اصلا در خوشبختی و ازدواج شما نقشی نخواهند داشت.

اما آنچه اهمیت دارد اینست که :
شما از دختری که می پسندید رسما و علنا خواستگاری کنید و معیارهای ازدواج خود را با او بررسی کنید. و اگر مناسب بود ازدواج و اگر نبود سراغ دختر دیگری بروید.

این عشقبازی هایی که اکنون در جامعه می بینید. یا در فیلمها مشاهده می کنید. همان فریب بزرگی هست که طلاق را از 1 درصد به تقریبا 60 درصد در جامعه ایرانی کشانده است.
یعنی توجه به ظواهر زودگذر و لذتهای ارتباطی در ازدواج به جای شناخت و بررسی دقیق.

پس لطفا صورت مسئله را عوض کنید. و برای این مسئله اشتباهتان دنبال پاسخ نباشید.

[sajad98]

سلام.
چندتا کاربر که واقعا ازشون ممنونم گفتن که اگه الان این کار رو نکنی یعنی دوست نشی همسری که آینده خواهی داشت هم همینطوره.
چرا؟ تنها دلیلی که من سمت دوستی نمیرم اینه که به فکر همسر آیندم هستم و یه حس تعدی از همین الان بهش دارم. نمیدونم کیه، مهمم نیست که کیه برام ولی مهم اینه میخوام اولین کسی باشه که میخوام حتی اسمش رو صدا کنم.
من نه دخترای زیادی رو دیدم نه باهاشون هم صحبت شدم، اما همونایی که توی دانشگاه دیدم همشون با پسرا رابطه داشتند. رابطه هم اگه نداشتند اینقدر با این پسرا رابطشون صمیمی بود که انگار دوست بودند.
چه فایده من یه عمر اینجوری با این حالتی که الان دارم و دارم عذاب میکشم سر کنم اما آخرش با یه دختری ازدواج کنم که قبلا رابطه داشته؟ چون اگه اینجوری بشه واقعا به خودم میگم منم اشتباه کردم منم باید قبلنا با یه دختری دوست میشدم.
ولی واقعا از کجا معلوم دختری که قراره من باهاش ازدواج کنم قبلا رابطه ای نداشته؟
این حس بدبینی رو با خوندن نظرای توی سایتا پیدا کردم وگرنه قبلش فکر میکردم دخترا خیلی خیلی بهتر از این حرفان.

[فدایی یار]

سلام سجاد جان.
منم سه سال پیش این حس های شما رو داشتم توی همین سنین.

الان کاملا خدا رو شکر میکنم که اشتباه فکر میکردم.

ببین من نمیگم پاک زندگی کن حتما زن پاک گیرت بیاد چون هیچ تضمینی نیست.
دوما این جا بخش کوچیکی از جامعه ی ماست و همه با مشکلاتشون میان باعث نشه به همه ی دخترا بدبین شی.دختر خوب هم زیاده درست مثل خودت که خوبی

در نهایت بگم نیاز به جنس مخالف در همه ی ابعاد یه نیاز مشترک هست که تنها راه پاسخ صحیح اون ازدواج هست ..باور کن اگه با کسی دوست بشی و ... بعد ها چی زن پاک گیرت بیاد چی نیاد اینشو کار ندارم ولی دیگه خودت به اون لذتی که میتونستی بار اول با همسر شرعی وقانونی خودت برای همیشه بدست بیاری رو بدست نمیاری و عمری افسوس میخوری چرا اشتباه رفتی.

کسانی که اهل این روابط هستند جلوی من و شما هیچی نمیگن کافیه بری توی خلوت های خودشون ببینی چقدر پشیمون هستند ولی افسوس...درسته در توبه بازه ولی اون بحث بخشش گناهش هست..ولی ایا ادم وقتی با زنش هم بالین میشه میتونه روابط گذشتش رو فراموش کنه و براش تداعی گر تلخی ها و زشتی های گذشتش نشه..قطعا غیر ممکنه..

به نظرم بیش تر به فکر ساختن ایندت باش..تا زودتر بتونی با یه دختر خانم خوب انشالله ازدواج کنی..اقا نذار سنت بره بالا چون میدونی این نیاز که نمی خوابه ولی واقعا حس ادم به ازدواج کم میشه بس که سنگ جلوی پای ادم میندازند یا واقعا وجود داره.دلتو خوش نکن به خوشی های زودگذر.این چیزا درست مثل مواده که اولش خوشی و سرمستی هستش ولی بعش که خماری بیاد سراغ ادم میفهمه چه کلاهی سرش رفته.اقا شما برنده ای پس اشتباه نکن لطفا.

[sajad98]

شا میگی نزار سنت بالا بره. من یه تاپیک نوشتم که خواهرم یه دختری رو برام پیدا کرده. اینم تاپیکش
http://www.hamdardi.net/thread34858-2.html
ولی خوب همه مشاورای اینجا گفتند اشتباهه. منم دیگه بی خیالش شدم. خوب مشاورا حتما یه چیزی میدونند که میگن و منم نظرشون خیلی برام مهمه.

[فدایی یار]

اقا سجاد من گذرا تاپیکتو خوندم.

شما مشخصه هنوز شرایط ازدواج رو نداری. مثل خیلی های دیگه. شما تا وقتی شرایط ازدواج رو نداری نه این خانم بلکه هر خانمی بخوای باهاش دوست بشی برای ازدواج میدونی چند تا ایراد داره.. هر دو طرف درگیر روابط احساسی میشند بعد مدتی مثلا شما سربازی و تا کار ثابت و.. بعدش میبینی یه روز یا تو خسته میشی یا اون خانم یا یکی از خانواده ها مخالفت میکنه خلاصه از این چیزا تا دلت بخواد زیاده ..سرتو به درد نیارم یه روز تصمیمی میگیرید از هم جدا بشید بعدش باز باید بیای تاپیک بزنی چطور کسی که میخواستم رو فراموش کنم یا نمیدونم دلشو نشکسته باشم.. و باز تا ازدواج کنی با یکی دیگه و.. خواه ناخواه اینا روی شما تاثیر خودشو داره. پس عاقل چرا سری که درد نمی کنه رو دستمال ببنده.


توی این سن ادم فکر میکنه دیگه به کسی که دوست داره برسه فتوحات نادر شاه رو انجام میده و .. ولی اولش این طوری هست بعدش باز به حالت عادی ادم بر میگرده.اون موقعست که متوجه حقایق تازه میشه و ..

شما چی الان چی فردا چی ده سال دیگه هر موقع واقعا شرایط ازدواج رو داشتی مثل مرد برو خواستگاری کن از هر کی که دوست داشتی.

من تا سه سال پیش میگفتم زودتر ازدواج کنم و تلاش میکنم و. . فوقش 3 سال عقد میمونیم و..

الان به این نتیجه رسیدم کلا وقتی ازدواج کنم که نهایتش سر یه سال دست زنمو بگیرم برم سر خونه ی خودم.چون عقد طولانی هم زمینه ساز مشکلات زیادی خواهد شد.خلاصه دوست من این چیزا اقتضای سن داره و هیچ ایراد و اشکالی به هیچکی وارد نیست.یکم بیش تر خویشتن داری کنی و برای ایندت تلاش کنی حله.انشالله این تاپیکت هست سه سال دیگه بیا بخون ببین چقدر عوض شدی !!

شما که سنی نداری من گفتم زودتر منطورم طی سه چهار سال اینده بود .میگم با فکر کردن و .. مشکلی حل نمیشه.به جاش تلاش کن شرایطتتو درست کن با واقعیت زندگی کن و ازدواج کن.

[khaleghezey]

تجربه شخصی:
داشتن رابطه قبل از ازدواج و اینکه بخوای از این طریق وارد بشی برای انتخاب همسر و آشنایی و خواستگار یو ازدواج کردن کاملا روش غلط و اشتباهیه چوبشم خوردم خدارا شکر عاقلانه تصمیم گرفتم

[sajad98]

سلام.
ممنون از جوابهاتون.

شما مشخصه هنوز شرایط ازدواج رو نداری

چرا ندارم؟

توی این سن ادم فکر میکنه دیگه به کسی که دوست داره برسه فتوحات نادر شاه رو انجام میده

اتفاقا من اصلا اون خانومو هنوز ندیدم. قراااره بریم.

شما چی الان چی فردا چی ده سال دیگه هر موقع واقعا شرایط ازدواج رو داشتی مثل مرد برو خواستگاری کن از هر کی که دوست داشتی.

خوب الان به نظرتون چرا ندارم؟ سخنرانی دکتر فرهنگ رو من گوش دادم تنها موضوع منفیی که من داشتم نداشتن شغل ثابت بود. شغل دارم درآمدشم خیلی خوبه اما به اون صورت نمیشه گفت ثابته.
بحث سربازیو که ایشون گفتند اگه تحصیل کرده باشه و متاهل مزایای خیلی بیشتریم داره.

به جاش تلاش کن شرایطتتو درست کن با واقعیت زندگی کن و ازدواج کن.

چجوری؟ شما ببینید من اگه بخوام اینجوری فکر کنم میشم یه پسر 30 یا 32 ساله. من یکی 2 سال دیگه از لیسانسم مونده. بعدش 2 سالم فوق لیسانس. 2 سالم سربازی. حداقلش 2 سالم باید زندگیمو جمع کنم. شد 8 سال. من الان 21 سالمه 8 سال دیگه خوب میشم 30. با واقعیت بخوام زندگی کنم باید بشم 30 ساله و ازدواج کنم. قبلن اینجوری فکر میکردم ولی دیدم اشتباهه.

داشتن رابطه قبل از ازدواج و اینکه بخوای از این طریق وارد بشی برای انتخاب همسر و آشنایی و خواستگار یو ازدواج کردن کاملا روش غلط و اشتباهیه

من نگفتم رابطه قبل از ازدواج. اگه در مورد اون تاپیک این جوابو دادید که اصلا بحث من و اون دختر خانم به رابطه قبل ازدواج نمیرسه که. مامان و بابا من چهارچشمی هوا منو دارن. نمیشه آب خورد که. حالا بخوام با یه دختریم رابطه داشته باشم. رابطه نمیشه گفت، یه جور آشناییه فقط. در همین حد آشنایی

بازم ممنونم ازتون.

[فدایی یار]

اقا سجاد.راستش منم توی سن شما این طرز فکر شما رو داشتم.و میگفتم فقط بحث کارم هستش.اونم نیمه وقت میرم و عرضشو هم داشتم و دارم.ولی میدونی دختر هایی که دل من میشینند خونواده هایی ندارند که به همین راحتی دخترشون رو بدند به کسی که نه درسش تمومه.. نه سربازی رفته.. نه شغل ایندش معلومه و ترجیح میدند دخترشون مجرد بمونه یا به همچین فردی بدند.. حالا شما بیا بگو من بهترین پسر با عرضه ترین مسئولیت پذیر ترین پسر هستم و...

من شما تفاوت سنی چندانی نداریم.. ولی توی همین دو سالی که بر من گذشته نسبت به شما دیگه مثل قبل فکر نمیکنم... من این راهو رفتم..به نظرم خودمو کوچیک کردم..هر چند برام تجربه ی بسیار مثبتی بود.... چند تا از دوستام ازدواج کردند خدا رو شکر هم راضی هستند ولی چند تا چیزو بگم ...

الان من با خیال راحت نشستم دارم به ادامه ی تحصیلم فکر میکنم.. و انشالله باز هم مورد های بسیار خوبی رو خدا سر راهم قرار داد... دغدغه اینو ندارم زنم چی میخواد یا نمی خواد..فعلا برای داشتن شغلی بهتر در اینده تلاش میکنم.. و انشالله به ثباتی رسیدم حدود همون 28 به امید خدا مثل یه مرد سر بلند میرم خواستگاری هر دختر خوبی که خواستم... از اولش بهترین خرجو میکنم با دسترنج خودم.. اقتداری برای خودم خواهم داشت..طرف میگه داماد ما این کارست و.. ولی الان چی ..باید منت هزار نفرو بکشی لطفا کوتاه بیاید..من اهل کارم..پسرم مرد زندگی هستش.. اول زندگی مجبوری کمتر خرج کنی برای همسرت..وقت کمتری بذاری... بعدش میری سربازی هر چند شهر خودتی ولی درگیر هستی و .. خلاصه حکایت یه دست و چند هندوانه

خلاصه دوست من اگه الان تنهام یه مشکل دارم اونم به اسم تنهایی ... ولی اگه ازدواج کنم با این شرایط هزار یک مشکل خواهم داشت هر چند مشکل تنهایی ندارم ولی سایر مشکلات سبب خواهد شد همون خوشی هم زهرم بشه..

ببین من خانمی رو دوست داشتم حاظر بودم صبح تا شب هم کار کنم به خاطرش قید ارشد بهترین دانشگاه رو بزنم در این حد !!! ..قطعا هم اگه وصلت میشد اون قدر مرد بودم پای حرفم وایستم...ولی وقتی اون قضیه منتفی شد دیگه ترجیح میدم دل به کسی ندم تا وقت شرایط نسبتا ثابتی رو ندارم... چون اون عشق و علاقه بود سبب شد اون طوری فکر کنم و این همه فداکاری..این عشق البته هنوز هم هست...ولی انشالله به وقتش...

جالبه ...من زمانی که هم سن شما بودم از اولش میگفتم ازدواج توی سن پایین درسته... و ازدواج توی سن بالا رو اشتباه میدونستم..ولی الان کاملا بر عکس فکر میکنم... و بر عکس شما...

من میگم شما که نه دل دادی به کسی و.. بهتره حداقل لیسانس و فوق یا سربازیتو حدود 4 سال اینده بگیری بعدش توی اون سن هم ازدواج کنی..به هر حال شما تا حتی لیسانس بگیری و بعدش هم سربازیتو بگیری وبخوای بری سر کاری که در شان مدرکت و.. باشه 4 سال طول میکشه اگه در این بین ازدواج کنی دیگه مجبوری تن به هر کاری بدی.. ولی بعد اون 4 سال دیگه حداقل میتونی با خیال راحت یه جا شغل دائم داشته باشی..این شغلی که الان داری هم کنارش داشته باشی...

البته این نظر من هستش..ممکنه چند سال بعد به این نتیجه برسم اشتباه می کردم..امیدوارم تصمیم درست رو شما بگیرید.

به نظرم بهتره یه روز با خودتون خوب فکر کنی اولویت تو از زندگی چی هست.. اگه حاظری توی سن پایین ازدواج کنی.. اگه شرایط مالی و شرایط خانواده ی همسر مجبورت کرد زود عقدو تموم کنی و بری سر خونه ی خودت ایا حاظری از ادامه ی تحصیلت دست بکشی و افسوس نخوری ایا این جوری راضی هستی و.. بسم الله.

ولی اگه دیدی نه اونا هم برات مهم هست.. جلوی قلبت رو فعلا یه قفل بزن و ایندتو فعلا بساز تا روزی که هر دختری افتخار کنه که شما خواستگارش باشی.