اصولاً زوجهای جوان در اوایل زندگی مشترک خود و به ویژه در دوران نامزدی عشق و محبت خود را نسبت به یکدیگر صد چندان می کنند. در اوایل آشنایی چشم خود را بر روی عیبهای دیگری می بندند و فقط خوبیها و امتیازات را پررنگتر می بینند. در جملات خود از کلمات عاشقانه و احساسی استفاده می کنند. برای هم هدیه و گل می خرند و زیبایی یکدیگر را تحسین می کنند.
حتی در برابر والدین خود می ایستندو از نامزد خود تعریف و تمجید مضاعف می کنند. مرتب به یکدیگر تلفن می زنند یا اس. ام. اس های عاشقانه می فرستند. آن دو فارغ از هرگونه مشکلات و دردسرهای زندگی گویی در ابرها یک زندگی افسانه وار را آغاز کرده اند و فکر می کنند این زندگی رمانتیک می تواند پایان نداشته باشد. اما متأسفانه جوانان با دست خودشان همه رؤیاهارا کنار می زنندو زندگی خود را از بهشت به جهنم می کشانند. عشق دیگر در قلبشان جایی ندارد. زندگی واژگون می شود. بدیها پررنگ شده و جای خوبیها را می گیرد. از حرفهای عاشقانه و تلفنها و اس. ام. اس های آنچنانی خبری نیست. مرد با اخمهای گره کردهوارد خانه می شود و زن حتی سلامش را زیر لب بیان می کند. مرد و زن نگاه کوچکی هم به صورت یکدیگر نمی اندازند. البته این تضادها در زندگی همه مشاهده نمی شود. بسیاری از زوجین هستند که عشق و محبت خود را به یکدیگر روز به روز افزون تر از گذشته می کنند. اما برخی دیگر گمان می کنند که عشق و علاقه فقط مختص دوران نامزدی و اویل زندگی است.
پاسخ با نقل قول
نوشته اصلی توسط آتنا
علاقه مندی ها (Bookmarks)