موضوع: زندگی بی روح من

سلام دوست عزیز

به جمع تالار همدردی خوش اومدی

اول بگم که مشکلات و حرفای شما برای خود من هم خیلی آشناست.
اما خدا رو شکر از اون روزا فاصله گرفتم.

همین دوست عزیزی که زیر پست شما تشکر زده (دوست عزیزمون، "از یاد رفته")، چند روز پیش تاپیکی داشت که فکر میکنم خوندنش برات خیلی مفید باشه.

لینک

هر چند اختلافای کوچیکی بین مشکل ایشون و مشکل شما هست. اما مفیده.

اون لینک رو، با فرض اینکه راهکار ها برای خودته، بخون، بعدش منتظر شنیدن حرفات هستیم

من هم تا حالا یه بار نه پدرم و نه مادرم بهم گفته عزیزم
پدرم بد اخلاق ترین آدم محلمونه.
هم مشکل عاطفی داشتم و هم مشکل حمایت مالی
اوضاع من از تو بدتربود

چند تا سوال:
کسی از رابطه تو و اون پسره خبر داشت؟
رابطتون چه جوری بود؟
واسه چی از هم جدا شدین؟

سلام گلم
من مشاوره بلد نیستم بدبختی اینه که همدردی هم بلد نیستم ولی تو دلگرمی استادم پس قبلش بگم که تنها قصدم دلگرمیه و عذر خواهی کنم از از یاد رفته عزیز
من قصدم اصلا مقایسه کردن نیست چون ادما هیچ کدوم شبیه هم نیستن ولی یه چیز جالب برام پیش امده از یاد رفته عزیز در تاپیکشون حرف هایی زدن که خیلی شبیه شما بود مثلا:
- به عنوان یه دختر هیچ وقت در خانواده از نظر احساسی و عاطفی تامین نشدم و حتی کلمات ساده ای مثل دخترم وگلم و دوست دارم استفاده نمیشه ومن نشنیدم .
-من افسردگی داشتم
-حتی به خودکشی هم فکر کردم و الان کاملا مطمئن هستم که اگر حرام نبود تا حالا
وجالب اینکه براتون تشکر گذاشته اند تا با شما همدردی کنند چه اقدام قشنگی .
البته از یاد رفته عزیز دنبال تغییر خودشون بودن و شما دنبال یک همدرد و خیلی تفاوت های دیگه میدونم مقایسه اصلا کار درستی نیست اما هم من هم از یاد رفته و هم بهشت هم خیلی های دیگه این دوره از زندگیشونو گذروندن به سختی اما سعی کردن موفق باشن برا همین با خودم گفتم که خوندن تاپیک از یاد رفته با کلی مشاوره دقیق و کامل شاید بتونه به شما کمک کنه به خصوص مطالب مدیر همدری .ممنون میشم اگه یه سری به این تاپیک بزنی.
http://www.hamdardi.net/thread-20926-page-4.html

سلام به دوست گلم که زندگیش بی روح شده
عزیزم گاهی وقتا ادما فکر می کنن تو زندگیشون هیچی چیز زیبایی وجود نداره و صرفا دارن این زندگی رو تحمل می کنن!
خیلی طبیعیه که بعد یک شکست در دوستی این احساسات ادمو احاطه می کنه من هم تجربه اش کردم و اینکه تو از اقایون متنفری چون فکر می کنی بازیچه دستشون شدی و شاید این حس رو دیگران به تو منتقل کردن ودر حقیقت تو هیچ وقت همچین حسی نداشتی
حالا من نمی خوام بگم که رابطه تو با اون اقا درست بوده اما هیچ وقت خودتو بابت کاری که خودت تصمیم گرفتی سرزنش نکن
ببین تو رابطه تو با اون خیلی چیزای قشنگ دیگه هم بود مثلا من مطمینم که دوسش داشتی دلت براش تنگ می شد گاهی وقتا منتظرش می شدی و این انتظار هرچند سخت شیرین بود اونم همین حس را نسبت به تو داشته..
و ممکن الان که ازش جدا شدی فکر کنی عمرت بیهوده هدر شده اما نه اینطور نیست
تو همه اون مدت که مثلا هدر شده توخیلی روزها و خاطرات خوبم داشتی می تونی به اونا هم فکر کنی!
و بدون تو ادما چه خانم چه اقا خوب و بد وجود داره
سعی کنه به رابطه قبلیت به چشم یک تجربه نگاه کنی و زمانی که امادیگشو پیدا کردی و شرایط مهیا شد رابطه جدیدی رو شروع کن که:
1-به ازدواج ختم شه
2-وحداقل یکی از اعضای خانواده ترجیحا مادر رو در جریان این اشنایت قرار بده
3- توی هیچی رابطه ای همه چیزتو وسط نزار تا اگه به هر طریقی تموم شد چیزای برات مونده باشه که بتونی بقیه راه رو ادامه بدی
4-همواره بدون تو لایق بهترینای کسی که رفت حتما لیاقتتو نداشته و همون بهتر که بره .. من به این معتقدم که اگر کسی واقعا بخوادت همه جوره به پات می مونه
درمورد دوستای مونثت باید بگم راز دلت رو برای هر کسی نگو اگه احساس کردی نیاز به همدردی و مشاوره داری بیا همینجا تو همین سایت اینجا بچه ها واقعا کمترین کار که همدردیو رو به نحو احسن انجام می دن
توصیه می کنم به کلاس یوگا و مدیتیشن هم بری چون روحت نا ارومه و به ارامش احتیاج داره
موفق باشی گلم

این که پدر مادر شما به صورت کلامی محبتشونو ابراز نمیکنند میدونم ادم دوست داره گاهی حرف های از قبیل دوست دارم رو بشنوه ولی بیشتر از اون، دوست داره تو عمل تو نگاه این محبت و ببینه و درکش کنه که شما هم از این مطمئنید، مادر و پدر تون به شما مثل اون پسره نگفتن دوست داریم گلم عزیزم اما شما رو بیشتر از یه جمله دوست دارم ،دوست دارن و این که تا حالا شما خودتون به پدر و مادرتون گفتید (دوستون دارم مامان وبابا) میدونید پدر و مادرتون وقتشو ندارن و این که ممکنه از پدر و مادر خودشون هم این محبتو به صورت کلامی ندیده باشن
عزیزم این خوبه که تو دنبال موفقیت تو زندگی ات هستی ولی یه سوال چقدر از این موفقیت تونست تو رو راضی کنه تو چقدر این موفقیت رو دوست داری ؟
این همون موفقیتی بوده که دنبالش بودی یا اون موفقیتی که دیگران دوسش دارن؟
چقدر خودت بودی تو زندگی ؟اونی که دوست داشتی؟
میدونی ادم به یه سنی که میرسهدوست داره یه هم زبون یکی که درکش کنه رو داشته باشه این مشکل منو خیلی های دیگه هست ولی وقتی ادم خودشو دوست داشته باشه میبینه جز خدا و خودش هیچ کسی نمی تونه همدرد ادم باشه
ضربه خوردن تو زندگی ادمو قوی میکنه بابام میگه مریم تا تو اتیش نری نمیتونی شمشیر بشی پس ازش درس بگیر که دوبار از یه سوراخ گزیده نشی اما جدایی ،گاهی خیلی خوبه گاهی خیلی بده
اگه ایشون این کمبود محبت رو جبران کردن پس چرا مثل یه زندانی با شما برخورد میکردن؟به خاطر مذهبی بودنشون این دلیل قانع کننده نیست حالا این جدایی خوبه یا بده که از تو زندون راحت شدی ؟

قرار نیست پدر و مادرت هر روز بهت ابراز علاقه کنن .(فکر میکنم این بهانه غیر موجهیه برای دوستی با جنس مخالف )

من میدونم خانوادم من رو دوست دارن اما نمی تونن محبتشون رو کلامی نشون بدن .

============
معمولا آدمها وقتی به سن بلوغ میرسن (خواسته یا ناخواسته)به سمت دوستی با جنس مخالف کشیده میشن .

من این احساس تنهایی رو نتونستم با هیچ کدوم از دوستانم(دختر) پرکنم

============
کم کم احساس میکنید که کمبود محبت دارید چون حرفهایی از دوستتون (از جنس مخالف) میشنوید که پیش از این از پدر و مادر و برادر و خواهرتون نشنیدید.

تا اینکه با اون اقا دوست شدم امیدوار شدم که بالاخره یه دوستی پیدا کردم که منو درک کنه

============
عادت کردی به شنیدن جمله های عاشقانه .بعد اسم این عادت رو گذاشتی عشق .
وقتی از دست دادیش فکر کردی شکست خوردی پس بدبخت ترین آدم روی زمینی و حالا وقتشه که خود کشی کنی .

خیلی تمایل به خودکشی دارم اما به خاطر گناهش می ترسم. بارها شده از شب تا صبح گریه کردم از خدا خواستم کمکم کنه اما انگار حل شدنی نیست

============

نمیدونم این تنهایی و کمبود محبت نیاز به یک همدم رو با چی پر کنم!

و احتمالا فکر میکنی که این کمبود رو باید با دوستی با یک پسر دیگه برطرف کنی !

============
امیدوارم ناراحت نشده باشی .

عشق های اولی همیشه همین جورییه(معروفند به عشق های پاک)
مثل شما زیاد هستند، یه نمونش خود من(البته بودم الان دیگه خیلی شادو خوشحالم )
بنظرم الان دیگه ارزشی نداره بهش فکر کنی
...............
ظاهر و باطن، چقدر باهم اختلاف داشتین؟