مشکل اینجاست که همه فقط میگن فراموش کن... ولی کسی نمیگه چطوری؟ من از فکر کردن بهش ضربان قلبم زیاد میشه... شما که نمیدونید اون چه حرفهای قشنگی توی گوش من میزد... چطور برام آشپزی میکرد... چطور بغلم میکرد... چطور منو میبوسید... با هم حرف میزدیم... کتاب میخوندیم، ساز میزدیم، صورتش مدام جلوی چشمم چرخ میخوره... بوی ادکلنش روی همه لباسهام مونده... تمام کارهایی که با هم میکردیم مثل یه فیلم عاشقانه از جلوی چشمم رد میشه. مطمئنم دیگه بعد از اون هیچ مردی رو نمیتونم با این کیفیت دوست داشته باشم چون هیچ مردی به خوبی اون نمیتونه روح سرکش منو به دام بندازه... هیچ کس به اندازه اون خوب و مهربون و هات نیست... اون بی نظیره... ایده آل منه... فقط افسوس که مال من نیست
علاقه مندی ها (Bookmarks)