موضوع: آیا زندگی من محکوم به شکسته ؟

سلام
من خانمی 27 ساله هستم 5 ساله ازدواج کردم و ثمره این ازدواج یک دختر خیلی زیباست
از حدودا 8 ماه پیش همسرم نسبت به من سرد شد و به خاطر بی توجهی هایش به من و نیازهای من من شروع به غر غر و دعوا کردم و همسرم همین غرغر ها را بهانه کرد برای اینکه از خانه بیرون رود
الان 6 ماه است که همسرم بیرون از خونه زندگی می کنه من هم متوجه شدم با چند نفر در ارتباط هست با دو سه تا شون رابطه جنسی داره و با یه نفر هم به قصد ازدواج صحبت کرده در حالی که هنوز مرا طلاق نداده و عنوان می کنه باید مهریه ات را ببخشی و مرا مورد اذیت و ازار قرار می ده تا مهریه ام را ببخشم

حالا سوال من اینه ایا می شه با کسی که چندین ماه با چند نفر رابطه جنسی داشته و مرا به شدت مورد اذیت و ازار قرار داده دوباره زندگی کرد؟
ایا زندگی من محکوم به شکسته ؟

نوشته اصلی توسط پاکدامن

حالا سوال من اینه ایا می شه با کسی که چندین ماه با چند نفر رابطه جنسی داشته و مرا به شدت مورد اذیت و ازار قرار داده زندگی کرد؟
ایا زندگی من محکوم به شکسته ؟

نه عزیزم نمیشه زندگی کرد.اون ازکاری که کرده پشیمون نیست که بشه گفت امیدی هست!!!!!!!!! اگه زندگی ودخترش براش اهمیت داشت یا لااقل بعدارتکاب گناه اظهارپشیمونی می کردبازم یه چیزی ولی الان چی؟
به نظرمن بایدازش طلاق بگیری ومهریه ات روهم به هیچ وجه نبخشی و به جرم همون گناهاش هزانت بچه روهم بگیری.

اخه به چه جرمی ؟ گناه دختر من چیه که ناخواسته من مادرش شدم ؟
من همش از خودم می پرسم همسرم چی کم داشت ؟ چی می خواست که زنش نداشت ؟
درسته که من غرغر می کردم دعوا می کردم صدام رو بالا می بردم ولی خدا شاهده فقط به خاطر کم توجهی هاش به من بود

اگر قرار شد برگردید و زندگی کنید حتما باید آزمایش های مربوط به بیماریهای مقاربتی و ... را بدهند. ریسک نکنید.

یعنی می شه این زندگی رو نجات داد یا نه ؟
این مرد قابل اعتماد مجدد هست یا نه ؟
من زندگی ام را عاشقانه دوست دارم احساس می کنم یه من ظلمی شده که استحقاقش را نداشتم
احساس می کنم در حق دخترم و من نامردی شده

نمی دانم خوش که می گفت تو غرغر می کنی

سلام پاكدامن عزيز

به تالار همدردي خوش آمديد نازنين

زمينه هاي اشنايي شما و همسرتان چگونه بوده است ؟
وضعيت خانواده هاي دو طرف و ارتباط شما با خانواده خود و همسر چگونه است ؟
علت بي توجهي همسرتان چه بوده است ؟
چه مشكلاتي شما را به دامان نارضايتي هدايت مي كرد تا اين اندازه كه همسر شما خانه را ترك كند .

لطفا ماجراهاي قبل از اين 8 ماه را كمي باز كنيد بعدا و به مرور به اين 8 ماه و مسائل حال خواهيم پرداخت .

من و همسرم هم دانشگاهی بودیم
خانواده همسرم که دخالت نمی کنند یعنی همسرم از اونها حرف شنوی نداره
خودش علت بی توجهی ها را غرغر های من و دعواهای من اعلام می کنه ولی دلیل غرغر های من سرد شدن همسرم بوده یعنی می خوام بگم اگه اون سرد نبود من غرغر و دعوا نمی کردم
من احساس می کنم همسرم به تایید من خیلی نیاز داشته و این نیازش بی پاسخ مونده حالا می خواد ثابت کنه دخترهایی هستند که با او ازدواج کنند
همسرم قصد ازدواج با خانمی دیگر را داشته تا توانایی های خودش را به من به نوعی ثابت کنه

البته نمی دانم تا چه حد درسته ولی برداشت من در حال حاضر اینه

چرا فكر مي كرديد و احساس مي كرديد كه همسرتان نسبت به شما سرد شده ؟

چرا توقعات خود را در همان زمان به شكل درست اعلام نكرديد ؟ چه چيز مانع حركت درست شما مي شد؟

آيا به نظر شما همسر شما در پي لجبازي و به خود آوردن شماست تا شما متوجه خطر شويد ؟

ايا با ايشان ارتباط داريد ؟ ارتباط شما در چه حدي است و چگونه ؟
آيا براي ديدن بچه اقدام مي كنند ؟و....