موضوع: شوهرم پدرشو از خونمون بیرون کرد

الان که دارم مینویسم مادرشوهرم و خواهرشوهرم اینجان.شوهرم با یه برادرش چند ماهیه قهرن.اونم بخاطر اینکه اون به پدرمادرش بی احترامی کرد و شوهرمم زدتش.امشب ما افطاری دعوتشون کرده بودیم و اون داداششم اومد.به شوهرم سلامم نکرد.وقتی داشت میرفت بلند خداحافظی و تشکر کرد اما شوهرم اصلا محلش نذاشت.وقتی رفت مادرش نشست یه گوشه و باهامون حرف نمیزد.وقتی شوهرم گفت چیه با دادوبیداد شروع کرد که اون مهمانت بود و چرا اینطوری برخورد میکنی و...
شوهرم عصبی شد.خواهرشم حقو به مادرش داد.پدرشم شروع کرد به حرف زدن.یه دفعه شوهرم پا شد دست باباشو گرفت از خونه انداختدش بیرون.اونم یه نفرینی کرد و رفت.بعدش شوهرم شروع کرد به زدن خودش.اونقدر خودشو زد که سرش و صورتش ورم کرد.یه ساعت فقط افتاده بود.الان تازه بلند شد رفت بیرون.من چه خاکی به سرم بریزم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟شوهرم آخرش کار دستم میده.


- - - Updated - - -

شوهرم الان تنها رفته بیرون.گوشیشم نبرده.دارم سکته میزنم.
وسط دعوا به مادرش گفت چرا از وقتی ازدواج کردم اینطوری باهام برخورد میکنین.من ازتون راضی نیستم.اونم برگشت گفت منم ازت راضی نیستم.نمیدونم ما چی براشون کم گذاشتیم.نمیدونم اشکال کار کجاست.نمیدونم.فقط میدونم زندگیمونو جهنم کردن.
ناگفته نماند اونا همشون همیشه با هم دعوا دارن.چدر مادرش.پدرش با اون 2 تا داداش دیگش.همیشه.من اولین بار تو زندگیم چنین دعواهایی رو اونجا دیدم.و اونا مدعی هستن که شوهرم با ازدواجش با من بهشون بی احترامی میکنه.
نمیدونم.واقعا الان گبجم.گیج گیج...........

ریحان جان مگه با ازدواجتون مخالف بودن ؟چرا ازتون بدشون می اد؟ مهم رابطه خودت با همسرت اگه به طرفشون نره و طرف شما باشی دیگه مشکلی نیست

جای شکرش باقیه همسرتون طرف شماست و از روی تعصب بیخودی جانبداری نمی کنه من پیشنهاد می کنم شما به هیچ عنوان دخالت نکنید. همسر شما متوجه اشتباهش هست وبه زودی از دل پدرش در میاره.

گلم من تجربه همچین مسائلی رو داشتم اول از همه هرگز دلسوزی نکن و نخواه که واسطه گری کنی وبخوای برای برقراری ارتباطی پیش قدم بشی چون همه کاسه کوزه ها سر شما خالی خواهد شد شک نکن پس اصلا دخالت نکن و فقط کنار همسرت باش و بهش محبت کن و اصلا نگو که نمی دونم اشتباه کردی و بی احترامی کردی و....... .اصلا اظهار نظر نکن فقط بهش دلداری بده و مظلوم نمایی کن و خودشیرینی برای همسرت.ببخشید اینقدر خودمونی حرف زدم اما این تجربه من بو که صاذقانه در اختیار شما قرار دادم.

نوشته اصلی توسط سان آی

ریحان جان مگه با ازدواجتون مخالف بودن ؟چرا ازتون بدشون می اد؟ مهم رابطه خودت با همسرت اگه به طرفشون نره و طرف شما باشی دیگه مشکلی نیست

نه،اصلا مخالف نبودن.کاملا سنتی و با آشنایی خانواده ها ازدواج کردیم.نمیدونم چرا.مادرش میگه برام کم میذاری.میگه من برات زحمت کشیدم حالا باید مزدشو بگیرم.شوهرم با من خوبه اما...مگه میشه این روابط روش تاثیر نذاره.الان زده خودشو ناقص کرده.معلومم نیست تا کی باید غصه این اتفاقو بخوره.ما هیچ کدوممون نمیخوایم بدون خانوادش زندگی کنیم.برامون مهمه رضایتشون.نمیدونم واقعا

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط @@@

جای شکرش باقیه همسرتون طرف شماست و از روی تعصب بیخودی جانبداری نمی کنه من پیشنهاد می کنم شما به هیچ عنوان دخالت نکنید. همسر شما متوجه اشتباهش هست وبه زودی از دل پدرش در میاره.

من هیچ دخالتی نمیکنم.اما این رفتارها اولین بار که نیست.اونا کلا محبت کردن بلد نیستن.فقط وفقط انتظار دارن.هفته ای یک یا دو بار سر زدن کمه؟دیگه یه بچه چیکار باید برا مادرش بکنه؟

- - - Updated - - -

شوهرم از اول دانشجوییش همه خرجاشو خودش میداد.خرج عقد و عروسیو هم خودش داد.فقط یه مقدار ناچیزی کمک کردن.واسه همون یه مقدار شوهرم چه تشکری که نکرد.اصلا ازشون انتظار نداره.هیچ کاری واسمون نکردن.فقط انتظار دارن.نمیدونم چی میخوان از جون ما

- - - Updated - - -

تو رو خدا کمک کنین
کسی نمیدونه با این عصبی بودن شوهرم چیکار میتونم بکنم؟باید ببرمش دکتر؟روانپزشک؟کی؟کمک کنید.زده خودشو ناقص کرده..........

من نمیدونم چی بگم ریحان خانم.
فقط به آرامشی که داری غبطه خوردم. خیلی قشنگ موضوع به این بغرنجی رو پذیرفتی و فقط نگران شوهرتی.آفرین واقعا.

گل آرای عزیز ممنونم.ار اینکه دیدم شما برام پست گذاشتین خوشحال شدم چون همیشه میبینم خوب همه رو راهنمایی میکنی
شوهرم بعدازظهر اومد خونه.هنوزم ناراحت و عصبانیه.کلی درموردشون حرف زد.منم یه مقدار بهش حق دادم یه مقدارم نه.بهش گفتم من اینو از خودت یاد گرفتم که ما پدر مادرمونو نمیتونیم تغییر بدیم اما خودمونو که میتونیم.گفتم باید خودتو کنترل کنی.کلی آرومش کردم و خوابید
اما میشناسمش.الان کلی غصه میخوره،پشیمون میشه ولی بازم دفعه بعد تکرار میشه.پدر مادرشم کلا رو اعصابشن.اینم بچه اوناست خب.
الان شوهرم باهام خوبه اما این عصبانیتش همیشه باهاشه.یعنی من خیلییییییییی مراعاتشو میکنم که آروم بمونه.من و اون خودمون اوایل خیلی مشکل داشتیم و یه بار دقیقا پارسال ماه رمضون سر دعوای من و اون خودشو همینطوری زد.یه بارم دست رو من بلند کرد.البته فقط یه بار.
الان کسی نمیتونه کمک کنه که من با این عصبانیتش چیکار باید بکنم؟نیاز به درمان داره؟کسی تجربشو نداره؟
تو رابطه خودم و اون تونستم تا حد زیادی کنترلش کنم.وقتی میبینم داره عصبی میشه دیگه بعد یک سال ونیم تقریبا میدونم چیکار کنم بدتر نشه.اما با پدرمادرش نه.باورتون میشه امروز بهم میگفت دیشب دنبال شیشه میگشتم.نگرانشم.مگه قتل چیه؟همینه دیگه.عصبی میشن یه لحظه.دست خودشون که نیست.

خواهش میکنم. ممنون از لطفت. اما من با اینکه راه درست رو میدونم خودم تو عمل میمونم.
چون شخصیت آرومی ندارم. من خودمو میذارم جای شما، اگه خونواده شوهرم بهم بگن از وقتی با تو ازدواج کرده این جوری شده ، عمرا افطاری دعوتشون کنم.
شما چرا نگرانی وقتی اینقدر آروم و خانومی؟
خیلیییی خوبه. مطمئن باش آرامش درونیت بالاخره رو شوهرت اثر میذاره و ایشونم میشه مثل شما.
من اگه از روز اول نصف شما آرامشم رو حفظ میکردم و الکی آتیش روشن نمیکردم، الان خیلی اتفاق ها نیفتاده بود. آخه شوهر من تا این حد که خودزنی کنه عصبی نیست.
یه سری به تاپیک من تو قسمت سایر مشکلات خانواده بزن.