نمایش نسخه قابل چاپ
سلام بر همه
من تا حالا ارتباط زیادی با دختر هانداشتم مگر در محیط کار و ارتباط کاری. الان برای ارتباط با یک دختر که اونو برای ازدواج و زندگی مشترک انتخاب کردم و اونم همین نظرو داره.ولی الان نمی تونم باهاش روبرو بشم چون نمی دونم چرا بدنم یجوری میشه بدون اینکه نظر بدی داشته باشم یا فکر بدی بکنم.از قدیم اینطور بودم گفتم بزرگتر بشم بهتر میشم ولی هنوز همینطورم .برای خواستگاری میترسم برم چون نمی تونم باهاش روبرو بشم.بعضی وقتا تلفنی هم که باهاش صحبت می کنم اینطوری میشم.نمی دونم چکار کنم.
درود بر شما
ضمن خوش آمد گویی به شما دوست عزیز
سن مبارکتان را ذکر نفرمودید ؟
.
.
.
شما با توجه به گفته خودتان از ابتدای شناختن وجود خویش و تفاوت داشتن با جنس مخالف برای جلوگیری و نوعی ترس ، اقدام به کناره گیری از پاره ای از مسایل کرده اید .
این افکار شما ، کم کم تبدیل به گفتارتان شده است و گفتارتان تبدیل به اعمالتان شده است و اعمالتان تبدیل به عاداتتان شده است و عاداتتان تبدیل به شخصیتتان شده است .
پس بهتر نیست مراقب عاقبت خود باشید !
کمک گرفتن از حضرت حق را فراموش نکنید .
من 24 سالمه حالا چکار کنم که عادهام رو تغییر بدم و مشکل ارتباطم با جنس مخالف حل بشه که بتونم باهاش راحت صحبت کنم.البته هیچگونه فکر منفی در موردش ندارم.اطلا دست من نیست .البته قصد دارم برای حل مشکل به روانکاو هم مراجعه کنم به نظر شما خوبه.
درودی دوباره بر شما
دوست عزیز و گرامی ، برای حل این موضوع ، همانطور که خودتان بیان فرمودید ابتدا مراجعه به یک پزشک بهترین گزینه است .
امیدوارم بعد از این مراجعه ، موضوع برطرف شود .
و در همین حین ، تمام دوستان تالار همدردی با شما خواهند بودند .
موفق باشید عزیزم .
عزيزم نگران نباش من آدمايي مثه شما رو ديدم فقط اگه به خودت بگي كه دليلي واسه اين رفتار وجود نداره بعد يه مدت كه باهاش صميمي شدين اين دلهره از بين مي ره البته الان هم چون واستون اين مسئله خيلي بزرگ نشون ميده و تازه هم هست اينطوره.
اونم آدمه مثه شما و من و همه ي پسرا فقط فرقش در روحيات و جسمشه! همونطور كه با يه مرد راحتي راحت باش اما با اين تفاوت كه با اون بايد راحت تر باشي و فقط يه سري مسائل رو رعايت كني.
در كل مي خوام بگم اينو واسه خودت يه كوه نكن تقريبا همه ي پسرا و مردا تو اول رابطشون تا يه مدت همين حس رو دارن خود منم همين طور بودم ولي بعدا خود به خود بدون اينكه بفهمي اين فكر از سرت بيرون ميره مگه اينكه خودت بزرگش كني و بشه يه كوه كه اونوقت ديگه كوهه و به اين سادگيا كنده نميشه خواهشا به چشم يه رفتار طبيعي و موقت بهش نگاه كن چون واقعا هم همين طوره بيخودي داري بزرگش مي كني!