موضوع: از اسمم متنفرم!

سلام
دوستان، مدتی هست که مطالب سایت رو می خونم، واقعاً سایت بسیار خوبی هست، امروز تصمیم گرفتم عضو شوم و مشکلم رو بگم، امیدوارم که کمکم کنید.

من یه مشکل بزرگ دارم که امیدوارم یه راهی نشونم بدین که حل بشه! دیگه واقعاً کم آوردم.
همان طور که از اسم تاپیکم معلومه، من از اسمم متنفرم، من یه اسمه طولانیِ عربیِ صد بخشی دارم، که معنای مزخرفی داره، حالم ازش به هم می خوره! هیچ کی حتی نمی تونه تلفظش کنه.


حالا این تنفر از اسم به کنار، وقتی 15 سالم بود، یه اشتباهی کردم و اسمه مستعار انتخاب کردم که به روز بود و دیگه همه من رو با اون اسم صدا می زدند و دیگه اون اسم میونه فامیل و دوست و آشناها جا افتاد، که ای کاش این کار رو نکرده بودم.


فکرش رو بکنین، با یه نفر آشنا می شید و می بینید یه اسمه بروز داره، بعد از مدت ها متوجه می شید اسمه اصلیش چیه، تنها چیزی که تو ذهنه هر کسی می یاد ،اینه که از ته یه روستای دور افتاده، اومده تو شهر، می خواد خودش رو مثه شهری ها کنه.

نه می تونم و نه می خوام که اسمه شناسنامه ایم رو تغییر بدم، نه دیگه می تونم بگم من رو با اسم اولم صدا بزنید، هیچ کاری نمی تونم بکنم. شما یه راهی رو پیشنهاد بدین.

فقط این رو بگم که من رو از پا در آورده دیگه، وقتی تو یه جمع جدید وارد می شم، کلی استرس می گیرم، به خاطره این موضوع، حتی نمی خوام با فرد جدیدی آشنا بشم.

فرض کنید یه ارائه داشته باشم، به جای این که فکرم مشغول این باشه که چی تو ارائه بگم، مشغول این هستش که همه وقتی صفحه اول اسلایدها رو می بینن چی می گن.

همش با مادر و پدرم دعوا می کنم که چرا این اسم رو برا من انتخاب کردید. همش می گم نمی بخشمتون، من رو بدبخت کردید، وظیفه ی پدر و مادر اینه که اسم نکو برا فرزندشون انتخاب کنن، اما شما یه کاری کردید که من به خاطر این اسم، تا آخر عمرم زجر بکشم. اون ها هم هیچ جوابی ندارن، به جز این که مادربزرگت گفت! حالا اسمه خوده مادر بزرگم، شبنم هستش!!!!! شیطونه می گه برم خفش کنم.

دختری 25 ساله هستم، دانشجو دکترا هستم، اونم تو بهترین دانشگاه تهران، اما با این حال، اصلاً تو جمع های جدید نمی رم و منزوی شدم! دیگه دارم داغون می شم.

سلام عزیزم اینجا محیط مجازیه .اگه میشه بگو اسمت چیه...

نه می تونم و نه می خوام که اسمه شناسنامه ایم رو تغییر بدم، نه دیگه می تونم بگم من رو با اسم اولم صدا بزنید

حالا که نمیخوای اسمتو عوض کنی بهتره بپذیریش و به همه اسم واقعیت رو بگی بعد ازشون بخوای اگه تلفظ اسمت براشون سخته به اسم جدیدت صدات کنن.

وقتی میگی نمیخوام اسممو عوض کنم یعنی همین اسمو میخوای پس لزومی نداره از دیدن اسمت تو صفحه اول پاور پوینت خجالت بکشی.
اول بگو بلاخره اسمت رو میخوای یا نمی خوای؟

دوست عزیز

من در اطرافم دوستانی این چنینی داشته و دارم.

یکی از آنها حتی ازدواج هم کرد بدون اینکه اسم شناسنامه ایش را تغییر دهد یعنی ما با اسم مستعار صدایش می

زنیم حتی خانواده و همسرش. ولی مدارک تحصیلیش با نام دیگری است.

راه دوم این است که کمی دوندگی اداری کنی و اسم دلخواهت را در شناسنامه ات وارد کنی.

راه سوم اینست که خوب یا بد با اسم شناسنامه ایت کنار بیایی و دیگر نام مستعار را حذف کنی.

و راه آخر همین راهی است که می روی یعنی مرتب خود خوری و جنگ اعصاب برای خودتت درست کنی که من راه

آخر را به هیچ وجه توصیه نمی کنم.

موفق باشی.

سلام الماس جان، به جمع همدردي خوش آمدي
اينطور كه شما اسمت رو توصيف كردي، پس حتما مي توني اسمت رو در شناسنامه ات عوض كني. چون به اندازه كافي دليل واسه اينكار داري فقط مي مونه يك مقدار دوندگي اداري.
به نظر من، اينكه براي خودت اسم دوم انتخاب كردي اصلا كار غير منطقي نيست و اين قضيه خيلي هم جاافتاده است و نشان دهنده ضعف شما نيست. من خيلي ها رو ديدم كه اسم شناسنامه شون قديمي بوده ولي يك اسم امروزي داشتند، براي من كه اصلا عجيب نبود.

ممنون از شما،

نمی تونم اسمم رو بگم عزیزم،

این اسم، چه تو شناسنامه تغییر کنه، چه تغییر نکنه، دیگه تا آخر عمر با من هست! در ضمن، من تغییر اسمم در شناسنامه رو اصلاً دوست ندارم، احساس فرار از خودم بهم دست می ده! احساس بی شخصیتی! به همین دلیل، اصلاً پی گیر این که آیا می شه اسمم رو تغییر داد یا نه، نرفتم، ولی اطرافیانم رفتن که اون ها هم گفتن به سختی می شه.

به هر حال، تغییر اسم در شناسنامه منتفی هست.

من دنبال یه راهی هستم که کمتر عذاب بکشم. من در حال حاضر دارم اسمم رو تحمل می کنم، می خوام یه راهی برا پذیرشش یاد بگیرم.

من انتظار ندارم شماها من رو درک کنین، اما واقعاً این اسم، بزرگترین معضل زندگی من هستش! استرس هایی که من به خاطر این اسم تحمل می کنم، آخر یه روز باعث ایست قلبی من می شه!

تعنه های دیگران بعد از شنیدن اسم اصلیم و صدا زدن با اسم اصلیم، فقط برا عذاب دادن من و یاد آوری این که اسم تو چیه و نباید ازش فرار کنی و هزاران مشکل دیگر.

من حتی یادم هست وقتی اول دبستان بودم، و می خواستم یاد بگیرم اسمم رو بنویسم، چطوری بدون ال های اضافی می نوشتم و همه رو به هم می چسبوندم و معلم می خندید و می گفت اشتباه نوشتی و نمی دونست چطوری توی مخ من بکنه که باید این جوری بنویسم.

اسم مستعارم رو نمی تونم حذف کنم، چرا که مثه این آدما می شم که هر روز یه سازی می زنن و شخصیت هاشون هر لحظه داره تغییر می کنه! دیگران که مسخره ی من نیستن که، یه روز بگم من رو با این صدا بزن، یه روز دیگه با یه چیزه دیگه! بیشتر مضحکه ی مردم می شم!

سلام دوست عزیز!

من اطرافم دوستایی دارم با اسامی مختلف بعضیا امروزی و بعضی ها هم قدیمی.
یادم نمیاد به اسمشون فکر کرده باشم، مگر تو اولین برخورد که اسمشون رو بهم گفتن.

بعد از اون با شنیدن اسم دوستام و یا کسایی که میشناختم، خاطره ای که از اون ها دارم، اثری که برجای گذاشته اند، یادم میاد، نه اینکه اسمشون دقیقا چیه.

اگر آشنایی با انسان ها 0 تا 100 باشه، شما تمام تمرکزت رو گذاشتی روی 0 تا 1 !!!!!!!!

دوست من آنچه دیگران رو تحت تاثیر قرار میده عزت نفس، اطمینان، تلاش، ثابت قدم بودن و........ است، نه اینکه طرف اسمش چیه.

بذار راحتت کنم: شما رو با کسی که به شما بر اساس اسمت که هیچ دخالتی در انتخابش نداشتی، نمره میده؛ کاری نیست!!!!!!!!

روی عزت نفست کار کن!!


پ.ن: یه نفر رو میشناختم که اسمش به نظرم عجیب نبود، ولی خب یه خورده شاید قدیمی و غیر متداول، وقتی اسمش رو پرسیدم در جواب من صداش لرزید و تن صداش اومد پایین و یه جوری که انگار میخواد به جرمی اعتراف کنه، اسمش رو بهم گفت.

راستش رو بخوای احساسی که به من منتقل شد این بود که: آی ملت من از اسمم خیلی شرمندم، نقطه ضعفم اسمم هست!!!

خودم شاهد بودم که بعضیا از نقطه ضعفش سوء استفاده کردن. و در این میان من اصلا بهش به چشم یه قربانی نگاه نمیکردم، خودش بود که به دیگران این اجازه رو داده بود!!!!!!!!

نوشته اصلی توسط الماس

این اسم، چه تو شناسنامه تغییر کنه، چه تغییر نکنه، دیگه تا آخر عمر با من هست! در ضمن، من تغییر اسمم در شناسنامه رو اصلاً دوست ندارم، احساس فرار از خودم بهم دست می ده! احساس بی شخصیتی! به همین دلیل، اصلاً پی گیر این که آیا می شه اسمم رو تغییر داد یا نه، نرفتم، ولی اطرافیانم رفتن که اون ها هم گفتن به سختی می شه.

سلام الماس جان
بابا چه خبره، خیلی داری تند می ری!!!!!!!!!!!
بابا اینکه شما از اسمی که دیگران برات انتخاب کردند و خوشت نمیاد، که ربطی به شخصیت شما نداره.
شما خودت باید شخصیتت رو بسازی مستقل از دیگران. دیگران با انتخاب اسم به ما شخصیت نمی دهند.

عزیز دلم به اطرافت نگاه کن ببین چندین نفر در هر جمعی می بینی که اسمی که با اون صدا زده می شن با اسم شناسنامه ای شون متفاوته و همگی مثل شما اسم مستعارشون امروزیه و بعضا اسم شناسنامه ای شون نه. هم خودشون و هم دیگران خیلی راحت به این قضیه نگاه می کنند.
من که کلی دوست اینطوری دارم.
اصلا خود من هم یه اسم داشتم که معنی قشنگی نداشت. قبل از رفتن به مدرسه تو شناسنامه عوضش کردم. راستش رو بخوای الان که به این سنم، اسم الانم رو هم خیلی دوست ندارم و اون موقع تو بچگی تحت تاثیر بزرگترهایی که مسخره ام می کردند و این اسم رو پیشنهاد می دادند، انتخابش کردم.
تو شناسنامه ام هم نوشتند که اسمم از چی به چی تغییر کرده، ولی تا الان یه مرتبه هم نشده به مشکل برسم و یا خودم یا کس دیگه ای بهم بگه بی شخصیت!!!!!!!!!!!
اما از نگاه شما، من بی شخصیتم

عزیزم اینکه شما اسمی رو که دیگران برات انتخاب کردند رو دوست نداشتی و خودت برای خودت یه اسم دیگه انتخاب کردی، کاملا قابل درکه و خیلی های دیگه هم این کار رو کرده اند.
تازه اگه این اسم مستعار رو هم دوست نداری می تونی موقع ازدواج عوضش کنی و به همه اعلام کنی. به همین راحتی.
خودت داری قضیه رو برای خودت سخت می کنی!
به قول حافظ: " سخت می گیرد جهان بر مردمان سخت کوش"

تا حدودی درکتون میکنم.منم از اسمم بدم میاد . خیلی بد نیست ولی از اسمهای عربی متنفرم .همیشه هم به پدر و مادرم اعتراض میکنم .
عوض کردن اسم اونقدرها هم سخت .اگر اسمتون زیادی عجیب باشه عوض کردنش براتون راحت تره .

افراد زیادی رو میشناسم که اسمهاشون رو عوض کردن .بعد از مدت کوتاهی برای خودشون و دیگران عادی شده .

شما حق دارید برای خودتون اسم دلخواهتون روانتخاب کنید و هیچ کس حق نداره شما رو بابت این موضوع مسخره کنه .


پیشنهاد من اینه که اسمتون روعوض کنید .