موضوع: مادیات

سلام خدمت همه دوستان مهربان و عزیز
میخواستم نظرتون رو راجع به ارزش مادیات تو زندگی بدونم. حتی اگه آدم داشته باشه میزان خرج و خرید و اینجور چیزا و حدود مجاز برای اسراف نکردن تا کجاست؟

آبی آرام عزیز
هر کسی بسته به شرایط زندگی خودش باید خرج و مجارش رو مشخص کنه ولی به طور کلی خرج و مخارج باید طوری باشه که بتونن زوجین پس انداز داشته باشن و در درجه اول یه خونه بخرن و ماشین و بعدا خرج چیزهای فرعی کنن. چون اگه بعه اجاره نشینی ادامه بدن هیچی دستشون رو نمی گیره. مثلا مخارج مراسم عروسی باید کم باشه تا بتونن برای خانه آینده خود هزینه کنن البته این چیزا مال زوجین هست که هر دو به کسی تکیه ندارن و مثلا پدر داماد پول دار نیست که همون شب عروسی یه آپارتمان به نامشون کنه. اینه مستثنا هستند و از صرفه جویی چیزی بلد نیستند. به هر حال طوری باید زندگی کرد که حداکثر10 سال بعد از ازدواج با خیال راحت تو خونه خودشون با رفاه زندگی کنن. این نظر من .

به نظر من باید خرج و مخارج در حدی باشه که آدم تو اون آدمایی که داره باهاشون زندگی میکنه ( دوست آشنا و ... ) احساس سر شکستگی نکنه و از طرفی بع عنوان یه آدم ولخرج بینشون معروف نباشه

ممنون که جواب دادین
من فکر میکنم این موضوع یکی از مسایل مهم تو زندگی مشترکه که میتونه تاثیر زیادی روی بقیه و کلیت زندگی بذاره. همیشه ما کمبودهایی تو زندگی داریم (مالی) و کمتر کسی هست که تو جامعه ما بدون مشکل مالی باشه (معمول مردمو عرض میکنم) اصلا میزان مشکلات خود ما با توقعاتمون تعریف و معلوم میکنیم. با عرض پوزش از محضر خانومای محترم اینجوری که من دیدم خانوما بیشتر به این قضیه حساس هستن و جنبه لطافت و زیبایی روح اونا باعث میشه این زیبایی توی زندگی مادی هم ساری بشه. این خیلی خوب و با ارزشه اما گاهی این حالت از اعتدال خارج میشه و جنبه اسراف بخودش میگیره. مثلا فقط گرونترین وسیله تزیینی یا پوشش طرف رو راضی میکنه و این در حالیه که کاملا اسمهای توجیهی هم به مسئله میچسپونن که مثلا توی فامیل باید سرخورده نشیم.این درست اما ایا نمیشه متعادلتر بود و سرخورده نشد؟پس اسراف اگه این نیست چیه؟سوال من اینه که چطور میشه سر این موضوع با خانوما حرف زد که فکر نکنن که مثلا طرفشون خسیسه یا اونا کم اهمیتن؟

سلام وهم عزیز
از پیشنهادتون ممنونم.جالب بود و بکار میبندم
نظرتون اینه که باهم سر این مسئله صحبت نکنیم؟یا میشه با حسن نظر و آزادانه صحبت کرد؟اگه میشه لحن من چی باشه؟

نظر من اینه که خانم های محترم چون معمولاً مصرف کننده اند و زحمت خاصی در قبال بدست آوردن پول که کاریست بس مشکل ( البته پول حلال)نمی کشند ، قدر آن را نمی دونند و گاهی اوقات توقعاتی فراتر از توان همسر یا پدر و مادر خویش دارند. فکر می کنم اگر زوجین به یک اندازه ارزش درآمد و پول خود را بدانند مشکل مادی با یکدیگر پیدا نخواهند کرد زیرا درک یکسانی از خرج و دخل دارند.
یکی از مزایای کار کردن برای زنان، اگر چه ممکن است وظیفه ی خانه داری آنان را تحت الشعاع قرار دهد در برخی موارد، این است که قدر زحماتی که همسرشان برای ارتقاء مادی خانواده می کشد را بیشتر میدانند و هماهنگی بهتری در این مسائل با هم دارند. اما نکته ای که آزار دهنده و غیر قابل تحمل است خسیس بودن آقا است. اینکه پول یاشد و از روی خست خرج نشود شرم آور است. باید در همه چیز تعادل رعایت شود. نه ولخرجی و در پی آن افلاس و نه خست و خساست.

وهم گرامی آقای wintersun به نکته درستی اشاره کردند. هرچند شاید در مورد شما صدق نکنه. ولی کمتر زنی رو دیدم که مادیات براش مهم نباشه. این هم به این خاطره که نوع یادگیریش از محیط اطرافش مشکل داره و بیشتر مصرف کننده بودن رو براش موجب شده