موضوع: از خودم بدم میاد---خیلی تنبل و بی عرضه هستم...

سلام
اصل موضوع رو بالا نوشتم ولی برا کسایی که میخوان کمکم کنن کامل شرح میدم...

من یه پسر 28ساله هستم که تازگی ارشدم تموم شده
من با این سنم هنوز سربازی نرفتم
هیچ کار و شغلی ندارم
همین درس رو هم,اینقدر طولانی کردم که اینهمه سال کشیده.........
الان اکثر زمانم رو توی خونه هستم

نمیدونم چرا وقتی یه کار کوچیک رو هم میخوام انجام بدم اینقدر طولانی میکنم که همچی بهم میریزه.......
دوست دارم شغل و درآمدی داشته باشم ولی نمیدونم چجوری
وقتی همسن و سالهام رو میبینم که به کجاها رسیدن و من هنوز از بابام پول میگیرم خیلی ناراحت میشم

به خودم میگم باید تغییر کنم ولی عین همیشه دوباره بعد از یه هفته میشم همون آدم قبلی
همه عمرم شاید صدها بار این مسله تحول تکرار شده ولی تا حالا به جایی نرسیدم.......

نمیدونم بی عرضه هستم,تنبل هستم یا مشکل از چیه
ولی میدونم عمرم رو حسابی تلف کردم
اما اینبار میخوام یه تغییر اساسی کنم,بنظرم دیگه این آخرین فرصتم هست
اگه اینبار نتونم دیگه شاید هیچوقت نتونم.....

اگه راهی بلد هستین کمکم کنه بگید لطفا

سلام

به نظر من همه چیز مربوط به فکرتونه و اینکه درونتون نسبت به خودتون چه حسی دارید و خودتونو چقدر قبول دارید .
هیچوقت خودتونو با کسی مقایسه نکنید . چون شما از همه بهترید و مهمترین فرد زندگیتون باید خودتون باشید .
بعدم مهمه که تحولات قبلی که گفتید ، با چه انگیزه ای بوده که نتونستید تا آخر ادامه بدید .

" هر واقعه ابتدا به صورت رویاست ، آنگاه اتفاق می افتد " ( کارل سند برگ )

اولین کاری که باید بکنید اینه که دقیقا از زندگی تون چی می خواهید . چه آرزویی دارید و دوست دارید آینده چه شکلی باشه .

بعد باید برای رسیدن به اون آرزو (هدف) ، اهداف کوچکتر رو مشخص کنید . مرحله به مرحله . در یکسال آینده باید در چه جایگاهی باشید و برای رسیدن به اون در طول ماه ، باید چه کارهایی انجام بدید و کجا باشید و بعد هم روزانه برنامه ریزی کنید .

این باعث میشه که انگیزه تون بیشتر بشه و واقعا به چیزی که می خواهید برسید .

من تا حالا هر چی خواستم به دست آوردم ، هر چقدر که به نظر دیگران غیر ممکن به نظر میومده ، و همیشه هم از همین روش استفاده کردم .

موفق باشید .

تحولات قبلی هم در اثر همین مقایسه ها مثلا با دوست و اطرافیان بوده
وقتی من ارشد میخوندم همه اونها سربازی رفته بودن و کار هم میکردن و با من هم ارشد میخوندن....

البته مقایسه فقط به این قصد که مثلا میگم یه پسر 28 ساله باید به کجاها برسه در حالت نرمال.....

الان هدف من بیشتر از همه داشتن یه شغل و درآمد هست
اما نمیدونم از کجا شروع کنم
یعنی چیز بزرگی هم نمیخوام,اما نمیدونم چرا نمیتونم توی این راه ثابت قدم باشم
یا بتونم یه شغل پیدا کنم

تحولات قبلی هم در اثر همین مقایسه ها مثلا با دوست و اطرافیان بوده
وقتی من ارشد میخوندم همه اونها سربازی رفته بودن و کار هم میکردن و با من هم ارشد میخوندن....

البته مقایسه فقط به این قصد که مثلا میگم یه پسر 28 ساله باید به کجاها برسه در حالت نرمال.....

الان هدف من بیشتر از همه داشتن یه شغل و درآمد هست
اما نمیدونم از کجا شروع کنم
یعنی چیز بزرگی هم نمیخوام,اما نمیدونم چرا نمیتونم توی این راه ثابت قدم باشم
یا بتونم یه شغل پیدا کنم

یعنی هدف من خودش خیلی کوچیک هست
دنبال درآمد بالا هم نیستم,فقط یجوری بشه توی خونه نمونم و برم....

متاسفانه من از اون زمان دبیرستان همیشه این برنامه نوشتن رو انجام میدادم
ولی هیچوقت نشد بهش عمل کنم,حتی 1بار
همچی فقط 2-3 روز طول میکشه برام

برا کارهای معمولی خیلی خوب هستمهاا
مثلا فلان خرید باید از بازار انجام بشه
درسته اونهم همیشه با تاخیر میشه,اما یروز یهو میرم انجام میدم و برمیگردم

اما در مورد کارهای بزرگ نمیشه
احساس میکنم اصلا انگیزه ندارم براشون
همش خودم رو با چیزهای دیگه,مثل نت مشغول میکنم تا روز تموم بشه

خب واضحه این تحولات نباید پایدار باشه . چون شما در درونتون احساس خوشحالی ندارید و با مقایسه خودتون با دیگران این احساس خوب شادمانی رو از بین می برید .

" هر واقعه ابتدا به صورت رویاست ، آنگاه اتفاق می افتد " ( کارل سند برگ )

اولین کاری که باید بکنید اینه که دقیقا از زندگی تون چی می خواهید . چه آرزویی دارید و دوست دارید آینده چه شکلی باشه .

اینکه دیگران چطور هستند رو بریزید دور . همه اهدافتون رو برای خودتون یادداشت کنید . یادداشت کنید که دوست دارید زندگیتون چه شکلی باشه ، در چه مدت زمانی این تغییر رو می خواهید و....

هر روز باید با انرژی به برنامه روزانه تون عمل کنید . ورزش کنید . به هیچ چیز جز اهدافتون فکر نکنید .

نوشته اصلی توسط چرخ و فلک

تحولات قبلی هم در اثر همین مقایسه ها مثلا با دوست و اطرافیان بوده

برا کارهای معمولی خیلی خوب هستمهاا
مثلا فلان خرید باید از بازار انجام بشه
درسته اونهم همیشه با تاخیر میشه,اما یروز یهو میرم انجام میدم و برمیگردم

اما در مورد کارهای بزرگ نمیشه

می بینید که کارهای کوچک رو هم با تاخیر انجام میدید .

راهش فقط همینه که گفتم مرحله به مرحله و قدم به قدم . ( مطمئن باشید نتیجه میگیرید )

توی برنامه روزانه زمانی هم برای نت در نظر بگیرید و بعد از اتمام اون زمان ، به بقیه کارهاتون برسید .

چه انگیزه ای بهتر از اینکه ، واسه خودتون که مهمترین فرد زندگیتون هستید ، یه زندگی بهتر بسازید ؟

چرخ و فلک تو اصلا آدم بی عرضه ای نیستی!
مگه ارشد گرفتن آسونه !!!!من که توش موندم(یه ساله دارم رو پایان نامه کار می کنم هنوز بی نتیجه مونده)
اینکه نتونستی شغلی واسه خودت دست و پا کنی هم بازم نشانه بی عرضه بودن نیست
بیکاری مهم ترین معضل جامعه ماست و خیلی از جوون ها هم باهاش دست به گریبان هستن
ولی خوب تنبل هستی (ببخشید رک گفتم )
منم با matin_alone موافقم
راه حل اینکه از این تنبلی رهایی پیدا کنی اینکه برنامه ریزی داشته باشی تو کارات
هروز برای فردات برنامه ریزی کن
بنویس مثلا چه کارهایی داری که باید فردا انجام شه و اونها سعی کن حتما سر موقعی که تعیین کردی انجام شه..
با خودت قرار بزار فکر کن کارمند خودتی و رییس خودت
به خودت گزارش کار بده (این واسه زرنگ شدن تو کارهای روزانه خوبه )
برای برنامه های آتی هم باید یه افق یک ساله یا مثلا 6ماه در نظر بگیری و بگی مثلا یک سال دیگه من یه شغل خوب دارم ..و ...مثلا ازدواج کردم .....و از همین امروز واسه رسیدن به اون اهداف برنامه داشته باش
و ایشالا که به برنامه ها توجه کنی و پیش بری طبق اون برنامه هات پیش بری
توقع هات را پایین بیار از اول دنبال یه کار عالی و درامد خوب نرو ،هرجا که تونستی برو ،
از استادای دانشگاهت برای پیدا کردن شغل مناسب کمک بگیر
سربازی هم نرفتی چون درس می خوندی
خوب الان که درست تموم شده برو دنبال کارهای سربازیت دیگه

نازنین و Matin_Alone عزیز سلام
ممنون که راهکارهای خوبی رو برام ارائه کردین
من بعد از خوندنشون امروز رو گذاشتم برا این برنامه نویسی و هدف تا دیگه انشالله از فردا شروع کنم
امیدوارم مثل دفعه ای قبل نشه......

الان هدف برا خودم تا عید اینارو در نظر گرفتم
1-چون اضافه وزن خیلی شدید پیدا کردم حتما ورزش و رژیم رو توی برنامم بذارم و تا عید 12 کیلو کم کنم
2-چون درسم رو یجا دیگه خوندم حتما برم از اون شهر مدرکم رو بگیرم
3-بعد از گرفتن مدرک برم دفترچه آماده به خدمت برا سربازی بگیرم
4-و شغل

الان هم میخوام یه سر رسید بیارم و برنامه برا فردا رو توش بنویسم....
فکر میکنم برا قدم اول اینا خوب باشه
تا ببینم در عمل چیکار میکنم.......

بعضا فکر میکنم شاید یه دلیل اینکه من اینجوری شدم اینه که توی زندگی کسی نداشتم تشویق و ترغیبم کنه به پیشرفت,یا شاید حتی یکم زور بگه و تحریکم کنه
پدر و مادرم که همیشه صبح تا عصر سرکار هستند
برادر و خواهری هم ندارم,حتی پسرعمو و دختر عمه اینا هم ندارم,توی فامیل هم تک فرزند بودم

باز خوبه این سایت هست و شما خواهرهای خوب کمک و دلداری میدین بهم...

با سلام و عرض پوزش که بعد ازاین که به نتیجه رسیدین دارم نظر میدم اما برادر خوبم این طرز برنامه ریزی صحیح نیست که مثلا تا عید 12 کیلو کم کنم یا حتما برم مدرکمو بگیرم.در این روشی که شما در پیش گرفتین همیشه جایی برای تعلل میمونه چون یک بازه زمانی طولانی داره و به صورت کوچیک و مجزا مشخص نیست برای مثال باید این طوری برنامه ریزی کنید:
هدف کاهش وزن به مقدار 12 کیلو کل زمان در اختیار 3 ماه نتیجه:هر ماه باید 4 کیلو کم کرد به عبارت دیگه.....هدف:کاهش 1 کیلو وزن در هر هفته. استراتژی لازمه: باید از فلان رژیم غذایی تحت نظر فلان دکتر استفاده کنم و هر روز مثلا 45 دقیقه پیاده روی کنم.
هدف:گرفتن مدرک. من در تاریخ فلان برای گرفتن مدرکم اقدام میکنم(این تاریخ رو باید همین امروز و با بررسی کامل شرایطتون مشخص کنید و مصمم باشید که همون روز برید اون شهر )
هدف شغل: باید نوع شغل، محل کار ،درآمد مد نظرتون ، زمانی که باید این شغل رو به دست آورده باشید همه و همه ی اجزای ریز رو شناسایی کنید و در برنامه تون بیارید

در یک کلام:به جزییات توجه کنید.اهداف رو به صور ت کلی بیان نکنید.تاریخ دقیق شروع و پایان برنامه رو مشخص کنید.برنامه تون به نحوی نوشته شه که مشخص بشه در هر روز چه کاری باید انجام بدید.
موفق باشید

نوشته اصلی توسط چرخ و فلک

نازنین و Matin_Alone عزیز سلام
ممنون که راهکارهای خوبی رو برام ارائه کردین
من بعد از خوندنشون امروز رو گذاشتم برا این برنامه نویسی و هدف تا دیگه انشالله از فردا شروع کنم
امیدوارم مثل دفعه ای قبل نشه......

الان هدف برا خودم تا عید اینارو در نظر گرفتم
1-چون اضافه وزن خیلی شدید پیدا کردم حتما ورزش و رژیم رو توی برنامم بذارم و تا عید 12 کیلو کم کنم
2-چون درسم رو یجا دیگه خوندم حتما برم از اون شهر مدرکم رو بگیرم
3-بعد از گرفتن مدرک برم دفترچه آماده به خدمت برا سربازی بگیرم
4-و شغل

الان هم میخوام یه سر رسید بیارم و برنامه برا فردا رو توش بنویسم....
فکر میکنم برا قدم اول اینا خوب باشه
تا ببینم در عمل چیکار میکنم.......

بعضا فکر میکنم شاید یه دلیل اینکه من اینجوری شدم اینه که توی زندگی کسی نداشتم تشویق و ترغیبم کنه به پیشرفت,یا شاید حتی یکم زور بگه و تحریکم کنه
پدر و مادرم که همیشه صبح تا عصر سرکار هستند
برادر و خواهری هم ندارم,حتی پسرعمو و دختر عمه اینا هم ندارم,توی فامیل هم تک فرزند بودم

باز خوبه این سایت هست و شما خواهرهای خوب کمک و دلداری میدین بهم...

آخی ....آره دیگه این شرایط خیلی تاثیر می زاره چون تک فرزند بودی همیشه همه چیرو برات محیا می کردن و تو احساس نمی کردی خودتم باید یه تلاشی کنی
برنامه ای هم که ریختی خیلی خوب بود ،خوب شد گفتی منم برم مدرکمو بگیرم
در مورد اضافه وزن هم مطمئن باش اگر اون رو کم کنی خیلی خیلی رو روحیت تاثیر مثبت می زاره و در کل فعال تر میشی و از اینکه همش بمونی تو خونه خوشت نمی اد ....

فقط به نظرم برنامه تو ریز به ریز مشخص کن

مثلا تا عید الان 3 ماه و نیم بیشتر وقت داری
تو هر هفته مشخص کن چه قدر می خوای کم کنی و اون آخر هفته ببین همون قدری که میخواستی کم کردی ....اهداف تو خیلی بزرگ انتخاب نکن،مثلا واسه هفته اول بگو می خوام نیم کیلو
کم کنم و مثلا نیم ساعت ورزش می کنم هروز...نه اینکه یهو بگی هفته اول 5 کیلو کم میکنم و روزی 3 ساعت ورزش بعدشم که نمیشه بگی ای بابا این دفعه هم تحولی رخ نداد ..
البته این مساله کاهش وزن رو من مثال زدم فقط،منظورم اینکه تو اهدافت واقع بین باش و انتظار نداشته باش که خیلی سریع تحول چشمگیری داشته باشی و قدم قدم جلو برو.

حالا چند وقت دیگه باید بیای بگی ببینیم چی شد؟ مدرک تو گرفتی و چقدر لاغر شدی و سربازی چی شد ؟ پس به برنامه هات از همین امروز عمل کن

دوست گرامی،

یک زن امیدوار گرامی راست می گن! این جوری باید برنامه نوشت!

در این مدت هم، صد بار اگه به برنامتون عمل نکردین، نا امید نشین! اول کار همین طوریه، هی می گیرین و هی ول می کنین! یه مدت طول می کشه تا رو غلطک بیوفتین! اما وقتی افتادین روش، افتادین دیگه!

یه مسئله ی دیگه، رفتن در اجتماع و پیدا کردن دوسته فعاله!
تو خونه اصلا نشینین، حتی اگه کار نداشتین، برین بیرون! با دوستای دانشگاهتون در تماس باشین، کلاس های مختلف برین، جمعه ها برین کوه نوردی و.....
خلاصه که در اول کار، این ها نیازه، وقتی که راه افتادین، دیگه کم کم برنامه ریزی می کنین و وقت خالی برا این کارا ندارین!

خلاصه که بی کار نباید نشست که شیطان برای دستان بی کار، کار می تراشد!

موفق باشید.