موضوع: بلاتکلیفی در زندگی

جنس: زن
تحصیلات: فوق لیسانس
سن:27
مشکل: حداکثر 1 ماه دیگه دفاع پایان نامه ام رو تموم میکنم. نمیدونم زندگیم چی میشه... روزهای زندگیم هر روز بدون اینکه کار مثبتی انجام بدم داره میره... به دلیل اینکه 2 خواهر و یک برادر از خودم بزرگتر و مجرد دارم نمیتونم ازدواج کنم. و کلا موردی هم ندارم البته دنبالش هم نیستم... از نظر عاطفی نیاز دارم اما امکان پذیر برام نیست، از نظر مالی مشکل دارم و شغل ندارم... و میدونم که از ماه آینده بیکاریام شروع میشه. انگیزمو واسه اتمام پایان نامه ندارم. نگرانم، کلا امید چندانی به بهتر شدن اوضاعم ندارم در اینجا، دلم می خواد برم زبان انگلیسیمو تقویت کنم برم از این مملکت و دکترامو بگیرم... حس میکنم چیزی واسه از دست دادن ندارم که بخوام بترسم از این موضوع رفتن... اما امید و شور ندارم، از نظر خانوادگی اوضاع چندان مناسبی ندارم، ازدواج نکردن بقیه، حس می کنم روی من فشار زیادی تحمیل کرده، با پسری مدتی پیش در ارتباط بودم اما چون قصدش ازدواج نبود، حس خوبی نداشتم... تمامش کردم، الان از همه نظر تحت فشار هستم، نمیدونم باید چیکار کنم؟... برم دنبال کار حداقل 6 ماه فقط باید دنبالش بگردم... برم دنبال زبان؟ اگه نتونم برم چی؟ اگه برم آیا این امکان هست دیگه موفق به ازدواج نشم؟ کلا زندگی خیلی پیچیده و پر تنشی دارم که به اختصار گفتم... اما استقلال برام خیلی نقش کلیدی داره، نمی خوام فقط ازدواج کنم که از نظر مالی کسی منو تامین کنه و من سرویس بدم و از ازدواج سنتی به هیچ عنوان خوشم نمیاد... البته اصلا تا حالا موردی هم نداشتم که بخوام فکر کنم... بیشترین موضوعی که الان مشاوره میخوام اینه که چطور با تمام این مشکلات تمرکز کنم روی رفتن و ترسمو کامل باهاش برخورد کنم ترس از مسائل مالی و تنهایی اونجا و... که بتونم بهترین نتیجه رو بگیرم و برم و شور لازم و انگیزه برای خواندن زبان(چون پروسه ی سنگینی هست) رو پیدا کنم؟ حس میکنم یکی باید هلم بده در صورتی که قبلا اینطور نبودم...

چرا هیچکسی هیچ جوابی واسه من نداره؟

همیشه از خدا بخواهید اون متعال جواب منفی نمیده ازدواج یک قسمت زیاد خودتو در گیر نکن درستو کامل کن زمان پایان نامه نوشتن این حس هست من خودم خیلی اذیت شدم ولی الان خیلی راحتم شغل راحت وسبکی واسه شروع برگزیدم که اصلا به رشتم ربطی نداره اما دارم وسعتش میدم الان راضیم
مهاجرت هم فکر خوبی نیست من حتی واسه ادام تحصیل این قدر اینجا میمونم تا قبول شم

و آیا این دلیل خوبیست که پس دنبال کار نروید؟!
یعنی در بقیه ی کشورهای دنیا هر کسی کار خواست، همان فردایش کار پیدا می کند؟
فکر می کنید اگر شما بروید خارج،و همه چیز برای شما آماده است؟

نه اینو قبول ندارم
من دنبالش هستم اما کارم یه جورایی خیلی سخته واسه دختر یعنی در قبال کاری که انجام میدی دستمزد پایینه پر استرسه ... سر کار هم میرفتم، اما واسه پایان نامه خیلی اذیت بودم و سر مسایل مالی و عدم پرداخت به موقع و این چیزا دیگه نرفتم تاالان... وگرنه نه اینکه کلا قصد نداشته باشم برم. اینو تو اند ناراحتی نوشتم راست میگی شما الان حالم بهتره اما همچنان این مشکلات واسم هست... من کلی مشکل با هم دارم هر کدومو بخوام حل کنم یه جورایی به هم وابسته ان... نمیشه...خدا پیغمبر و نماز و کاری ندارم من خودم نماز میخونم اعتقاد به شکرگزاری و اینا هم دارم نوکل هم دارم اما خدا واسه من چیزی آویزون که نمیکنه! تا وقتی هم این مشکلا حل نشه خب وضع من همینه... مشکل من اینه که من به شخصه واسه این مشکلات کاری نمیتونم انجام بدم...

من پایان ناممو نوشتم مشکلم اون نیست...که تمرکز نداشته باشم روی اون... نمیدونم شما میگی قید ازدواجو بزن... مهاجرتم نه و...همیجوری بشین به مشکلاتت نگاه کن...! بابا من آدمما... نمیتونم... من نمیتونم بشینم از اینجا به بعد درس بخونم... کل پروسه ی دکترای اینجا هم اصلش همون زبانه که من اون انگیزه رو واسش ندارم.... نمیتونم برم طرفش...

دلایل بی انگیزگی خود رو در خودتون جستجو کنید. نه اینکه همه چیز رو به محیط ربط بدهید و مهاجرت رو راه فرار از مشکلات و رسیدن به خوشبختی بدانید!

اینو بار ها و بارها سرچ کردم بابا من تو این شرایط روحیم بهتره بگم پکیده دیگه هیچ کس نمیتونه بگه محیط زندگیش از خوددش مبراست مگه من روحم میتونم پرواز کنم تنشا رو نبینم نشنوم و... وقتی آدم یه سری مشکل داشته باشه حل نشن(دست خودتم نیست که حل کنی لااقل) خب تو زندگیش خیلی اثر میذاره... شرایط زندگیش مسیرو واسش ایجاد میکنه.... یا نثلا بی انگیزگی واسه کارو با 2 تا تجربه ی قبلیم میگم تو ایران واقعا فقط باید سختی کشید بازخورد نداره... شایدم ... نمیدونم شرایط من اینجوری بوده تا حالا... یا کلا حالا فرار از مشکلات نکنم یکی بگه چیکار کنم بابا چطوری بگم مشکل مال من نیست به من ربط پیدا کرده...

من دفاع کردم! یک هفته هم گذشت... اضطرابی دارم .... از آینده... چی میشه؟....

masy13 عزیز
مگه همه از آینده خبر دارند و فقط شما نمی دونید چه پیش خواهد آمد؟!
با توجه به توضیحاتی که دادید شما شرایط اجتماعی خوبی دارید. به ندرت پیدا می شن افرادی که با مدرک فوق لیسانس کار خوبی نداشته باشند. خودتون رو مضطرب نکنین شما تازه یه هفته هست دفاع کردین. به مرور زمان حتما فرصت های شغلی مناسبی براتون پیش میاد.
در مورد ازدواج هم مطمئنا اگر شاغل باشین و مدت زیادی رو تو بطن جامعه بگذرونین، موقعیت های مناسبی هم برای ازدواج خواهید داشت.
البته اکثرا بعد دفاع از پایان نامه و فارغ التحصیلی این فکرا سراغ همه میاد اما بهشون توجه نکنین! شما الان بعد یه دوره سخت نیاز به آرامش و استراحت دارین.

شما اول باید اعتماد به نفس را بالا ببرید . بعد از درس حتما یک کلاس آموزشی ثبت نام کنید حرفه ای که بشه توی شغل آینده تاثیر داشته باشه . هیچکس بعد از درس خوندن بلافاصله کار گیر نمیاره . شما میتونید به آگهی های استخدامی روزنامه ها مراجعه کنید . به آگهیهای سازمانها گوش به زنگ باشید مطمن باشید اگر دنبال هدف باشید بطور جدی به آن میرسید .
ازدواج چیزی نیست که از حالا بخواهید غصه اونو بخورید به موقع پیش میاد . شما توی جامعه هستید موردهای زیادی هست که ممکنه در آینده حالا اگر دکترا گرفتید یا شغلی پیدا کردید پیش روی شما ظاهر بشه اینقدر عجله نکنید برای ازدواج .
شما 2 سال زحمت کشید برای یک دانشجو بهترین لحظه لحظه دفاع از پایان نامه است . دفاع از چیزی که تمام زندگی ، خوشی ، را به پای اون دادید. اول بفکر دفاع باشید و درس را تموم کنید . مطمئن باشید با فکر کردن صحیح و اولویت بندی در زندگی میتونید یکی یکی به همه چیز برسید . عجله نکنید چیزی که زیاده وقته ......
منم دو سه ماه دیگه دفاع دارم .


" من شکوفایی گلهای امیدم را در رویاها میبینم، و ندایی که به من می گوید : " گرچه شب تاریک است دل قوی دار سحر نزدیک است. "

نوای آشنای عزبز
من دفاع کردم تموم 20 هم شدم.... اما به درد مرده و زنده هم نمیخوره این دفاع! مراسم با کوکبه و دبدبه! کلی دانشجو و استاد! افرادی که اصلا انتظار نداشتم!... دفاع همچینام سخت نیست... فقط سر مسائل بی ریط اذیت میشی امضاء و هماهنگیا و این چیزا....
دکترا کیلو چند؟! تو همین فوق هیچی به سوادم اضافه نشد... منو ارضاء نکرد... سرخورده ترم کرد...

آخرش چی شد؟ کسی نیست به من کمک کنه؟