کمکم کنید. دیگه کم اوردم. تنها امیدم شده خودکشی!

[ItsOver]

ممنون از همتون و ببخشید اگه نارحتتون کردم. فقط احساس کردم منو درک نمی کنید. هدف از ایجاد تایپیک هم اصلا این بحث ها نبود. دیگه مهم نیست. فعلا به احترام این ایام و همچنین کارهایی که باید قبل از رفتن انجام بدم دارم روزامو به شب میرسونم ولی هر روز مصمم تر میشم برای خودکشی!! بعضیا میگن چرا جواب سوال ما رو نمیدی! سعی کردم بصورت کلی تا اونجایی که حوصلشو داشتم بنویسم. ببخشید که جوابتون رو تک تک ندادم چون واقعا حوصلشو ندارم. بعدشم مگه شما جواب سوالایه منو دادید؟!

سلام آقای ItsOver

سوالم اینه که اگر بتونید در زمانی در آینده، یک پنج هفت یا ده سال دیگه ...، آقای ItsOver ای رو تصور کنید که بر همه سختی ها، تلخی ها، موانع و نا به سامانی هایی که شما امروز در مقابل خودتون می بینید پیروز شده، بر همه ی این ها مسلط شده و با قدرت از همه ی این ها عبور کرده و بالا تر ایستاده ...، این چنین آقای ItsOver ای چه تفاوتی با کسی که امروز هستید و می شناسید داره؟ به نظرتون در شخصیت اون چه نیرویی می بینید که در کسی که امروز هستید نیست؟

موفق باشید

در جواب آیدین عزیز باید بگم اگه آیندم همچین چیزی بشه که شما میگید، خب خرم مگه خودکشی کنم؟ ولی اون آدم من نیستم. من اون نیرو رو ندارم. دیگه کم اوردم. احتمال اینکه در آینده یه معتاد روانی بدبخت باشم خیلی بیشتره! حالا تو هم به سوال من جواب بده. اگه بخوای چند هفته دیگه صددرصد خودکشی کنی روزایه آخر چه کارهایی میکردی؟

[یاس پاییزی]

سلام...

استارتر محترم ...

شما تلاش کرده ای ولی

نمیخوای بپذیری که تمام تلاش هایی که کردی آخرش به این نقطه ، شرایط و حالی که الان داری ختم شده ...

ببین اشکال از کجاست؟!از تلاش ها ؟ یا باورهایی که در تمام مدت داشتی ؟!

اگر میپرسیدی غیر از خودکشی چکار کنم مطمئن باش خیلی ها از جمله خودم پاسخ های بسیاری داشتیم در جواب به سوالت!!

[dooo]

سلام
به نظر من بهتره بیشتر فضای بعد از مرگتون رو تجسم کنید
تصور کنید که مردید و اونجا چه مجازاتی در انتظارتون هست
تا جایی که من میدونم مجازات کسی که خودکشی میکنه جهنمه
از نوشته هاتون مشخصه ادم معتقدی هستید
پس به بهشت و جهنم هم اعتقاد دارید

چند روز پیش بخار آبجوش به دستم خورد و کلی سوختم یه دفعه یاد اتیش جهنم افتادم و باخود م گفتم این فقط بخار ابجوش بود اونم یه لحظه
خدا به دادمون برسه و راه درستو بهمون نشون بده

التماس دعا

[مصباح الهدی]

سلام دوست گرامی
حالا که شما راهی به جز راه خودکشی از دوستان نمی خواهید منم هیچ اصراری ندارم و صحبت خاصی برای شما نمی نویسم. فقط فکر کنم یه جایی را اشتباه متوجه شدین و این طور نیست.گفتم بهتون حتما بگم که بعد تصمیم بگیرید!!!

خیلی خدا رو صدا زدم. سالها به این امید که بالاخره یه روز خدا دستمو میگیره تحمل کردم. با این حال وجودم پر از امید به رحمت و بخشش خدا تو اون دنیاست.ولی باید قبلش پدر و مادرم ازم راضی باشن.
اگه پدر و مادرمم بعد از مرگم منو ببخشن مطمئنم خدای مهربون هم از حق خودش میگذره و منو میبخشه.

دوست عزیز از کجا مطمئنی؟. اتفاقا مطمئن باش خدا این گناه را نمی بخشه!
خودکشی گناهیه که بخشیده نمیشه !!! چون فردی که مرد فرصت توبه از اون گناه را نداره و گناهی که ازش توبه نشه بخشیده نمیشه. به علاوه اینکه :
حکم خودکشی چیست؟
"خودکشی به هر نحو، حرام و از گناهان کبیره است، و از امام صادق (علیه السلام) نقل شده: هر کس عمداً خودکشی کند همیشه در آتش جهنم خواهد بود"

گفتم بگم که تصمیمتون از روی این امید نباشه! که چنین امیدی نیست و اوضاع بدتر می شود که بهتر نمی شود. باز هر جور خودتون صلاح می دانید!!!

خودکشی + آتش همیشگی جهنم + دوری از پدر و مادری که این قدر دوستشون داری(خودتون اون دنیا دلتون براشون تنگ نمیشه؟) یا راه های دیگر دوستان (آیا به امتحانش نمیرزه؟)...

موفق باشید

[آیدین]

ممنون از همتون و ببخشید اگه نارحتتون کردم. فقط احساس کردم منو درک نمی کنید. هدف از ایجاد تایپیک هم اصلا این بحث ها نبود. دیگه مهم نیست. فعلا به احترام این ایام و همچنین کارهایی که باید قبل از رفتن انجام بدم دارم روزامو به شب میرسونم ولی هر روز مصمم تر میشم برای خودکشی!! بعضیا میگن چرا جواب سوال ما رو نمیدی! سعی کردم بصورت کلی تا اونجایی که حوصلشو داشتم بنویسم. ببخشید که جوابتون رو تک تک ندادم چون واقعا حوصلشو ندارم. بعدشم مگه شما جواب سوالایه منو دادید؟!



در جواب آیدین عزیز باید بگم اگه آیندم همچین چیزی بشه که شما میگید، خب خرم مگه خودکشی کنم؟ ولی اون آدم من نیستم. من اون نیرو رو ندارم. دیگه کم اوردم. احتمال اینکه در آینده یه معتاد روانی بدبخت باشم خیلی بیشتره! حالا تو هم به سوال من جواب بده. اگه بخوای چند هفته دیگه صددرصد خودکشی کنی روزایه آخر چه کارهایی میکردی؟

سلام آقای ItsOver

خیلی ممنونم از پاسختون.
باید ببخشید که برای سوال اولتون پاسخی نداشتم، راجع به روش کشتن. واقعیتش اطلاعاتی در این زمینه ندارم. اما راستش رو بخواید فکر نمی کنم در کل دنیای زنده ها جای مناسبی برای پیدا کردن جواب این سوال باشه.
اجازه بدید سعی کنم سوال دومتون رو جواب بدم، راجع به کارهایی که می کردم. فقط امیدوارم که شرایط من رو درک کنید، به هر حال من قصد ندارم یک هفته دیگه به زندگیم پایان بدم، به همین دلیل ممکنه جوابی که می دم به نظر شما زیادی شاد و امیدوارانه بیاد و برنجید، همونطور که نوشته ی قبلیم رو با تندی پاسخ دادید و عملا سعی نکردید تصور کنید که شمای پیروز و قدرتمند فرضی در ده سال دیگه چه جور آدمی هست ...
اما اینکه چه می کردم ... اول اینکه برنامه دقیقی می ریختم و اون رو منظم می نوشتم. روز ها رو لیست می کردم تا دقیقا ببینم چه قدر وقت دارم. به کاغذی که یک جدول خالی با روز های هفته داره نگاه می کردم و واسه هر روز برنامه یا کار اصلی ای رو انتخاب می کردم. حس می کنم در این مرحله ممکن بود این حس بهم دست بده که اگه قبل اینکه برنامه ام رو عملی کنم زندگیم به دلیلی خارج از کنترل من تموم بشه چی؟
کتاب های مورد علاقه ام رو می خوندم. کتاب های زیادی هست که دلم می خواد توی زندگیم بخونم. آثار نویسنده های معروف، کتاب های تاریخی ...
عکس های قدیمی رو می دیدم. عکس های خودم و خانواده.
با همه ی کسایی که بودن باهاشون حس خوبی بهم داده، حتی اونایی که الان ازشون دورم یا ارتباطم باهاشون قطع شده، برای دست کم نیم ساعت حرف می زدم. هر طور شده پیداشون می کردم و یه دل سیر باهاشون حرف می زدم. بهشون می گفتم که در وجودشون چه چیزی رو خاص و دوستداشتنی می بینم، حتی اگه خصوصیتی کوچیک و ضعیف باشه.
سعی می کردم همه ی کسایی که یه روزی دلخورم کردن رو به یاد بیارم، سعی می کردم درک کنم که بیش از اینکه تلاششون برای رنجوندن من باشه، طبق طبیعت خودشون رفتار کردن و من احتمالا تنها قربانی رفتار ظالمانه شون نبودم، احتمالا افراد زیادی رو به همون صورت رنجوندن.
همه ی کارهایی که در طول زندگیم انجام دادم و ازشون لذت بردم یا بهشون افتخار کردم رو دونه دونه به یاد می آوردم، با هر کدوم یه لبخند می زدم.
تاب سواری می کردم توی پارک.
یه شب رو تا صبح بیدار می موندم و طلوع آفتاب رو تماشا می کردم، بعدش اول صبح نون تازه می خریدم.
توی یه جاده سر سبز رانندگی می کردم یا اتوبوس سواری.
لیستم خیلی طولانی شد ... نمیدونم اینا واسه یه هفته می شه یا نه ... شاید باید یه کم از جلوتر برنامه می ریختم، یه هفته خیلی کمه واسه همه ی کار هام ...

امیدوارم کمکی کرده باشم
موفق باشید

[kimia fall]

[QUOTE=ItsOver;398812]ممنون از همتون و ببخشید اگه نارحتتون کردم. فقط احساس کردم منو درک نمی کنید. هدف از ایجاد تایپیک هم اصلا این بحث ها نبود. دیگه مهم نیست. فعلا به احترام این ایام و همچنین کارهایی که باید قبل از رفتن انجام بدم دارم روزامو به شب میرسونم ولی هر روز مصمم تر میشم برای خودکشی!! بعضیا میگن چرا جواب سوال ما رو نمیدی! سعی کردم بصورت کلی تا اونجایی که حوصلشو داشتم بنویسم. ببخشید که جوابتون رو تک تک ندادم چون واقعا حوصلشو ندارم. بعدشم مگه شما جواب سوالایه منو دادید؟!


بچه ها ایشون گفتن به خدا اعتقاد دارن ولی خدای ایشون مهربونتره. خب هرکس یه قرائتی از خدا داره. از نظر ایشون مانع دینی برای خودکشیشون وجود نداره.

آقای over.دیدید گفتم. شما فقط خسته اید. و افسرده.به سوال من و مدیر هم جواب ندادید. این که اگه رفتار شما ناشی از هورمونای درون رگ ها کمبود هورمون سروتونین و افسردگیتون باشه چی؟ اونوقت عادلانه هست خودتونو بکشید؟ من به هر تصمیمی که برای زندگیتون گرفتین احترام میذارم. فقط لطفا همه ی جوانب را در نظر بگیرید. وقتی از بیرون به این قضیه نگاه کنید چه حسی دارید.

http://www.hamdardi.net/thread-40548.html

آیا به نظرتون اقدام به خودکشی این خانم درست بوده؟ یا اقدام به خودکشی کسایی که افسردگی می گیرن درسته؟ اگه اونا موفق بشن با درمان افسردگیشون مصرف قرصایی که بهبودشون بده بازم از زندگی کردن لذت ببرن چی؟ اگه این حس محو بشه بعد از درمان چندماهه چی؟ اینو شما را به فکر فرو نمیبره؟ منو برد.