موضوع: در حال انجام کارهای مقدماتی برای درخواست طلاق هستم

با سلام
من حسین هستم و 24 سالمه و همسرم مریم 21 سالشه.
من دانشجوی متالوژی هستم و توی شرکت فولاد مشغول به کارم و همسرم دیپلم تجربی داره و خانه داده.
من و مریم خانم توسط یکی از دوستان من باهم آشنا شدیم و حدود 1 سال باهم دوست بودیم و بعد از اون تصمیم به ازدواج گرفتیم.با هزارتا مشکل و سختی تونستیم به هم برسیم و وارد زندگی مشترک شدیم.منزل ما تو یک آپرتمان 4 واحده است که واحد روبروی منزل پدر و در دو واحد دیگه برادرهام ساکنن.مشکل من از اونجایی شروع شد که فهمیدم خیلی از چیزایی که مریم به من دوران دوستی گفته بود دروغ بود مثل شغل پدرش و و وضعیت مالیشون و ...که هیچکدوم واسم مهم نبودن و زیاد ناراحت نشدم ولی بعد از اون متوجه شدم که کلا مریم عادته به دروغ داره و انگار از دروغ گفتن خوشش میاد.دروغهاش رو زیاد جدی نمیگرفتم چون خیلی کوچیک بودن ولی من رو تا حد کمی عصبی میکرد و از اینکه همسرم دروغ گو هست خیلی ناراحت بودم و عذاب میکشیدم.وقتی باهم بحثمون میشد انقد بحث رو ادامه میداد و چیزهایی بهم میگفت که به هر مردی گفته بشه از کوره در میره.مثلا بهم میگفت نامرد یا بیغیرت یا به خانوادم توهین میکرد و بحث و دعوا رو انقد ادامه میداد که من از کوره در میرفتم و چون دلم نمیومد اون رو بزنم خودمو میزدم.بعد از اون متوجه شد که من این ضعفو دارم که موقع عصبانیت ممکنه واسه تخلیه عصبانیتم دست به خودزنی کنم ولی اصلا براش مهم نبود و هردفعه همینکار رو میکرد و از این ضعف من سو استفاده میکرد.همیشه بهش میگفتم وقتی عصبانی میشم اجازه بده 10 دقیقه از خونه بزنم بیرون بعد خودم آروم میشم و بر میگردم اونم میگفت باشه ولی وقتی بحثمون میشد بهم میگفت آره برو پیش مامان جونت که پرت کنه.در صورتی که مادر و پدر من اصلا هیچ دخالتی توی زندگی من و برادرهام نداشتن.گذشت و این چیزها ادامه داشت تا جایی که مریم غذا درست نمیکرد و همش جلوی تلویزیون و پای گوشی موبایلش بود.اصلا به غذا درست کردن و وظایف خودش توی خونه عمل نمیکرد و میگفت حوصله ندارم مگه کلفت گرفتی؟واسه مثال من خیلی از وقتها گرسنه میرفتم سرکار.کلا روزی یه وعده غذا اونم با منت میذاشت جلوم.یا لباسهامو که میشست میذاشت انقد بمونه توی لباسشویی تا بوی موندگی بگیرن.تا 2 روزهم میکشید که لباسهارو از لباسشویی در نمیاورد و بوی خیلی بدی میگرفتن.جوری که وقتی میرفتم سرکار همش استرس اینو داشتم که نکنه همکارام این بورو متوجه بشن یا بدشون بیاد.این اواخر هم عادت کرده که وقتی بحثمون میشه همش فحش های خیلی رکیک و زننده بهم میده و بهم میگه که هنوز اون روی منو ندیدی من اگه بخوام میتونم بچسبونمت به دیوار و قد ...کتکت بزنم.و چنبار هم بهم حمله کرد و دست روی من بلند کرد ولی من دلم نمیومد روش دس بلند کنم.خلاصه این مشکلات خیلی زیاد شد و بیش از انداره شد تاوقتی که من طاقتمو از دست دادم و اونرو فرستادم خونه پدرش و دارم کارای مقدماتیه درخواست طلاقو انجام میدم.ولی چون میدونه دلرحم هستم همش از این جریان سو استفاده میکنه و دلمو میسوزونه و باعث عذاب وجدانم میشه ولی وقتی کاراش و دروغاش یادم میوفته دوباره واسه طلاق مصمم میشم.هزار بار بهم قول داد که رفتارهاشو خوب میکنه ولی به قول هاش عمل نکرد.یا اینکه عادت داشت پیش آدمای مختلف پشت سرم حرف بزنه و الکی یک سری عیبهای دروغکی بهم بچسبونه.مثلا ضعیف بودن اسپرمهای من برای بچه دار شدن که یه دروغه و اصلا ما برای بچه دار شدن اصلا اقدام نکرده بودیم.هروقت از سرکار میومدم خونه حتی بلند نمیشد بهم سلام کنه یا یه لیوان آب بده دستم.واسم مهم نبود ولی این چیزا ناراحتم میکرد.همیشه توی روم اخم میکرد که باعث شد من موندن سرکار رو به رفتن خونه ترجیح بدم.حتی دیگه دلم نمیخواست باهاش رابطه ی جنسی داشته باشم و همیشه ازین جریان فراری بودم.از لحاظ عصبی خیلی تاثیرات و صدمه های زیادی دیدم تو این زندگی مثلا اواخر جوری شده بودم که لکنت زبان گرفته بودم و درست نمیتونستم صحبت کنم و دیگه تحمل ادامه این زندگیو ندارم..و اینم بگم که قبل از ازدواج اصلا اینجوری نبود و من مطمئن شدم اون موقع فقط جلوم فیلم بازی میکرده.مثلا الان خیلی وقتا مهمون بدون مشورت با من دعوت میکنه و اصلا منو به عنوان شریک زندگی حساب نمیکنه.کمکم کنید.الان یک سال و 5 ماه از زندگیه مشترکمون میگذره.خیلی اذیتم از لحاظ فکری.هنوز نمیدونم واسه طلاق کار درستی دارم انجام میدم یا نه.از طرفی هیچ امیدی به ادامه ی زندگی با اون رو ندارم و از طرفی دلم خیلی واسش میسوزه و دلم نمیاد روی یک زن 21 ساله اسم زن مطلقه نقش ببنده.خیلی شرمندم که متنم طولانی شد.ببخشید.ممنون از همگی.

سلام حسين جان

تو الان خسته، عصبي و به هم ريخته هستي. تصميم هاي مهم زندگيت را هيچگاه در چنين شرايطي نگير.
فعلا صبر كن تا كمي به ارامش برسي.
بچه ها در رسيدن به تصميم درست چه جدايي چه ادامه زندگي به تو كمك خواهند كرد.

مراقب خودت باش
كامران

سلام.خیلی ممنونم آقا کامران و کاسپین جان.مرسی بابت راهنماییتون.بیشتر صبر میکنم.ولی کارهاش خیلی داره آزارم میده.نمونش همین دیشب پیام داد و منو تهدید میکنه.
نوشت:امشب خودمو میکشمو یه کاری میکنم که خودت با دستای خودت منو خاک کنی.تا صبح دیگه زنده نیستم.خداحافظ.
همین پیامش باعث شد من تا صبح نخوابم و عذاب وجدان بگیرم و عصبی باشم.راستشو بخواین دیگه علاقه ای هم به ادامه زندگی با مریم واسم نمونده.

نوشته اصلی توسط Shadi2

مطمئن باشید هیچ وقت هیچ بلایی سر خودش نمیاره!!
همسرت فقط فیلم بازی میکنه. میدونه شما خیلی دل رحمی این کاها رو میکنه شمارو بترسونه...
با خوندن متن، کمی ضعف مدیریت و اقتدار رو به عنوان مرد زندگی در شما احساس کردم
مشکلات همسر شما چیزی نیست که خود به خود خوب بشه...اجازه برگشت رو فقط با شرط مشاوره رفتن دو تایی بده..
چند وقته همسرتان رفته؟

سلام شادی جان.شما و آقا داوود درست میفرمایین من اون جذبه و مردونگی رو بطور کامل نشون ندادم توی زندگیم دلیلشم این بود که دیگه از دعوا و سرصدا خسته شده بودم واسه همین همیشه اون کسی ک پیش قدم میشد واسه آشتی کردنو خاتمه دعوا من بودم.چون واقعا دیگه اعصابم نمیکشید.واسه خودکشی هم واسه این همیشه میترسم چون میدونم جراتشو داره چون یکی دوبار جلوی خودم چاقو کشید روی شاهرگش ولی خدارو شکر چاقو تیز نبود زخمش کاری نبود دوبار هم که من اومدم باهاش جدی برخورد کنم و یه خودی نشون بدم از خونه فرار کرد و من یک روز کامل واسه هر دفعه که فرار میکرد و غیب میشد مجبور بودم کل خیابونای شهرو دنبالش بگردم و این جریان باعث شد که همیشه منو به خودکشی و فرار تهدید کنه و منم نمیتونستم هیچی بگم فقط مجبور میشدم خفه شم.وقتی هم که خیلی بهم فشار میومد خودزنی میکروم.راستشو بخواین دیگه هیچ علاقه ای واسه ادامه زندگی واسم نمونده ولی خیلی عذاب وجدان دارم و همش فکر میکنم که دارم بدبختش میکنم.
شادی جان الان تقریبا ده روزه که رفته خونه باباش.