موضوع: چرائی وجود ؟؟ (هدف از آفرینش انسان)

من به هیچ وجه جبر رو قبول ندارم، حتی در تولد، من معتقدم که انسانها، یعنی روح انسانها در زمانی احساس می کنن که آمادگی اومدن به زمین رو دارن، اون وقت جسم و پدر و مادر و مذهب و ... خودشون رو انتخاب می کنن و پا به زمین می زارن..
به نظر من، اعتقاد به جبر، برای کسانی خوبه که میخوان تمام مشکلاتشون رو به دست تقدیر بندازن و بگن ما که نمیخواستیم بیایم! ما که حق انتخابی نداشتیم! پدر و مادرمون ما رو به این دنیا کشوندن! .. درست مثل بچه ای که کار خطایی می کنه و می ندازه گردن بغل دستیش..
نه من قبول ندارم..
به نظرم زندگی کردن خیلی زیباست و یکی از نعمتهای خداست، هر کس بر طبق راهی که انتخاب کرده به کمال می رسه، هر کس که راه دشوار تری رو انتخاب کرده باشه روح مقاوم تری داره، مثل کسانی که به قول شما کنار خیابون می خوابن، فکر میکنید روح اونها مقاوم تره یا روح ما؟ فکر میکنید روح شخصی که با یک معلولیت جسمی به دنیا میاد مقاوم تره یا روح ما؟ یا اصلا بچه هایی که در زمان نوزادی فوت می کنن برای چی به دنیا میان؟؟
من دقیقا انسان رو توی سرنوشت خودش دخیل می دونم یعنی از زمان قبل از تولد تا بعد از مرگ.. شاید من اشتباه می کنم، اما این اعتقاد باعث شده که از زندگی شکایتی نداشته باشم، کسی رو مقصر ندونم و به همه چیز خوشبین باشم..

در پاسخ به برادر عزیز آقای کامرانِ منطقی چیزی که به ذهنم میرسه عرض میکنم:

آقای کامران نظر من اینه که به دنیا اومدن بچه دست زن و مرد نیست ! درسته که بعضیها میگن ما وقتی بچه دار میشیم که بتونیم حداقل امکانات رو براش تهیه کنیم یا کمبودی نداشته باشه یا ...یعنی با برنامه ریزی به قول شما که این باعث میشه با روشهای مختلف اومدنش رو عقب بندازن اما من میخوام بگم این امر اصلا دست زن و مرد نیست.
وقتی خداوند بشر رواز دو جنس زن و مرد آفریده در وجودشون این امکان رو تعبیه کرده که با ازدواج باعث به وجود اومدن کس دیگه بشن و این به خاطر اینه که خداوند اینو خواسته .

خداوند یک بار حضرت آدم و حوا رو از گل افرید و باقی نسل بشر رو به وسیله همون ازدواج آدم و حوا و ...ایجاد کرد و در واقع این زن و مرد نیستند که موجودی رو به زمین بیارند.
انسان هم یکی از مخلوقات خداوند هست که به خواست خداوند موجود شده : کن فیکون

حالا بعضیها که اصلا دوست ندارند بچه دار بشن و با وجود روشهای پیشگیری بازهم بسیار دیده شده که صاحب فرزند شدن و برعکس بعضیخها هم که مبالغ زیادی رو برای بچه دار شدن می پردازن اما تا خدا نخواد نمیشه .

عده ای کلا هدفشون از ازدواج همون پدر و مادر شدنه و اگه خدا نخواد و نشه کارشون به جدایی میکشه به همین راحتی .اما برای بعضی دیگه یک نعمت محسوب میشه که اگه خدا داد که حب و اگه نداد گله و شکایت نمیکنند و راضی اند به رضای خدا

آدم و حوا به اختیار خودشون موجود نشدند و خدا هم ازشون سوال نکرد مثل بقیه مخلوقاتش که خلق کرد و خلقت کل انسانها هم همینطوره وقتی خدا بخواد انسانی متولد میشه و وقتی بخواد از این دنیا میره .

همونطوری که از کسی قبل از مرگش سوال نمیشه دوست داری از این دنیا بری یا نه برای آمدن هم سوال نمیشه و این دست خداست نه زن و مرد

برای بچه دار شدن هم حتما در کار نیست و اگه بر ای بعضیها هست به نظر من چنین کسانی خیلی سطحی و کوتاه فکر میکنند و از هدف اصلی خلقت بشر که به فرموده خود خداوند "عبادت و بندگی" ست غافلند و همه چیر رو در ازدواج تولید نسل میدونند.

من به شخصه خیلی بچه ها رو دوست دارم و آرزو دارم روزی مادر بشم خیلی هم زیاد با این وجود تو ازدواج هیچوقت انتظار ندارم حتما بچه دار بشم چون به حکمت خداوند شک ندارم و اگه زمانی همسری داشته باشم که دوستش دشته باشم و مشکل از همسرم باشه فکر نمیکنم هیچوقت به خاطر بچه ای که آروزی داشتنش رو همیشه داشتم ودارم ترکش کنم یا ناراحتش کنم چون معتقدم هر نعمتی وقتی خوبه که خدا بهم بده

موفق باشید

کاملا با حرفهای موعود موافقم

ولی منم از اونایی هستم که همیشه میگم چرا من اومدم؟

اصلا دوست نداشتم بیام ،به نظر من (شاید سرزنشم بکنید) نبودن بهتر از بودن هست

به نظر من هیچ چیز قشنگی تو این دنیا وجود نداره که بخوایم به خاطرش از اومدنش خوشحال باشیم

گل مریم جان اراده خداوند بر خلقت و بودن تو تعلق گرفته برای همین تو بوجود اومدی و این وجود داشتن تو بهتر از نبودنت بوده وگرنه خلق نمی شدی.

چرا عزیزم تو این دنیا قشنگی وجود نداره ؟


توی یه حکایتی هست که کسی به اندام شتر ایراد گرفته که کج و کوله ست و عاقلی جواب میده که چرا عیب نقّاش میکنی ؟


میدونم که بی وفایی،دروغگویی،ریاکاری،حر ص طمع،مشکل و گرفتاری و غیره و غیره باعث مکدر شدن خاطر ما میشه اما اینها در مقابل آفریده های زیبای خداوند چیزی نیست که ما رو از زندگی ای که خداوند حق مون دانسته ناامید و بی انگیزه کنه .


خداوند با تمام عشق انسان رو خلق کرده و تنها به خاطر این آفریده اش به خودش احسنت گفته پس چرا ما به خدامون احسنت نگیم ؟

فَتَبارَکَ اللهُ اَحسَنُ الخالِقَین


پس از وجودت خرسند باش ؛ به زندگی لبخند بزن و خدا رو به خاطر نعمت زندگی شکرگزار باش عزیزم

سلام :

من در پست جدا گانه ای نظرم رو می نویسم دوستان ..فعلا با اجازه این پست رو بدم که فکر کنم اقای کامران در انجمن تجربه های فردی نتوانند جواب بدهند ..و ادامه صحبت وقتی ایشان و مهتاب هم یک طرف بحث هستند خالی از لطف است مگر مدیران لطف کنند و این تاپیک را در انجمنی بگذارند که آنان هم حق ارسال داشته باشند..
فعلا..
سارا

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

نوشته اصلی توسط gole maryam

به نظر من هیچ چیز قشنگی تو این دنیا وجود نداره که بخوایم به خاطرش از اومدنش خوشحال باشیم

سلام
يه اصطلاحي داريم به نام "خود ميان بيني". و اين كم و زياد در همه ما وجود دارد، و به تناسب آن زندگي ما محدود مي شود.
يعني دنيا را صرفا از طريق يك دريچه تنگي به نام من فقط و فقط بتوانيم ببينيم.
حالا بستگي به اين دريچه (بخوانيد برداشت من و ديد من)دارد، كه زيبا، يا نازيبا، هدفدار يا بي هدف ببينيم.

اما اگر بتوانيم لحظه اي آفرينش را نه از محور خودمان و دريچه نگاه خودمان، نه از دريچه حس يا فكر يا نگرش خودمان بنگريم. آن وقت ممكن است فهم ديگري از آفرينش به ما دست بدهد.

حالا انسان گرا ها مي گويند احترام گذاشتن به برداشتهاي ديگران و ديدن از منظر همه افراد و پديده ها.

اما افراد مذهبي مي گويند نگاه به آفرينش از دريچه وحي و صاحب هستي. يعني تصويري كه خود خدا از اشياء و جهان و هستي رسم مي كند.

هدف از آفرينش و چرايي آن،‌مقوله اي نيست كه تنها با ابزار تفكر شخصي به كنه آن پي ببريم. اما عقل و علم وسيله هاي ذيقيمتي هستند كه مي توانيم به عنوان ابزار در مسيرمان از آن بهره ببريم.مانند كشتي در اختيار ما هستند، اما هدف سفر را صرفا با وسايل نمي توان تبيين كرد. مگر اينكه خود كشتي كامل و بي نقص باشد. (بخوانيد عقل بي نقص، و علم مطلق)

بله ،درسته ،دقیقا درسته

ولی من جمله ام به نظر من داشت اولش ،یعنی اینکه من تا حالا چیز قشنگی ندیده ام ،نمی دونم چطوری منظورم رو بیان کنم ،من صحبتم از منظر و دریچه دید خودم بود ،

یعنی که من حس نکرده ام ، شاید بعدا حس کنم ولی خیلی امیدوار به این مقوله نیستم

مگر اینکه بعد از مرگم به اون چیز هایی که مد نظرم هست(اصلا هم مادی نیستن،)برسم

من از منظر جهان بینی نگفتم ،

نوشته اصلی توسط rsrs1380

سلام :

من در پست جدا گانه ای نظرم رو می نویسم دوستان ..فعلا با اجازه این پست رو بدم که فکر کنم اقای کامران در انجمن تجربه های فردی نتوانند جواب بدهند ..و ادامه صحبت وقتی ایشان و مهتاب هم یک طرف بحث هستند خالی از لطف است مگر مدیران لطف کنند و این تاپیک را در انجمنی بگذارند که آنان هم حق ارسال داشته باشند..
فعلا..
سارا