موضوع: زنم دیگه برام یه غریبه شده

این لینک تاپیک قبلیم.
http://www.hamdardi.net/thread-29354.html
حس کردم باید یه جا دیگه شروع کنم به نوشتن چون دیگه کار از کار گذشت.از همه ی دوستان ممنونم
الان اعصابم به شدت خرده.دیروز با زنم رفتیم مشاوره.اول ایشون تنها رفت تو. بعد که نوبت من شد و رفتم تو حرفامو زدم.مشاور ایشونم آخر صدا کرد که بیان. اونوقت وسط حرفا یهو خانومم قاطی کرد که تو کافری و تمام خانواده ت هم کافرن و دخترای فامیلتون همه خرابن.تو منو مجبور کردی سر عقد لباس باز بپوشم گناه کنم تو با تمام دخترای فامیلت رابطه داری...
یعنی بهتون بگم من از خجالت مردم جلوی مشاور. فقط نگاهش کردم.گفتم باشه پاشو بریم.تو راه هیچکس حرف نزد.فقط گفت لباس عروسمو میخوام بدم کاملاً پوشیده بدوزن(واقعاً چه ربطی داشت؟!) مجلسم باید کاملاً جدا باشه. من هیچی نگفتم.رسیدیم خونه ی ما. زنگ زدم خونه ی باباش گفتم آب دستتونه بذارین زمین بیاین. از اونورم زنگ زدم یکی از محضر دارهای آشنام گفتم بیا خونه مون. همه اومدن گفتم دیگه این خانومو نمیخوام.این مهرش(چک در آوردم قیمت سکه ها رو به نرخ روز حساب کردم چک نوشتم!). اینم تمام وسایلی که براش خریدم همه مال خودش.حتی طلاها هم مال خودش.لباساشم ریختم جلوش. به عاقد گفتم طلاقو بخون. یک وضعی شده بود. زنم کلی گریه و جیغ و داد کرد حتی چند تا ظرفو شکوند.کلی تهمت چرت و پرت در مورد اینکه زیر سر من بلند شده بهم زد.(این رفتارای هیستریکشو که دیدم واقعاً حالم بهم خورد) مادر و پدرش هی میپرسیدن مگه چی شده.گفتم اصلا حوصله ی توضیح دادن ندارم.همین امشب برش دارین ببرین این دیگه زن من نیست.از یه غریبه هم غریبه تره. مادر و پدر من هاج و واج مونده بودن...آخرش با اصرار پدر و مادرا حاضر شدم اون لحظه دست بکشم از طلاق.حتی مادرش گفت شما که داشتین تدارک عروسی میدیدن گفتم ما نه دخترتون به تنهایی!...
اصلا نمیدونم قراره چی بشه. فقط میدونم حالم ازش بهم میخوره وقتی یادم میاد چه تهمت های زشتی به من و خانواده م زد.

سلام آقا نیما.چرا انقد عصبی و عجولانه.زنتون ناپخته عمل کرد شما چرا؟مشاور هیچی نگفت؟
آرامش خودتون را حفظ کنید .خیلی سنجیده تر و بهتر از این ها میتونید مشکلتون راحل کنید .من فکر میکنم هردوتون فکر میکنید روی رینگ بوکس هستین و نباید توی این رقابت شکست بخورید.رفتار خانمتون حتما براتون ناراحت کننده بوده اما رفتار شما هم دست کمی از زنتون نداشته و نسنجیده عمل کردین.در میودن گذاشتن جدایی با خانواده اینم به این شکل نه تنها مشکلی از شما کم نمیکنه که اوضاع هم بدتره میکنه.بذارید اوضاع آروم بشه.هم از جانب شما و هم خانمتون.فعلا چند روزی همه چیز مسکوت بذارین و به نظر من حتی میتونید از هم بخواین که با هم ارتباطی توی این چند روز نداشته باشین.اینکه میگم ارتباط حتی مربوط به دعوای امروزتون.مشاوره هم ادامه بدین حتی بدون همسرتون.خیلی میتونه کمکتون کنه.شما حتی اگه قرار بشه از هم جدا بشین بهتره با خاطره خوش و احترام متقابل از هم جدا بشین نه با ناراحتی و توهین به هم.

سوا از رفتار همسرتون تو این مدت و با توجه به سن کمشون!..بنظرم رفتار شما در شان یه مرد 32ساله نیسسسسسسسسست...مخصوصا اینکه واسه مهریه ش چک کشیدین...خیلی خیلی زشت بوده کارتون...لااقل باید قبلش با خونوادش مطرح میکرین شاید خود خونوادش خیلی اروم و بی دغدغه حلش میکرد...معذرت میخوام ولی فکر کردن به کارتون برام خیلی سخته...بازم میگم رفتار خانمتون درست نبوده ولی............امیدوارم یکم منطقی تر و صبورانه تر رفتار کینن...توکلتون بخدا باشه

جالبه که تو اون وضعم خانومتون تو فکر لباس شب عروسی بودن !!! به نظر میاد واکنششون تو اون لحظات بالغانه نبوده

ولی چیزی که از ظاهر نوشتتون برمیاد اینه که اون خانوم روی رفتار و سکنات و جملات خودشون کنترل نداشتن و شما هم تا حدی در نحوه ابراز عصبانیتتون زیاده روی کردید

خب شما که جلوی مشاور وو تو مسیر خونه انقد کنترل شده برخورد کرده بودید میتونستید آخرشو اینجوری طوفانی نکنید

باید بذارید تا چند روز گردوخاکا بخوابه بعد بشینید اول با پدر مادرش مثه دو تا انسان عاقل و بالغ حرف بزنید و دلیل کار اون شبتونو بگید ......

میدونم الان همه میان دعوام میکنن اما شما و خانمتون تابلوئه که از لحاظ اعتقادی بهم نمیخورین . خانمتون تازه راهشو پیدا کرده و میخواد اون راهشو ادامه بده اما در عین حال به شما هم علاقه داره و بین شما و اعتقاداتش مونده و نمیدونه باید چی کارکنه

شما اگه خانمت رودوس داشته باشی باید با همین عقیده و پوشش دوسش داشته باشی نه هم که توافق کنین سر این قضیه که یا شما یا اعتقاداتش نمیشه که همیشه جنگ و دعوا باشه

سلام.به نظرمن شما به هیچ عنوان نباید به خانواده همسرتون تلفن میزدین و از همه بدتر به محضر دار! میدونم خانمتون بد حرف زدن ولی حتما چیزایی هست که تا این حد ناراحتش کرده البته نمیخوام به ایشون حق بدم و نمیگم تا چیکار کردی که ناراحت شدن فقط اینو میگم که شاید یه چیز خیلی کوچیک ایشونو خیلی داغون کرده.به نظر من صبر کنین تا یکم حالتون عادی شه مثلا چند روز بعدش با همسرتون یه قرار بذارین که فقط 2 نفره با هم بحرفین هیچ کسی نباشه!اول بگین که از دستش ناراحتین البه نه با دعوا... بعدش سنگاتونو وابکنین و تموم حرفاتون. اروم بهم بگین ببینین به درد هم میخورین یا نه خلاصه اگه این دعواها نباشه ادم قدر لحظات شیرین زندگیشو هرگز نمیفهمه درضمن سعی کنین تلقین رو که هی میگین ازش متنفرین از خودتون دور کنین حتما الان خانمتون خیلی پشیمونه ادم موقع دعوا فقط دوست داره طرفشو تخریب کنه ولی بعدا دودش چشم خودش میره و همیشه سعی منین مشکلاتون 2 نفره حل کنین این خیلی مهمه

اگه واقعاً اینقدر تفاوت عقیده دارین، جدا شین. خیلی رک. ولی اگه بهش علاقه داری حتی یه درصد (می‌دونم الان عصبی هستی ولی به دلت رجوع کن) خب بعضی وقت‌ها باید یکی گذشت کنه دیگه مگه نه؟ صبر کن یخورده شاید رفتارش تغییر کرد. به این نکته هم توجه کن که با هم رابطه داشتین و اون دیگه دختر نیست.

نیما جان یکی از آشناهای ما شرایطشون مثل شما بود خانم خیلی مذهبی بودن ولی آقا خیلی معمولی (داداش زنداییم) هشت سال زندگی کردن ولی آخر جدا شدن.

نه شما آدم بدی هستی نه خانمتون، ولی مناسب هم نیستین.

سلام ، اوضاع خیلی قاطی شده ، هم شما هم اون خیلی خیلی غیر معمولید! به نظرم دیگه اصلا برای ازدواج عجله نکنید خاطره ها فراموش نمیشن تا نرسیدن به تفاهم کامل اسم ازدواج رو هم نیارید از طرفی برای طلاق هم اصلا اصلا عجله نکنید بعد از این همسرتون یه فرشته بی عیب و نقص منتظرتون نیست ...به نظرم شما برای آشتی پیش قدم نشید بذارید اون قدم اول رو برداره اما بعداز قدم اول اون شما کلی معذرت خواهی کنید گل بخرید هدیه بخرید تا از دلش در بیارید...بعد هم با هم حرف بزنیدشاید به تفاهم رسیدید.

فقط یه چیز میگم پایان تلخ بهتر از تلخی بی پایان است