موضوع: با رابطه ای که یکطرفه تموم شده چه کنم؟

سلام.
برای حدود یک سال با آقایی دوست بودم. مثل هر رابطه دیگه ای اولش با دوست داشتن خیلی زیاد همراه بود.
اما متاسفانه یا خوشبختانه با پیش رفتن رابطه از میزان دوست داشتن من کم شد. ولی مثل این که برای ایشون این طور نبود و دوست داشتن ایشون یا شایدم وابستگی شون روز به روز زیادتر شد. شاید لازمه بگم که به نظر خودم مهمترین دلیلی که از علاقه من به ایشون کم شد این بود که خودم هیچ وقت نیازهام رو از یه رابطه و چیزهایی که ناراحتم میکرد به زبون نمیوردم. و همه این ناراحتی ها روی هم جمع میشد.

من حدود 8 ماه پیش بهشون گفتم که دیگه نمیتونم به این رابطه ادامه بدم. از اون موقع رابطه م رو خیلی کم کردم. تا این که 6 ماه پیش کلا کات کردم و دیگه هیچ وقت جواب اسمس یا تماساشون رو نمیدادم.

ولی ایشون همچنان مرتب با من تماس میگرن. این چند وقت اخیر تو اسمساشون گفتن که با هم صحبت کنیم. من همه ش فکر می کنم که کارم خیلی اشتباه بوده که یک دفعه ترکش کردم و خیلی عذاب وجدان داشتم به خاطر این که میدیدم ایشون هنوز من رو فراموش نکردن. برای همین این حق رو بهشون دادم که بخوان با من حرف بزنن و حرفای منو بشنون. برای همین بالاخره بعد 6 ماه جواب اسمسشون رو دادم و قرار شد که با هم صحبت کنیم.

من واقعا نمیتونم و نمیخوام (تاکید میکنم، نه میتونم و نه میخوام) که با ایشون ادامه بدم.
از شما کمک میخوام که تو ملاقات حضوری که با ایشون دارم، و امیدوارم آخرین ملاقات باشه، چی بهشون بگم.
مرسی از همه که وقت میذارن و کمک میکنن. خیلی بهتون احتیاج داریم، هر دومون.

کاش قبل از این که جواب اسمسشو بدم اینجا سوال کرده بودم.
الان احساس میکنم اگه قرار رو به هم بزنم، خیلی بیشتر از قبل ناراحتش میکنم و خیلی کار بدیه.
این که این حرفا رو حضوری بهش بگم خیلی بده؟
من حسم اینه که خودش میدونه دیگه نمیشه ادامه داد. فقط میخواد دلیلش رو دقیقا بدونه. آخه من خیلی یه دفه ای ترکش کردم.
تو رو خدا کمک کنید. چه کار کنم؟ :(

نوشته اصلی توسط shekasteh

سلام.
برای حدود یک سال با آقایی دوست بودم. مثل هر رابطه دیگه ای اولش با دوست داشتن خیلی زیاد همراه بود.
اما متاسفانه یا خوشبختانه با پیش رفتن رابطه از میزان دوست داشتن من کم شد. ولی مثل این که برای ایشون این طور نبود و دوست داشتن ایشون یا شایدم وابستگی شون روز به روز زیادتر شد. شاید لازمه بگم که به نظر خودم مهمترین دلیلی که از علاقه من به ایشون کم شد این بود که خودم هیچ وقت نیازهام رو از یه رابطه و چیزهایی که ناراحتم میکرد به زبون نمیوردم. و همه این ناراحتی ها روی هم جمع میشد.

من حدود 8 ماه پیش بهشون گفتم که دیگه نمیتونم به این رابطه ادامه بدم. از اون موقع رابطه م رو خیلی کم کردم. تا این که 6 ماه پیش کلا کات کردم و دیگه هیچ وقت جواب اسمس یا تماساشون رو نمیدادم.

ولی ایشون همچنان مرتب با من تماس میگرن. این چند وقت اخیر تو اسمساشون گفتن که با هم صحبت کنیم. من همه ش فکر می کنم که کارم خیلی اشتباه بوده که یک دفعه ترکش کردم و خیلی عذاب وجدان داشتم به خاطر این که میدیدم ایشون هنوز من رو فراموش نکردن. برای همین این حق رو بهشون دادم که بخوان با من حرف بزنن و حرفای منو بشنون. برای همین بالاخره بعد 6 ماه جواب اسمسشون رو دادم و قرار شد که با هم صحبت کنیم.

من واقعا نمیتونم و نمیخوام (تاکید میکنم، نه میتونم و نه میخوام) که با ایشون ادامه بدم.
از شما کمک میخوام که تو ملاقات حضوری که با ایشون دارم، و امیدوارم آخرین ملاقات باشه، چی بهشون بگم.
مرسی از همه که وقت میذارن و کمک میکنن. خیلی بهتون احتیاج داریم، هر دومون.

من تو رابطه ای ناسالمی بودم که برای تموم کردنش مقاله های مختلفی خوندم.همون طور که ما بلد نیستیم چطور شروع خوبی داشته باشیم؛همون طور بلد نیستیم چطور کات کنیم(با توجه به فرهنگمون اموزش ندیدیم)،رابطه شراکتی 50_50 و دوطرفست،دوطرف مسیول هم هستند و نباید به هم اسیب برسونند.شما موظفید برای طرف مقابلتون توضیح دیدید به این دلایل این رابطه باید تموم بشه و شما نباید دیگه پیگیر باشید.توضیحی مودبانه اما نه احساسی(البته من این کار نکردم چون تو یه رابطه ناسالم بود؛فقط خودم و اعصابم نجات دادم)....اگه یه اقا پسر میومد و میگفت یهو با دختر خانومی کات کردم همه باهاش برخورد میکردند،اما یه پسر باشخصیت هم حق دونستن علت کات داره.
نظر سخص من اینکه اگه مطمین هستید که دوباره درگیر نمیشید براش توضیح بدید.

سلام
ببخشید من تو پست قبلیم کلی سلام کرده بودم و ویرایش کزده بودم....از دست نتم و فونت گوشیم اون طور شد.

مرسی از همه.
خب... خودم فکر میکنم درستش اینه که باهاشون صحبت کنم. برای همین هم این دفعه جواب اسمسشون رو دادم. بینهایت حس بدی داشتم از این که اون کارو باهاش کردم. درسته که باید به فکر خودم باشم و کار درست رو انجام بدم، یا به عبارتی کار غلطی رو ادامه ندم، ولی همه ش احساسم اینه که این طوری نباید تموم میشد.
(درسته که دو ماه آخر رابطه م رو کم کرده بودم، ولی اصلا قرار نبود که دیگه همدیگه رو نبینیم و از هم خبری نداشته باشیم. اون هم یک دفعه ای.)


نمیدونم چه طور بگم مشکلم رو!
خودم خیلی استرس دارم که میخوام ببینمش. یا حالا به توصیه سنجاب جان تلفنی باش صحبت کنم. از وقتی جواب اسمس رو دادم قلبم تند میزنه و خواب ندارم و یه کم هم لرزش دارم.
البته اینا به خاطر این نیست که عشق قدیمی م داره دوباره فوران میکنه.
به خاطر اینه که نمیدونم باید چی بگم.
به نظر خودم علت همه یا اکثر مشکلاتمون خودم بودم. یه جورایی انگار از اون رابطه درس گرفتم ولی دیگه زحمت درست کردن رابطه رو به خودم ندادم. فقط یاد گرفتم از این به بعد چه طور باید باشم.
میدونم خیلی شرم آوره حرفام. ولی متاسفانه من این کارو کردم.
الان پا شم برم به اون آقا بگم شما فقط وسیله ای بودی که من اشتباهاتم رو در مورد خودم پیدا کنم که پس فردا تو زندگی م کمتر مشکل داشته باشم؟
البته واقعا این طور نبوده. ولی نمود ظاهریش همینه.
من نمیدونم باید به ایشون چی بگم.
احساس میکنم همه مشکلاتی که اخیرا برام پیش اومده به خاطر این همه بدی ایه که در حق این آقا کردم.

میشه کمکم کنید که چی بگم؟