موضوع: خواستگار خیلی سر تر ؟ بله یا نه؟

سلام خدمت دوستان عزیزم

من تقریبا در همه بحث ها و کتاب ها و برنامه ها درباره خواستگاری و معیارهای ازدواج دیدم که می گن دختر و پسر باید یک نوع مساوات و همخوانی از نظر شرایط مختلف داشته باشند.

حالا برای من خواستگاری اومده که تقریبا از همه نظر از من سرتر هست چه تحصیلات چه کار چه وضع مالی خودش یا خانوادش چه اصالت خانوادگی و ...

من نگران شدم چون از این نظرها از من سرتر هست بعدا بطور جدی مشکل ساز میشه؟ آیا این دلیل مناسبی برای رد کردن هست؟ بعد من مطمئنم هیچ وقت همچین موقعیتی برام پیش نمیاد و کسی با این شرایط به خواستگاریم نمیان. دوستام همه می گن دیوونه ای اگه رد کنی ولی من نگرانم

نظر شما چیه؟ به نظرتون باید چیکار کنم؟

سلام دوست عزیز

به تالار همدردی خوش آمدید .

با توجه به تجربه هایی که در زندگی داشتم و دیدم فقط می تونم بهت بگم سعی کن با هم طبقه ای خودت زندگیت رو شروع کنی !

در ضمن در مورد معیارهایی که برای خودت داشتی بیشتر توجه کن به هر حال به جز سر بودن ایشان معیارهای دیگری هم بوده ...

ولی باز هم منتظر پاسخ دیگر دوستان هم باش تا نتیجه بهتری بگیری !

سلام مهناز جان
میشه کامل تر توضیح بدی... اینکه سر تره یعنی چی؟
یعنی سطح تحصیلات شما چیه و اون چی؟
خانواده هاتون از چه نظر هایی باهم تفاوت دارن؟
چطوری به خواستگاری شما اومدن؟کسی معرفی کرده یا خودشون با شما آشنا بودن؟
اصلا از وضعیت تحصیلی و خانوادگی شما کاملا اطلاع دارن؟
راستی الان از نظر اونها همه چیز اکی هست و منتظر جواب شماهستن یا نه هنوز چیزی مشخص نیست؟

ممنونم از شما

چشمک عزیز ممنون.

نازنین جان،
یعنی شرایط بهتری داره. باید بیشتر توضیح می دادم.
من فوق دیپلم دارم و ایشون دکترا از یکی از دانشگاه های معروف اروپا.
5 سال از من بزرگ تره.
خانواده ما کاملا متوسط و معمولی هستیم ولی اونها خیلی بالاتر از ما هستن و وضع مالی خودشون و همه فامیل هاشون خیلی خیلی از ما بهتره. از نظر مذهبی و سیاسی تقریبا در یک شرایط هستیم.
من همه چیز رو با صداقت بهشون گفتم و کاملا از وضع تحصیلی و خانواده ما مطلع هستند. ما از طریق یک واسطه آشنا شدیم البته پدر من آشنایی دورادوری با پدر و عموهای ایشون داشت ولی آشنایی خانوادگی نداشتیم.
اونها الان رضایت اولیه رو دارند.

با توجه به اینکه ایشون اروپا تحصیل کردند و زندگی کردند برای مدتی شاید (و البته شاید) معیارهاشون مثل اکثر پسرای ایرانی نباشه و براشون فرقی نکنه که شما از اون پایینتری( البته به گفته و طبق نظرخودت عزیزم وگرنه که من نه شما رو میشناسم نه اون آقارو و شاید شما از اون سرترم باشی)
و حتما ایشون یه چیزای دیگه براشون ملاک باشه نه این چیزاییکه بر شمردین

ولی نظر شخصی من هم با نظر چشمک یکی هست و طبق تجربیات زندگیم خیلی خیلی بهتره که 2 نفر هم سنگ هم باشند چون درباره ازدواج و زندگی مشترک همه چیز فرق داره و صحبت از رویا بافی و چند روز زندگی نیست که به قول دوستاتون برمیگردن میگن: خیلی دیوونه ای اگه این مورد و قبول نکنی.

دخترا قبل ازدواج رویا بافی میکنن (نمونش من) و خیلی دوس دارن که زودتر ازدواج کنندو با شوهرشون خوش بگذرونن و فک میکنن همش سفر میرنو بیرون میرن و مهمونی و خنده و .....ولی وقتی چند صباحی از زندگیشون میگذره میبینن که ای باباااااا ما چی فکر میکردیمو چی شد!!!!

یه گشتی تو همین تالار بزن عزیزم دستگیرت میشه من چی میگم...خلاصه که عزیزم از حول حلیم تو دیگ نیوفتی یه وقت..باهاشون حتما دوران نامزدی داشته باش و100% بدون هیچ رابطه خطرناک و احساسات شدیدی

ببین برای چی شمارو انتخاب کردند و معیاراشون چیا بوده؟ آیا قبلا تو خارج موردی نداشتن؟

چون تامین معاش بر عهده مرده و سطح تحصیلات م ارتباط مستقیم با شغل و درآمد داره پس هر چه مرد تحصیل کرده تر

باشه بهتر می تونه تامین معاش کنه.همسنگی تو مسایل مذهبی و ... اهمیت داره ولی اگر خانواده مرد طبقه اقتصادیش

بالاتر باشه بهتره.

حتما شما هم امتیازاتی داشتید که ایشون به خواستگاری شما امده اند؟

وشاید هم کاستی هایی دارند که به خواستگاری کسی در سطح خودشون نرفته اند؟

زود تصمیم نگیرید.

ایشون رو بررسی کنید.در 2 مورد ایشون بالاتر از شما بوده اند یکی ثروت یکی تحصیلات.

به نظر شما این 2 مورد چند درصد معیار های درست برای انتخاب همسر هست؟

علاوه براینها هم کفوی در مسایل اعتقادی و فرهنگی اولویت بالاتری دارند.

همچنین اخلاق اولین آ یتمی هست که باید بررسی بشه.

کسی که از لحاظ اخلاقی و مذهبی ادم درستی باشه خیلی از مسایل رو تحت و الشعاع قرار می ده.

دوست خوبم...
این طبیعتِ یک مرد هست که میخواد از همسرش سَر تر باشه... تا اینکه همسرش بتونه بهش تکیه کنه... بتونه این احساس رو از همسرش بگیره که زنش با اون هست که احساس تکامل می کنه... با اون احساس امنیت داره و آرامش... و این رو حس کنه که همسرش، قدرتِ مردش رو دوست داره و راضیه از این قدرت و این تکیه گاه... و واقعا یه زن خوب هم باید در عین استقلالِ خودش و حفظ شخصیت خودش، باز به همسرش این اعتماد رو بده که قدرتت رو دوست دارم...جوری که بعضی جاها میبینیم که توصیه میشه به خانوم ها که «مَرد»هاشون رو گاهی «مَردِ من» صدا بزنن تا حس قدرت رو به همسرشون انتقال بدن...
خب این ضعف نیست که یه دختر با خواستگارش در شرایط یکسانی باشند...زندگی زناشویی این حرفا رو از جانب زن بر نمیداره...زن باید صبور باشه و فداکار... باید مَردش رو مدیریت کنه... ولی جوری که این مدیریت کردن به شخصیت مردش لطمه نزنه و بهش قدرت بده...زندگی زناشویی تکامل زن و مرد در کنار همِ... نه این که کی سرتره و کی برتر...
نظر من اینه که...نباید به خاطر ترس از سرتر بودن یک مرد.. یک موقعیت خوب رو از دست داد... فراموش نکنین که شما یک «زن» هستین.. و میتونین بهترین باشین...

اصلا یه لحظه بیخیال این اختلاف ها شو! اول به این یه سوال جواب بده:

این آقا چقدر از معیارهای شخصی شما رو داره!؟

مراقب باش چندان تحت تاثیر کلمات دکترا, اروپا, ثروت, اصالت خانوادگی(از نوع من درآوردی!) و .... قرار نگیری!

نها حرفات تناقض داشت.اول گفتی « طبیعت مرده که سرتر باشه » بعد می گی « زندگی زناشویی تکامل زن و مرد در کنار

همه نه اینکه کی سرتره ».بلخره مرد سرتر باشه یا نباشه؟