آیا من راجبش بدبینم ؟؟

سلام . من به یه نفر علاقمند شدم و احساس میکردم او هم به من. چون واقعا حواسش بهم بود و نگاههای چشمی خیره داشتیم بهم...گذشت و گذشت تا یجورایی احساسمو بهش گفتم اونم همینطور اما گاهی وقتا میگفت که نمیخوام بهم وابسته شیم من شرایطی دارم که نمیتونیم بهم برسیم.. اما این رابطه تا به الان هم هست.. اما هرروز من همیشه حالش رو میپرسم و اونم جواب میده ولی گاهی وقتا که خبری از من نشه خودش جویای حالم میشه قصد من از گفتن این جویای حال من شدنش اینه که بارها شده که من کنار کشیدم که اگه واقعا منو نمیخواد تمومش کنه اما هربار نذاشته این اتفاق پیش بیاد همینطور خیلی موقعیتها و قهرها بوجود اومده که راحت میتونست تموم کنه این رابطه رو اما با توجیه کردن من و اینکه من تورو دوست دارم و ازت میخوام که با من کنار بیای...باز نذاشته که تمومش کنیم.. و همینطور خیلی از چیزای مهم خصوصی زندگیشو بهم گفته..
من خیلی وقتا ازش بی توجهی میبینم اما بازم باورش دارم ولی بعضی از کاراش بهم میگه که براش فرقی ندارم ولی خودش میگه که کاراش عمدی نیست و بخاطر شرایطشه.. من خیلی دوسش دارم خودش هم اینو میدونه.. من تنها چیزی که امیدوارم میکنه اینه که اگه واقعا منو نمیخواست خیلی راخت میتونست از موقعیتها استفاده کنه و تمومش کنه.... فقط دلیل بی توجهی هاشو نمیدونم. اینو که میگن هرکسی وقتی کسیو دوست داشته باشه دلش میخواد همش در موردش بدونه چیکار میکنه امروز چیکارا کرده و همش دلش بخواد از حالش جویا شه،وقتی که باهاشه نگران وفت نباشه و دوست داشته باشه بیشتر باهاش باشه و ... که اصلا کسی که من دوسش دارم این ویزگیهارو نداره در خصوص من. من موندم اون که میدونه دوسش دارم اگه واقعا منو نمیخواد پس دلیل توجیه کاراش چیه اینکه میگه دوست دارمو میخوامت چیه؟ البته گاهی وقتا که بعضی کارراش. ت.جیه میکنه احساس میکنم دروغیو سرهم میکنه و ماست مالی میکنه قضیه رو.. یعنی میتونه دروغ باشه ؟ اگه دروغه آخه برای چی؟؟


نمیدونم من شاید خیلی بدبین شده باشم به این موضوع و خیلی هم حساس.. ازتون میخوام کمکم کنید و راهنماییم کنید و منو ازین سردرگمی در بیارید و بگین کلا نظرتون چیه راجبش؟ آیا میشه واقعا مردی اینطوری باشه و در عین توجه خیلی کم، بازم دوستت داشته باشه؟ خواهش میکنم کمکم کنید.....
ممنون.

چندسالتون (هردو)
چطورباهم آشناشدید؟(کجا)
تاحالابرای اثبات عشقش چه کرده؟
چندوقته که باهم درارتباط هستید؟

23 سالم و 7 سال اختلاف سنی داریم با هم. هم دانشگاهی.. . حدودا یکساله و خورده ای. هیچوقت هم برای اثبات عشقش کاری نکرده گاهی وقتا هم میگه ما دوست همیم و بعضی وقتا هم میگه دوست دارم و... کلا منو تو آب نمک گذاشته فعلا نه دلش میاد از دستم بده و نه مطمئنم کنه.اما از نظر خودم اینکارو میکنه که اگه شرایطش جور نشه من ضربه نخورم و وابسته ش نشم..!! چون احساسم اینو میگه . فوق العاده انسان قابل اعتمادیه. نظرت چیه؟

مرسی نگاه عزیز

من مثه این رابطه شمارو به عینه دیدم جالب اینجاس اختلاف سنی شما هم مثه اون موردیه که میگم عزیزم باتوجه به تجربه ای که دارم میگم به نظر من بهش بگو هرچه سریعتر تکلیفتو برای ازدواج مشخص کنه اگه بهونه اورد رابطه تو باهاش طع کن اگه دوست داشتی تا تکتک رفتاراشو برات انالیز کنم.و بهت بگم فلان حرفو چرا و به چه دلیلی میزنه.به این فرد وابسته نشو

جدا از بحث رابطه شما : مرد ها معمولا حوصله دنباله گیری یا بازی و یا پیگیری عشق رو ندارن ف به این معنی نیست که هیچ احساسی تو وجودشون نیست اتفاقا هست و این احساس رو درون خودشون نگه میدارن و معمولا ابراز نمیکنن و همین شده یه معضل...

- - - Updated - - -

جدا از بحث رابطه شما : مرد ها معمولا حوصله دنباله گیری یا بازی و یا پیگیری عشق رو ندارن ف به این معنی نیست که هیچ احساسی تو وجودشون نیست اتفاقا هست و این احساس رو درون خودشون نگه میدارن و معمولا ابراز نمیکنن و همین شده یه معضل...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط 721

من مثه این رابطه شمارو به عینه دیدم جالب اینجاس اختلاف سنی شما هم مثه اون موردیه که میگم عزیزم باتوجه به تجربه ای که دارم میگم به نظر من بهش بگو هرچه سریعتر تکلیفتو برای ازدواج مشخص کنه اگه بهونه اورد رابطه تو باهاش طع کن اگه دوست داشتی تا تکتک رفتاراشو برات انالیز کنم.و بهت بگم فلان حرفو چرا و به چه دلیلی میزنه.به این فرد وابسته نشو

---

میشه بیشتر توضیح بدی برام.. آخه میگم که بهم گفته که فعلا نمیتونه... اصن اصراری بر موندنم نداره ولی گفته که دوست دارم و ....

- - - Updated - - -

بله دقیقا منم همینه که به خودم قبولاندم که شاید واقعا ذاتا اینطوریه.. نمیخوام از دستش بدم خیلی دوسش دارم و قابل احترامه..

[QUOTE=Elena1994;292095]جدا از بحث رابطه شما : مرد ها معمولا حوصله دنباله گیری یا بازی و یا پیگیری عشق رو ندارن ف به این معنی نیست که هیچ احساسی تو وجودشون نیست اتفاقا هست و این احساس رو درون خودشون نگه میدارن و معمولا ابراز نمیکنن و همین شده یه معضل..


- - - Updated - - -

بله دقیقا منم همینه که به خودم قبولاندم که شاید واقعا ذاتا اینطوریه.. نمیخوام از دستش بدم خیلی دوسش دارم و قابل احترامه..

این فرد به دلیل رابطه ای که باهم داشتین به وجود شما عادت کرده به احتمال قوی یه حس دوست داشتن هم به شما داره اما عاشقت نیست.
اون نمیخاد تورو از دست بده از طرفی هم برای ازدواج مناسب نمیدونه
میگه فعلا نمی تونم میگه دوست دارم میگه دوستیم همه اینارو میگه که هروقت بخاد ازت جدا شه بگه من از اولشم به تو قولی ندادم
برای جلوگیری از همچین روزی بگو اشکال نداره بیا رابطمونو رسمی کنیم صبر میکنیم تا همه چی درست شه ببین چی جوابتو میده بگو من پای همچیت وا میسم تا هر زمانی که لازم باشه صبر می کنم اما باید رسمی بشه اونوقت ببین چی جوابتو میگه اگه هزارو یک بهونه ردیف نکرد بدون میخادت اما بهونه اورد بدون سرکاری و یه وسیله برا خوش گذرونی اقا تا زمانی که همسر مورد علاقشو پیدا کنه اونوقته که تو باید رفع زحمت کنی.
هرچی بیشتر تعلل کنی تو بیشتر وابسته میشی.پس تکلیفتو مشخص کن بخدا عین چیزاییه که دیدمو بهت گفتم:81:

مرسی دوست خوبم من واقعا نمیتونم درموردش قضاوت کنم.. بازم مرسی