موضوع: افسانه شب یلدا...

شیرینی...شکلات...اجیل...هندوا� �ه...انار...

یلدا نزدیک است...

دور هم جمع شدنها...قصه های مادربزرگ...رقصیدن جوانترها...شادی کردنها...

یلدا نزدیک است...

یادم هست سالها پیش مادر بزرگ میگفت اگه شب یلدا باران یا برف ببارد هر ارزویی بکنی براورده میشود
یلداهای زیادی گذشت نه باران بارید ونه برف
تا اینکه ان سال در شب یلدا هم باران بارید و هم برف
من خوشحال از این رویداد تمام ارزوهایم را از خدا خواستم
روزهای زیادی گذشت و هیچکدام از ارزوهایم براورده نشد
روزی پیش مادربزرگم رفت و با شوخی به او گفتم دیدی مادربزرگ که همه اش دروغ بود
مادربزرگ با دستهای لرزانش دستم را گرفت و گفت
بستگی دارد به باران و برفش و خندید.................
مادربزرگ مریض بود...پی اش را نگرفتم...یک ماه بعد مادربزرگ رفت
حالا سالها از رفتن مادربزرگ میگذرد و شب یلدا نه باران میبارد و نه برف


افسانه یلدا
شب یلدا طولانیترین شب سال است اگر در این شب با وجود همه تاریکی ها و ترسها و سیاهی ها شادی کنید و خود را ازغمها دور کنید
و در این شب سیاه بر دلتان بارانی ببارد و زلال و سفید شود
به خاطر این ایمان و شجاعت به خدایتان نزدیکتر میشوید
و ارزوهایتان تحقق مییابد

نمیدانم امسال یلدا باران یا برفی خواهد بارید...........
کاش بارانی بر دل شکسته ام میبارید انوقت حتما افسانه یلدا به حقیقت میپیوست


یلدا نزدیک است...........

من هم شب یلدا را خیلی دوست دارم . چون آجیل شب یلدا خیلی خوشمزه است . و چون شب یلدا طولانی ترین شب سال است پس میتوان بیش از هر شبی خوابید ! البته مهمانی های شب یلدا هم خیلی میچسبد .

ممنون کاترین جان.
"زندگی من یلدای سردی است...
که ابتدا و انتهایش کوتاه و دراز است ..
و میان آن هیچ نیست..
به جز خاطره!!!

اطلاعاتی درباره شب یلدا

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D8%A8_%DB%8C%D9%84%D8%AF%D8%A7

یلدای خوفی داشته باشیید حتما امسال افسانه حقیقت پیدا میکنه

محفل آریایی تان طلایی
دلهایتان دریایی
شادیهایتان یلدایی
پیشاپیش مبارک باد این شب اهورایی

برای همه تون آرزوی شادی و سلامتی می کنم .

امشب اگه به قول دوستمون دلتون بارونی شد ما رو هم دعا کنین

حتی طولانی ترین شب نیز به خورشید می رسد . . .

زمستان آمد و پاییز در گذر است و صداي پاي يلدا آرام آرام به گوش مي رسد. پدربزرگها و مادر بزرگها خانه را براي استقبال از فرزندان مي آرايند و فرزندان و نوه ها نيز از آن سوي براي ديدار بزرگان خانواده بي قرارند. برگزاري مراسم يلدا، آييني خانوادگي است و گردهمايي ها به خويشاوندان و دوستان نزديك محدود ميشود. شب يلدا، درازترين شب سال و يكي از بزرگترين جشن هاي ايرانيان است. ايرانيان همواره شيفته شادي و جشن بوده اند و اين جشن ها را با روشنايي و نور مي آراسته اند. آنها خورشيد را نماد نيكي مي دانستند و در جشن هايشان آن را ستايش مي كردند. در درازترين و تيره ترين شب سال، ستايش خورشيد نماد ديگري مي یابد. مردمان سرزمين ايران با بيدار ماندن، طلوع خورشيد و سپيده دم را انتظار مي كشند تا خود شاهد دميدن خورشيد باشند و آن را ستايش كنند. خوردن خوراكي ها و مراسم ديگر در اين شب بهانه اي است براي بيدار ماندن يكي از دلايل گرفتن جشن دراين شب زاده شدن خورشيد است.

ايران كشوري با فرهنگي غني است كه مردمانش بنا به ذوق و سليقه و طبيعت منطقه اي كه در آن زيست مي كنند هر يك براي برگزاري سنت هاي كهن آداب خاص خود را دارند. ايرانيان قديم شادي و نشاط را از موهبت هاي خدايي و غم و اندوه و تيره دلي را از پديده هاي اهريمني مي پنداشتند. مراسم نوروز، جشن مهرگان، جشن سده، چهارشنبه سوري و شب يلدا و سنت هاي ديگر در واقع بيانگر اين حقيقت است كه ايرانيان پس از رهايي از بيدادگري و ستم به شكرانه بازيافتن آزادي، جشن برپا مي ساختند و پيروزي نيكي بر بدي و روشنايي بر تاريكي و داد بر ستم را گرامي مي داشتند.

شب يلدا يا شب چله آخرین شب آذرماه، شب پیش از نخستین روز زمستان و درازترين شب سال است. و فردای آن با دميدن خورشيد، روزها بزرگ تر شده و تابش نور ايزدی افزونی می يابد. اين بود که ايرانيان باستان، آخر پاييز و اول زمستان را شب زايش مهر يا زايش خورشيد می خواندند و برای آن جشن بزرگی بر پا می کردند. این شب در نیم‌کره شمالی با انقلاب زمستانی مصادف است و به همین دلیل از آن شب به بعد يعني از شب يلدا طول روز بیشتر و طول شب کوتاه‌تر می‌شود.

در ايران كهن هر يك از سي روز ماه، نامي ويژه دارد، كه نام فرشتگان است. نام دوازده ماه سال نيز در ميان آنهاست. در هر ماه روزي را كه نام روز با نام ماه يكي مي بود را جشن مي گرفتند. در ايران كهن، در ماه دي، چهار جشن، وجود داشت. نخستين روز دي ماه و روزهاي هشتم، پانزدهم و بيست و سوم، سه روزي كه نام ماه و نام روز يكي بود. و در اين سي روز ماه، سه روز آن "دي" نام دارد و هر سه روز را در گذشته جشن مي گرفتند. امروز از اين چهار جشن تنها شب نخستين روز دي ماه، يا شب يلدا را جشن مي گيرند، يعني آخرين شب پاييز، نخستين شب زمستان، پايان قوس، آغاز جدي و درازترين شب سال.