همسر يا دردسر!

[parnian1]

اين تاپيك شايد به نظر خيلي متفاوت با مشكل شما باشه اما از پست شماره 4 و 7 مدير غافل نشو...بخون برات مفيده...

حمايت هاي افراطي من و بي مسئوليتي شوهرم

تقريبا ميشه گفت تو عرض اين 5 سال همه هزينه هاي خونه به عهده من بود شوهرم زياد دل و دماغي به كار نميداد

سلام
اينكه تعريف كردي كاملا طبيعي هست. يعني اگر شوهرت تن به كار مي داد بايد تعجب مي كردي؟
چه كسي بدش مي آيد جلو تلويزيون بشينه و تخمه بشكنه و خرجش هم توسط كس ديگري تامين بشه.
همه راحتي را دوست دارند، حالا ممكنه شوهر شما يه كمي (فقط يه كمي) ،‌بيشتر دوست داشته باشه.

قصاري هست كه:

حمايت افراطي،‌درماندگي مي آموزد

يعني شما با حمايت و احساس مسئوليت زيادي، او را بي دست و پاتر كردي.
در واقع شما از روز نخست او را اينگونه شكل دادي، يا روش او را تشديد كرديد.
شما خانم خانه هستيد. مسئول مخارج نيستيد.
وقتي كه كارهاي شوهرت را عهده دار شديد، در واقع مسئوليت همسرت را به دوش كشيدي، ديگر او نيازي براي انجام اين كار نداره.
به بهانه اي از سركارت مرخصي بدون حقوق بگير، براي مدتي و به شوهرت القاء كن كه فعلا دسترسي به كار و پول در آوردن را از دست دادي.
شما نبايد بساط كار براي شوهرت درست كني.
همچنين نياز نيست كه عصبانيت كني،‌دعوا راه بيندازي،‌جروبحث كني و براي كار به او دستور دهي.
شما فقط هر روز نيازمنديهاي روزانه را در ليست مي نويسي و با يك جمله «لطفا عزيزم براي امروز اينها را نياز داريم» مي دهي دستش.
اگر شب نان نداشتيد، گوشت نداشتيد، يا برقتون به خاطر عدم پرداخت قطع شد، فقط تحمل كن. (در واقع ماه روزه براي شما تشديد ميشه)، اگر بتواني او را عملا با نتيجه بي مسئوليتهايش مواجه كني و اصلا هم به رويش نياري و نگويي اين از بي مسئوليتي خودت هست. كم كم متوجه مي شود كه دنياي بي مسئوليتي كودكي اش سپري شده است.

شما مسئوليت هاي يك خانم خانه را داشته باش. يه كمي هم شما جلوي تلويزيون دراز بكش و تخمه بشكن. البته به عنوان خانم خانه كاملا به خودت برس و كاملا او را تحويل بگير و ارتباط صميمي ،‌عاطفي كلامي و ... را با او داشته باش.
و غرغر هم نكن و دعوا هم نكن. حتي اگر براي مدتي گرسنگي كشيدي تحمل كن.
اگر غذا درست كردي، ولي خورشت شما سيب زميني، يا گوشت يا ... نداشت بدون همانها درست كن.
اگر برنج نداشتيد،‌خورشت بدون گوشت و ... را بياور سر سفره. اگر نان نبود، همان نان خشك ها را سرسفره بياور. اما طعنه نزن،‌ با تحقير و كنايه صحبت نكن. در نقش يك زن مطيع و بساز و با مسئوليت اندك فعاليت كن و به او احترام بگذار.
خلاصه بگويم: بايد نقش يك زن سنتي و ساده و بساز را براي مدتي بازي كني. تا شوهرت تكيه گاهت شود. الان خودت مثل برج ميلاد شاخص و قوي هستي. هرگز شوهرت در كنار تو نمي تواند نقش برجسته و قوي داشته باشد.


قرض نگير، دنبال كار برايش نگرد و ....
هم اكنون شما هستيد كه با احساس مسئوليت افراطي و حمايت افراطي و حساس بودن به موقعيت زندگي،‌ مسئوليت او را به عهده گرفته اي و او را از مواجه شدن با نتيجه اعمالش دور داشته اي.

[اكسير]

ممنون gh.sana
به نظر خودم اسمش حمايت نيست!شايد اون بخشي رو كه نذاشتم كسي مشكلمو بفهمه حمايت باشه اما در بقيه مواردش زورگويي اون وترس من بوده.ترس از دست دادن بچه ها ،ترس تنها موندن بدون پشتوانه مالي وهزار جور ترس ديگه باعث ميشده كه من هميشه كوتاه بيام وحرفي نزنم.چند بار هم اخيرا بهش گفتم به خانواده ت مي گم گفت به درك بگو!ديگران برام هيچ ارزشي ندارند. (فك كنم الكي مي گفت)از جنبه اقتصادي هم اون چند سال كه كار مي كرد درآمدش خيلي خوب بود براي همين هم تونستيم تا حالا دوام بياريم.خيلي هم دست ودلبازه وهرچي بگم مي خره.
از الان حواسم رو جمع مي كنم ببينم كجاها زياد ازش حمايت مي كنم .الان ذهنم بازتر شده واحساس مي كنم ميشه بالاخره موضوع رو حل كرد واز اين ناچاري وخفگي دراومد.
به اين نتيجه رسيدم كه مشكل اصليم ترسه.فقط بايد يه راهي پيدا كنم تا بر ترسهام غلبه كنم.

[ستاره1388]

به نظر من همسرتان را تهدید نکنید به اینکه میرم به خانواده ات می گم چون ممکنه همسرتان حالت دفاعی به خودش بگیره و به این موضوع فکر نکنه که خانواده اش و شما قصد کمک به اون را دارن و از طرف دیگر ممکن در صورت روبرویی با خانواده اش دیگر از آنها هم حساب نبرد در ضمن شما می خواهید که مشکل همسرتان را حل کنید نه اینکه مقابله با آن بکنید باید طوری رفتار کنید که همسرتان شما را دوست خود ببیند .اگر صلاح می دانید به خانواده همسرتان اطلاع دهید