موضوع: بازی پوکر زندگی، چطور برنده شیم؟

نوشته اصلی توسط سحر بهاری

متشکرم از توضیحتون



_ میتونین یه مثال برای این جملتون بزنین؟ در واقع یکی از اون پافشاری ها رو برام توضیح بدین؟

_ دوست داشتین چه رشته ای تحصیل کنین؟ فرقی داشت کدوم دانشگاه، کدوم شهر باشه؟

_ میشه در مورد اهدافتون برای ما بنویسین؟ دوست دارین به چه چیزایی برسین؟

_ اگر اشتباهی انجام بدین یا توی یه مسئله شکست بخورین واکنشتون چیه؟

_ بنظرتون بقیه آدمها چطور در رسیدن به هدفشون موفق میشن؟

سلام ببخشید که دیر جواب دادم.
_بله البته
مثالش این که برای انتخاب رشته بدون مشورت با کسی و فقط با خوندن چند تا مطلب ترتیب انتخاب رشته رو بهم زدم و جای بهتری که میتونستم باشم و رتبم بهش میخورد نیستم.
_ دو سال پیش اینقدر عاشق رشته ی پزشکی بودم که خود امروزم هم از اون همه شور و اشتیاق تعجب میکنم. اما الان بحث علاقه وسط نیست بیشتر مسائل دیگه دخیلن و اینکه ته ته قلبم احساس می کنم یه مسئولیت و مسئله ی حل نشده دارم که اگه درستش نکنم شاید تا آخر عمرم حسرتش و بخورم و هر سال وقت کنکور براش سوگواری کنم.(البته شایدم مثل بیشتر آدما بهش عادت کنم و خودم رو باهاش وقف بدم)
_ چیزی که دوست دارم بهش برسم ،،، در واقع بیشتر از رسیدن میخوام فرار کنم. از اینکه مثل بیشتر مردم زندگی رو یه چیز روتین ببینم که هرچی پیش آید خوش آید خیلی می ترسم و به نظرم یکی از بدترین کارایی هست که میتونم با زندگیم بکنم. اینکه به هدف و علتی که براش به دنیا اومیدم نرسیم و در نهایت یه زندگی بی حاصل و کم بازده ، بدون اثرگذاری روی جامعه ی انسانی داشته باشیم وحشتناک نیست؟؟ پس اگه ترس از داشتن چنین زندگی ای جزو اهداف و خواسته ها محسوب میشه این حقیقی ترین خواسته ی منه.
_ اعتماد بنفس سابق رو نخواهم داشت و مضطرب و نامطمئن میشم. بسته به اینکه چقدر اون هدف و خواسته برام مهم بوده و خودم رو محق داشتنش می دونستم آسیب بیشتر یا کمتری می بینم. ولی اگه اشتباه رو تشخیص بدم و راه حلش رو هم بدونم قطعا با اعتماد بنفس و ایمان بیشتری ادامه میدم منظورم اینه که ندونستن علت شکست و راه حلش خودش یه شکست دیگست.
_ اگه بخوام از نظر ظاهری قضاوت کنم و چیزی رو بگم که هرروز می شنوم و میخوایم باورش کنیم : مردم با علاقه، تعهد،استقامت و برنامه ریزی به هدفشون می رسن ولی نظر شخصی خودم اینه: آدمایی که هدف واقعی خودشون یا به تعبیری ندای روحشون رو می شنون(مثل پیکاسو ، انیشتن ، پروفسور حسابی و..) واونقدر شجاع هستن که براش مبارزه کنن حتی اگه شکست بخورن هم برندن چون چیزی رو پیدا کردن که اکثرا تا زمانی که کفن پوش بشن پیدا نمیکنن. آدمایی که وقتی جواب رو پیدا کردن بون شک کردن میرن دنبالش.
نظر شما چیه/؟

نوشته اصلی توسط سحر بهاری

ممنونم
تلاش کردن و مفید بودن برای اجتماع هرگز بد نیست، اما مشکل از جایی شروع میشه که برای خودمون یکسری اهداف دست نیافتنی ترسیم کنیم، بخوایم همیشه کامل و بی عیب ظاهر بشیم و انتظارات و استاندارهای سختگیرانه ای برای خودمون داشته باشیم.
اینکه افراطی عمل کنیم، در نهایی کردن کارهامون مشکل پیدا کنیم و «باید» های ما زیاد بشن، اعتماد بنفسون به کاری که انجام میدم و واکنش بقیه به نتیجش وابسته باشه... نظر شما چیه؟
ممکن هست شما دارای طرحواره معیارهای سرسختانه باشین، که پیشنهاد میدم این فیلم ها رو ببینین.

طرحواره معیارهای سرسختانه
طرحواره معیارهای سرسختانه 2

طرحواره معیارهای سرسختانه 3
طرحواره معیارهای سرسختانه 4
طرحواره معیارهای سرسختانه 5
طرحواره معیارهای سرسختانه 6

از طرفی توصیه میکنم کتاب « زندگی خود را دوباره بیافرینید » از دکتر جفری ای یانگ رو حتما بخونید، خواندن این کتاب برای شما مفید هست، در نهایت که یکسری اطلاعات دستتون اومد، میتونید از مشاوره خصوصی این سایت هم استفاده کنید.

سلام دوست عزیز
ممنونم بابت پاسخگویی و راهنماییت
کلیپ ها رو دیدم و واقعا دیدم رو نسبت به خودم تصمیمم باز تر کرد
سپاس مجدد

با اینکه اطلاعات مفید و کاربردی ای بود حرف های ایشون اما برای من نوعی که این مسئله رو به صورت یه طرحواره و رنج مدام این رو حس نمیکنم صادق نبود. فکر میکنم اینکه تا میخوام کاری رو جدی شروع کنم شک و تردید و ترس از اینکه کار بهتری رو از دست بدم که توش بهترم و زحمت کمتر می خواد ناشی از این باشه که ثبات کافی یا شاید مسئولیت پذیری لازم رو ندارم. به هرحال گاهی ابهامات و مسائل زندگی مثل برداشتن قدم اول برای یه سفر طولانی و گیر کردن سر دوراهی سخت و اضطراب آوره. امیدوارم هممون بتونیم از این دوراهی ها با انتخاب های درست سربلند بیرون بیایم

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط Mvaz

سلام

تا حالا شده یه پروژه تو زندگی تون رو اینقدر بهش بال و پر بدین تا همه جزئیات اش کامل رعایت بشه،
ولی در نهایت نتونید تمومش کنید؟


وقتی قصد رفتن به سفری دارید صبر میکنید به مقصد برسید تا خوش گذشتنتون شروع شه یا از همون لحظه آغاز حرکت، سفرتون رو شروع میکنید و خوش میگذرونید حتی در ترافیک ها.

سلام دوست عزیز ممنون از حضورت
بله راستش تقریبا عادت شده که برای یه سری مسائل به محض اقدام شروع کار خودم رو توی بهترین و بالاترین مرتبه ی اون میبینم و از این تصور لذت می برم. گاهی حتی اینقدر زیاد میشه که یادم میره چقدر فاصله دارم باش و باید بیشتر تلاش کنم. ولب این در رابطه با همه ی مسائل نیست. اگه جاده زیبا باشه از شروع صبح مسافرت من توس سفرم حتی توی راه برکشت هم خودم رو توی مسافرت می بینم ولی شیوه ی رفتار من با مسائلی که خیلی هم دوسشون ندارم ولی خودم رو موظف به انجام دادن و به دست آوردنش می دونم اینطوری نیست چون به نظرم جاده خیلی هم زیبا نیست در این مواقع.

سلام
وقتتون بخیر

متاسفانه نتونستم متوجه بشم شخصیت کمالگرایی شما در چه حدی هست.
ولی تجربه نشون داده یکسری افراد که تصمیم به تغییر شغل، تغییر رشته و خیلی چیز های دیگر میگیرند، با ورود به فضایی جدید بازهم بعد از مدتی تصمیم به مهاجرت به فضای جدیدتر میگیرند،.
این دسته افراد ممکنه شخصیت کمالگرا داشته باشند.
اگر شما جز این دسته هستید، پرسشنامه کمالگرایی زیر رو چک کنید و اگر نتیجه گرفتید یک فرد کمالگرا هستین نسبت به خواست خودتون برای تغییر رشته کمی درنگ کنید و به اصلاح شخصیت کمالگرایی خودتون بپردازید و بعد دوباره نسبت به قضیه تغییر رشته فکر کنید.

پرسشنامه کمالگرایی هیل