موضوع: چطور میشه دیگران رو بخشید؟

سلام به دوستای گلم

راستش خیلی وقته که با خودم کلنجار میرم که این موضوع رو مطرح کنم یا نه!
مشکل من البته اگه بشه اسمش رو مشکل گذاشت، (با توجه به مشکلاتی که دیگران تو این تالار مطرح میکنند)، خیلی ساده و در واقع خیلی بنیادیه.
من اصولا آدمی هستم که از مسائل به سادگی میگذرم. تا به حال بخشیدن آدم ها برام خیلی آسون بود (البته باید اعتراف کنم که خدا رو شکر تا به حال مشکل حادی با دیگران نداشتم)

اما این بار یه اتفاقی افتاد بین من و یک نفر دوست نما!!
خلاصه بخوام بگم این بود که ایشون از اعتماد من به خودش حد اکثر سوء استفاده رو کردن و این وسط دل من بدجوری به خاطر حرف های نا به جایی که ایشون به من زد شکست هنوزم دلم با یاد آوری اون روز و حرفاش به درد میاد (دو ماهی از اون ماجرا گذشته)
حالا دیگرانی که تو این موضوع در گیر بودن (من و سه تا از دوستام)، فکر میکنن که همه چی به حال اولیه اش برگشته، و خب همه چی آرومه و ما خیلی خوش بختیم

اما واقعیت اینه که من نمیتونم فراموش کنم، نمی خوام کسی ازم عذرخواهی کنه برام اصلا مهم نیست. فقط می خوام اون آدم از من دور باشه می خوام دیگه نبینمش........

این اصلا نشانه خوبی نیست، مهربون بودن با دیگران تا قبل از این اتفاق برام یه عادت بود اما حالا به همه چیز و همه کس مشکوکم!! (یه جورایی خوب هم هست من از این اتفاق درس خیلی بزرگی گرفتم و به همین خاطر خدارو هم شکر میکنم) اما اینکه از اونی که همیشه بودم فاصله گرفتم آزارم میده

در ظاهر من همون دختر موفق و شادم و چیزی تغییر نکرده (چون ذاتا تو دار هستم) اما این حفظ ظاهر داره عذابم میده

خلاصش این میشه که نمی دونم چطوری باید از این آدم بگذرم در حالی که بهم فشار نیاد؟

فرض کن این اشتباه وخودت مرتکب شدی،اون وقت چی دلت نمی خواست ازجانب دوستت بخشیده بشی.

بخشایش به معنی دست کشیدن و رها کردن است عملی درونی و خوشانید که به ما ارامش می دهد .
دوست عزیز شاید تکرار این چند جمله مشکلتو حل کنه :
هر انچه را که ازارم داده است عفو می کنم
همه مسائل گذشته و حال اینده را می بخشم
همه را به شیوه مثبت می بخشم
من ازادم ودیگران هم همینطور
اکنون همه چیز میان منو دیگران پاک شده
خدایا درونم اقتدار بخشاینده من است وهمه را عفو می کند
خدایا درونم مرا از نفرت و انزجار می رهاند و خودم و دیگران را ازاد می کند
زندگی شیرین و دلپذیر مستلزم عفو و بخشایش است .

نبخشیدن یه دیواره که دور تا دور ادمو میگیره و نمی زاره ادم خوبیها رو ببینه .

من در اینطور مواقع ، به خودم میگم حتما درکش همینقدر بوده که این اشتباهو مرتکب شده یا سعی میکنم خودمو توی وضعیت مشابه اون فرد بذارم و بعدش راحتتر می بخشمش . ولی در مواقعی که بدونم درکش بالاست و ظلمی به من کرده باشه ، به این فکر میکنم که کسی هست که اون بالا هوامو داره ، بعدش میبخشمش .( یعنی دیگه به اون موضوع فکر نمیکنم ، انگار که اتفاقی نیفتاده ) و اون شخصو هرجا ببینم خیلی عادی برخورد میکنم انگار اصلا نمیشناسمش . ( نه برخورد عالی و نه برخورد بد ) ، و اینم بگم اگه همون فرد یه روزی مشکلی واسش پیش بیاد شاید کمکش هم بکنم .

سلام دانوب جان

تاحالا فکر کردی اگه خدا مارو بعد توبمون نمیبخشید چی میشد؟
و تاحالا فکر کردی که خدا بنده هایی که خطاهای دیگرانو نمیبخشن درحالی که اون خطاها در قبال گناهایی که خودشون میکنن ذره ای بیش نیست رو چطوری ببخشه؟
من همیشه به خودم میگم :دیگرانو ببخش تا روی اینو داشته باشی که از خدا درخواست بخشش کنی...

مرسی از همه دوستانی که به تاپیک من سر زدند چه اون هایی که کامنتی گذاشتند و چه اون هایی که فقط زحمت خوندنشو کشیدند.

درد و دل کردن خیلی خوبه. کم کم دارم می فهمم!
الآن که فکر می کنم می بینم خومو وقتمو برای چه موضوع بیهوده ای تلف می کردم. فک کنم این هم از معجزات صحبت در مورد احساسات باشه که من خیلی خوب بلد نیستم

داستان زیبای سیب زمینی گندیده:


معلّم یک کودکستان به بچه‌هاى کلاس گفت که می‌خواهد با آن‌ها بازى کند. او به آن‌ها گفت که فردا هر کدام یک کیسه پلاستیکى بردارند و درون آن، به تعداد آدم‌هایى که از آن‌ها بدشان می‌آید، سیب‌زمینى بریزند و با خود به کودکستان بیاورند.

فردا بچه‌ها با کیسه‌هاى پلاستیکى به کودکستان آمدند . در کیسه بعضی‌ها ٢، بعضی‌ها ٣، بعضی‌ها تا ٥ سیب‌زمینى بود. معلّم به بچه‌ها گفت تا یک هفته هر کجا که می‌روند کیسه پلاستیکى را با خود ببرند .

روزها به همین ترتیب گذشت و کم‌کم بچه‌ها شروع کردن به شکایت از بوى ناخوش سیب‌زمینی‌‌هاى گندیده. به علاوه، آن‌هایى که سیب‌زمینى بیشترى در کیسه خود داشتند از حمل این بار سنگین خسته شده بودند. پس از گذشت یک هفته، بازى بالاخره تمام شد و بچه‌ها راحت شدند.

معلّم از بچه‌ها پرسید: از این که سیب‌زمینی‌ها را با خود یک هفته حمل می‌کردید چه احساسى داشتید؟ " بچه‌ها از این که مجبور بودند سیب‌زمینی‌هاى بدبو و سنگین را همه جا با خود ببرند شکایت داشتند."

آنگاه معلّم منظور اصلى خود از این بازى را این چنین توضیح داد: این درست شبیه وضعیتى است که شما کینه آدم‌هایى که دوستشان ندارید را در دل خود نگاه می‌دارید و همه جا با خود می‌برید. بوى بد کینه و نفرت، قلب شما را فاسد می‌کند و شما آن را همه جا همراه خود حمل می‌کنید.

حالا که شما بوى بد سیب‌زمینی‌ها را فقط براى یک هفته نتوانستید تحمل کنید پس چطور می‌خواهید بوى بد نفرت را براى تمام عمر در دل خود تحمل کنید

خیلی خوشحال شدم که بخشیدیش واینو نوشتی که ما هم یاد بگیریم
ای دوست تو را غرق بوسه میکنم وبرای همیشه به آسمانها میسپارم....این جمله جادوئین من هست برای فراموشی وبخشش