موضوع: درخواست ازدواج اما صبر کردن تا چند سال دیگه..

سلام به همه دوستان همدردی.واقعا موندم .یکی از همکلاسیهام منو میخواد و ازم خواستگاری کرد.به کمک راهنمایی ها ی دوستان بخصوص دوست عزیزم صبوری >دو ماه براش فرصت گذاشتم تا رسما اقدام کنه.هرچند توی این فرصت یکماهی بطور کامل رابطه تموم شده بود اما حال با اینکه فرصتش تموم داره میشه ازم خواست منتظرش بمونم .منم بهش گفتم اخرین فرصت شما همون هست که گفتم.امروز بهم گفت من فعلا نمیتونم اقدام رسمی کنم و تا زمانیکه دانشگاهمون تموم بشه منتظر بمون تا شرایطم بهتر بشه.منم گفتم خواستگاری خرجی نداره با اینکه خودشم هم میدونه حق با من هست ولی بازم حرف خودش رو میزنه.هر دو کارشناشی ارشد . من 23 سالم هست و اونم27 و شاغل هستن.میدونم که خیلی بهم علاقه داره اما میگه باید چند سال صبر کنی.منم گفتم پس شما که شرایطش رو نداری پس چرا اقدام کردی.حال موندم خسته شدم .من دو ترم دیگه و اونم سه ترم شایدهم بیشتر داشته باشه.باید چکار کنم؟؟؟عصبی شدم دیگه از فکر کردن خسته شدم.

سلام ستیلای عزیز،

شما واکنش درستی به این موقعیت نشون دادی، سر موضعت بمون.

نوشته اصلی توسط ستیلا

میدونم که خیلی بهم علاقه داره اما میگه باید چند سال صبر کنی.

کسیکه بهت علاقه داشته باشه، به جای "باید" تعیین کردن برای تو، برای خودش "باید" میذاره. علاقه به حرف نیست، به عمله. و شما که تازه با پیشنهاد ایشون مواجه شدی، اصلا وقتی نداشتی که علاقه ی ایشون رو در عمل بسنجی، پس اینکه می گی میدونم خیلی بهم علاقه داره، یه اعلام خطر در مورد سیستم سنجشت هست.

نوشته اصلی توسط ستیلا

منم گفتم پس شما که شرایطش رو نداری پس چرا اقدام کردی.حال موندم خسته شدم .

خب باید بگم این حرفت اساسا غیر منطقیه. ایشون یه پیشنهاد داده، و امیدوار بوده قبول کنی. شما هم صلاحت رو میدونی، پس همه چی واضحه. ایشون دیگه مسئول درگیری های فکری ای که شما برای خودت ایجاد کردی نیست. این مشکل شماست، و خودت هم باید برطرفش کنی.

موافق باشی عزیزم.

نوشته اصلی توسط ستیلا

من باید خودم مشکلم رو برطرف کنم اما نمیشه .

ستیلا جان درک می کنم که سخته، اما همه کسانی که سالها در ارتباط های نامعلوم انرژی و احساس میذارن و اذیت می شن، می گن: نمی شه! بعضی ها هم در موقعیت های مشابه تو، میگن میشه، و انجامش می دن.

این دیگه بستگی به خودت داره.

چیزیکه واضحه اینه که اون آقا داره به سمت منافع خودش حرکت می کنه، اما باید دید کسی اینجا هست که بتونه در جهت منافع ستیلا حرکت کنه؟ یا نه؟

امیدوارم کسی باشه.

از دوستانی که تجربه اینچنین دارند میخوام که بهم کمک کنند.مرسی از همه دوستان

ستیلا جان،

من یه نگاه گذرا به تاپیکهای قبلیت کردم چون یکیش خیلی طولانی است و نتونستم همه را بخونم.

این آقا 27 سالشونه و کارمند دولتی هم هستند، منتظرن چه اتفاقی بیفته که بیان خواستگاری؟
درس و سربازی که تمام شده به نظر می رسه. کارشون هم که مشخصه.

توی تاپیک قبلی گفتید که از کسی شنیدید نامزدی به هم خورده داشته و به شما دروغ گفته و بخاطر همین دروغ دیگه نمی خوایدشون.
خانواده ات هم با نامزدی به هم خورده کنار نمی آن

و خیلی حرفهای دیگه و نشانه های دیگه
که یکیش برای این که کامل از زندگیت حذفش کنی کافیه.
نه چون نامزدی به هم خورده داشته، بلکه چون داره با شما بازی می کنه.

من از پست ها و حرفهایی که می نویسی اینطور حس می کنم که دلت می خواد یکی بهت بگه ادامه بده.
دنبال یکی می گردی که تایید کنه راه اشتباهت را.

راستش این آقا این مشکلات را هم نداشت، دلیل نداره شما چند سال بدون خواستگاری و نامزدی الکی منتظرش بمونید.
الان که با این مشکلات اصلا و ابدا نباید منتظر باشید و آینده خودتون را خراب کنید.

تمامش کن.
همت کن و تمامش کن. تمام کردنش اونقدرهام سخت نیست.
نع عاشقی، نه ارتباط جنسی داشتی، نه تعهدی بوده، نه نامزدی و خواستگاری ... هیچی نیست جز یک وابستگی الکی.
داری اشتباه می کنی که ادامه می دی.

ستیلا جان در تصمیم گیری ات قاطع باش.

اگر به این نتیجه رسیدی که مناسب شما نیست و اینقدر هم راحت با نبودنش کنار آمدی (وابستگی عاطفی نداری و این خیلی جای شکر داره، چون دردسر فراموش کردن و ... نداری)
اصلا به این که ایشون چه فکری می کنه یا چه کاری می کنه توجه نکن.

شما نشستی منطقی و عاقلانه با خودت فکر کردی و تصمیم گرفتی که با این شرایط نمی تونی کنار بیایی و نمی خوای منتظر ایشون بمونی،
از نظر اخلاقی هم که کار اشتباهی نکردی، نه سو استفاده، نه دروغ و کلک ... واضح و روشن با ایشون صحبت کردی و نظرت را اعلام کردی،

اگر ایشون نمی تونه بپذیره یا کنار بیاد مشکل خودش هست.
ایشون می خواد شما ببخشید، ببخشید ... مفت و مجانی ... سه چهار سال ایشون را از نظر عاطفی و روانی و (حتما وسطش به جنسی هم کشیده می شه لابد ) تامین کنی، بعد هم اگر دلش خواست و مامانش اجازه داد و هوس جدید به سرش نزده بود و کیس بهتر پیدا نکرد شاید بیاد خواستگاری؟

برای خودت و لحظه لحظه های جوونیت ارزش قایل باش.
می آد سه سال با روح و روانت بازی می کنه، یه دختر افسرده شکست خورده درب و داغون را ول می کنه می ره دنبال زندگیش.

عمر تو و شادابی و زندگیت هست که از دست می ره.

انشاله که امتحانات را خوب پاس کنی.

نوشته اصلی توسط شیدا.

ستیلا جان در تصمیم گیری ات قاطع باش.

اگر به این نتیجه رسیدی که مناسب شما نیست و اینقدر هم راحت با نبودنش کنار آمدی (وابستگی عاطفی نداری و این خیلی جای شکر داره، چون دردسر فراموش کردن و ... نداری)
اصلا به این که ایشون چه فکری می کنه یا چه کاری می کنه توجه نکن.

شما نشستی منطقی و عاقلانه با خودت فکر کردی و تصمیم گرفتی که با این شرایط نمی تونی کنار بیایی و نمی خوای منتظر ایشون بمونی،
از نظر ا
خلاقی هم که کار اشتباهی نکردی، نه سو استفاده، نه دروغ و کلک ... واضح و روشن با ایشون صحبت کردی و نظرت را اعلام کردی،

اگر ایشون نمی تونه بپذیره یا کنار بیاد مشکل خودش هست.
ایشون می خواد شما ببخشید، ببخشید ... مفت و مجانی ... سه چهار سال ایشون را از نظر عاطفی و روانی و (حتما وسطش به جنسی هم کشیده می شه لابد ) تامین کنی، بعد هم اگر دلش خواست و مامانش اجازه داد و هوس جدید به سرش نزده بود و کیس بهتر پیدا نکرد شاید بیاد خواستگاری؟شکر خدا طوری باهاش برخورد کردم که نمیتونه پاشو از گلیمش دراز تر کنه.حتی یکبار واسه یه خرید لوازم ازم خواست باهاش برم بیرون ولی من قبول نکردم.البته من زیاد ایشونو نمبینم و ارتباطمون فقط پیامی و تلفنی بود.
برای خودت و لحظه لحظه های جوونیت ارزش قایل باش. ممنون واقعا حیف جوونیم هست
می آد سه سال با روح و روانت بازی می کنه، یه دختر افسرده شکست خورده درب و داغون را ول می کنه می ره دنبال زندگیش.

عمر تو و شادابی و زندگیت هست که از دست می ره.

انشاله که امتحانات را خوب پاس کنی.

مرسی شیدا جان

سلام شیدا جان .مرسی از حرفاتون .نمیدونم چرا دست برنمیداره.هرچند دیگه برام مهم نیست ولی اون دوباره میخواد حرف خودشو بزنه و منم نمیتونم چنین چیزی رو قبول کنم.حتی دوباره چند روز پیش توی پیامش همینو نوشته بود .