موضوع: شوهرم آدم دهن بینی است

باسلام من سه سال هست که ازدواج کرده ام خانواده شوهرم خیلی دخالت میکنند به خصوص پدرشوهرم حتی درخرید وتفریحاتمان هم نظر میدهد شوهرم ادم دهن بینی است الان ما سر موضوعی به توافق رسیده ایم اگر پدرش در دسترس باشد واین چیز رابفهمد چیزی میگوید وشوهرم 180 درخه میچرخد همه چیز هم که آنها باید بدانند چه کنم شوهرم خودش بتواند تصمیم بگیرد حرف همه راقبول دارد پدرش که خدای دوم اوست همیشه خواه ناخواه در جمع حرف مرا رد
میکند ولی اشتباهات خانواده خود رابه هیچ وجه نمی بیند به خدا خیلی کلافه ام؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
کسی هست به من جواب بده

تورو خدایه چیزی بگید اعصابم ریخته به هم

سلام سودا جان

نگران نباش.

دوست خوبم اروم باش.همه چی درست میشه.در همه زندگیها از این مشکلات هست.

برامون بگو:

چند سالتونه؟

تحصیلات و شغلتون چیه؟

این 3 سال همینطوری بود یا به تدریج اینطوری شد؟

همسرت چند خواهر و برادر هستن؟

بچه های دیگه هم در خانوادشون اینجوری هستن یا نه؟

در مورد این موضوعات تا به حال باهاش صحبت کردی؟نتیجه ای داده ؟

من 23 وشوهرم25 ساله است ما 6 ماه است زندگی مشترک راشروع کرده ایم شوهرم به خاطر کارش پیش من نیست واز هم جدا زندگی میکنیم .در تماسهایی که باهم داریم حرف که میزند میگویم این حرف خودت نیست تقریبا میشناسمش. آنها بامن خیلی کم تماس میگیرند اما باشوهرم مدام در ارتباطند خواهر وبرادرهایش کوچک تر از خودش هستند ولی نظر همه خیلی زود روی او تاثیر میگذارد باورت نمیشود خیلی اذیت میشوم اوحاظر است زندگی خودمان مختل شود تا هیچ کس نگوید اوبد است هر بار میگویم شروع به بحث میکند

خانواده او در شهرستان هستند وقتی می آید باید زندگی خود راتعطیل کنیم وپیش آنهابرویم اعتراض که کنم میگوید تو24 ساعت بیخ دل آنهاهستی من مدتی که همسرم نیست منزل پدرم هستم بعضی حرفاش آتیشم میزنه چکار کنم میگی عزیزم؟؟؟؟؟

هر دو تحصیلات دانشگاهی داریم

سودا جان تازه اول راهی !

اصلا نگران نباش.این جور وابستگیها در اوایل ازدواج خیلی طبیعیه و کم کم با جلب شدن اعتماد زن و شوهر بهمدیگه از بین میره.

حالا شما رویه ات رو عوض کن:

دیگه به طور مستقیم بهش نگو این حرف، حرف خودت نیست.
اون به خاطر عدم اعتماد به نفسشه که به حرف خودش ایمان نداره و خودش رو متکی به نظر دیگران میدونه.

بهش اعتماد به نفس بده.بگو من مطئن هستم بهترین تصمیمات رو میگیری.
بگو ما ایمان دارم تو انقدر عاقل و باسیاست هستی که میتونه تصمیمات مهم زندگی رو بگیری.

اگر مستقیم بهش بگی این عادت همیشه در اون میمونه.و یه جورایی هم به مقابله میپردازه و وضع بدتر میشه.

سعی کن همسرت رو درک کنی.به نظرم درباره قسمت اخر حرفهات جبهه گیری شما نادرسته و ناشی از عدم درک همسرته.

اون هم به خانوادش نیاز داره و داره برای رفاه حال شما و زندگیتون تلاش میکنه و دوری رو تحمل میکنه.

شما که پیش خانوادت هستی این خلا رو حس نمیکنی.
پس به نظر و حسش به خانوادش احترام بذار و این هم مثل مورد قبلی همش به مرور زمان حل میشه و وابستگیها به خانواده کم میشه.

این حرفهاشه که شما رو آتیش میزنه !؟!

سلام مریم جون همش از اون طرفداری کردیا این که هیچی ولی باورت نمیشه اونا خونواده نرمالی نیستن شما که نمیدونی وقتی بافامیلای نزدیکشون میشینم یه حرفایی میزنن که نگو..تازه به خود بیچاره مناوناقبل از اینکه عقد کنن پدر ومادر من رو بردن تو اتاق وبه اونا گفته بودن عروس نباید بدون شما یعنی باشوهرم تنها اونجا برم وبیام.وقتی به شوهرم گفتم گفت کی گفته هرچی میخان بگن ومن دوسال ونیم ماهی پنج روز باید میرفتم اونجا.بعدشم هر بار یه سوژه واسم داشتن. مادر آقام فوت شده یه دایه مهربون تر از مادر هست انگار این بچه هارو... ایناخیلی خانواده پنهون کاری هستن حتی نمیذارن بچه هاشون از کار اینا سر در بیارن.اینا عین واقعیته بدون هیچ کم وکاستی!؟! اگه بدونی سر مراسم عروسی چه به روز من آوردن که چرا مامیخایم جشن عروسی بگیریم وچراصبر نمیکنیم کار شازده پسرشون تموم بشه بعد از 3یا4 سال عقد عروسی بگیریم .این حرفا گفتنشم واسم خیلی سخته ؟حالا چی میگی عزیزم بازم تقصیر منه ؟من باوجود همه این حرفا کوچکترین بی احترامی به هیچ کدومشون نکردم ولی میخام شما آرومم کنی.خواهر شوهرم کوچکتر از منه ولی همش به من میگه چقدر مامانم اینجوره چقدر بابام ........

سودا جان

من اصلا همسرت و شما رو نمیشناسم که بخواهم از یکیتون طرفداری کنم.
من فقط براساس گفته های شما دارم نظرم رو میگم.

ضمنا هدف ما صرفا اروم کردن شما نیست.بلکه هدف اینه اگر شما هم در رفتارت اشتباهی داری و نیاز به اصلاحشه بهتر بتونی اون رو ریشه یابی کنی.

این رو هم فراموش نکن که ما دسترسی به همسرت نداریم.و فایده ای نداره گفتن این که اونم فلان کارش غلطه.دسترسی ما الان فقط به شماست.شما با کمی تغییر رفتار میتونی مشکلات رو برطرف کنی.

به قول نادیا ازدواج فقط لباس عروس پوشیدن و عروسی گرفتن و ارایشگاه رفتن و ...نیست.

اگر بخواهی روی رفتاراشون زوم کنی که وای فلان کارو کردن...وای بسان کار رو کردن خدایی نکرده زندگیت از هم میپاشه.

هرچی باشن خانواده همسرت هستن.و برای احترام به همسرت هم که شده باید از یکسری کارهاشون چشم پوشی کنی.

شما چیکار داری که نمیذارن کسی از کارشون سر دربیاره؟!

زندگش خودشونه.الان دیگه این کندوکاش ها کمکی به شما نمیکنه.

سودا جان

اگر دنبال این هستی که ببینی مقصر تویی یا همسرت باید بهت بگم داری کار اشتباهی میکنی و داری خودت ریشه زندگیت رو میسوزونی.

تو خیلی کار خوبی کردی که بهشون بی احترامی نکردی و تربیت خودت رو بهشون نشون دادی.این رویه رو کنار نذار و همیشه همینطور باش.

یه سوال ازت میپرسم:

فکر کردی این همه دختری که ازدواج میکنن همه چی بر وفق مرداشونه؟
مشکلی با همسرشون ندارن؟

مشکلی با خانواده همسرشون نداررن؟

نه به خدا...همه درگیرن.
قسمت اعظمی از مشکلات شما به علت اینه که تازه ازدواج کردید و همدیگر رو خوب نمیشناسید.
حتی خانواده همسرت هم شما رو نمیشناسن.


به مرور زمان که با خلقیات شما بیشتر آشنا بشن دیگه میدونن چی شما رو ناراحت میکنه و چی خوشحال.
شما هم متقابلا.

اگر همسرت رو دوست داری باید به خاطر اون مشکلات رو ندیده بگیری.

اگر حرفی میزنن ناراحتت میکنن راحت بگذری و فراموشش کنی.میدونم کار خیلی سختیه.درک میکنم که چقدر زجر آوره یکی دلت رو بسوزونه و شما سعی کنی فراموشش کنی و یا از کنارش بگذری.

اما با این کار هم اجر بیشتری پیش خدا خواهی داشت و هم کم کم ارامش خودت و همسرت هم بیشتر میشه.

موفق باشی

سلام مرسی مریم جون باشه فداتشم به حرفات گوش میدم چون واقعا راست میگی مرسی ازمحبتت دوست دارم عزیزم خیلی زیاد