موضوع: قد کوتاه، درد بی‌درمان یا...

یه پسر 17 سالم، با قد حدود 162 شایدم کمی بیش‌تر... حدود 73 کیلو هم وزنمه... به علت فشارهایی که بهم وارد شد (افسردگی و بعدش بیماری وسواس) دو سال ترک تحصیل کردم و یه سال به زور خوندم و باز یه سال بعد ترک تحصیل کردم تا اینکه بالاخره بهبود یافتم و خیلی خدا رو شاکرم که از هیچ‌ کدوم اثری نموند... الان به جای اینکه پیش‌دانشگاهی بخونم دارم اول دبیرستان تحصیل می‌کنم، از این بابت خیلی ناراحت نیستم چون بالاخره شروع کردم به درس خوندن و جبران کردن، اما... قد من داره عذابم می‌ده، تقریبا یه سالی می‌شه خیلی رو قدم حساس شدم، حق دارم آخه، همه‌ی دوستام از من قدشون بیش‌تره حتی دوستایی که از خودم کوچیک‌ترن و حتی هم‌کلاسی‌هایی که سه سال از من کوچیک‌ترن... مشکلم به نظرم بیش‌تر باید ژنتیکی باشه چون پدر و مادرم قدشون کوتاهه و حتی خواهرم و من با این قدم از همه بلندترم!!! بعضی وقتا هم فکر می‌کنم چون سه سال خونه‌نشین شدم و نتونستم فعالیت بدنی زیادی داشته باشم این‌طور شدم!
قیافم متوسطه اما یه روز ازش خوشم می‌یاد و یه روز می‌خوام از جلوی آینه رد نشمو خودمو نبینم...
به خاطر قدم خیلی مسخره شدم... خیلی... نمی‌دونین چه حالی می‌شه آدم وقتی یه فرد از خودش سه سال بزرگ‌تر بهش رو می‌کنه و می‌گه : تو چقدر کوتوله موندی... با دوستام که می‌گردم عذاب وجدان دارم، چون همشون ازم بلندترن حتی اونایی که ازم کوچیک‌ترن... همیشه هم متلک‌هایی بهم انداختند... فکر می‌کنم تو توجه نیستم فکر می‌کنم به خاطر قدمه که بعضا منو به حساب نمی‌یارن و دست می‌ندازن... البته باهوشم، تعریف محسوب نشه چون اینو می‌دونم که از کسایی که دور و برمن خیلی می‌فهمم درک خیلی زیادی دارم و به روانشناسی علاقه‌مندم... اما همیشه قدمو سد راهم می‌دونم... دوستام که از دوست دختر می‌گن من فکرشم نمی‌کنم چون فکر می‌کنم بین اون همه پسر قد بلند و خوشگل کسی نمیاد با من باشه... تازه تربیت خانوادمم اینطور نیست...
خانواده‌ی عالی‌ای دارم، همیشه بهم روحیه دادن و پشتم بودن، مامانم می‌گه: به قدت فکر نکن، تو رو بخاطر عقلت می‌پسندن... اما من می‌گم هیچکی عقل آدمو نمی‌بینه بلکه قدشو می‌بینه، می‌گن شکر کن که سلامتی، به خدا شاکرم اما آخه تو بیرون فقط قد و قیافست که تو چشمه... خیلیا بهم دلداری دادن، درک می‌کنم اما نمی‌تونم به خودم بقبولونم... آخه من که باید سرمو بالا بگیرمو با دیگران صحبت کنم... نمی‌دونم چی‌کار کنم... دلم داره آتیش می‌گیره، همین چند دقیقه پیش، پسر همسایمون که باهاشم قهرم با دوستش داشتن صحبت می‌کردن که تا منو دیدن به خنده افتادن و شنیدم که پسره با خنده گفت: حالا یه سالم از من بزرگتره‌هااا...
تو رو خدا بگین من چی‌کار کنم؟ می‌گن اگه ژنیتیکی باشه چاره‌ای نیست... پس چی‌کار کنم؟ ساعت‌ها می‌شینم خودم به خودم دلداری می‌دم اما باز دلم آروم نمی‌گیره، مغزم همیشه تو فکر و خیاله، اصلا آروم نداره، نگران آینده‌م از اینکه زنی حاضر به ازدواج با من نباشه یا بعد ازدواج بهم سرکوفت بزنه و یا زجر بکشه و حتی نگرانم فردا بچه‌هامم مثل من بشن و زجر بکشن و ازم متنفر باشن، نمی‌دونم، خیلی ناراحتم، ببخشید اگه احیاناً تاپیک تکراری زدم چون الان دلم خیلی ناراحته، بارها شده خودمو تو اتاقم حبس کردم حتی به فکر خودکشی هم افتادم اما، منم آرزو دارم... منم می‌خوام مثل همه باشم، می‌خوام با آسودگی تو کوچه و خیابون راه برم، من که همش نگرانم کسی مسخره‌م کنه من که همیشه حسرت قد پسرای همسن و سالمو می‌خورم، من که همیشه خودمو خوار می‌بینم... بعضی وقتا کسانی رو می‌بینم که قدشون کوچیکه اما تا خودمو کنارشون قرار می‌دم و مقایسه می‌کنم می‌بینم قدم از اونا هم کوچیک‌تره، آتیش می‌گیرم؛ باز فکر و خیال آزارم می‌ده... یعنی قراره همه منو تو سطح پایین‌تری ببینن؟! یعنی من باید با همسر آینده‌م بیرون نیام چون باعث آزار همسرم می‌شم وقتی شوهرای هم‌ردیف‌های خودشو می‌بینه؟! (خیلی آینده‌نگرم)
خیلی وقته می‌سوزمو می‌سازم، شبا نخوابیدم و فقط گریه کردم و روزها همیشه ترسیدم از اینکه بیرون بیام و با دوستام باشم، حتی از دوستامم می‌ترسم، از تمسخرشون، از باشگاه بدنسازی و اینا می‌ترسم و اصلا نمی‌رم باز از تمسخر. از تمسخر متنفرم... خیلی... خیلی... خیلی...
آیا من راهی ندارم؟

همچین کوتاهم نیستی ولی چون وزنت زیاده کوتاه تر از چیزی که هستی به نظر می رسی.تنها راهشم رژیم مناسب و

ورزش است.با غصه خوردن قدت بلند نمی شه.الآن تو سن رشدی با فعالیت می تونی قدتو بلندتر کنی.

دوست عزیز نگران نباشید تا 25 سالگی استخوان ها رشد می کنند. با ورزش هایی مثل والیبال و بسکتبال می تونید به افزایش قدتون کمک کنید. میتونید به یه متخصص غدد هم مراجعه کنید و ازشون مشاوره بگیرید. ضمنا اینقدر حساس نباشید روی قدتون. قد شما فقط از متوسط کوتاهتره به چشم عیب و ایراد بهش نگاه نکنید.

سلام دوست من،

این که اصلا مشکلی نیست بیخودی بزرگش میکنی!!!! این حرفا رو نزن خدا ناراحت میشه،خوشبختانه تو هنوز تو سن

رشدی.فوتبالیست معروف مسی رو که میشناسی؟!این آقای مسی گرامی قدش همین

قدریم که هست نبوده،تونسته قدشو افزایش بده پس راه هست.

من پیشنهاد میکنم که به یک پزشک عمومی مراجعه کنی تا اون تو رو به یه پزشک متخصص معرفی کنه.

ایشالا که حل میشه،تو که کوتوله به حساب نمیای،ولی میدونستی کوتوله ها یه انجمن
دارن که کارشون حسابی گرفته؟!توی فیلما و سریالها و برنامه های تلویزیونی ازشون استفاده میکنن...

اولین شخصی که به ماه رفت(یوری گاگارین) شاید یکم ازت قدش بلند تر بود!!

راستی یه سوال: اگه در آینده یه دختر هم قد و قواره خودت(اگه درمان نشدی که به نظر من میشی) باهاش ازدواج میکنی؟

یه روانشناس تو شبکه 4 میاد،بلااستثناء هر جلسه اینو میگه: مثل کودکان باشید،در حال زندگی کنید و از آن موقعیتی که در آن هستید لذت ببرید،غرق شدن در خیال آینده جز پشیمانی نخواهد داشت!!!!!!!!! توکل کن به خدا



من ا... توفیق

سلام داداش گلم....اولا بهت بگم که شما هنوز 17 سالته و بدون که تاحدود 18 الی 19 سالگی در پسر ها قد رشد میکنه و صفحات رشد استخونها اصطلاحا هنوز بازه تازه از دید بعضی از پزشکا تا 20 سالگی هم قد میتونه رشد کنه.حتی بعضی ها تا سن 25 سالگی رو هم امکان پذیر دونستن ولی خب امارشون کمه ....اما تا سن 18 19 سالگی برای خیلی از پسرها کاملا افزایش قد امکان پذیره.....گرچه که قد یه مسئله ژنتیکی ولی بیین داداش من شما میتونی استخونها رو تحریک کنی((در واقع مغز و به ترشح هورمون رشد تحریک میکنی)).. چطوری ؟؟؟؟با انجام انواع و اقسام حرکات کششی ....برا سن شما این راه اختمال خیلی خیلی زیاد جواب میده ولی برا فردی بالا تر از 22 23 احتمالش کمه...باید به طور منظم حرکات کششی انجام بدی...انتظارم نداشته باش با این حرکات سر دو ماه قدت بلند بشه....یه پرسه طولانی مدته.....اگه منظم و همیشه انجام بدی و مصرف دو یا سه لیوان شیر رو هم در روز فراموش نکنی میتونی4 5 سانتیمتری اضافه کنی(شایدم کمتر شایدم بیشتر)...ضمنا اگه دور و برت کلاس یوگا هست حتما برو.....خجالت نکشی ..ورزش یوگا هم تمرینات کششی مفیدی داره هم از نظر relaxation تمریناتش خوبه....فراموش نکن نباید قوز کنی یا با شونه های افتاده راه بری ....همین کار در طولانی مدت باعث میشه یکی دو سانتی از قدت به خاطر این وضعیت ناهنجار در ستون فقرات مخفی بشه....خلاصه شاه کلیدش ایناست:
ا- انجام حرکات کششی به طور منظم و مداوم 2 -خواب کافی 3- مصرف دو یا سه لیوان شیر در روز...............راستی میگن اویزون شدن از بارفیکس هم موثره اما من صحت و سقمشو نمیدونم خودت در موردش تحقیق کن....گول قرص ها و دمپایی های افزایش قدم نخوری....فکر کنم مجاز نیستم ایمیلمو بزارم و اگر نه این حرکات کششی رو برات میفرستادم...یه بار دیگه میگم از نظر سنی هنوز امکان افزایش قد برات هست........حرکات کششی یادت نره.....اگه میتونی به یه متخصص غدد هم مراجعه کن...

برادر عزیز من در مورد نحوه افزایش قد نظری ندارم ولی در مورد آینده بزار برات یه مثال بیارم.

ما یه معلم ریاضی داریم تو شهرمون که خیلی معروفه هم از نظر سواد هم از نظر اخلاق ایشون هم تقریبا هم قد شما هستند. یه خانم بسیار بسیار زیبا و نجیب دارند که اتفاقا قدش شاید 10 سانت بلند تر از آقا باشند. الان جفتشون بازنشته اند و 4 تا بچه دارن که همه تحصیلات عالیه دکتری و فوق لیسانس از دانشگاههای خوب دارن.

حالا نوابغ و مشاهیر با قد کوتاه هم که فراوونن. یه نمونه معروفش هم که الان مملکت رو گذاشته تو جیبش!

کلا حساسیت به ظاهر تو این سن طبیعیه! بزرگ که بشی حسرت این روزها رو می خوری که چقدر میتونستی شاد و پر تحرک باشی ولی با افکار بی سرانجام به خودت سخت گذروندی.

تو دانشگاه یه اقایی رو می شناختم که ارشد می خوند، بنده خدا لکنت زبون داشت. اما خیلییییییییییییی اعتماد به نفس و روش زیاد بود، با اون وضعش تو هیچ مشاجره ای کم نمی اورد! تو ذهن همه جا انداخته بود که باید صبر کنن تا اون حرفشو بزنه!
واسه زندگی موفق داشتن اعتماد به نفس حرف اول رو می زنه

موفق باشی

سلام دوست عزیز

به نظرم اعتماد به نفستونو افزایش بدید زیرا هر چقدر ظاهر برای شما مهم باشه و درمورد ان انقدر حساس باشید مطمئنا به دیگران این اجازه رو میدید که در مورد شما هر جور دوست دارن نظر بدن ،در مورد مسخره کردن هم فکر میکنی فقط قد کوتاها رو مسخره میکنند نه! قد بلندام رو هم مسخره میکنند مثلا میگن نردبون پس هستنند کسایی که کارشون مسخره کردنه .
نا شکری نکید سلامتی مهمترین چیز در زندگی است.
در مورد قدتون چون تازه 17 سالتون هست تا 22 سالگی قد رشد میکنه که در این مورد رژیم غذایی مناسب میتونه کمک کنه و به فوق تخصص غدد درون ریز و متابولیسم مراجعه کنید تا ازمایشات لازم هم گرفته شود و با پزشک و متخصص غدد مشورت کنید. امیدوار باشید و موفق.

وای چقدرناامیدی.به نظرخودت چقدردست خودت بوده که قدت کوتاه

فکرمی کنی چندمین نفری هستی که این قدوداری؟یاچندنفرارزوداشتن دکه قدتوروداشته باشند؟
به نظرت چندنفرتوحسرت این هستندکه فقط پای سالم داشته باشندتابتونندباهاش راه برند؟
برادرمحترم چراخودتودست کم میگیری؟مگه کسانی که قدکوتاهندزندگی نمیکنند؟
شایدمابتونیم یه تغییراتی توخودمون به وجودبیاریم امابعضی چیزهادست مانیست .
هروقت فکرمیکنیدقدتون کوتاهه بریدیه سربه بیمارستانهاواسایشگاههابزن ید.
ببینیداون وقت بازهم دلتون می خواست قدتون بلندبوداماجای اون افرادبودید؟
هیچ فردی همه چیزوباهم نداشته،ازهرکسی بپرسی ازیه چیزی ناراضیه وهیچ کسی خوشبخت مطلق نمی تونه باشه .
اماهرکسی می تونه باکوچک شمردن مشکلاتش ،باافکارخوب ومثبت خودشوخوشبخت بدونه.
امیدوارم پستی که زدم مفیدبوده باشه.

سلام برادر عزیز. همونطور که دوستان گفتن شما هنوز توی سن رشد هستید و ورزش خیلی موثره.

دوم برای آیندتون و ازدواجتونم نگران نباشید. خدا به اندازه ی تنوعی که توی آفریده هاش گذاشته تنوع در سلایق هم گذاشته. مطمئن باشید در این دنیا کسی هست که شما با هر ظاهری که باشید به دلش خواهید نشست و اگر کسی با شما ازدواج کنه شما رو همونجوری که هستید دوست داشته و از اینکه کنارتون راه بره احساس قدرت خواهد کرد (البته به شرطی که شما درون خودتون نسبت به خودتون حس خوبی داشته باشید و خودتون رو قوی بدونید)
بنابراین روی اعتماد به نفس خودتون خیلی کار کنید.
شاید ظاهر آدمها در وهله ی اول مهم باشه اما کسی که انسانیت و ارزشهای واقعی و باقی رو در خودش پرورش بده همیشه برنده خواهد بود.

خوشبختانه همه ی ما میدونیم که سیرت مهم تر از صورته.

من هم مشکلی مثل شما دارم و ظاهرم با هم سن و سالهام خیلی فرق میکنه. منم یه مدت اذیت میشدم. ولی الان خیلی راحت تر شده ام و دارم روی پذیرش خودم با همین ظاهر کار میکنم. فکر میکنم موفق هم بوده ام. امیدوارم شما هم موفق باشید.

Mehrann
خودت رو برای چیزهایی که دست خودت نیست ازار نده،قد ،قیافه ،پدر و مادر و ...اینها چیزهایی هستند که خدا به ما می ده ..... ما نقش خیلی کمی تو بلند شدن یا کوتاه شدن قدمون داریم ...از چیزایی که دست خودمون نیست می نالیم ....چرا بلندتر نشدم،چرا .....
و انقدر وقتمون رو صرف غصه خوردن سر این مسائل می کنیم از جنبه های دیگه زندگی مون که دست خودمون هست عقب می مونیم.

گفتی قدر سلامتیت رو می دونی و ناشکر نیستی ..ولی با چیزایی که اینجا نوشتی مشخصه که خیلی ناشکری.
درسته که اگر بلند تر بودی ... از قدت راضی تر بودی ولی دلیل نمیشه که اون موقع خوشبخت تر بودی....

می بینی این آقاهه در آرزوی داشتن کفشه و از خدا می خواد که پول داشته باشه تا بتونه کفش بخره ....بغل دستش رو زمین ی اقایی هست که پا نداره!!!




برای تمسخر و حرفای نیش دار دیگران ارزشی قایل نباش،می دونم ناراحت می شی،کاملا درک می کنم که چه حسی پیدا می کنی از اینکه دیگران مسخره ات کنن
ولی از اون جایی که باهوشی باید بتونی خیلی راحت حرفای تمسخر آمیز دیگران رو تحلیل کنی.
اونا مسخره می کنند چون فرهنگشون و درکشون پایینه....
فقر فرهنگی دارن .
تو خودت رو برای حرف 4 تا ادم با ارزش ناراحت کنی ،اشکال نداره.ولی برای حرف آدمای بی فرهنگ و کم شعور غصه بخوری خیلی بده.
فکر کن ی دیوونه تو خیابون بهت فحش می ده ،از دستش ناراحت میشی؟معلومه که نمی شی چرا که دیوونه است
بضاعتش در همین حده.
وقتی کسی تو رو مسخره می کنه به این فکر کن که اون فرد بضاعتش در این حده و شعورش در این حده.....

ی مورد دیگه الان همان طور که دوستان گفتن شما نوجوونی و تو سن رشدی ،یک دکتر غدد حتما برو تا بررسی کنه و راهای افزایش قد رو بهت بگه.می تونی با ورزش و تغذیه درست و همچنین کاهش وزنت به بلند تر شدن قدت کمک کنی.و امید داشته باش که اگر خدا بخواد بلند تر می شی.
درمورد اینده و ازدواج هم نیازی نیست از الان بشینی غصه اون موقع رو بخوری ،خیلی از دخترا هستن که به شخصیت و خانواده و تحصیل و .....خیلی بیشتر اهمیت می دن...
در ضمن با همین قد 162 هم از خیلی از دخترا بلندتری !!! و مسلمم پسرای کوتاه تر ازتو هم هستن که دلشون می خواست هم قدت باشن.
به جای اینکه شب ها گریه کنی،زود بخواب چون غذه هیپوفیز شب ها ترشح می کنه.

اگر همه راهای افزایش قد رو رفتی و قدت بلند نشد به نظرت کدوم وضعیت بهتره؟اصلا قابل مقایسه هستن ؟؟؟؟؟
ی پسر قد کوتاه تحصیل کرده و درس خون ،با شخصیت و مرتب ،با اخلاق خوب،بدن سالم و ورزیده،کاری،شاداب،با نشاط،دارای تناسب اندام (منظورم اینکه اضافه وزن نداشته باشی)
یا
ی پسر قد کوتاه افسرده ،تنبل،بی اعتماد به نفس ،ترسو ،درس نخون،که می شینه گوشه خونه غصه میخوره و از ترس اینکه بقیه مسخره اش نکنن تو اجتماع نمی ره !

می تونی انتخاب کنی،در مورد قدت حق انتخاب نداری ولی در مورد اینکه کدوم وضعیت رو داشته باشی، کاملا حق انتخاب با شماست.