موضوع: به دوستم بگم پشت سرش حرف زدم ؟

سلام دوستان،
من مشکلم در رابطه با پسر نیست، در رابطه با دوست دخترم هست. تقریبا 11 سال با هم دوست هستیم. دوستان خوبی برای هم بودیم ولی متاسفانه بعد از یک مدت اون با کس دیگه ای دوست شد و کلا من دیگه نقش دوست صمیمی رو براش نداشتم. ناراحت بودم از اینکه دوست صمیمیم اینطوری شده ولی هیچ وقت به روش نیاوردم و چیزی نگفتم تا خودش دوباره برگشت.

حالا مشکل اصلی من اینه که دوباره عذاب وجدانم فعال شده. وقتی اون مدتی که با من رابطه ش اونطوری شده بود من پیش دوست دیگم درد و دل می کردم. حالا الان پشیمونم که چرا چیزایی که نباید می گفتم رو گفتم؟ به نظر شما به دوستم بگم که پشت سرش حرف زدم ؟ با توجه به اینکه اگه بفهمه خیلی ناراحت میشه. من در رابطه با کسانی که دوسشون دارم عذاب وجدانم خیلی قوی کار می کنه. می شه بگید الان بهش بگم یا نه ؟
ممنونم.

سلام دوست عزیز...خیلی خوبه که این قدر توی دوستیت صادقو و روراستی و دوستت جدا باید به داشتنت افتخار کنه
به نظر من لازم نیست ماجرارو با جزئیات کاملش و این که دقیقا چی گفتی و نگفتی تعریف کنی ...فقط این جوری شروع کن که من اون مدتی که تو ازم فاصله گرفتی به خاطر نبودنت خیلی ناراحت شدم و ببخشید اگه گاهی اوقات از محدوده انصاف خارج شدم و در موردت قضاوتهای خوبی نکردم و سریع موضوع را به این برسون که چقدر دوستش داری و دوستیش واست ازرشمنده...این جوری فکر نمیکنم ناراحت بشه و توئم ازش حلالیت خواستی...

اندیشه عزیز ممنونم از راهنماییت،
آخه من وقتی می افتم رو دور اعتراف و اینا دیگه تا همه چیزو نگم ول نمی کنم! : دی ... یعنی اگه بهش نگم همه چیزو خیلی نامردی کردم در حقش ؟ چون بالاخره چیزایی گفتم که نباید می گفتم. چیزایی که تو خانواده شون اتفاق افتاده بود :( الان از ته دل و قلب و جونم پشیمون و ناراحتم به خدا و می دونم هم که دیگه تکرار نمی کنم :(

سلام نیلوفر 21
شما چه قلب صافی دارید که این چنین موردی وجدان شما رو به درد آورده.بهتون تبریک میگم کاش خیلیها قلب و دلشون به زلالی شما بود.
البته شاید اینطور مواقع نیاز باشه یه کارشناس مذهبی جواب دقیقتری رو به شما بده
شما پذیرفتید که اشتباه کردید که خیلی خوبه اما به نظر من اگر دوست دارید اقرار کنید اینو پیش خدا اقرار کنید چون شما اشتباهی رو نسبت به یه بنده خدا مرتکب شدی و خوبی خداوند اینه که از هر بخشنده ای بخشنده تره.
اگر دوست داشتی هم به خودش بگی در همون حدی که اندیشه 22 عزیز گفتن کافیه و بیشتر از اون ممکنه دوستیتون رو به خطر بندازه ولی اگر دیدی نمی تونی محدود بگی پس نگفتنش بهتر از گفتنشه.پیش خدا اقرار کنی کافیه

دوستیهاتون برقرار

سلام نیلوفر 21 گرامی

اول این که رازهاتون را با صمیمی ترین دوست هاتون هم درمیان نگذارید. توی ادعیه می تونید این عبارت را به شکل های مختلف ببینید که " اللهم انی اعوذبک من کل ولیجة دونک" یعنی من از هر همرازی به جز تو به تو پناه می برم.
امام علی(ع) می فرمایند: همه ی محبتت را به پای دوستت بریز اما همه ی اعتمادت را نه .

اما در مورد غیبت. در صورتی که احتمال می دین که از دستتون ناراحت می شه یا دوستتیتون به هم می خوره نباید بهش بگین. فقط برای این که هم از لحاظ شرعی مشکلی نداشته باشید و هم عذاب وجدانتون آروم بشه براش دعا کنید و مثلا نماز شب بخونید و از خدا براش طلب مغفرت کنید و مخصوصا این روزها براش کارهای خیر انجام بدین. اینجوری جبران می شه.

امیران گرامی، ممنونم که راهنماییم کردید. نه من احساس نمی کنم که قلب صاف و زلالی دارم، اگه اینطور بود پشت سر دوستم و خانواده ش صحبت نمی کردم :( من برای چیزای دیگه هم عذاب وجدان داشتم ولی متاسفانه تنها با اقرار کردن پیش خدا آروم نمی شم. بارها این حس رو داشتم ولی با مناجات و توبه آروم نمی شم :(


بچه مثبت عزیز از راهنمایی شما هم ممنونم. خب بالاخره طبیعی هست که اگه بفهمه ناراحت میشه و دیگه بهم اطمینان نمی کنه و حرفی بهم نمی زنه. اگه بتونم خودم رو آروم کنم خیلی خوبه ولی متاسفانه نمی تونم :(

چرا دیگه کسی جوابمو نمی ده ؟ :(

ممنونم گل کاغذی از راهنماییت.

پست ترین انسان ها کسی است که رازهای دوران دوستی را در هنگام دشمنی فاش کند.

جمله هایی مثل این حالم رو خیلی بد می کنه و باعث می شه بیشتر عذاب وجدان بگیرم. ای خدا :( خب اشتباه کردم دیگه. نمی خوام پست باشم :((

سلام به خواهر خوبم نيلوفر خانم ...

خداوند باب توبه را گذاشته ، پس مهمترين دليل تشريع آن اين است كه همه ما ، به نوعي ممكن است اشتباهاتي در زندگي كنيم ، حتي حضرت آدم هم از اين قاعده مستثني نيست ، چرا كه اول بار اين باب توبه براي او و همسرش بيان گرديد ...

لذا همه ما انسانيم و غير معصوم و از طرفي هم درگير نفس اماره و ابليس و .... لذا همه به نوعي در زندگي اشتباه و خطا كرده ايم و ميكنيم ... لذا خداوند نيز نميگويد ما همه گنه كاران را به عذاب الهي دچار ميكنيم ، بلكه راه نجاتي تبيين كرده به نام بازگشت و توبه ... و كسي كه از اين راه برود ، او هم مانند سائر بهشتيان سعادتمند خواهد شد ...

لذا خواهرم ، در اين باب ، برد با كسي است كه هر چند اشتباهاتي و خطاهائي داشته ، اما با تمام وجود پشيمان شده و قصد تكرار نداشته باشد ... كه خداوند در اين موردي كه بيان كرديد ، پشيماني كامل را به قلب شما انداخته و نور بازگشت را به شما هديه كرده است ...

پس نگوئيد قلب من صاف و زلال نيست ، قلبي صاف و زلال است كه اشتباه مي كند و در درگاه خداوند باز به اشتباه خود اقرار مي كند ، اما از آن طرف قلبي كدر و ظلماني است كه اشتباه كند و بر اشتباه خود مصر باشد و بگويد : حق را انجام دادم ...

لذا بيشتر از اين ذهن خود را درگير اين مساله نكن ، بدان خداوند تو را بخشيده ، و همانطور كه دوستان عزيزم فرمودند : اگر امكان عذرخواهي از او را داريد ، به شرطي كه روابط شما به هم نخورد ، عذرخواهي كنيد و آنهم هرگز در جزئيات وارد نشود ، و اگر امكان عذرخواهي نيست در دل خود توبه نمائيد و نكات زير را از اين به بعد در مورد او كاملا رعايت نمائيد :

1 : براي او در درگاه خداوند طلب آمرزش نمائيد ...

2 : براي جبران حرفهائي كه پشت سر او زديد ، از امروز به بعد سعي كنيد خوبي هاي او را منشر كنيد و بيان كنيد ، مخصوصا پشت سر او ...

3 : دوست خوبي براي او باشيد و براي سلامتي او صدقه اي كوچك دهيد ...

4 : سعي كنيد اگر خداي ناكرده روابطتان دوباره با ايشان يا دوستان ديگرتان خط خطي شد ، از اين حادثه درس بگيريد ...

ارتباطتان را با خدا بيشتر كنيد كه كليد قلبها دست اوست ، و اوست كه متحول كننده قلبهاست ، و از او بخواهيد قلب دوستتان را مانند قبل و بهتر از قبل متوجه شما گرداند ...

نكته آخر هم اينكه سعيتان بر اين باشد كه بيشتر به اين مساله نپردازيد تا خداي ناكرده تبديل به يك وسواس فكري براي شما نشود ...

(( يا عبادي الذين اسرفوا علي انفسهم ، لا تقنطوا من رحمةالله ، إن الله يغفر الذنوب جميعا ))
اي بندگاني كه در حق خودتان ظلم كرده ايد ، هرگز از رحمت خدا نااميد نشويد ، كه خداوند تمام گناهان فرد توبه كننده را مي آمرزد ...

باز آي،باز آي،هرآنچه هستي باز آي ............ گر كافر و گبر و بت پرستي باز آي
اين درگه ما درگه نوميدي نيست ............ صد بار اگر توبه شكستي باز آي