موضوع: ازدواج و رابطه دوستی همسر در گذشته

[size=medium]با سلام خدمت دوستان محترم و مشاوران گرامی
پسر مجرد 25 ساله ای هستم که حدود 5 سال قبل با معرفی دختر داییم با دوست صمیمیش آشنا شدم که 4 سال از من کوچکتر بود یعنی اون موقع 16 سال داشت .البته من هیچ وقت دنبال رابطه با جنس مخالف نبودم ولی دیگه پیش اومد و رابطمون حدود 8 ماه طول کشید که ای رابطه از طرف ایشون بهم خورد ولی این رابطه باعث شد که من خیلی به ایشون وابسطه بشمو خیلی اذیت شدم که 5 سال گذشت تا توی جشن عروسی دختر داییم دوباره دیدمش و ازش خواستم دوباره رابطه داشته باشیم ولی همیشه توی این 5 سال بهش فکر میکردم و احوالشو از دختر داییم میپرسیدم.
رابطمون دوباره شروع شد و من بهشون گفتم که قصد دارم که اگر مناسب هم بودیم ازدواج کنیم.
از همون اول بهشون گفتم که به صداقت طرفم خیلی حساس هستم و دوست دارم همیشه باهام صادق باشن.
ایشون هم انصافا همیشه با صداقت و راستی حرفشون رو زدن ولی درمورد دوستیاشون در گذشته با پسرهای مختلف اونم فقط بصورت تلفنی گفتن و حتی با هیچ پسری بیرون هم نرفتن .
دلیلش رو هم شیطنت نوجونی و بچگی گفتن و من اوایل بخاطر صداقتش از این مساله گذشتم ولی با گذشت زمان نسبت به این مساله حساس شدم چون خودم اصلا دنبال اینجور رابطه ها نبودم
و همیشه فکر میکردم باید یکی رو پیدا کنم که مثل خودم باشه.
میدونم خیلی سخت گیری می کنم ولی چکار کنم خیلی حساس شدم و این قضیه خیلی داره اذیتم میکنه.
البته خیلی دختر خوب و مهربون و خوش اخلاقی هستش ولی نمیدونم چرا کلا نسبت به روابط دختر پسرها انقدر حساس بودم و هستم ولی حالا به شدت به هم علاقه داریم واصلا نمی خوام از دستش بدم.
چند بار هم راجب این موضوع با هم صحبت کردیم و تا حدودی قانع شدم ولی بازم این موضوع اذیتم میکنه.
از همگی دوستان تقاضا دارم منو راهنمایی کنید.
با تشکر
امیدوارم همیشه شاد و سلامت باشید

سلام
من هم همین مورد واسم پیش اومد.
خیلی جدی کشیدم کنار!
البته چون اصلا برام قابل هضم نیست! البته تو همین وب هم براش تاپیک زدم.
ولی شما ببین می تونی باهاش کنار بیای؟

نوشته اصلی توسط mohammad92

[size=medium]با سلام خدمت دوستان محترم و مشاوران گرامی
پسر مجرد 25 ساله ای هستم که حدود 5 سال قبل با معرفی دختر داییم با دوست صمیمیش آشنا شدم که 4 سال از من کوچکتر بود یعنی اون موقع 16 سال داشت .البته من هیچ وقت دنبال رابطه با جنس مخالف نبودم ولی دیگه پیش اومد و رابطمون حدود 8 ماه طول کشید که ای رابطه از طرف ایشون بهم خورد ولی این رابطه باعث شد که من خیلی به ایشون وابسطه بشمو خیلی اذیت شدم که 5 سال گذشت تا توی جشن عروسی دختر داییم دوباره دیدمش و ازش خواستم دوباره رابطه داشته باشیم ولی همیشه توی این 5 سال بهش فکر میکردم و احوالشو از دختر داییم میپرسیدم.
رابطمون دوباره شروع شد و من بهشون گفتم که قصد دارم که اگر مناسب هم بودیم ازدواج کنیم.
از همون اول بهشون گفتم که به صداقت طرفم خیلی حساس هستم و دوست دارم همیشه باهام صادق باشن.
ایشون هم انصافا همیشه با صداقت و راستی حرفشون رو زدن ولی درمورد دوستیاشون در گذشته با پسرهای مختلف اونم فقط بصورت تلفنی گفتن و حتی با هیچ پسری بیرون هم نرفتن .
دلیلش رو هم شیطنت نوجونی و بچگی گفتن و من اوایل بخاطر صداقتش از این مساله گذشتم ولی با گذشت زمان نسبت به این مساله حساس شدم چون خودم اصلا دنبال اینجور رابطه ها نبودم
و همیشه فکر میکردم باید یکی رو پیدا کنم که مثل خودم باشه.
میدونم خیلی سخت گیری می کنم ولی چکار کنم خیلی حساس شدم و این قضیه خیلی داره اذیتم میکنه.
البته خیلی دختر خوب و مهربون و خوش اخلاقی هستش ولی نمیدونم چرا کلا نسبت به روابط دختر پسرها انقدر حساس بودم و هستم ولی حالا به شدت به هم علاقه داریم واصلا نمی خوام از دستش بدم.
چند بار هم راجب این موضوع با هم صحبت کردیم و تا حدودی قانع شدم ولی بازم این موضوع اذیتم میکنه.
از همگی دوستان تقاضا دارم منو راهنمایی کنید.
با تشکر
امیدوارم همیشه شاد و سلامت باشید

با سلام و تشکر فراوان از همه دوستان محترم

خیلی از همفکری و کمکتون ممنون هستم
راجب نظرات شما خوب فکر میکنم و جواب و نتیجه رو واستون میذارم