موضوع: غبطه و مقایسه خود با دیگران

سلام. راستش دنیای امروز دنیای تجملات و اجناس رنگارنگ و ... است و تا دلت بخواد تفاوت سطح طبقاتی وجود داره.
من نظر شخصی خودمو میگم. راستش برای من امکانات و ... دیگران چندان غبطه برانگیز نیست چون اساسا با هر نوع مقایسه مخالفم و همیشه به این نگاه میکنم که چی برای من خوبه. من چی میخوام. اینکه کسی به لحاظ اقتصادی بهتره و یا به لحاظ اجتماعی، خب تا حد توان و از راه درستش سعی کن شما هم خودت رو بالا ببری.
اما در کل دنیا خیلی وسوسه داره، من خودم از اینکه مدام به تیپ و ظاهر و کلاس و ... اهمیت بدم حس بدی دارم و فهم و شعور و سادگی برام مهمه یعنی دوست دارم در عین دارایی و ...ساده زندگی کنم و به داشتن هیچ چیزی ننازم و از نداشتن هیچ چیز ناراحت نشم و احساس حقارت نکنم.

متاسفانه در دنیای امروز قناعت کمرنگ شده. من تازه دارم میفهمم که ما آدما چقدر از اصل دور شدیم. ببخشید منظورم با صحبت شما نیست اما دارم میبینم که تیپ و ظاهر چقدر مهم تلقی میشه مردم دنبال ظواهر هستند و همدیگه رو براساس همین چیزا و کلاس اجتماعی و شغلی برآورد میکنن.
ولی باور کن که اینا فقط نقش یه نقاب رو بازی میکنه و من گاهی حس میکنم آدمهایی که خودشون رو با این قبیل چیزا معرفی میکنن، انگار که گم شدن و یادشون رفته برا چی اومدن به این دنیا. ارزش ها عوض شده. مدرک تحصیلی و لباس مارک دار و ماشین فلان و استفاده از الفاظ انگلیسی و ... شده ملاک کسب احترام و توجه.
بزرگان دینی ما هم به این موضوع اشاره داشته اند که بی نیازی در قناعت هست. این حرف به معنی گدا بودن و نداشتن رفاهیات نیست.
من فکر میکنم یه سری امکانات دنیای امروز روح ما رو به بازی گرفته که بهتره خیلی بهشون بها ندیم.

نمیدونم چقدر به موضوع شما مربوط بود. امید که مفید باشه.

نوشته اصلی توسط zolal

سلام. راستش دنیای امروز دنیای تجملات و اجناس رنگارنگ و ... است و تا دلت بخواد تفاوت سطح طبقاتی وجود داره.
من نظر شخصی خودمو میگم. راستش برای من امکانات و ... دیگران چندان غبطه برانگیز نیست چون اساسا با هر نوع مقایسه مخالفم و همیشه به این نگاه میکنم که چی برای من خوبه. من چی میخوام. اینکه کسی به لحاظ اقتصادی بهتره و یا به لحاظ اجتماعی، خب تا حد توان و از راه درستش سعی کن شما هم خودت رو بالا ببری.
اما در کل دنیا خیلی وسوسه داره، من خودم از اینکه مدام به تیپ و ظاهر و کلاس و ... اهمیت بدم حس بدی دارم و فهم و شعور و سادگی برام مهمه یعنی دوست دارم در عین دارایی و ...ساده زندگی کنم و به داشتن هیچ چیزی ننازم و از نداشتن هیچ چیز ناراحت نشم و احساس حقارت نکنم.

متاسفانه در دنیای امروز قناعت کمرنگ شده. من تازه دارم میفهمم که ما آدما چقدر از اصل دور شدیم. ببخشید منظورم با صحبت شما نیست اما دارم میبینم که تیپ و ظاهر چقدر مهم تلقی میشه مردم دنبال ظواهر هستند و همدیگه رو براساس همین چیزا و کلاس اجتماعی و شغلی برآورد میکنن.
ولی باور کن که اینا فقط نقش یه نقاب رو بازی میکنه و من گاهی حس میکنم آدمهایی که خودشون رو با این قبیل چیزا معرفی میکنن، انگار که گم شدن و یادشون رفته برا چی اومدن به این دنیا. ارزش ها عوض شده. مدرک تحصیلی و لباس مارک دار و ماشین فلان و استفاده از الفاظ انگلیسی و ... شده ملاک کسب احترام و توجه.
بزرگان دینی ما هم به این موضوع اشاره داشته اند که بی نیازی در قناعت هست. این حرف به معنی گدا بودن و نداشتن رفاهیات نیست.
من فکر میکنم یه سری امکانات دنیای امروز روح ما رو به بازی گرفته که بهتره خیلی بهشون بها ندیم.

نمیدونم چقدر به موضوع شما مربوط بود. امید که مفید باشه.

سلام.
راستش همونطور که تو پست اول هم عرض کردم من خودم خواهان یک زندگی نرمال و آرام هستم که بتونم نیازهای عادی زندگی رو برای خودم و همسر آینده ام تامین کنم بدون نگرانی از بابت ثروت اندوزی بیهوده یا زندگی را فدای کار کردم.
این حسی هم که گرفتارش شدم اخیرا مشغله ذهنیم شده که به نظرم وجود افراد با طرز تفکر همانند فرمایش شما در اطرافم هست که رفتارشون ، دیدگاه من رو تحت تاثیر قرار داده.

نوشته اصلی توسط maral569

شما فقط یکم فرکانس های ذهنت رو مثبت کنی مطمئن باش به همه چی میرسی.
باید به خودت ایمان داشته باشی که لایق بهترین چیزها و شغل و درآمد و موقعیت هستی.
باید همه چی رو از خدا از ته دل بخوای و بدون هیچ شک و تردیدی ،مطمئن باشی که به دستش میاری.

باید دیروز اون لباس رو میخریدی، از پول خرج کردن نترس ، پول همیشه به دست میاد ، خرج کن و لذت ببر ، مثل یه ثروتمند رفتار کن تا ثروتمند بشی.
از هرچیزی میترسی ، خودتو تو موقعیتش قرار بده.
وانمود کن که تو رفاه هستی ، کلا وانمود کردن و حرف زدنِ مثبت در مورد هرچیزی ،کم کم آدمو تبدیل میکنه به همون چیزی که بهش وانمود میکردی.
خودتو تو رفاه تصور کن ، آیندتو تصور کن که تو بهترین ماشین نشستی ، بهترین مسافرتها رو میری و راحت و بی دغدغه خرج میکنی.
من تاپیک قبلیتون رو هم خوندم ، شما یکی دو تا کتاب بخونی ، میتونی طرز فکرت رو عوض کنی ، منم یه موقعی مثل شما بودم ، نه اینکه بگم الان خیلی خوب شدم و به هرچی خواستم رسیدم ،ولی خدارو شکر با عوض شدن طرز فکرم ، خودم الان تو آرامش هستم ، دیگه حسرت نمیخورم ، غبطه نمیخورم چون ایمان دارم که اگه هرچی رو از ته دل از خدا بخوام ، اگه به صلاحم باشه ،حتما بهم میده.
خودمو لایق بهترین زندگی و پول و شغل و ماشین و سطح رفاهی میدونم.
مدتی هست راحت خرج میکنم ، بدون دغدغه ، موقعی که دارم خرج میکنم با لذت این کارو میکنم ، تو این چند وقت که این کارو میکنم ، پیش نیومد که بعدش پول کم بیارم ، بر عکسِ سابق که همیشه با ناراحتی خرج میکردم و از گرونی مینالیدم ، همیشه هم پول کم میاوردم.

سلام.
شما تقریبا دیدگاه خواهر من رو دارید! همیشه موقع بحث در این باره نظرش همیشه.
نه خدا رو شکر این حس در حد عقده یا حقارت نیست و به علت حس تکاپویی که بهم میده شاید بهتره اسمشو غبطه بذارم.
تا چند وقت پیش و تقریبا قبل خدمت سربازی همچین حسی نداشتم و همیشه موقع رویارویی با این فضا توانایی های ذهنی و استعدادهای خودم رو در نظر می گرفتم و به نوعی اعتماد به نفسم رو از دست نمی دادم و مطمئن بوده که آینده روشنه. ولی انگار بعد سربازی وارد یه عصر و دنیای دیگه ای شدم.توقعات و انتظاراتم فرق کرده.
و اینکه بله درسته لذت خرید رو نباید با سرزش خود ، از بین برد. بالاخره چیزی رو که میخری حتما مورد پسندت بوده. شاید حس اکراه در خریدهام به خاطر این باشه که هنوز درآمد و زندگیم بعد سربازی رو غلتک نیفتاده . نمیدونم!

ممنون میشم عناوین اون کتاب ها رو بفرمائید تا مطالعه کنم. به کتاب های روانشناسی در حوزه زندگی و ارتباطات علاقه دارم و میخونم.

خوشبختی یعنی منتظر شادی های بزرگ نماندن و لذت بردن از تمام چیزهای کوچک