موضوع: خستگی زیاد روحی و ناتوانی

سلام به همدردی های نازنین
آخرین بار یادم نمیاد کی اومدم حتی یادم نبود چجوری تاپیک میشد زد کلی گشتم تا فهمیدم، دلم نمیخواست با انرژی منفی بیام ولی دیگه کجا بگم دردامو

نمیدونم از قدیمیا کسی مونده؟ تاپیکا خیلی کمن و همه آدما جدیدن
کم آوردم بچه ها میشل کجایی از حرفای معنویت بزن خیلی نیاز دارم������������������������

- - - Updated - - -

باگوشی هستم نمیرفت دیگه پایین تا ادامشو بگم
نمیدونم از کجا شروع کنم، بچم یکسره ناآرومه یعنی صداش مستقیم تو سلولای مغزم میره، شب تا صبح گریه بیقراری از نظر درک و فهم هم هیچی نداره، تنها کاری که میکنه راه رفتته، صبح تا شب راه میره وسایل به هم میزنه و صداهای بلند تولید میکنه، دیگه نمیکشم همش آرزوی مرگ خودم یا اونو دارم
روانپزشک فراوون بردم یک دارو میدن یکجارو درست کنن ده جارو خراب میکنن
خودمم روانپزشک میرم دارو مصرف میکنم که یکم کرخم میکنه وگرنه این حجم نخوابیدن و تحمل صدا و داد و بی قراری اصلا نداشتم
همش حالت تهوع سرگیجه دارم، هیچکاری تو زندگی نمیرسم یک کتاب برمیدارم دو خط بخونم اینقدر حالم بده نمیتونم ترجیح میدم یک فیلم ببینم تا منو یک ساعت ازین شرایط جدا کنه
به بهزیستی فکر میکنم خیلی درموندم
این وسط فکنین شب داری بچه بیقرارو دست تنها نگه میداری یهو شوهرم از اتاقش میاد بیرون و چهارتا ناسزا و سرصدا میکنه بامن و میره میخوابه

- - - Updated - - -

اصلا نمیدونم چرا اومدم اینجا، چه کمکی کسی میتونه بکنه؟
اخلاقم با پسرمم بد شده، تکلیف نمینویسه، بهداشت رعایت نمیکنه، شلختست، خیلی کم غذاست درحد زنده بودن میخوره باید حتما بچه هشت سالرو دهنش کنم... وگرنه اینقد نمیخوره تا در حد زنده موندن یکی دو قاشق بخوره
اینقد لاغر و کم وزنه کلی دکتر و ازمایش بردم هیچیشم نیست فقط اذیت میکنه
هرکی میبینش میگه چقد لاغره چقد زرده چرا دکتر نمیبرین������������������

- - - Updated - - -

واس یک حموم رفتن پدر منو درمیاره هفته ای یکبار شاید با بدبختی بره...
واقعا کاش شوهر نداشتم هیچ کاری کمکی نمیکنه
دوتا بچه عملا بدون شوهر دارم پیش میبرم
صبحا تا چهار پرستار گرفتم
اصلا از اتاقم درنمیام از بس صدای دخترم رو اعصابمه نمیخوام ببینمش������������
چرا ابکون گریه هام اینجوری میاد نمیدونم

سلام جناب آقای سنگتراشان
باعث افتخاره شما پاسخ دادید
من از همدردی خیلیب چیزها یاد گرفتم خیلی جاها واقعا چه در خصوصی و یا در تالار از شما و بچه های همدردی کمک گرفتم واقعا اینجارو خیلی دوست دادم
چقدر حیف قدیمی ها نیستن دیگه
بله کانالتون دارم و دو کلیپ مادر دیدم...
اما خیلی به خودم ارتباطی ندادم نمیدونم

شمیم جان دوست عزیزم ؛
سلام،واقعا دلم واست تنگ شده بود خیلی وقتها به فکرت بودم که الان توی چه وضعی هستی!
آره کسی اینجا نیست منم گاهی میام یه نگاه میندازم اونم به خاطر اینکه کلا از فضای مجازی دورم فقط همینجا و یکی دوتا کانال دارم که نگاشون میکنم اینجوری آرامش بیشتری دارم
خب شمیم جان بیا کمی باهم حرف بزنیم امیدوارم بتونیم کمی حالتو بهتر کنیم
یه کم از بیماری دخترت بیشتر بگو،خفیفه یا شدید؟ راستش من هیچ درکی از وضعیت دخترت نمیتونم داشته باشم چون تا حالا اینجوربچه ها رو ندیدم پس یه کم بیشتر بگو
این شب نخوابی ها به خاطر بیماریشه؟پس کی می‌خوابه ؟توی روز؟
کنترل بیماری به چه صورته؟مثلا با بزرگتر شدنش بهتر میشه؟با یادگیری مهارتهای خاصِ خودشون بهتر میشه؟
خانواده ها کمک میکنن؟
راجع به شوهرت حرفی نمی‌زنم چون اینجور که پیداست نمیشه روی اون حساب کرد!
در مورد پسرت به نظرم خیلی طبیعیه که اینجور شده!فشاری که تو داری تحمل می‌کنی مطمئنا به این طفل معصوم هم منتقل شده!اما تا حال خودت خوب نباشه نمیتونی پسرت رو از این وضع بیرون بیاری!
چقدر وقت میزاری برای پسرت؟
همون موقع که پرستار میاد با پسرت بیرون نمیری؟چرا توی اتاق میمونی؟خب کلا از خونه برو بیرون

شمیم جان می‌دونم که اوضاع سختی داری،میدونم امتحان بزرگی رو خدا واست درنظر گرفته اما اینو مطمئنم که تو راهشو پیدا می‌کنی از این امتحان سربلند بیرون میای
چقدر با مادرهایی که شبیه تو هستن ارتباط داری ؟مخصوصا مادرهای موفق،حتما انجمنی یا مکانی هست واسه آشنایی، درسته؟
چقدر به خدا امیدواری؟
قرآن میخوندم به این آیه برخوردم دوست داشتم واست بنویسم امیدوارم که نورِ این آیات دلت رو آروم کنه عزیزم.


ما أَصابَ مِنْ مُصِيبَةٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّـهِ وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّـهِ يَهْدِ قَلْبَهُ وَ اللَّـهُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ»
هیچ مصیبتی (به کسی) نمی‌رسد، مگر با اجازه‌ی خدا، و هر کس به خدا ایمان آورد، (همو) قلبش را هدایت می‌کند، و خداوند، همه چیز را به‌خوبی می‌داند

سلام پاییزه عزیزم چقدررر دلم تنگ شده خوبی؟
تو هم از خودت بگو از همسرت دوتا بچه داری؟
اوتیسم شدیده، میدونی اصلا پیشبینی نمیشه کرد،
فعلا که روند پیشرفتش خیلی زیاد کنده...
بله خوابش به خاطر بیماریشه و داروهای دکترا
میان مثلا داروهای تقویت ذهن و حافظه میدن بعد به شدت بی قراری میاره
دیروز یک داروشو خودم قطع کردم ولی دیر خوابیدنش سرجاشه فقط ناارومی تو خوابش کمتر شد

یکروز در هفته دانشگاه تدریس دارم ولی به خاطر حالم کلینیک کار نمیکنم دیگه، بقیه هفته خونم، مگه خریدای خونه پیش بیاد انجام بدم، کجا برم پاییزه جون؟
افتادم رو تخت اصلا حال هیچی ندارم حتی وقتی دخترم میخوابه از سردرد نمیتونم بخوابم مثل الان...
اره پسرم به شدت روحیش حساسه... من خیلی باهاش بازی میکنم ولی نمیدونم ظرف نیازاش سوراخه یا من دارم آب مونده میریزم که تشنگیش رفع نمیشه
تفریح دوتایی خارج خونه هم گهگاهی میریم با پسرم
ولی تو خونه باهاش هرروز بازی دونفره دارم...
به خاطر بی قراری ها و سنگین شدن وزن دخترم نیمتونم دیگه خونه مامانم بذارمش، طفلیا سنشون زیاده چه گناهی کردن بچه من نگه دارن

گروه زیاد عضوم از مادرها که اصن بهش سر نمیزنم اکثرا دارن از بدبختیاشون میگن، ولی یک انجمن حضوری مرتب نمیشناسم و کلا راستش علاقه هم ندارم
دوتا دوست دارم بچه هاشون مثه دختر منن ولی یکیشون متوسطه و الان مدرسه استثنایی میره و مادره خیلیییی برنامه واس خودش داره هربار میحوام ببینمش میگه نیستم و کلا علاقه ای انگار نداره بامن ارتباط بگیره
یکی هم خیلب تفکراتش سنتیه و کارای عجیب واس درمان میکنه که هم نتیجه نمیده هم کلا رویکرداش رو اعصابمه علاقه ندارم باهاش ارتباط بگیرم

- - - Updated - - -

قربون خدا برم... من از،شوهرم مینالیدم بهم نشون داد دردای بزرگتر هم هست
هرچند بازم شوهرم به تنهایی توان اینو داره حال بد پنجاه درصد منو به صد برسونه
به خاطر گرفتن پرستار دیگه به شدت منت میذاره و حتی یک ثانیه سمت دخترم نمیره
و منم واقعا انتظار ندارم واس کمک و دیگه گذاشتم شوهرمو کنار
راستش ازبنکه گفتم بهزیستی بذارم خیلی ناراحت شدم یکچیزی گفتم امکان نداره اینکارو کنم

- - - Updated - - -

کنترل بیماری اساسا با کاردرمانیه، دارو درمانی واسش تعریف نشده ولی بازم داروهایی که مغز فعال کنه جزو موثرها قرارداره مرتب روانپزشک میبرم و داروهاش تحت کنترله و مغز و اعصاب به خاطر تشنج دارو میخوره )در تب تشنج میکنه باید دارو بخوره کنترل شه(
کاردرمانی و گفتار میبرم البته اگه حالم بد باشه پرستارش میبرش، خیلی پروسه فرسوده کننده ای هست اما اگر اینکارا انجام نشه عقب گرد شدید میکنن
تو خونه هم باید زیاد باهاش کار بشه که من و پرستارش هرکدوم مقداری کار میکنیم ولی من خیلی سختمه واقعا
چون نمیذاره بیقراری میکنه خسته میشه و ازون طرف شوهرم همش میگه خودت باید کار کنی باهاش اینقد پول تده به کاردرمانی...
هیچ گفتاری نداره و گفتاردرمانی فعلا اثر نداشته تنها اتفاف مثبت همین راه افتادنش بود که البته خیلی بی تعادله
یک سال و نیمه در حد بچه ده ماهه تلو تلو میخوره و اصلا بهتر نمیشه راه رفتنش... واس همین بیرون نمیشه باهاش راه رفت باید یا بغلش کرد یا دو طرف دستشو گرفت وگرنه هی میخوره زمین

- - - Updated - - -

سوال چقدر به خدا امید داری متوجه نشدم.یعنی به معجزه شفای خدا؟ راستش نه خیلی کم
چون این چندسال خیلی دعا کردم زیر قبه امام حسین رفتم دیگه هرکی بگی توسل کردم، امیدی به شفا حقیقتا ندارم

ولی اصلا از خدا گله ندارم اصلا، دلش خواسته بچه سالم امانت نده، مال من نیست که ایراد بگیرم... کلا رابطم با خدا و اهل بیت ع بد نیست

سلام شمیم الزهرای عزیزم
من مدتها بود اینجا نبودم پاییزه بهم گفت دوروزه تو فکرتم و تنها کاری که ازم برمیاد دعا کردنه و این که راه درستی برا چالشت انتخاب کنی این که دوام بیاری با دردت رشد کنی ضجه هاتو بزنی و نهایت جوانه بشه و لبخند بزنی.
اومدم فقط بگم شنوای دردت هستم... ولی نوشتن برام سخته

يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ
ای انسان البته با هر رنج و مشقت عاقبت حضور پروردگار خود می‌روی.

طب سنتی چاره ای برا این مشکل داره؟ من که در موردش اطلاعاتی ندارم و نمیدونم در این مورد چی بگم.
میدونم گاهی ادم دچار سختی زیادی میشه و در حالیه که خدا میبینه و خبر داره
حال تو رو به نحو دیگه ای درک میکنم طوری که دونه دونه موهام سفید شده اینو میگم فکر نکنی نفسم از جای گرم درمیاد ������...
شمیم جان همه سهم سختیشون رو دارن ولی خب کم و زیاد داره مال تو سختتره چون توانت بیشتره استعدادت بالاست تمریناتتم سختتره
شاید خدا صلاحی برات در نظر داره خیلی بیشتر درونت باید وسعت پیدا کنه چون جا داره و برای وسیع شدن باید درد بکشی گاهی مغز استخونت میسوزه خدا با مهربانیش تو بزرگ کردن ما تعارف نداره.

خیلی خوبه پرستار گرفتی و چقدر خوبه با اینکه رنج دیدی کلافه شدی ولی دیدگاه زیربنایی ات اعتقاداتت پابرجاست..
فکر کنم خدا میخواد با این فشارا الماس وجودت رو خالص کنه میدونم سخته .
شمیم جانم بیا مشکل رو بپذیر وتسلیم شو تسلیم شیم بپذیر که جز خدا کمکی نداری و اون وقت راه هایی که به فکرت میرسه یکی یکی برا حلش امتحان کن..
این راهیه که پروردگارت داره تو رو در اون مشاهده میکنه این که شمیم تا کجا باهام میاد تا کجا باهام رفیقه ؟!
تا کجا نا امید نمیشه؟

ممنون عزیزم شکر خوبم
بله یه زمانی چقدر اینجا شلوغ میکردیم مدیر همدردی کلافه شده بود از دستمون، حالا یه پستم نمیتونیم بزاریم������
ماشالله به این دیدگاه افرین شمیم ... خودت اهل دلی ...
در مورد اینکه کاردرمانیو بیخیال بشی وبگی شفا دست خداست بیشتر تامل کن
ببین این که گفتن ار تو حرکت از خدا برکت همینه یعنی وقتی مساله ای بدامون پیش میاد ما باید دنبال راه حل های علمی و منطقیش بریم برا حلش و نتیجه رو از خدا بخواییم چیزی که خودم تجربه کردم اینه در مورد مشکلی فکر میکروم باید معجزه بشه به قول خودت حتی زیر قبه امام حسین رفتم و فکر کردم اونجاست که نتبجه میگیرم ولی نشد
بعد سالها به این رسیدم که نه این راهش نیست خدا دنیا رو رو اصول و سنتها و قوانین علت و معلولی پایه ریری کرده و من هم باید دنبال راه منطقی باشم که افتادم دنبال طب سنتی و امیدوارم کم کم حل بشه ، حداقل خودمو با انتظارات غیر معقول و معجزه دیگه عذاب نمیدم .

و یه تجربه از دوستم که بنده خدا شاغله و دخترش مشکلی شبیه دختر شما داره و همسرش هم زیاد نمیتونه همراهیش کنه چندین ساله مرتب جلسات کاردرمانی و دکتر میبره و گهگاهی هم بما میگه چقدر سخته طاقت فرساست زمان بر هزینه بر ترافیک و کلی مساله داره
ایشون شخص معتقدی هم‌نیستن همیشه با یک مشاور برا حال خودش در ارتباطه که رو فرم باشه تا بهتر به دخترش برسه و همزمان کارهای دخترش هم پی گیره و خداروشکر نتایج خیلی خوبه گرفته و دخترش خیلی قابل کنترل و بهتر شده .
حالا شما هم‌با همه سختی ها سعی کن یه برنامه بریزی داخل برنامه حتما حال روحیت باااااید در اولویت باشه نباید کم بیاری فکر کنم خانه داری اگه اینطور باشه پرستار هم که داری میتونی خوب برنامه بچینی و این وسط از پسرت هم غافل نشی اون هم بشما احتیاج داره

شاید با خودت بگی من یه تنه مگه چقدر جون دارم که باشوهرم بسازم به مشکل دختر و پسرم برسم ببین شما کمال گرایی نباید بکنی تا جایی که ازت برمیاد کار میکنی بقبه اش دیگه با تو نیست خداست که با کارت برکت میده و اونوقته که نتیجه میگیری مزد زحمتت نقد میشه انشالله.

پس افکاری مثل معجزه رو بزار کنار و حرکت کن ...

همین حرکت از طرف خودمو نمیدونم چقدر باید باشه
چون کلا جزو بیماری های ناشناختست هرکی از راه میرسه یک درمان میگه که هیچکدوم تاحالا ثابت نشده
خیلیارو دیدم از ژن درمانی، درمان با فرکانسها، درمان با تعادل حواس...
که هیچکدوم هم ثابت نشده ازینور به اونور میرن
و من موندم الان تلاشی که باید بکنم باید چقدر باشه
کاردرمانی میبرم ولی شوهرم راضی نیست هرچند وقت یک دعوا سرش داریم که میگه پولارو میریزی دور این بچه هیچ فرقی نمیکنه...
واقعا کار تو خونه هم خیلی فرق داره اصلا ما نمیتونیم مثل اونا کار کنیم
همش هم میگن سن طلایی سن طلایی زد بشه دیگه هیچ پیشرفتی نمیکنن و الان باید همه کار کنین...
حرف خوبی زدی، نتیجه بامن نیست، راهایی که نمیدونم تهش چیه هم نمیتونم برم چون انرژی و هزینه زیادی میبره...
سرکار یکروز میرم، خیلی دوست دارم برم بیشتر ولی همسرم میگه مشکلات مردمو میشنوی حالت بدتر میشه همین تدریس بسه، شایدم درست میگه

دوست منم که بچش مدرسه استثنایی میره خیلی نتایج عالی گرفته ولی دختر من انگار طیف شدیده چون اصلا با کاردرمانی اونقدر پیشرفت نمیکنه واس همین نباید به نتیجه فکر کنم چون احتمالش زیاده کلا مدرسه استثنایی هم نتونه بره

....