موضوع: احساس می کنم دیگه همه چیز واسم دیر شده ( برای هرکاری این حس را دارم )

سلام.امیدوارم تو این تاپیکم بیشتر از نظرات دوستان بهره مند بشم.ممنون میشم کمکم کنید.من 30 ساله مجرد و مذکر هستم.
من یه مشکل اساسی تو زندگیم دارم.در واقع تو نگرشم.از وقتی هم که یادم میاد همینجوری بودم.اونهم اینه "دیگه همه چیز برام دیر شده ".
البته میدونم تو این سن خیلی چیزا واقعا برام دیر شده.مثال میزنم.من 12 ساله بودم.رفتم باشگاه فوتبال واسه ثبت نام.اونجا وقتی بچه های 9،8 ساله رو دیدم. به بابام گفتم بابا برو از مربی بپرس برام دیر نشده !!!.همین ذهنیتم باعث شد بیشتر از 6 ماه دووم نیارم و بیام بیرون.(علیرغم استعداد فوق العاده ای که داشتم.واقعا انگشت نما بود).اما این طرز فکر از دوران کودکی با من بود.متاسفانه هنوزم هست.و تمام انرژیم رو به صفر میرسونه.تا یه کاری رو شروع می کنم این افکار میاد سراغم و .....
نمونه دیگه اینکه 20 ساله بودم رفتم ویالن بخرم.دیدم افرادی از سنین زیر 10 سال شروع کردن و ... .
خواستم تو 27 سالگی ادامه تحصیل بدم .... .
حتی فکر می کنم الان واسه تغییرم دیر شده!!!
میدونم خیلی از فرصتها دیگه برگشت پذیر نیستن.اما میخوام هر جور شده از این ذهنیت نجات پیدا کنم ؟؟؟ چیکار کنم ؟؟؟ لطفا کمک کنید ؟؟؟

سلام

تو همه خاطراتنون یه نقطه مشترک هست.مقایسه خودتون با دیگران.مادامی که این مقایسه ها هست این وضعیت هم هست.طبیعتا با این کار نه تنها انرژی براتون نمی مونه،بلکه اعتماد به نفستون هم مثل فرصتهای زندگیتون نابود میشه.(احتمالا الانم مشکل اعتماد به نفس دارید).

مشکل دیگه هم فکر کنم که کمال گرا بودنتونه.از دید شما همه چیز یا باید 20 باشه یا 0.ظاهرا حد وسطی وجود نداره دیگه.برای رفع این مشکل هم لازمه که به ناقص گرایی رو بیارید.

شاید شما نتونستی بشی کریس رونالدو،ولی هنوز فرصت واسه مورینیو شدن هست.

شاید یکی فرزند خوبی واسه پدر و مادرش نبوده باشه اما فرصتهایی مثل همسر و پدر خوب بودن هنوز هست.و ... .

متاسفانه این ذهنیت در این سالها با شما بزرگ شده.اما من معتقدم هرگز برای تغییر دیر نیست.شاید سخت باشه اما غیر ممکن نیست.وقتی خداوند به ادما تا اخرین لحظه فرصت میده واسه توبه یعنی چی ؟ یعنی اینکه همیشه امیدی به برگشتن به مسیر صحیح هست.والا خداوند هم میگفت توبه فقط تا 30 سالگی !!!

فقط خدا

- - - Updated - - -

سلام

تو همه خاطراتنون یه نقطه مشترک هست.مقایسه خودتون با دیگران.مادامی که این مقایسه ها هست این وضعیت هم هست.طبیعتا با این کار نه تنها انرژی براتون نمی مونه،بلکه اعتماد به نفستون هم مثل فرصتهای زندگیتون نابود میشه.(احتمالا الانم مشکل اعتماد به نفس دارید).

مشکل دیگه هم فکر کنم که کمال گرا بودنتونه.از دید شما همه چیز یا باید 20 باشه یا 0.ظاهرا حد وسطی وجود نداره دیگه.برای رفع این مشکل هم لازمه که به ناقص گرایی رو بیارید.

شاید شما نتونستی بشی کریس رونالدو،ولی هنوز فرصت واسه مورینیو شدن هست.

شاید یکی فرزند خوبی واسه پدر و مادرش نبوده باشه اما فرصتهایی مثل همسر و پدر خوب بودن هنوز هست.و ... .

متاسفانه این ذهنیت در این سالها با شما بزرگ شده.اما من معتقدم هرگز برای تغییر دیر نیست.شاید سخت باشه اما غیر ممکن نیست.وقتی خداوند به ادما تا اخرین لحظه فرصت میده واسه توبه یعنی چی ؟ یعنی اینکه همیشه امیدی به برگشتن به مسیر صحیح هست.والا خداوند هم میگفت توبه فقط تا 30 سالگی !!!

فقط خدا

ممنون faghat-khoda عزیز.اره اینها که گفتید در مورد من صادقه.ممنون میشم بازم تو این تاپیک همراه من باشید.

سلام دوست عزیز
میبینم که یه نفر مثل من پیدا شده البته مثل قبل من
ببینید هر چیزی 2 رو داره . شما میتونید با یکی بزرگتر از خودتون مقایسه رو انجام بدین ! پس شما بدبینانه دارین نگاه میکنین
شما دوست و رفیق صمیمی و همراه دارین؟ رابطه تون خوبه؟
هر کاری میخوای انجام بدی به لذت و هدف واقعیش نگاه کن نه اینکه یه سری باید و نباید واسه خودت بچینی که هم دست و پا گیر شه هم لذت نبری هم اینکه " باید و نباید ها اثر منفی روی ادم میذارن و ادمو از کاری که میخواد بکنه بدتر خسته میکنن"
بعدشم همه ادما قرار نیست خیلی خاص بشن فقط یه سری کار هست که معمولا همه جزو وظایفشونه و شخصیتشونو تعریف میکنه
مثلا شغل درامد برای اقایون لازمه و کلا انسانیت داشتن و رفتار شایسته و پاک بودن برای همه ادما لازمه و دیگه اینکه یه سری نقش ها داریم تو زندگی که خوب انجام دادنش مهمه مثل همسر مادر پدر فرزند دوست و........
واسه خوب انجام دادن این نقش ها که هیچوقت دیر نیست این از این
حالا یه سری هم علائق هست مثل همین ویالون و فوتبال و ... که اونم اگه علاقه هست باید باعث ارامش و پرورش روح و جسم بشه
اگه علاقه نیست و فکر کنیم حتما باید منم یکی از علائقی که بقیه دارن رو داشته باشم، پس در تعریف علایقمون دچار اشتباه هستیم
مثلا من مثل شما گشتم یه چیزی پیدا کنم به جز درس! هی گشتم اما هیچ کاری رو دلم نخواست مثل درس خوندن و اموزشش انجام بدم . هنر و ورزش و... منظورمه. هرچند ورزش به جز علاقه واسه سلامتی لازمه منکر این نیستم
منظورم حرفه ای شدن هست
بعد هم اگه شما امکانشو دارین خیلی خوبه که به یه مشاوره حضوری مراجعه کنید خیلی کمک کننده هست اگه خوب انتخاب بشه
من دوره درمان رو میگذرونم و راضی هستم

نوشته اصلی توسط خوشبختی

من 12 ساله بودم.رفتم باشگاه فوتبال واسه ثبت نام.اونجا وقتی بچه های 9،8 ساله رو دیدم. به بابام گفتم بابا برو از مربی بپرس برام دیر نشده !!!.همین ذهنیتم باعث شد بیشتر از 6 ماه دووم نیارم و بیام بیرون.(علیرغم استعداد فوق العاده ای که داشتم.واقعا انگشت نما بود).اما این طرز فکر از دوران کودکی با من بود.

شما که به فوتبال علاقه دارید
علی دایی (آقای گل جهان) فوتبالو از چند سالگی شروع کرد ؟
چند سالگی به تیم ملی دعوت شد ؟
مشکل شما اینه که همیشه نیمه خالی لیوان رو میبینید

باید به نیمه پر لیوان هم نگاه کنید

ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه است

سلام مجدد

یک نکته مهم : نیست پستهایی که میذارم سر شار از نکات اموزشی و البته سنگینه،دو تا دو تا میفرستم تا براتون دوره ای هم بشه خوشبختی جان.(خود شیفته خودتی،شنیدم چی گفتی ها )

ممنون میشم بازم تو این تاپیک همراه من باشید

اما من تمام معلومات و سوادم همون دو ، سه خط بودا !!! همونم کلی فکر کردم.کلی فشار اوردم به مغزم و فسفر سوزوندم تا نوشتم.اما نگران نباش.من بچه گیلانم.اینجا هم چی زیاده.ماهی.یه ماهی میخورم و با فسفر حاصل از اون پست میذارم.فقط یه شرطی داره.در ازاء هر پستی که میذارم باید بیای و به من در پارو کردن سقف خونمون کمک کنی !!! اگه هستی یا علی.

جدا از شوخی.چشم.باعث افتخار بندست براتون پست بذارم.اگه عمری بود و البته حرف جدیدی داشتم واسه گفتن،خدمت میرسم.در پایان هم یه جمله میذارم تا یه خرده پستم ارزشی بشه.

نمیتوان برگشت و اغاز خوبی داشت،اما میشود شروع کرد و پایان خوبی داشت.

فقط خدا

سلام به همه دوستان عزیز.
خانم مجرد ممنون از پست خوبتون.میشه یه خرده بیشتر در مورد مشاوره ای که رفتید و تعداد جلسات و هزینش بگید.حالا یه کلیاتی منظورمه.
12234567 عزیز از شما هم ممنونم.خب دیگه 30 سال برای حرفه ای شدن تو فوتبال دیره واقعا.شاید به حرف فقط خدای عزیز گوش دادم و لااقل دوره های مربیگری رو گذروندم.
از شما هم ممنونم فقط خدای مهربون.من پول ماهی رو میفرستم اما بالای ساختمون رفتن رو نیستم.
واقعا نمیتونم کاری رو شروع کنم.همیشه با اشتیاق شروع می کنم اما فقط کافیه یه مقایسه کوچیک(البته کاملا ناخوداگاه)صورت بگیره تا همه چی به صفر برسه.
همچنان منتظر نظرات شما دوستان هستم.

من میرم پیش یک خانوم روانشناس
اگه بخواین نشانی رو میدم بهتون تقریبا جنوب شرق تهرانه
هر جلسه حدودا 1.5 ساعته و هزینه اش 24000 تومان
همه چیزو بهش گفتم هرچی که از بچگی تا حالا بوده تاپیک های منو بخونید متوجه کلکسیون مشکلاتم میشید
ایشون تشخیصش سریعه و به شما هم میگه که چه چیز باعث این افکار میشه
ببینید جمله طلایی که ایشون به من گفت اینه که(( تو در بوجود امدن مشکلات و اشتباهاتت مقصر نبودی اما در تداومش خودت مقصری )))
بهم تمرین داده ، نه ریلکسیشن هاااا!! تمرین نوشتاری که هر جلسه متفاوته در واقع میخواد یک هفته من رو روی کاغذ داشته باشه
بعد بهم میگه که فلان کارو بکن فلان کارو نکن و... ا
لبته من 4 جلسه تا حالا رفتم و تازه از این جلسه درمان اصلی شروع میشه
من خیلی بهترم از قبل

سلام اقای خوشبختی

کجا رفتی پس ؟ بیا تاپیکت رو ادامه بده دیگه . نکنه احساس می کنی ادامه دادن تاپیک هم برات دیر شده ؟

با عرض سلام خدمت خانم مجرد.واقعا 1.5 ساعت مشاوره 24000 تومان ؟ اونم تهران.من گیلان زندگی می کنم.هزینه ها خیلی متفاوته.تقریبا همین مقداره اما زمانش نهایت 20 دقیقه.پسر عموم از خانمش جدا شده بود میرفت مشاوره.چند بار خودم تا مطب همراهیش کردم.نهایت 20 دقیقه تو اتاق میموند.

در هر صورت خوشبختی جان بیا و به تاپیکت برس و گرنه میام و پیداتون می کنم و مستندتون رو میسازم و میزنم سی دی و پخشش می کنم!!! شطرنجیت هم نمی کنم.حالا خود دانی.نگی نگفتی

حالا جدا از شوخی سعی کن تاپیکات رو دنبال کنی.اون یکی رو هم که نصفه نیمه رها کردی.

فقط خدا

- - - Updated - - -

شاید بپرسید از خودت دلیل این پستم چی بود.فقط خواستم ضمن عرض ادب و البته تهدید !!! ، تاپیکتون برای چند صباحی بیاد صدر جدول.

فقط خدا