موضوع: آيا توقع من بيجاست كه ميگم زن و شوهر بايد "باهم"تو مهمونيا و مسافرتها باشن؟!

سلام دوستان
اميدوارم اين تاپيكم مثه بقيه تاپيكام با كم لطفى مواجه نشه و كسى پيدا شه كه كمكم كنه...

ما ٤ ساله نامزديم،٢١ و ٢٣ساله ايم.
از انواع مشكلات و بدبختيها هم كشيديم تو زندگيمون،

جدا از همه مشكلاتى كه خيلياش حل شد و خيلياش هضم شد و خيليام اضافه شده،يه چيزى هست تو اين ٤سال منو شوهرم حداقل ماهى يه بار درگيرشيم.

شوهرم ادم ازادى طلبه و به شدت اهل رفيقه(نه كه بگم با همه گرم ميگيره و روابط اجتماعيه خوبى داره،برعكس فقط با چن تا دوست و البته خونوادش خيلى خوشه،كه فك ميكنم دليلش كشيدن قليون تو اين جمعاست.برعكس خونواده من ازين چيزا متنفرن،منم همين كه شوهرم مياد و ميره راضيم و انتظار ازين بيشتر ندارم).اما شوهرم...
خونوادش خيلى راحت ترياك ميكشن تو جمعاشون،و من واقعا نميتونم و نميخوام كنار بيام با اين كارشون.
قبلا جلو من رعايت ميكردن اما تو اخرين دور همى جلو من طبيعى كردن و ...من هم ناراحتيمو گفتم اما متاسفانه شوهرم و عموش ناراحت شدن ازم و بقيه هم به كارشون ادامه دادن.

حالا چيزى كه هست:
من ميگم وقتى ما عروسى دعوتيم،يا قراره با خونواده يكيمون بريم سفر،يا هردو باهم تصميم ميگيريم و ميريم،يا لزومى نداره تنها يكيمون بره.(مگر بعضى حاها:مثلا جايى هست كه عروسيه يه فاميل نزديكه،كه يكيمون نميتونه بياد،خب اشكالى نداره تنها بره يكيمون.يا وقتى شام و ناهار خونه يه فاميل درجه يك دعوتيم و يكيمون نميتونه بره.ياخونه خواهر و برادر هم هرازگاهى گذر ادم ميوفته و ميرى،يا خونه پدرومادرت...)
البته من از هميناشم خوشم نميومد،ولى خب به خاطر شوهرم كوتاه اومدم ميگم بذا راحت باشه

حالا تو خونواده شوهرم خيلى جالب مردا بدون زنشون همه جا حضور دارن،من تا حالا نديدم كسى(به جز پدرشوهرم و شوهر خواهرشوهرم)زنشو ادم حساب كنه .مثلا الان عموش و دايى ش و خونواده خود همسرم دارن ميرن شيراز،من به خاطر همون جريان اعتياد دوس ندارم برم .ميگم نه بيا ما نريم.ميگه خب تو نيا من ميرم!!!
يا اون سال رفتيم شمال،زن دايى شوهرم گفت ما نميايم،بعد شوهرش تنها اومد!! يا دايى هاى ديگه ش،هميشه بدون زن ميان مسافرت با ما،يا مهمونى يا...

من بد ميگم؟! اگه جو مجرديه يه چيزى،نه كه جايى همه با خونوادشونن ويكى تنها بره! (كلا زياد پاي بند زن نيست،مثلا هنوزم دوستاشو مياره خونه شون ميخوابن باهم،)

اينم بگم خودمم تنها جايى نميرم،مثلا خونوادم هرجا ميرن و شوهرم نمياد،متم ميمونم پيشش و نميرم.مگه اينكه جمع زنونه باشه.يا توك پا بريم و بيايم،نه كه مهمونى و عروسى

واينكه من ادمى نيستم كه جايى باهاش نرم،همه حا ميرم باهاش مگر معدود جاها(كه از همونام شوهرم دل نميكنه و بايد بره)
(از وقتيم اين اعتيادو ديدم دلم ميخواد رابطمون باهاشون كمتر شه،حداقل بشه مثه رابطمون با خونواده من،كه شورش درنيومده)

الان ٤ساله ما سر اين جريان دعوا ميكنيم،اون ميگه تو توقعت بيجاست منم ميگم تو خيلى بى بند و بارى.حق با كيه؟!

عزیزم من اینجا تاپیک زیاد دارم.جریانش مفصله.
مادربزرگ شوهرم تابستون فوت کرده و میگن تا سال ندیم عروسی نمیگیریم.
قبلشم که انقرد دعوا و اختلاف داشتیم از یه طرف مادرشوهرمم از یه طرف راضی نمیشد.(هرچند الانم فک میکنم این بهونه شونه.میگن الان خونه بابام کم خرج ترم واسشون)

خوب: دلسوزه-شوخه-بعضی وقتا با گذشت-تقریبا با محبته
بد: دروغ زیاد میگه(یعنی ازم قایم میکنه مخصوصا مسایل مالی شو)-خسیس-کینه ای-عصبی-شدیدا لجباز(سر هر مساله کوچیکی )-شدیدا اهل تلافی-شدیدا دنبال حرف(مثه یه زن دقیقا)-رفیق باز-شدیدا وابسته به خونوادش-عجول و غرغرو... او کلی ازش بدی به دل دارم راستش :) که تصمیم گرفتم زیاد روشون زوم نکنم .و الان نمیخوام زیاد فک کنم تا یادم بیاد :))

سلام دوست گرامی.سوالتون سرجاش ،خصوصیات بدی که از نامزدتون گفتید رو واقعا میتونید توی زندگی هم تحمل کنید؟ ظاهرا باهاشون مشکلی ندارید اما با چیزایی که در مورد ایشون گفتید، حتما حتما یه مشورتی هم با مشاور ازدواج داشته باشید. حتما خیلی دوستشون دارید که 4ساله علی رغم این تعریفایی که کردید باهاشون موندید.اما با شروع زندگی مشترک این چیزایی که گفتید میتونه هرکدوم معضلی بشه براتون.
اما در مورد سوالتون خب تا حدی این همراه نبودن و مسافرت و مهمونی های تکی بخاطر شروع نشدن رسمی زندگیتون قابل چشم پوشی است.اما با شروع زندگیتون مگردر مواردی ،این کار صحیح نیست تا جایی که من میدونم.
خواهش میکنم حتما به مشاوره ازدواج مراجعه کن.

سلام
کمی از تاپیکهای قبلیت تو ذهنم هست مخصوصا قضیه تریاک کشیدن اقوام
در حدی که روابطش بهم نخوره بره
مثلا اگه خونه عموی ایشون شما اصلا دوست نداری بری و مرز خراب شدن ارتباط ایشون با عموش رفتن هر سه ماه یکبار است این مسئله رو رعایت کن و بزار در این حد تنها بره ولی بیشترش نه
در مورد هر فامیلی متناسب با نزدیک و دور بودن نسبت و توقع و ظرفیت طرف مقابل فقط در حد عدم بوجود آمدن کدورت بدون شما رفت و آمد کند نه بیشتر
چون اگه بخواد با همه قطع رابطه کنه و مقصرش شما باشی روابط خودتون هم خراب میشه به مرور زمان
در دیگ رو که خیلی محکم ببندی و جای خروج بخار نداشته باشه ، یک هو منفجر میشه
همسرت هم همین طور ، اون سالها تو این شرایط زندگی کرده
باید آروم آروم تغییرش بدی
شما هم مثلا برای جشنهای عروسی و ختم مراسم عزا و عید نوروز برو ولی نه بیشتر ولی اینها رو حتما برو
نظر شخصی بود منتظر نظر بقیه هم بمون
اون قضیه تریاک رو هم جدا پیگیر باش
دیر برو به مجلسشون زود هم برگرد
موفق باشی

نوشته اصلی توسط sasha

چطور میتونید با این قضیه تریاک کشیدن خوانواده ایشون دورهمی و جلوی شما اینقدر عادی برخورد کنید؟ من با خوندنش شوکه شدم!

عزيزم من نميدونم از خوندن كدوم جمله به اين نتيجه رسيدى دارم عادى برخورد ميكنم؟! من خودم سر اين حريان تا دو هفته تو شك بودم،شب اولى كه اين موضوع رو فهميدم تا صبح گريه كردم و زن عموى شوهرم ارومم كرد.
(تو شهر ما اين مساله خيلى رايجه،مخصوصا روستاهاى اطراف ترياك كشيدن واسشون عاديه و يه نوع درمان ميدونن.البته تو خونواده هاى خيلى سطح پايين،و من دچار شك شدم وقتى اين مساله رو ديدم تو خونواده شوهرم،اونم انقدر عااادى.اخه من همچين صحنه اى رو تاحالا نديده بودم و خودم تو خونوادم نداشتم)
الانم جز اينكه تا ميتونم رابطه مو كم كنم و از ديدن دوباره اين صحنه فرار كنم كارى بلد نيستم

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط واحد

خواهر خوبم حرف شما متینه . زن وشوهر یعنی همراه همدل همسر پس طبیعیه که هر کارشون از جمله مسافرتشون با مشورت و صلاحدید و ترجیحا با همراهی همدیگه باشه . ولی مشکل شما اینه که شما خیلی زود ازدواج کردید . همسر شما هنوز به بلوغ فکری لازم نرسیده . دید درستی از زندگی زناشویی نداره . هنوز در دنیای مجردی سیر میکنه . علاوه بر اون اختلاف فرهنگی زیادی بین دو خانواده مشاهده میشه . نمیدونم تا چه حد میتونید خودتون رو با این فرهنگ وفق بدید . اونطور که متوجه شدم گفتید خواهر شوهرتون و همسرش دیدگاهشون از سایر اعضای خانواده متفاوته . شاید بهتر باشه ارتباطتتون رو با اونها بیشتر کنید و از بقیه کمتر کنید . چون قطع ارتباط با خانواده اش میسر نمیشه . در ضمن اونقدر هم اویزونش نشید که احساس خفگی کنه . (به تایپک این سخنرانی رو گوش کنید هم حتما سری بزنید )

دوست عزيزم لينكى كه معرفى كردينو پيدا نكردم من!!!


واينكه:
اين خواسته اى كه حالا منطقى هم هست رو چطور بايد به شوهرم بفهمونم؟! مثلا اينجور وقتا كه ساكشو بسته و داره ميره و جورى رفتار ميكنه كه انگار به من مربوط نيست و حق ندارم ناراحت شم چيكار بايد كنم؟! قهر؟ ؟!؟

(شوهرم ٤تا دايى داره كه زن يكيشون تا مرز طلاقم رفته با شوهرش سر اين جريانا،ولى خب ايشون همچنان همون موضعشو محكم نگه داشته و تنها تنها خوشه.بماند كه سه تاى ديگه شونم همين سبك رو دارن ولى خب زناشون ديگه چيزى نميگن،پذيرفتن و كنار اومدن.عوضش اوناهم يه ريز با خونوادشون ميرن خوشگذرونى تنهايى)همين يكم منو ميترسونه و نا اميدم ميكنه

اينم بگم خونوادم هرجا ميرن سفر و من نميرم شوهرم اصرااار داره كه تو تنها برو،به خاطر نمون كه توقع داشته باشى منم فرداروز به خاطرت بمونم و نرم
ولى من نميرم(حتى خونوادم كشورايى ميرن كه ميدونم ٥٠ساب ديگه م شوهرم نميتونه منو ببره،ولى بازم به خاطرش نميرم.اما اون...)