باباجون
موهای سفیدت چقد قشنگه
دستای آفتاب سوختت چقد قشنگه
صورت اصلاح نکردت چقد دوست داشتنیه
پاهای لاغر و بازوهای ضعیفت چقد خوبه
چشای قشنگت با عینک دیدنیه.
قربونت برم که هنوزعابر بانک نداری و می ترسی بلد نباشی باهاش کار کنی.
قربونت برم که وقتی یه جایی میری که دکوراسیون جدیدی داره استرس می گیری و میخندی و هول میشی .
چقد دوست داشتی که من یه آدم مهم بشم یه خانم مهندس یا خانم دکتر که تو سرتو بگیری بالا و منو به دوستات معرفی کنی .
اما نشد.
شدم یه پذیرش گر ساده .
بابایی تو خودت دیدی که من تلاشم و کردم اما نشد. نتونستم .
ان شا الله همیشه باشی.
علاقه مندی ها (Bookmarks)